Μεταναστευτικό: κρίσιμο ζήτημα για την χώρα

 

Η κατασκευή επιπλέον κέντρων φιλοξενίας στα νησιά θα είχε νόημα μόνο αν η Ελληνική κυβέρνηση είχε εξασφαλίσει την διακοπή των ροών και ζητούσε τόπο για την φιλοξενία προσφύγων και παράνομων μεταναστών μέχρι να γίνει ταυτοποίηση και να αποφασιστεί ποιοι θα απελαθούν και ποιοι δικαιούνται άσυλο. Όμως αυτό δεν έχει γίνει.

6 Ιανουαρίου 2022

 

• ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
• g.papagian3@yahoo.gr

Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ που πραγματοποίησαν οι ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ την ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2022. Αιτία: η συνέχιση της παράνομης μετανάστευσης προς την Χώρα μας, παρά το γεγονός ότι μετά τα γεγονότα στον Έβρο το 2020 οι ροές μειώθηκαν. Εντούτοις, δεν μειώθηκε ο αριθμός των διαμενόντων στην Ελλάδα.

Η Χώρα αντιμετωπίζει ταυτοχρόνως τρία θέματα εν εξελίξει, τρεις μεγάλες “βόμβες”, βραδυφλεγείς μεν υπαρκτές δε δια γυμνού οφθαλμού δε οι οποίες κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή της Χώρας, αποτελούν στοιχείο της καθημερινότητας μας.

– το ζήτημα της Πανδημίας λόγω του κορωνοϊού(Covid-19) ,που έχει δυσκολέψει την καθημερινότητα των πολιτών, έχει επιφέρει δε κι΄ένα ψυχικό χάσμα μεταξύ πολιτών εμβολιασμένων και πολιτών ανεμβολίαστων.

-Ο τουρκικός επεκτατισμός-Αναθεωριτισμός κι οι επιβουλές κατά της Ελληνικής κυριαρχίας (και της Κυπριακής Δημοκρατίας) είναι καθημερινός και εντεινόμενος, πολλαπλός, εμπλουτίζεται τακτικά η τουρκική “ατζέντα” με νέες απαιτήσεις κατά της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

-οι μεταναστευτικές ροές συνεχίζονται, άσχετα από τις καιρικές συνθήκες (με την «διακριτική» βοήθεια του κουμπάρου Ερντογάν).

Όσον αφορά το τελευταίο,ο«υβριδικός πόλεμος» κατά της Ελλάδας από τον Ερντογάν, που συναντούσαμε αρχικά στα νησιά του Αιγαίου, στην συνέχεια αναπτύχθηκε (με βάση τον δικό του σχεδιασμό) και στον Έβρο. Η ελληνική πλευρά, σωστά από την μεριά της, προχώρησε στο κλείσιμο των χερσαίων συνόρων της Χώρας, κατά μήκος του Έβρου ποταμού, που επέφερε για ένα χρονικό διάστημα μια ηρεμία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, εκεί στον Έβρο παρατηρήθηκε κάτι ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ και ελπιδοφόρο: η συμμετοχή των κατοίκων της παραμεθόριας περιοχής στην προσπάθεια που κατέβαλαν οι δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας – αλλά και το γεγονός ότι και οι ίδιοι κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να ξεπεραστεί η δύσκολη κατάσταση που βίωσε ο Έβρος.

Προέκυψε μια Ενότητα που η «διανόηση» των Αθηνών, “ωραία κοιμωμένη” στην αγκαλιά της παγκοσμιοποίησης, αδυνατεί να καταλάβει. Μια πραγματικότητα, σημάδι φωτεινό, που στα χρόνια του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ θα ονομάζαμε «Εθνική- Λαϊκή Ενότητα», που σήμερα μπορούμε να την περιγράφουμε ως την αναγκαία για τον Λαό και την Πατρίδα: «Εθνική, Παλλαϊκή, Δημοκρατική, Πατριωτική Ενότητα

Συνεχίζεται μπροστά στα μάτια μας μία μεγάλη επιχείρηση «εργαλειοποίησης» των μεταναστών (και των λίγων προσφύγων) από την πλευρά της Τουρκίας, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ακήρυκτο «υβριδικό πόλεμο» σε βάρος της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, η Ελληνική Πολιτεία μαζί με την Ε.Ε. , φτιάχνουν μια νέα Δομή “Φιλοξενίας” μεταναστών στην Χίο, παρά την αντίθεση των κατοίκων, δημιουργώντας ΜΟΝΙΜΗ εστία έντασης και αύριο, μια νέα ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ (! ) πάνω στο νησί.

Πέραν των αυτονόητων:υπέρ του κλεισίματος των συνόρων, περί φύλαξης των συνόρων από τον Έβρο ως το Καστελόριζο, να επισημάνουμε:

“-Για τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου: Η κατασκευή επί πλέον κέντρων φιλοξενίας στα νησιά θα είχε νόημα μόνο αν η Ελληνική κυβέρνηση είχε εξασφαλίσει την διακοπή των ροών και ζητούσε τόπο για την φιλοξενία προσφύγων και παράνομων μεταναστών μέχρι να γίνει ταυτοποίηση και να αποφασιστεί ποιοι θα απελαθούν και ποιοι δικαιούνται άσυλο. Όμως αυτό δεν έχει γίνει. Οι ροές συνεχίζονται με το σπρώξιμο από την μεριά της Τουρκίας και την «συνδρομή» κάμποσων ΜΚΟ. Επίσης, η κατασκευή αυτών των δομών φιλοξενίας με τον τρόπο που έχουν περιγραφεί, με καταστήματα , ιατρικά κέντρα και άλλα, δύνανται να μετατραπούν σε ΜΟΝΙΜΗ κατοικία για πολλούς από τους «φιλοξενούμενους», αυτόνομοι οικισμοί με άλλη Εθνολογική (και θρησκευτική) σύνθεση: με άλλα λόγια δηλαδή ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ μιας νέας «μειονότητας» εντός των νησιών- από το «πουθενά», «χωρίς λόγο και αιτία».

– η μόνη «λύση» -πέραν της αυτονόητης προσπάθειας φύλαξης των συνόρων- είναι οι επαναπροωθήσεις όλων όσων δεν έχουν προσφυγικό «πρόσωπο» και εισέρχονται παράνομα στη Χώρα. Τις επαναπροωθήσεις ενισχύει πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του ανθρώπου για μαζικές επαναπροωθήσεις μεταναστών, χωρίς την εξατομικευμένη εξέταση των φακέλων τους, εφ’ όσον αυτοί εισέρχονται παράνομα στην επικράτεια της χώρας, που εκδόθηκε μετά από προσφυγή της Ισπανίας.

– στο επίπεδο της Ε.Ε., η άμεση λήψη απόφασης για «ποσοστώσεις» επί των προσφύγων και των ασυνόδευτων παιδιών, μεταξύ των κρατών-μελών.” (άρθρο μου στις 06.03.2020)

Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι πολλές. Της Ε.Ε. ,μεγαλύτερες. Όλο το πολιτικό σύστημα μας δίνει συμβουλές, αλλά δεν μας προτείνει ΚΑΜΙΑ λύση, όπως θα όφειλε από τον «ρόλο» του.

Όσο αφορά εμάς, η σύμπνοια που εκδηλώθηκε χθες στον Έβρο, σήμερα η αντίθεση των κατοίκων των νησιών του Βορείου Αιγαίου σε δημιουργία Μόνιμων Δομών, μας δείχνει το δρόμο να εμμένουμε στην ανάγκη:

μιας «Εθνικής, Παλλαϊκής, Δημοκρατικής, Πατριωτικής Ενότητας». Από την «Ουτοπία» στην πραγμάτωση.