Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός, που βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Οι συντακτικές και γραμματικές της δομές αλλάζουν, οι λέξεις της εκπίπτουν ή ανανεώνονται, τα παλιά εκφραστικά μέσα απωθούνται . Κάπως έτσι και οι τόνοι της ελληνικής γλώσσας , ως στοιχεία που εξέφραζαν την ιδιαιτερότητα των λέξεων, αποδυναμώθηκαν και τελικά υπέκυψαν στη διαλεκτική της γλώσσας : Τη διαλεκτική που ακυρώνει τρόπους και εκφραστικά μέσα προκρίνοντας κάποια άλλα, που υπηρετεί την "ευκολία" του λόγου "εξοικονομώντας" την διανοητική ενέργεια των "χρηστών" ....
Διαχειριζόμαστε μια γλώσσα μέσα σε ένα πολιτιστικό περιβάλλον αποδυνάμωσης πολλών γλωσσικών συστημάτων ή μετατροπής τους σε "γλωσσικά συστήματα απειλούμενα με εξαφάνιση"...Σε αυτές τις συνθήκες η επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα και το ίδιο το μέλλον του γλωσσικού μας οργάνου υπηρετείται από την απλότητα, από την άρνηση του "περιττού", από την "προσιτότητα" στους νέους χρήστες. Οι ανάγκες αυτές δεν πάρθηκαν υπόψη από τον Διονύση Σαββόπουλο, όταν αποφάσισε πρόσφατα να συνηγορήσει υπέρ των τόνων....Επιστρατεύοντας επιχειρήματα του τύπου :
"
η γλώσσα χωρίς τόνους φάνταζε στα μάτια μου σαν σεληνιακό τοπίο"
"
ακούστε την θεία φωνή του Ανδρέα Εμπειρίκου, την παράξενη απαγγελία που κυνηγά την λάμψη της οξείας, τον πλούτο της διφθόγγου, τους τόνους και την ορθογραφία, σαν μουσικά σύμβολα μιάς φωνής που προϋπάρχει αδιάκοπα και οδηγεί το ποίημα""Τα ελληνικά είναι τραγούδι"
Ο Σαββόπουλος επανέρχεται στις προ 25ετίας απόψεις του, , σε ένα πνεύμα ελαφρολαϊκού πατριωτισμού - " light" που λένε συνήθως πολλοί, στα πλαίσια μιας ακομπλεξάριστης ένταξης του ξένου λεκτικού υλικού στο δικό μας γλωσσικό σύστημα. Γιατί ο heavy metal* πατριωτισμός τού είναι ασήκωτος, τον εκθέτει σε κινδύνους κριτικής, ιδιαίτερα δε στον κίνδυνο της αποκαθήλωσής του από το εικονοστάσι των εθνικών μας τροβαδούρων - όπου θέλει προφανώς να είναι.
Τονίζοντας την υπόθεση των τόνων, ξεχνάει πόσα πράγματα άφησε άνευ τονισμού : Όπως η πρόσφατη υποταγή της Πατρίδας μας στο Μνημόνιο, η υπόθεση της Κύπρου και της Τουρκικής απειλής, ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός της αγγλόφωνης κουλτούρας και οι εγκληματικοί πόλεμοι της Νέας Τάξης....
Εδώ σε θέλω Σαββόπουλε, κι οχι σε κάποια "ντελικάτα" θέματα , τα οποία εξ άλλου χειρίζεσαι με προχειρότητα ...
** "
Βαρύ μέταλο", φράση - "σημαίνον" για σκληρές ροκ δημιουργίες....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου