ΠΕΡΙ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΚΡΙΤΩΝ ΑΡΣΕΝΗΣ

Η Μαρξική θεώρηση περί "απόλυτης εξαθλίωσης" φαίνεται ως μάλλον ξεπερασμένη στις περιοχές του ανεπτυγμένου κόσμου, όμως στον πλανήτη υπάρχουν περίπου 1 δις άτομα που ζουν σε κατάσταση εξελισσόμενης και επιδεινούμενης ένδειας. Οι φτωχοί δεν είναι απλώς φτωχοί αλλά γίνονται και φτωχότεροι, πράγμα που προσδίδει στη σημερινή "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ" ουσιαστικό περιεχόμενο. Αυτή η ΗΜΕΡΑ μας χρειάζεται, ως ημέρα συνειδητοποίησης και εγρήγορσης για το πρόβλημα.

Για τις ποσοτικές όψεις του προβλήματος της φτώχειας έχουμε αναφερθεί στο περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ, με αφορμή την "ανακάλυψη" κοινωνικών ερευνητών στην Αγγλία,ότι ένα μεγάλο μέρος των σκουπιδιών αποτελείται από φαγώσιμα τρόφιμα, που αγοράζονται "ελαφρά τη καρδία" και στη συνέχεια απορρίπτονται κατά ένα μεγάλο μέρος.Κατά καιρούς επίσης έχουμε αναφερθεί σττην ευθύνη της "πρωτοκοσμικής" κρεοφαγίας για την πείνα των τριτοκοσμικών. Με ανάλογο πνεύμα, είχε κατατεθεί ακόμη και ερώτηση του βουλευτή Περικλή Κοροβέση προς τους Υπουργούς,όταν ήταν βουλευτής.Εννοείται, χωρίς αποτέλεσμα.

Όμως σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν , εκτός από τις ποσοτικές, και οι ποιοτικές όψεις του προβλήμματος της φτώχειας. Την σημαντική αυτή πλευρά ανέλαβε να σκιαγφραφήσει με ανακοίνωσή του ο　 ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης : 　

"Η βιοτεχνολογία που προκρίθηκε ως τρόπος να εξαλείψουμε την παγκόσμια πείνα οδήγησε τελικά σε αυξανόμενο έλεγχο της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων από λίγες εταιρίες. Σήμερα, 10 επιχειρήσεις ελέγχουν τα 2/3 των παγκόσμιων πωλήσεων σπόρων ενώ οι τρεις μεγαλύτερες από αυτές ελέγχουν το 50% της αγοράς. Μία από αυτές ελέγχει το 91% της διαρκώς αναπτυσσόμενης αγοράς των μεταλλαγμένων.

Οι σπόροι αυτοί είναι τροποποιημένοι έτσι ώστε να χρειάζεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα η επαναγορά τους. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται εξάρτηση των αγροτών από τις εταιρίες. Επιπλέον, το εισόδημα και η αυτονομία των αγροτών πλήττεται από τις αυξημένες ανάγκες των παραγόμενων από τους σπόρους αυτούς φυτών σε εξειδικευμένα λιπάσματα και φυτοφάρμακα, που με τη σειρά τους αλλοιώνουν τα εδάφη με τρόπο που δεν επιτρέπει εύκολα την αλλαγή καλλιέργειας. Συχνότατα, μάλιστα, οι 　σπόροι, που προστατεύονται με κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων, προέρχονται από βιοπειρατεία, βασίζονται δηλαδή σε φυσικούς τοπικούς σπόρους που χρησιμοποιήθηκαν χωρίς την άδεια της τοπικής κοινωνίας και χωρίς το μοίρασμα των κερδών με αυτήν .

　

Οι πρακτικές αυτές οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα τους αγρότες σε εξαθλίωση και επαναφεουδοποίηση της γεωργίας και στην εγκατάλειψη και καταστροφή της υπαίθρου.

　

Την ίδια στιγμή, πλούσιες χώρες και εταιρίες επιχειρούν να οικειοποιηθούν τη γη των φτωχότερων χωρών, για την παραγωγή φαγητού και βιοκαυσίμων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Γεωργίας και Τροφίμων (FAO), μόνο το 2009, στην Αφρική πωλήθηκαν ή παραχωρήθηκαν με μακροχρόνιες μισθώσεις 200.000 τ.χλμ. σε Αραβικές, Αμερικάνικες και Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Η έκταση αυτή ισοδυναμεί με το μισό της καλλιεργήσιμης γης στην ΕΕ.

　

Επιπρόσθετα σε όλα αυτά　 διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι κερδοσκοπούν συστηματικά　 με τις τιμές των βασικών διατροφικών προϊόντων με αντίστοιχο ακριβώς τρόπο όπως ποντάρουν στην πτώχευση εθνικών οικονομιών. Τα "παιχνίδια" αυτά οδηγούν σε αστάθεια τις τιμές βασικών ειδών διατροφής ενώ το 2008, που ήταν μάλιστα η χρονιά με την μεγαλύτερη παραγωγή σιτηρών παγκοσμίως, 　και σε μικρότερο βαθμό φέτος, οδήγησαν στον τριπλασιασμό της τιμής των δημητριακών μέσα σε λίγους μήνες και σε μια παγκόσμια τεχνητή επισιτιστική κρίση. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του 　ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή, Olivier DeSchutter, ότι μεγάλο τμήμα των διακυμάνσεων των τιμών οφείλεται σε κερδοσκοπία από συγκεκριμένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, οι οποίοι με σκοπό το βραχυπρόθεσμο κέρδος δεν διστάζουν να απειλήσουν την πρόσβαση σε τροφή για ολόκληρες χώρες.

　

Με όλα τα παραπάνω δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα που κάθε άλλο παρά βελτιώνει την ικανότητα μας να θρέψουμε το διαρκώς αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό σε μια Γη όπου οι ακραίες ξηρασίες και πλημμύρες αυξάνονται λόγω και της κλιματικής αλλαγής.

　

Στόχος των πολιτικών μας θα πρέπει να είναι η ελεύθερη πρόσβαση σε σπόρους και σε αναπαραγωγικό υλικό, η ασφάλεια των τροφίμων έναντι των βιοτεχνολογικών πειραματισμών και των μεταλλαγμένων και η προστασία της παραγωγικής ικανότητας των εδαφών μας και της αγροτικής βιοποικιλότητας ."　

Υ.Γ Το εικαστικό θέμα είναι δημιουργία της Άννας Μανέτα.