Στη Γερμανία (Απρίλιος 2010)άρχισε να λειτουργεί η πρώτη υπεράκτια αιολική εγκατάσταση , 45 χιλιόμετρα από τις ακτές της Βόρειας Θάλασσας, με 12 ανεμογεννήτριες ικανές να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για 50.000 νοικοκυριά.Κάθε τουρμπίνα έχει ύψος 150 μέτρα, φτάνει σε βάθος 30 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, και προσφέρει ισχύ έως 5 Megawatt. Όπως δήλωσε στα εγκαίνια του Alpha Ventus ο υπουργός Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν, ως το 2030 η Γερμανία σκοπεύει να δημιουργήσει υπεράκτια πάρκα με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 35 Gigawatt. Έξ άλλου πρόσφατα στις ΗΠΑ, εγκρίθηκαν τα σχέδια και για το πρώτο υπεράκτιο αιολικό πάρκο , που θα κατασκευαστεί έξω από το Ακρωτήριο Κοντ της Μασαχουσέτης και θα περιλαμβάνει 150 ανεμογεννήτριες. Ας σημειωθεί ακόμη ότι στην ιστορία των υπεράκτιων αιολικών εγκαταστάσεων συμμετέχουν από καιρό η Δανία και η Ολλανδία...
Και στην Ελλάδα τι γίνεται; Εδώ εξακολουθεί να ισχύει ένα γνωμικό της αποικιακής περιόδου, δηλωτικό της παλιατζούρας και των ξεπερασμένων εγκαταστάσεων που κρίνονται ασύμφορες για τις δυτικές –πολιτισμένες χώρες αλλά καλές για τις υπαναπτυκτες-ανατολικές : ΒΟΝ POUR L’ ORIENT - «ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ». Το αποτέλεσμα είναι ότι προβληματικές ή αποτυχημένες τεχνολογίες μεταφέρονται ή πολιορκούν τη χώρα μας, με δεδομένη τη χαμηλή αντίσταση ημών των « ιθαγενών»...
Οι χερσαίες αιολικές εγκαταστάσεις που προωθούνται στην Ελλάδα, είναι στη πλειοψηφία τους μια τέτοια περίπτωση, που βασίζεται στην άγνοια και τον αιφνιδιασμό των τοπικών κοινωνιών, στο έλλειμμα κοινωνικού διαλόγου και τελευταία στην αποκλειστική ενασχόληση της ελληνικής κοινής γνώμης με την υπόθεση της πτώχευσης. Η προώθηση του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ(ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) σε αυτό το σκηνικό της «αναμπουμπούλας», εγγυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική φύση.
Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της υπογραμμίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία(http://www.ornithologiki.gr/docs/politiki/ape/ypomnima_aiolika_eoef_ZIP_password.pdf) :
« Χωρίς χωροθέτηση, σχεδιασμό και ορθή περιβαλλοντική αδειοδότηση προχωράει προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Άκρως προβληματικές είναι οι διατάξεις που επιτρέπουν την εγκατάσταση αιολικών πάρκων μέσα σε περιοχές προστασίας της φύσης, εθνικά πάρκα και προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς, με σχεδόν ανύπαρκτες διαδικασίες περιβαλλοντικής εκτίμησης και αδειοδότησης.
Το σχέδιο νόμου δεν λαμβάνει υπόψη τις πλέον επίκαιρες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που περιλαμβάνονται στο τελικό στάδιο προετοιμασίας του οδηγού «Αιολική Ενέργεια και Natura 2000». Στις κατευθύνσεις της η Επιτροπή τονίζει τη σημασία για στρατηγικό σχεδιασμό της ανάπτυξης των αιολικών πάρκων, με τον ορισμό περιοχών αποκλεισμού, ενώ δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Το σχέδιο νόμου προχωρά σε σοβαρές χωροθετικές ρυθμίσεις για τα αιολικά πάρκα σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, χωρίς εκτίμηση των επιπτώσεων που θα έχει το «άνοιγμα» 1,600,000 στρεμμάτων περιοχών προστασίας της φύσης στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων και τους δρόμους και υποδομές που αυτές φέρουν, με απουσία σαφών κατευθύνσεων και κριτήριων χωροθέτησης. Καταργούνται έτσι οι ελάχιστες και ελλιπείς δικλείδες ασφαλείας για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος που περιέχει το υφιστάμενο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ. Εξακολουθεί δε να απουσιάζει οποιοσδήποτε εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας στην ενεργειακά σπάταλη χώρα μας "...........
Και στην Ελλάδα τι γίνεται; Εδώ εξακολουθεί να ισχύει ένα γνωμικό της αποικιακής περιόδου, δηλωτικό της παλιατζούρας και των ξεπερασμένων εγκαταστάσεων που κρίνονται ασύμφορες για τις δυτικές –πολιτισμένες χώρες αλλά καλές για τις υπαναπτυκτες-ανατολικές : ΒΟΝ POUR L’ ORIENT - «ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ». Το αποτέλεσμα είναι ότι προβληματικές ή αποτυχημένες τεχνολογίες μεταφέρονται ή πολιορκούν τη χώρα μας, με δεδομένη τη χαμηλή αντίσταση ημών των « ιθαγενών»...
Οι χερσαίες αιολικές εγκαταστάσεις που προωθούνται στην Ελλάδα, είναι στη πλειοψηφία τους μια τέτοια περίπτωση, που βασίζεται στην άγνοια και τον αιφνιδιασμό των τοπικών κοινωνιών, στο έλλειμμα κοινωνικού διαλόγου και τελευταία στην αποκλειστική ενασχόληση της ελληνικής κοινής γνώμης με την υπόθεση της πτώχευσης. Η προώθηση του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ(ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) σε αυτό το σκηνικό της «αναμπουμπούλας», εγγυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική φύση.
Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της υπογραμμίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία(http://www.ornithologiki.gr/docs/politiki/ape/ypomnima_aiolika_eoef_ZIP_password.pdf) :
« Χωρίς χωροθέτηση, σχεδιασμό και ορθή περιβαλλοντική αδειοδότηση προχωράει προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Άκρως προβληματικές είναι οι διατάξεις που επιτρέπουν την εγκατάσταση αιολικών πάρκων μέσα σε περιοχές προστασίας της φύσης, εθνικά πάρκα και προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς, με σχεδόν ανύπαρκτες διαδικασίες περιβαλλοντικής εκτίμησης και αδειοδότησης.
Το σχέδιο νόμου δεν λαμβάνει υπόψη τις πλέον επίκαιρες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που περιλαμβάνονται στο τελικό στάδιο προετοιμασίας του οδηγού «Αιολική Ενέργεια και Natura 2000». Στις κατευθύνσεις της η Επιτροπή τονίζει τη σημασία για στρατηγικό σχεδιασμό της ανάπτυξης των αιολικών πάρκων, με τον ορισμό περιοχών αποκλεισμού, ενώ δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Το σχέδιο νόμου προχωρά σε σοβαρές χωροθετικές ρυθμίσεις για τα αιολικά πάρκα σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, χωρίς εκτίμηση των επιπτώσεων που θα έχει το «άνοιγμα» 1,600,000 στρεμμάτων περιοχών προστασίας της φύσης στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων και τους δρόμους και υποδομές που αυτές φέρουν, με απουσία σαφών κατευθύνσεων και κριτήριων χωροθέτησης. Καταργούνται έτσι οι ελάχιστες και ελλιπείς δικλείδες ασφαλείας για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος που περιέχει το υφιστάμενο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ. Εξακολουθεί δε να απουσιάζει οποιοσδήποτε εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας στην ενεργειακά σπάταλη χώρα μας "...........
