Ενισχυμένη η Τουρκική παρουσία στην Λιβύη

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

 

Η αντιπαράθεση μεταξύ των πρωθυπουργών Αμπντουλ Χαμίντ Ντμπέιμπα και Φάτχι Μπασάγκα έχει επιδεινώσει τις εντάσεις μεταξύ των δύο Λιβύων, παραγνωρίζοντας ουσιαστικά τις συνθήκες που τον Απρίλιο του 2019 οδήγησαν στην επίθεση του Χαλίφα Χαφτάρ στην Τρίπολη.

Το φιτίλι άναψε από την ψηφοφορία στην οποία η Βουλή των Αντιπροσώπων του Τομπρούκ έδωσε εντολή στον πρώην υπουργό Εσωτερικών να σχηματίσει παράλληλη κυβέρνηση, η οποία έλαβε την εμπιστοσύνη του λιβυκού κοινοβουλίου την 1η Μαρτίου. Αυτή η πρωτοβουλία είναι το αποτέλεσμα συμφωνίας μεταξύ μέρους των πολιτοφυλακών Τρίπολης-Μισράτα και των ηγετών του Κυρηναϊκού στρατοπέδου, του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Ακίλα Σάλεχ και του διοικητή του Εθνικού Στρατού της Λιβύης Χαφτάρ.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται στην Λιβύη ένας δύσκολος γρίφος για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου που απεικονίζεται στην παράλληλη ύπαρξη δυο πρωθυπουργών που επιχειρούν να διασφαλίσουν την επικράτησή τους μέσω παρασκηνιακών και μη επαφών με διεθνείς παράγοντες.

Η Ιστορία δεν συγχωρεί τέτοια λάθη

του Κώστα Μαυρίδη 

Τις προάλλες διάφοροι κομματικοί προωθητές της υποψηφιότητας Αβ. Νεοφύτου επαναλάμβαναν στα ΜΜΕ ότι «η Κυβέρνηση έκανε λάθη αλλά όχι εκούσια». Δηλαδή, γινόταν δήθεν ειλικρινής παραδοχή για λάθη, τα οποία όμως έγιναν άθελα. Η επανάληψη της φράσης φανέρωνε ότι πρόκειται για επικοινωνιακή ατάκα προς τους απογοητευμένους πολίτες. Όμως, δείγματα τέτοιων «λαθών» αρκούν, ώστε να αξιολογηθούμε όλοι μας από τους πολίτες:

 

α) Μετά τις αποκαλύψεις για δοσοληψίες στο Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα (ΚΕΠ) για απόκτηση διαβατηρίων από ξένους, η ΕΕ, κατόπιν έρευνας, ενημέρωσε (επιστολή 15/7/2021) το Υπουργείο Οικονομικών της Κύπρου ότι  η Κύπρος παραβιάζει την νομοθεσία η οποία επιτρέπει «μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ μόνο στο πλαίσιο κοινωνικής πολιτικής» και εντοπίζει μια επιπρόσθετη παραβίαση του υπέρτατου νόμου εντός της ΕΕ. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Οικονομικών της Κύπρου απέκρυψε σημαντικά στοιχεία από την ΕΕ  παραβιάζοντας «την υποχρέωση καλόπιστης συνεργασίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 της Συνθήκης της ΕΕ». Όταν όμως αποκαλύφθηκαν οι παρανομίες, αρμόδιοι υπουργοί και ανώτατοι κομματικοί αξιωματούχοι συγκάλυπταν τις παραβιάσεις με ψεύδη στη Βουλή και στα κανάλια. Αυτά έγιναν κατά λάθος ή ήταν επιλογή;

 

Το ΕΛΙΑΜΕΠ το βιολί βιολάκι του-Συγχωροχάρτι στον Τουρκικό επεκτατισμό στο Αιγαίο

Από

 iskra

 

Το ΕΛΙΑΜΕΠ κατηγορεί την Ελλάδα ότι τάχα αγνοεί τα νόμιμα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο τη στιγμή που η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και θεωρεί ότι το δίκαιο στο Αιγαίο είναι τα συμφέροντά της όπως αποτυπώνονται στη λεγόμενη γαλάζια πατρίδα.

Καθηγητής Α.Ηρακλείδης στο Anadolu: «Οι Έλληνες πιστεύουν ότι το Αιγαίο ανήκει σε αυτούς»

 Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αλέξης Ηρακλείδης και μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ υποστηρίζει ότι η Τουρκία έχει «νόμιμα» δικαιώματα στο Αιγαίο Πέλαγος και ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πρόθυμη να τα αναγνωρίσει! 

Ο ίδιος στη συνέχεια υποστήριξε ότι υπάρχει ένα κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας που παλεύει γι’ αυτό, το κομμάτι αυτό αποτελείται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη. 

Σε συνέντευξη που έδωσε στον Τούρκο δημοσιογράφο Ahmet Gencturk για το κρατικό πρακτορείο της Τουρκίας Anadolu, ο καθηγητής τόνισε ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πρόθυμη να αναγνωρίσει τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. 

ΚΑΛΕΣΜΑ – ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

 

ΕΠΕΙΔΗ η ακρίβεια "σκοτώνει" το εισόδημα των συνταξιούχων

Ύστερα από 12 χρόνια ονομαστικών μειώσεων και περικοπών στις αποδοχές μας, η επέλαση της ακρίβειας φτωχοποιεί τις οικογένειες των συνταξιούχων.

Το διαθέσιμο εισόδημα διαλύεται. Ειδικά στα πιο φτωχά νοικοκυριά, όπως των συνταξιούχων, όπου το μεγαλύτερο μέρος κατευθύνεται σε θέρμανση, τρόφιμα και φάρμακα.

Η ενίσχυση του εισοδήματος των οικογενειών μας είναι όρος επιβίωσης.

ΖΗΤΑΜΕ:

-      Επαναφορά του ΕΚΑΣ

-      Πρόσθετη οικονομική στήριξη των συνταξιούχων

-      Καταβολή των αναδρομικών της επικουρικής σύνταξης  του 11μήνου, καθώς και των Δώρων – Επιδομάτων σε κύρια και επικουρική σύνταξη σε όλους τους συνταξιούχους ανεξαιρέτως και χωρίς φορολόγηση με άμεση νομοθετική ρύθμιση

-      Μέτρα στήριξης των μακροχρόνια ανέργων πολλοί εκ των οποίων είναι μέλη των οικογενειών μας.

-      Επανυπολογισμό συντάξεων διότι οι προ του Ν.4387/2016 συνταξιούχοι λαμβάνουν ως σύνταξη το 60% της σύνταξης  των συνταξιοδοτηθέντων  μετά τον νόμο

Επειδή η παρούσα Κρίση εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την Χώρα, επιβάλλεται να υπάρξει συναίνεση στο Κοινωνικό και στο Πολιτικό πεδίο, με παραμερισμό του κομματικού συμφέροντος των Πολιτικών. Για τους λόγους αυτούς:

ΚΑΛΟΥΜΕ

Όλους τους συνταξιούχους για μαζική συμμέτοχη στην συγκέντρωση της ΓΣΕΕ που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 6 Απριλίου  και ώρα 11.00 στην Πλατειά Κλαυθμώνος.

Σημείο συνάντησης ΠΛ. ΚΟΡΑΗ ώρα 10.30πμ.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΧΕΣ.

 

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ

 

Το Γραφείο Τύπου

 

Η αποστολή της Ουκρανίας επιτεύχθηκε: Το αμερικανικό φυσικό αέριο θα πλημμυρίσει την Ευρώπη, του Λεωνίδα Βατικιώτη

 

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ το μόνο που κατάφερε είναι να πάρει αποφάσεις που θα αυξήσουν την τιμή του ρεύματος!

Σαμπάνιες θα ανοίγουν στα γραφεία των κεντρικών διοικήσεων των αμερικανικών εταιρειών εξόρυξης φυσικού αερίου, όπως η Cherniere! Η συμφωνία που εξασφάλισε ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν με τους Ευρωπαίους για την τροφοδοσία της ευρωπαϊκής αγοράς με υγροποιημένο αέριο ισοδυναμεί με μια πρώτη νίκη στον πόλεμο Ουκρανίας - Ρωσίας! «Mission accomplished» θα αναφωνούν τσουγκρίζοντας τα ποτήρια τους οι αμερικάνοι μάνατζερ, που αμείβονται με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως την ίδια ώρα που εκατομμύρια πρόσφυγες εισρέουν από την Πολωνία μέχρι την Ευρώπη και οι νεκροί μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας αυξάνονται καθημερινά!

Η συμφωνία που υπέγραψε ο Μπάιντεν και ανακοίνωσε το πρωί της 25ης Μαρτίου σε κοινή συνέντευξη Τύπου με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αποδεικνύει περίτρανα για ποιο λόγο οι Αμερικάνοι εδώ και χρόνια έριχναν λάδι στη φωτιά των ουκρανο-ρωσικών συνόρων, χρηματοδοτώντας τους Ναζί και υποδαυλίζοντας την σύγκρουση. Ο στόχος τους άμεσα ήταν ένας: Να διώξουν τους Ρώσους από την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου και να την οικειοποιηθούν. Να σηκώσουν ένα νέο τείχος μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης που θα προσφέρει δισεκατομμύρια δολάρια νέων κερδών στις αμερικανικές πολυεθνικές. Σε αυτό το βωμό θυσιάστηκε η Ουκρανία.

Ο απώτερος στόχος, να περικυκλωθεί η Ρωσία, απομακρύνεται. Αλλά ποιος εμπόλεμος, ακόμη κι όταν πολεμάει δι’ αντιπροσώπων, μπορεί να επιτυγχάνει όλους τους στόχους

Η μετατροπή της Ουκρανίας σε Συρία της Ευρώπης και η ναρκοθέτηση της «Στρατηγικής Πυξίδας»

 

του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Πώς η ΕΕ συνδέει Κύπρο και Ουκρανία και πώς την αποσυνδέουν Αθήνα και Λευκωσία - Πώς μπορεί να λειτουργήσει αποτροπή μέσω του άρθρου 42,7 των Συνθηκών της ΕΕ, πώς μπορεί να οικοδομηθεί ο ρόλος Κύπρου και Ελλάδας στη νέα αρχιτεκτονική της Νοτιοανατολικής Μεσόγειου και η αξίωση για αποχώρηση του Αττίλα

Οι εξελίξεις που προκύπτουν από τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι ραγδαίες. Η παρουσία του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν την περασμένη Πέμπτη στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου επιβεβαιώνει την έντονη επιστροφή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ως μιας Ευρωπαϊκής Δύναμης σε μια ΕΕ, η οποία τείνει να είναι γερμανική. Όχι μόνο οικονομικά αλλά και στρατιωτικά, μετά την απόφασή της να αυξήσει τον αμυντικό της προϋπολογισμό για τα επόμενα χρόνια στα 100 δις ευρώ. Το ερώτημα είναι πώς η Κύπρος και η Ελλάδα μπορούν να έχουν ρόλο, και ποιο, στη νέα τάξη πραγμάτων και δη μέσα από τις διαδικασίες της ΕΕ, όπως είναι η στρατηγική πυξίδα της ΕΕ, της οποίας τα όποια οφέλη κινδυνεύουν να ναρκοθετηθούν από εμάς του ίδιους.

Οι τιμές του σίτου και του πετρελαίου και οι επιπτώσεις στην οικονομία

Το ρωσικό τόξο και η νέα ΝΑΤΟϊκή αποτροπή

Οι λανθασμένες επιλογές και η ευρωπαϊκή πυξίδα του ΝΑΤΟ

Ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από τις ΗΠΑ

Οι ζώνες της Ουκρανίας και η κατατριβή

Χωρίς το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, η Ευρώπη δεν μπορεί να αποτρέψει τη νέα ρωσική απειλή, την οποία τροφοδότησε η Συμμαχία με την επέκτασή της προς την Ουκρανία και τις θέσεις του Προέδρου Ζελένσκι για ανάπτυξη πυρηνικών επί του εδάφους της χώρας του. Μια πολιτική, που έδωσε άλλοθι στη Μόσχα να προχωρήσει στην εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου, η οποία είναι ενταγμένη στη ρωσική αναθεωρητική πολιτική, που ξεκινά από τη Βόρεια Θάλασσα και φτάνει στη Μέση Ανατολή. Βρισκόμαστε ενώπιον εξελίξεων που ενδέχεται να δημιουργήσουν στην Ουκρανία μιαν ανοικτή διαρκή σύγκρουση. Να καταστεί, δηλαδή, κάτι ανάλογο με ό,τι είχαμε παλαιότερα στο Βιετνάμ ή με ό,τι συμβαίνει σήμερα στη Συρία. Αυτό το σενάριο μπορεί να το δούμε κάτω από τις εξής προϋποθέσεις:

«Τα γαλάζια μάτια της Ουκρανίας» και ο θρασύς Τούρκος επιτήδειος ουδέτερος

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Ο Ερντογάν, ως θρασύς και πανούργος επιτήδειος ουδέτερος γκρίζος λύκος, αναμένει να ενθυλακώσει κέρδη επί των αιμάτων και των ερειπίων της Ουκρανίας. Η σύγκριση της ευέλικτης, επιτήδειας και αδίστακτης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με εκείνην του Ελληνισμού, μόνον άφατη θλίψη, αιτιολογημένη οργή και απέραντη μελαγχολία προκαλεί…

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στον Ελληνισμό κυριαρχεί ένα ερώτημα: Γιατί η Δύση – ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ – ανέχονται και συγχαίρουν την Τουρκία ως μεσολαβητή, αφού: Τροφοδοτεί με τουρκικά drones τους Ουκρανούς για να σκοτώνουν Ρώσους και ταυτόχρονα διατηρεί άριστες σχέσεις με τον εισβολέα Πούτιν; Όσοι μελετούν την τουρκική διπλωματία και πολιτική, δεν έχουν απορίες επειδή γνωρίζουν ότι αυτή είναι κληρονόμος των πανούργων παραδόσεων της Υψηλής Πύλης και των πονηρών Οθωμανών Βεζύρηδων.

Το 1983 κυκλοφόρησε (από τις εκδόσεις Θετίλη, Αθήνα) ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο: «Ο επιτήδειος ουδέτερος». Συγγραφέας, ο Frank G. Weber, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεμπλ των Ην. Πολιτειών. Το βιβλίο εστιάζεται στην τουρκική εξωτερική πολιτική κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο 1939-1945. Και τότε και σήμερα, οι Τούρκοι, πρώτον, επιβεβαιώνουν ότι «δεν είναι δεδομένοι». Δεύτερον, εκμεταλλεύονται αποτελεσματικά τη στρατηγική θέση τους και αξιοποιούν ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Τρίτον, υπηρετούν ανάλογα και τις δύο πλευρές, ώστε μετά τον πόλεμο να απαιτήσουν ικανοποίηση της υπηρεσίας τους.

Από την Ουκρανία στα δικά μας

 

του Παντελή Οικονόμου  Αθήνα, 28 Μαρτίου 2022   Ένα βασικό ερώτημα από την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων ήταν αν η εισβολή στην Ουκρανία θα σήμαινε το τέλος του διχασμού που είχε ξεκινήσει από το 2014 και μέχρι τις παραμονές της εισβολής είχε κοστίσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες απώλειες ή την απαρχή της διαιώνισής του. Δυστυχώς, φαίνεται ότι ζούμε το δεύτερο. Με την ελπίδα φωτισμένες ηγεσίες να δώσουν τέλος στις εχθροπραξίες το ταχύτερο και πάντως πριν η βλάβη γίνει ιστορικά ανεπανόρθωτη. Θα ήταν θλιβερό πολιτικό κενό η διάρκεια ενός πολέμου να αποφασίζονταν με στρατιωτικά κριτήρια και αφανείς τεχνικές διαπραγματεύσεις μόνο. Θα συμμετέχουμε στο «Real Deal» ή όχι; Η κατάπαυση του πυρός δεν επιβάλλεται μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά και επειδή ο πόλεμος αυτός έρχεται να επιτείνει την αποσταθεροποίηση και την ανασφάλεια που ήδη μαστίζει την οικουμένη. Ανατροπές στους συσχετισμούς των δυνάμεων, συμφέροντα που αλλάζουν, συμμαχίες εκτός τόπου και χρόνου, ενεργειακή ανεπάρκεια και οικονομική καχεξία, άνισες διεθνικές εμπορικές συναλλαγές, ο ίδιος ο καπιταλισμός να αποδεικνύεται περίτρανα μια «δημιουργική καταστροφή». Τώρα πια και στις ανεπτυγμένες χώρες, αφού διέρρηξε τις κοινωνικές αντοχές, να επιτίθεται στις ίδιες τις αγορές και τον ανταγωνισμό, τελικά στην Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την νομιμότητα στις διεθνείς σχέσεις. Να θεωρεί ανεκτή την φαλκίδευση όλων αυτών, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα με ονοματεπώνυμο.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία κι εμείς

 

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ένα μήνα μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αυτό που ξεκίνησε ως κεραυνοβόλος πόλεμος κινήσεων, εξελίσσεται σε πιο αργό, ίσως και πιο φονικό πόλεμο θέσεων, με οχυρωμένα στρατόπεδα και μακρινά πλήγματα πυροβολικού και αεροπορίας. Η γραμμή του μετώπου έχει παγιωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της· οι Ρώσοι έχουν αποκομίσει σημαντικά εδαφικά κέρδη, κυρίως στο Νότο και στα Ανατολικά, αλλά δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν ούτε μία από τις δέκα μεγαλύτερες πόλεις της Ουκρανίας· ο ουκρανικός στρατός έχει καθηλώσει τις εχθρικές δυνάμεις στις πύλες των αστικών κέντρων που πολιορκούνται (με εξαίρεση τη Μαριούπολη) και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αρχίσει να εκδηλώνει επιτυχείς αντεπιθέσεις. Η ίδια, εκρηκτικά ασταθής ισορροπία επικρατεί στο διπλωματικό επίπεδο, με τις διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός σε νεκρό σημείο, αφού ούτε η Μόσχα είναι ικανοποιημένη με ό,τι έχει πετύχει μέχρι τώρα- αντί τεράστιου πολιτικού, οικονομικού και ηθικού τιμήματος- ούτε το Κίεβο αισθάνεται την ανάγκη να συνθηκολογήσει.

Σε αυτό το φόντο, ο αναπληρωτής αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας, Σεργκέι Ρουντσκόι, δήλωσε την Παρασκευή, 25 Μαρτίου, ότι η πρώτη φάση των ρωσικών επιχειρήσεων είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική αποδυνάμωση του ουκρανικού στρατού, κάτι που θα επιτρέψει στη δεύτερη φάση να επικεντρωθούν οι ρωσικές δυνάμεις στον κεντρικό τους στόχο, δηλαδή την «απελευθέρωση» ολόκληρου του Ντονμπάς[i]. Το Κίεβο και η Δύση ερμήνευσαν αυτή την τοποθέτηση ως ομολογία αποτυχίας, υποστηρίζοντας ότι ο Πούτιν περίμενε έναν περίπατο λίγων ημερών μέχρι το Κίεβο, αλλά απέτυχε οικτρά και αναγκάζεται τώρα να αναδιπλωθεί, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενη.

Ότι η ρωσική ηγεσία υποτίμησε την αντίσταση που θα συναντούσε από τον ουκρανικό στρατό (αλλά και τις σαρωτικές κυρώσεις μιας επανενωμένης, έστω προσωρινά, Δύσης) είναι μάλλον βέβαιο. Αλλά ότι το Κρεμλίνο περίμενε έναν αστραπιαίο πόλεμο λίγων ημερών, ακούγεται ως φτηνή προπαγάνδα. Η αμερικανική υπερδύναμη, στο απόγειο της μονοκρατορίας της, το 1991, χρειάστηκε 956.000 στρατιώτες και 42 μέρες πολέμου για να υπερισχύσει μιας αραβικής χώρας, του Ιράκ, εξουθενωμένης από οκτώ χρόνια τρομερού πολέμου με το Ιράν- και μάλιστα, χωρίςο αμερικανικός στρατός να μπει στη Βαγδάτη και χωρίς να ανατρέψει τον Σαντάμ Χουσεϊν. Μόνο ένας παράφρων στο Κρεμλίνο θα μπορούσε να υπολογίζει ότι 120.000 Ρώσοι στρατιώτες θα κατάφερναν να καταλάβουν τη δεύτερη μεγαλύτερη, σε έκταση, χώρα της Ευρώπης, που κληρονόμησε από τα χρόνια της ΕΣΣΔ ισχυρότατη πολεμική βιομηχανία, ετοιμαζόταν γιαυτό τον πόλεμο οκτώ χρόνια και απολάμβανε στρατιωτικού εξοπλισμού, πληροφοριών και εκπαίδευσης από Αμερικανούς και Βρετανούς. Ο Πούτιν είναι πολλά πράγματα, αλλά παράφρων δεν είναι.

Μπορεί οι στρατιωτικοί σχεδιασμοί και οι πολιτικοί στόχοι του Κρεμλίνου να περιβάλλονται από ομίχλη, αλλά οι επιδιώξεις των ΗΠΑ είναι απολύτως διαυγείς. Όπως έγραψε ο Ντέιβιντ Σάνγκερ, επικεφαλής του γραφείου των NewYorkTimesστην Ουάσιγκτον, η κυβέρνηση Μπάιντεν εννοεί να εγκλωβίσει τη Ρωσία σε έναν μακρύ πόλεμο τεράστιου κόστους, όπως συνέβη, τηρουμένων των αναλογιών, με την καθήλωση της ΕΣΣΔ στο ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν (το γεγονός ότι οι Αμερικανοί έστειλαν στους Ουκρανούς αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, που είχαν ενισχύσει την τζιχάντ των μουτζαχεντίν κατά των Σοβιετικών, έχει και τη συμβολική σημασία του). Ο γνωστός ιστορικός ΝάιαλΦέργκιουσον έγραψε στο πρακτορείο Bloombergότι κορυφαίοι παράγοντες της κυβέρνησης Μπάιντεν του είπαν απερίφραστα ότι το μόνο νοητό, γι αυτούς, τέλος αυτού του πολέμου περιλαμβάνει την ανατροπή του Πούτιν και μια πιο πειθήνια έναντι της Αμερικής Ρωσία- κάτι που θα αποτελούσε ταυτόχρονα ισχυρή προειδοποίηση στην Κίνα[ii]. Ο ίδιος ο (κάθε άλλο παρά αντιιμπεριαλιστής) Φέργκιουσον θεωρεί αυτή τη θεώρηση επικίνδυνη πλάνη του Μπάιντεν και το πιθανότερο είναι ότι έχει δίκιο.

Όσο μιλούν τα όπλα, επιβάλλεται κάποια σεμνότητα λόγων και οικονομία προβλέψεων, επί ποινή γρήγορης διάψευσης. Σε κάθε περίπτωση, όσοι είναι έτοιμοι να στοιχηματίσουν τα πάντα σε ένα Βατερλώ της Ρωσίας και στον πολιτικό θάνατο του Πούτιναναλαμβάνουν ένα παιχνίδι υψηλότατου ρίσκου, για τους ίδιους και για τον κόσμο όλο.

Ρωσικά όπλα υψηλής ακριβείας εξαϋλώνουν κρίσιμες ουκρανικές υποδομές-Πόλεμος διάλυσης βάσεων Ουκρανίας

 AΠΟ  ΙΣΚΡΑ

Διαδοχικές χρήσεις όπλων υψηλής ακριβείας στην Ουκρανία- Πλήττονται κρίσιμες υποδομές για τον ουκρανικό στρατό- Οι πύραυλοι που αλλάζουν τις ισορροπίες στο πεδίο

Τέλος εποχής: Ο Τσουμπάις φεύγει από τη Ρωσία

 

Τον είπανε «Τσάρο των ιδιωτικοποιήσεων». Ο Ανατόλι Τσουμπάις υπήρξε ένα από τα πιο εμβληματικά πρόσωπα της Ρωσίας τα τελευταία 30 χρόνια.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πόλεμος πατήρ πάντων
Ηράκλειτος

Τον είπανε «Τσάρο των ιδιωτικοποιήσεων». Ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα της γελτσινικής Ρωσίας, ο Ανατόλι Τσουμπάις υπήρξε ο άνθρωπος – κλειδί που επιστάτησε των ρωσικών ιδιωτικοποιήσεων, της μεγαλύτερης δηλαδή λεηλασίας δημόσιας περιουσίας όλων των τόπων και όλων των εποχών. Προ ημερών παραιτήθηκε από τη θέση του ειδικού απεσταλμένου του Ρώσου Προέδρου στους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή και έφυγε από τη Ρωσία.

Ο Τσουμπάις υπήρξε ένα από τα πιο εμβληματικά πρόσωπα της Ρωσίας τα τελευταία 30 χρόνια, με πολύ σημαντικό ρόλο στην οικονομική και πολιτική πορεία της χώρας. Συμβόλιζε κατά κάποιο τρόπο τους δεσμούς και τις ισορροπίες ανάμεσα στη ρωσική Ολιγαρχία, τη ρωσική πολιτική εξουσία και τη Δύση. Η αναχώρησή του συμβολίζει τη διάρρηξη αυτών των δεσμών και ισορροπιών.

Αρχιτέκτων των ιδιωτικοποιήσεων

Υπό την επιστασία του Τσουμπάις εφαρμόστηκε στη δεκαετία του 1990 το «μεγάλο Κόλπο» της αρπαγής της σοβιετικής δημόσιας περιουσίας από μια δράκα «Ολιγαρχών».

Να ηττηθεί το ΝΑΤΟ !

 του Θέμη Τζήμα

Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ θεμελιώδη: ο πλανήτης είναι εγγύτερα παρά ποτέ σε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και δεν βρίσκεται απλώς εγγύτερα παρά ποτέ, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται πολύ κοντά. Χωρίς να θέλουμε να σταθούμε επί μακρόν σε πράγματα που έχουμε αναλύσει ήδη σε προηγούμενα άρθρα, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι αιτίες δεν πρέπει να αναζητώνται, ούτε στον «παρανοϊκό δικτάτορα» Πούτιν, ούτε στον «γεροξεκούτη» Μπάιντεν, ούτε στους σαλτιμπάγκους που παριστάνουν τους πολιτικούς ηγέτες στην Ε.Ε. Ακόμα και αν κάποιες από αυτές τις κατηγορίες ευσταθούν, κανένας παγκόσμιος (και όχι μόνο) πόλεμος δεν ξεκινά από το καπρίτσιο ή τις ιδιότητες ενός ανθρώπου.

Φυσικά, είναι πιθανό οι προσωπικές ιδιότητες των ηγετών να επιταχύνουν και να χειροτερεύουν τα πράγματα. Όμως στην πραγματικότητα, ακόμα και αν ο άνθρωπος αποτελεί τον κρίσιμο πυροκροτητή την κρίσιμη στιγμή, η εκρηκτική ύλη μαζεύεται πολύ καιρό πριν και από άλλες, δομικές αιτίες.

Η αναζήτηση των ευθυνών σε συγκεκριμένες ομάδες εξουσίας, παρότι πληρέστερη και πάλι δεν μπορεί να φωτίσει επαρκώς τις αιτίες. Είναι βέβαιο, ότι η άνοδος των νεοσυντηρητικών στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου μας «έδωσε» μια νέα εποχή βαρβαρότητας, με διαρκείς, καταστροφικούς πολέμους: Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Υεμένη, χιλιάδες εξωδικαστικές δολοφονίες συνιστούν μερικά από τα αποτελέσματα της νεοσυντηρητικής κυριαρχίας. Πώς όμως και γιατί ισχυροποιήθηκαν τόσο αυτές οι ομάδες εξουσίας; Πώς κατόρθωσαν να ξεκινήσουν τόσους πολέμους, να τους χάσουν όλους και παρόλα αυτά να παραμένουν στην εξουσία;

Ρωσία: Φέρεται να εκδίδει ένταλμα σύλληψης κατά Σόρος-Κίνα: Τον χαρακτηρίζει “τρομοκράτη”

 

Εξελίξεις μετά τις δηλώσεις του Τ.Σόρος για τον Β.Πούτιν και τον Σι Τζινπίνγκ!

Η ρωσική κυβέρνηση φέρεται να ετοιμάζεται να εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος, λόγω των όσων δήλωσε προσφάτως για τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. 

Αυτό ισχυρίζονται διεθνή ΜΜΕ και προς το παρόν δεν έχει διαψευσθεί. Παράλληλα η ίδια πηγή αναφέρει ότι η Κίνα έχει επισήμως χαρακτηρίσει τον Τζορτζ Σόρος ως «τρομοκράτη».

Ο δισεκατομμυριούχος Αμερικανός επενδυτής Τζορτζ Σόρος χαρακτηρίστηκε «παγκόσμιος οικονομικός τρομοκράτης» από τους Global Times του Πεκίνου, αφού είπε ότι η τεράστια επένδυση της BlackRock με έδρα τη Νέα Υόρκη στην Κίνα ήταν «λάθος» και πιθανότατα θα έχανε χρήματα για τους πελάτες του διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων.

Τότε είχε πει «Το να χύνουμε δισεκατομμύρια δολάρια στην Κίνα τώρα είναι ένα τραγικό λάθος», έγραψε ο Σόρος σε ένα σχόλιο στη Wall Street Journal. «Είναι πιθανό να χάσει χρήματα για τους πελάτες της BlackRock και το πιο σημαντικό, θα βλάψει τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ και άλλων δημοκρατιών».

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία

 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

 

Στα τελευταία 12 χρόνια η Χώρα μας  βρίσκεται κάτω από την ασφυκτική πίεση πρωτοφανών διαδοχικών κρίσεων, που οδήγησαν σε φτωχοποίηση την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού.

·         ΤΗΝ 10ΕΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ με τα τρία διαδοχικά μνημόνιαοικονομικής προσαρμογής που οδήγησαν:

-      Στην ανεργία 1.300.000 εργαζόμενους

-      Στην απώλεια του 45%-50% του εισοδήματος των συνταξιούχων και στην υποχρέωση να στηρίξουν τα άνεργα και ημιαπασχολούμενα παιδιά και εγγόνια τους

-      Στην αύξηση της συμμετοχήςεπί της αξίας του πλήθους των συνταγογραφούμενων φαρμάκων στο  45% κατά μέσο όρο, όταν η νομοθετημένη συμμετοχή ανέρχεται στο 25%(!) και

-      Στην φτωχοποίηση των οικονομικά αδύναμων

·         ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΣΚΛΗΡΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ που από τον Μάρτιο του 2020 συνεχίζεται ακάθεκτη και ανέστειλε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα με αύξηση των ανέργων και με αρχόμενα πληθωριστικά φαινόμενα

·         ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ του μεταναστευτικού στον Έβρο και το Αιγαίο

·        

Τέλος εποχής για το κόμμα Die Linke: Τι οδήγησε στην αποχώρηση του Όσκαρ Λαφοντέν

 

του Νίκου Αλεξάτου

Καθείς εφ’ ω ετάχθη. Αυτή η φράση θα μπορούσε να περιγράψει τις επιλογές που καθορίζουν τις εξελίξεις στο αριστερό κόμμα της Γερμανίας.

Καθείς εφ’ ω ετάχθη. Αυτή η φράση θα μπορούσε να περιγράψει με τον καλύτερο τρόπο τις επιλογές που καθορίζουν τις εξελίξεις στο αριστερό κόμμα της Γερμανίας Die Linke. Και όλοι κι όλες στο συγκεκριμένο κόμμα, σε επίπεδο ανώτατης στελέχωσης, δείχνουν να ανταποκρίνονται στο νόημα της φράσης. Σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, όμως, σημασία αποκτά το πού τελικά τάσσεται κανείς.

Το κόμμα της Αριστεράς υπέστη στρατηγική ήττα στις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές. Μπήκε στη Μπούντεσταγκ μόνο και μόνο χάρη στο ότι κατάφερε να εκλέξει απευθείας δυο υποψηφίους σε μονοεδρικές έδρες, καθώς δεν κατάφερε να πιάσει το απαιτούμενο όριο του 5%. Και αυτό σε μια εκλογική διαδικασία που έλαβε χώρα εν μέσω πανδημίας και εκτεταμένης φτωχοποίησης και ανασφάλειας στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Ήδη το γεγονός πως ένα αριστερό κόμμα δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει τη δυσαρέσκεια σχετικά με τις πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας και των οικονομικο-κοινωνικών συνεπειών της στα φτωχά στρώματα είναι από μόνο του ενδεικτικό.

Τα ‘λεγε η Βάγκενκνεχτ

Υπάρχει μια θεωρία για την πάλη των τάξεων. Αυτή τη θεωρία την ανέπτυξε στα μέσα του 19^ου αιώνα ο Γερμανοεβραίος διανοητής και επαναστάτης Καρλ Μαρξ μαζί με τον επίσης Γερμανό Φρίντριχ Ένγκελς. Κεντρική ιδέα σε αυτή την θεωρία είναι πως στο καπιταλιστικό σύστημα εδράζεται πάνω στη εκμετάλλευση της υπεραξίας που παράγει η ζωντανή εργασία των ανθρώπων όταν αυτή συνδυάζεται με το κεφάλαιο που κατέχει ο καπιταλιστής. Και επειδή μόνο αυτός ο συνδυασμός μπορεί να παραγάγει κέρδος για τον καπιταλιστή, υπάρχει εξαρχής μια αντίφαση. Οι εργάτες και οι εργάτριες είναι απαραίτητες για την παραγωγική διαδικασία αρά και για την παραγωγή κέρδους. Αυτό τους δίνει ισχύ να διεξάγουν εργατικούς και πολιτικούς αγώνες που βελτιώνουν τη θέση τους, δηλαδή διασφαλίζουν καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Ταυτόχρονα, επειδή τα συμφέροντα της εργατικής τάξης είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με αυτά των καπιταλιστών και καθώς είναι σε θέση να επηρεάζει την παραγωγή, είναι αυτή η τάξη η μόνη που μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό. Αυτή είναι η βασική αντίθεση στον καπιταλισμό, που συνοδεύεται από επιμέρους «δευτερεύουσες αντιθέσεις» και κάθε φορά στην εκάστοτε συγκυρία μια αντίθεση αναδεικνύεται σε κύρια και η διαμάχη στην κοινωνία συνεχίζεται. Αυτά λέει η μαρξιστική θεωρία εν ολίγοις.

Τον Σεπτέμβρη η Ζάρα Βάγκενκνεχτ, μια από τις εμβληματικές πολιτικούς του αριστερού κόμματος της Γερμανίας είχε καταστήσει σαφές, πως η εκλογική ήττα του κόμματος οφείλεται στο ότι το κόμμα της απομακρύνθηκε από την εργατική τάξη, μπερδεμένο

Ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ: Οι τα φαιά φορούντες και περί (δημοσιογραφικής) ηθικής λαλούντες

  

Παραφράζοντας τον Καβαφικό λόγο  θα λέγαμε πως “οι τα φαιά φορούντες και περί (δημοσιογραφικής) ηθικής λαλούντες” έβαλαν αυτή τη φορά στον στόχο τους το συνάδελφο δημοσιογράφο Θωμά Σίδερη.

Και πιθανόν να είχαν δίκιο εάν π.χ τον είχαν πιάσει με τη «γίδα στην πλάτη», εάν το όνομά του υπήρχε σε κάποια από αυτές τις ύποπτες λίστες που τάραξαν κάμποσους «επώνυμους», ή αν είχε την είδηση και την έκρυβε κάτω από το μαξιλάρι του, όπως έκαναν κάμποσοι τάχα «υπηρέτες της ενημέρωσης».

Τον στοχοποίησαν, τον απείλησαν και τον λοιδόρησαν διότι όπως φαίνεται «δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις» και τόλμησε να παρουσιάσει ακόμα μια εξαιρετική δημοσιογραφική δουλειά, που αυτή τη φορά αφορούσε στο περιβόητο νεοναζιστικό ουκρανικό τάγμα Αζόφ.

Τι σημασία έχει για δαύτους αν ο Θωμάς ο Σίδερης έχει τιμήσει την ΕΡΤ και την ελληνική δημοσιογραφία με τόσες προσωπικές διακρίσεις για το δημοσιογραφικό του έργο. Τι σημασία έχει για τα μιντιακά (και όχι μόνο) «θυμιατά», αν ο κ. Σίδερης ήταν υποψήφιος για το βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου δημοσιογράφου (PRIX EUROPA 2018) ή αν είχε τιμηθεί με το βραβείο Μπότση την ίδια χρονιά. Αυτό που είχε και έχει σημασία για τους υβριστές του, είναι να λειτουργεί η δημοσιογραφία σαν πλυντήριο και ο δημοσιογράφος σαν μοσχοσάπουνο.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ συμπαραστεκόμαστε στον συνάδελφό μας δημοσιογράφο Θωμά Σίδερη αλλά και σε κάθε δημοσιογράφο που έχει στοχοποιηθεί ή προκείται να γίνει στόχος αρνούμενος να υπηρετήσει το ψέμα, την παραπληροφόρηση, τον μισανθρωπισμό, την προπαγάνδα το ρατσισμό και το σκοτάδι.

Μπορεί, όπως σωστά λέγεται, στον πόλεμο η αλήθεια να είναι το πρώτο θύμα, όμως εμείς θα είμαστε πάντα αλληλέγγυοι σε εκείνους που αρνούνται να την θάψουν.

Δήλωση Άρθουρ Σκάργκιλ , 15.03.2022

 

Η αποκάλυψη ότι η Ουκρανία είχε δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση κοντά στα σύνορα με την Πολωνία και ότι η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ είχαν πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις, αποδεικνύει ότι η Ουκρανία ενήργησε κατά παράβαση της συμφωνίας με τη Ρωσία ότι δεν θα εντασσόταν στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ.

Η υστερία στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ και η συσσώρευση στρατιωτικού εξοπλισμού πριν να δράσει η Ρωσία και τα δισεκατομμύρια δολαρίων/λιρών και λοιπών νομισμάτων των χωρών του ΝΑΤΟ και ΕΕ εμένα μου δείχνει ότι η σημερινή σύγκρουση μεταξύ των δύο καπιταλιστικών χωρών ξεκίνησε από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι καιρός οι Σοσιαλιστές να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην παγκοσμιοποίηση και ότι ο επεκτατισμός των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ δεν γίνεται εξ ονόματός μας.

Αυτή η σύγκρουση μπορεί να τερματιστεί σήμερα, υπό τον όρο ότι η Ουκρανία θα τηρήσει τη συμφωνία του 2014 και θα δηλώσει ότι δεν θα ενταχθεί ή δεν θα επιδιώξει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν θα επιτρέψει στο ΝΑΤΟ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν βάσεις σε ουκρανικό έδαφος.

ΓΑΛΛΙΑ: ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ

 

Toυ Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

- Γαλλία, ο πόλεμος ανατρέπει τα σχέδια του Ζεμούρ, της Λεπέν και της ΙΊεκρές.

Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας κλόνισε για άλλη μια φορά την εκστρατεία για τα Hλύσια (το γαλλικό Προεδρικό Μέγαρο), και προκάλεσε σεισμό στο στρατόπεδο της δεξιάς. Αφενός ο Μακρόν πρωτοστατεί στη διεθνή σκηνή συνεχίζοντας μια δύσκολη διαμεσολάβηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την Ουκρανική κρίση , αφετέρου οι τρεις υποψήφιοι της γαλλικής δεξιάς - Ζεμούρ, Λεπέν, Πεκρές - αναγκάζονται να αναθεωρήσουν το περιεχόμενο, τις στρατηγικές και τα χρονοδιαγράμματα τους.

Ο πρώτος επέλεξε, στον απόηχο της κληρονομιάς του Ντε Γκωλ, μια γραμμή "μη ευθυγράμμισης". Σε μια συγκέντρωση στο Chambéry και στη συνέχεια στις τηλεοπτικές συζητήσεις, ο dημοσιογράφος-υποψήφιος επανέλαβε σθεναρά ότι «ούτε με τις ΗΠΑ, ούτε με τη Ρωσία, αλλά πάντα και μόνο με την Γαλλία». Ενώ καταδικάζει την επιθετικότητα του Πούτιν, ο Ζεμούρ τοποθετείται ως «ακέραιος πατριώτης» και αρνείται να πάει στο στρατόπεδο των "Ατλαντικών*/ ΝΑΤΟικών. Από το βήμα κατήγγειλε «την αδιάκοπη επέκταση του ΝΑΤΟ που ενόχλησε τους Ρώσους αναγκάζοντάς τουςνα πολεμήσουν για να το αποτρέψουν» και είπε ότι ήταν αποφασιστικά αντίθετος στην προμήθεια όπλων και στις διεθνείς κυρώσεις. «Η τιμή του φυσικού αερίου θα εκραγεί, η τιμή του πετρελαίου θα αυξηθεί, οι τιμές των δημητριακών θα τιναχθούν στα ύψη και οι Γάλλοι θα τα πληρώσουν».

Βεβήλωση Σοβιετικού Μνημείου στην Καλλιθέα

Η Ρωσική πρεσβεία επισημαίνει :

 «Οι υπέρμαχοι του ουκρανικού εθνικιστικού τάγματος Αζόφ, που τόσα χρόνια τρομοκρατούσε και δολοφονούσε εν ψυχρό τους κατοίκους της ανατολικής Ουκρανίας, σήκωσαν το χέρι τους εναντίον της ιερής μνήμης στην Ελλάδα για τους Σοβιετικούς στρατιώτες – αυτούς οι οποίοι με τεράστιες θυσίες απελευθέρωσαν την σκλαβωμένη Ευρώπη από τον φασισμό στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Καταδικάζουμε απερίφραστα αυτήν την ανήθικη απόπειρα προσβολής της ιστορίας και την απαράδεκτη πράξη βανδαλισμού.

Ύστερα από αυτήν την εγκληματική ενέργεια και τις αμέτρητες αποκαλύψεις των κατοίκων της Μαριούπολης και του Ντονμπάς χρειάζονται άραγε επιπλέον αποδείξεις για την ναζιστική φύση του Αζόφ και άλλων παρόμοιων ταγμάτων ακραίων εθνικιστών της Ουκρανίας;

Καλούμε τις Ελληνικές Αρχές να κάνουν ό,τι είναι αναγκαίο για τη διερεύνηση της βάρβαρης αυτής επίθεσης και την τιμωρία των βανδάλων».

Το μνημείο φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Βιάτσεσλαβ Κλικόβ και δωρίθηκε από τον ίδιο στον Δήμο της Καλλιθέας.

Επιχείρηση Falyalı: Το Τουρκικό παρακράτος σε δράση, η Δύση σε αφασία.

 

 

 Tου Λεωνίδα Κουμάκη

Ο Χαλίλ Φαλγιαλί υπήρξε ένας Κύπριος μουσουλμάνος,ο οποίος από απλός σωματοφύλακας μέσα στον «στρατό προστασίας» του διαβόητου τούρκου αρχινονού της ΚύπρουΒεισέλ Σαχίν, έγινε ζάπλουτος«επιχειρηματίας» με πληθωρική δράση: Αρπαγή ελληνικών περιουσιών στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών,παράνομα στοιχήματα, εμπορία συναλλάγματος και κρυπτονοµισµάτων, ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος, εκβιασμοίκαι πλαστογραφίες ήταν μερικές μόνο από τις πολλές δραστηριότητεςπου του αποδίδονται.

 

Ο πρώην αρχινονός της Κύπρου Βεισέλ Σαχίνο οποίος γεννήθηκε στην Σεβάστεια, ηγήθηκε μιας τεράστιας συμμορίας παράνομων στοιχημάτων και τυχερών παιχνιδιών στην κατεχόμενη Κύπρο, με εκτιμώμενο ετήσιο τζίρο 5 δις ευρώ. Σήμερα βρίσκεται, από το έτος 2017, φυλακισμένος στις τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας της Σηλυβρίας.

 

Η διαπλοκή του Χαλίλ Φαλγιαλίμε τα ανδρείκελα της πολιτικής «εξουσίας» στα κατεχόμενα καθώς και με τα κέντρα των αποφάσεων μέσα στην Τουρκία, ήταν απόλυτη. Οι αρμονικές σχέσεις «συνεργασίας» με την μαριονέτα-Τατάρστα κατεχόμενα και με πολύ υψηλά πρόσωπα της πολιτικής εξουσίας των ισλαμοφασιστών στην Τουρκία,δεν ήταν καθόλου κρυφές.

 

Όλοι γνώριζαν -μεταξύ πολλών άλλων- πως το λαθρεμπόριο κοκαΐνης του Ερκάν Γιλντίριμ,γιού του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, είχε την πολύτιμη «συνεργασία» του  Χαλίλ Φαλγιαλί όχι μόνο στην αποθήκευση ή στην διακίνηση των ναρκωτικών αλλά και στο «ξέπλυμα» των πληθωρικών κερδών του.

 

Η τεχνολογία είναι ο απόλυτος εχθρός του ανθρώπο

 

 

   του Αλεξάντερ Ντούγκιν*

(Technology is the absolute enemy of man, Alexander Dugin)

 

Στην περίπτωση των τεχνολογιών δικτύου (τεχνολογία) - Google, twitter, youtube, facebook, instagram κ.λπ. - βλέπουμε ένα πολύ σημαντικό φαινόμενο: όντως αντιτίθενται στη Ρωσία όχι επειδή εξαρτώνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Δεν εξαρτώνται από αυτό. Είναι τα εργαλεία των παγκοσμιοποιητών, μιας υπερεθνικής ολιγαρχίας που κανείς δεν εξέλεξε. Και κανείς δεν τους έδωσε το δικαίωμα να θέτουν τους δικούς τους κανόνες σε παγκόσμια κλίμακα.

Αλλά αν οι ΗΠΑ οδηγούνται από έναν ηγέτη που δεν ευχαριστεί τους παγκοσμιοποιητές, τότε όλα αυτά τα δίκτυα ενοποιούνται και εναντίον του - όπως συνέβαινε με τον Τραμπ όταν ήταν ακόμη Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών! Και ο λογαριασμός του στο Twitter έχει ήδη κλείσει γιατί σε κάποιον δεν άρεσε αυτό που είπε. Το ερώτημα είναι ποιος;

Τώρα όλη η Ρωσία έχει κλείσει. Οι παγκοσμιοποιητές τιμωρούν τη χώρα μας.

ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΡΟΥ 22 ΜΑΡΤΙΟΥ

 

 

Η 47^η Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1992, έχοντας υπόψη τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το «Περιβάλλον και την Ανάπτυξη», που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή το 1977, αποφάσισε να ορίσει την 22^η Μαρτίου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού 2022, όπως ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη, συνοψίζεται στο «Κάνοντας το αόρατο ορατό» και επικεντρώνεται στα υπόγεια ύδατα, τα οποία καθώς η κλιματική αλλαγή θα χειροτερεύει, θα μας είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Για αυτό το λόγο και θα πρέπει να βρούμε τρόπους για την αειφορική διαχείριση του πολύτιμου υπόγειου νερού.

·                Σε παγκόσμιο επίπεδο, πάνω από το 80% των λυμάτων που παράγονται από την κοινωνία ρέει πίσω στο οικοσύστημα χωρίς να υποστούν επεξεργασία ή επαναχρησιμοποίηση.

·                1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν μια πηγή πόσιμου νερού μολυσμένου με κόπρανα, θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο να προσβληθούν από χολέρα, δυσεντερία, τυφοειδή πυρετό και πολιομυελίτιδα. Επισφαλές νερό, κακή υγιεινή και ελλιπής επεξεργασία νερού προκαλούν γύρω από 842.000 θανάτους κάθε έτος. Οι πολεμικές συγκρούσεις στις διάφορες περιοχές του Πλανήτη και η προσφυγιά που αυτές προκαλούν επιτείνουν αυτά τα προβλήματα.

·               

Το δράμα του ουκρανικού λαού η νατοϊκή επίθεση η Ρωσία και το ΚΚΕ

του Βασίλη Πριμικήρη

 Λυπάμαι που δυστυχώς κατά την ταπεινή μου γνώμη το ΚΚΕ αλλά και άλλοι προοδευτικοί άνθρωποι  δεν μπορούν να διακρίνουν ποια είναι η κυρίαρχη και πρώτη αντίθεση και ποια η δευτερεύουσα στην παγκόσμια κονίστρα ειδικά σήμερα με την σκληρή πολεμική αντιπαράθεση στην Ουκρανία!

Πάντα η κύρια αντίθεση, ο βασικός αντίπαλος για το αριστερό, κομμουνιστικό, προοδευτικό και πάνω απ΄ όλα πανανθρώπινο κίνημα που παλεύει για την ειρήνη ήταν και είναι ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και μετά τον Β! Παγκόσμιο πόλεμο οι Νατοϊκοί του συνεργάτες. Αυτή η εκτίμησή μου διαμορφώθηκε όχι από κάποια ιδεολογική προκατάληψη αλλά από την σκληρή ιστορική πραγματικότητα θανάτου και καταστροφής που αυτές οι δυνάμεις δημιούργησαν σε όλο τον κόσμο!

Οι δυνάμεις αυτές για να προωθήσουν τα οικονομικοστρατιωτικά τους συμφέροντα χρησιμοποιούν σήμερα ακόμα και τους νεο-ναζί για να επιτεθούν στην Ρωσία και στον προοδευτικό αντιφασιστικό κόσμο της Ουκρανίας! Είναι οι ίδιοι που  βομβάρδιζαν εχθές την Γιουγκοσλαβία το Ιράκ την Συρία το Βιετνάμ και την Καμπότζη που σήμερα δακρύζουν υποκριτικά για το αίμα που χύνεται στην Μαριούπολη, το Χάρκοβο, το Κίεβο και το Ντομπάς!