Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά: Τα αόρατα Success Stories του τουρισμού κι οι προβλέψεις της πανδημίας

 του Οικονομολόγου, Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά

Και μόνο μια απλή επισκόπηση στις εγκυρότερες πηγές, των οικονομικών στοιχείων και προβλέψεων, για τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού στη χώρα μας, είναι δυνατόν να μας μαρτυρήσει και να μας αποκαλύψει -διαχωρίζοντας, με παιδική αθωότητα, τους μύθους απ’ την πραγματικότητα- «ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗΑ» και το ΑΙΣΧΡΟ & κάλπικο, Success Story, του ελληνικού τουρισμού, που μας πλασάρουν αδιάντροπα, οι επιτήδιοι ταγοί μας…

Η πανδημία του Covid-19, ξεγύμνωσε το Τουριστικό μας μοντέλο, εξαφανίζοντας «τα αόρατα ρούχα του Βασιληά» απ’ τα συνεχόμενα Success Stories του. Με τα συνεχή ρεκόρ των αφίξεων τουριστών, στη χώρα και τη συνεχή, επίσης, πτώση της κατά κεφαλήν τουριστικής τους δαπάνης!

Όπως αποκαλύπτεται, η πανδημία του Covid-19 στην Ελλάδα, ανάδειξε την -Tour Operator- TUI, ως ένα σκέτο ληστρικό του Trafficking, υποκείμενο κι ως έναν αμείλικτο προαγωγό που δρούσε σε βάρος κάποιου γυμνού μοντέλου, όπως κι αυτού που ακολουθούμε στον τουρισμό μας και το οποίο μας προσφέρει (σικ) -«ανιδιοτελώς» και για πολλά χρόνια τώρα- ο γερμανικός κολοσσός της TUI, ως προαγωγός…

ΚΑΤΑΝΑΛΏΝΟΝΤΑΣ ΧΙΜΑΙΡΕΣ

Πληρώσαμε ήδη πανάκριβα, όλοι μας, το μεγαλύτερο ψέμα που είχε εργαλειοποιήσει, για χρόνια, ο Σ.Ε.Τ.Ε.. Και το οποίο μας παγίδευσε στην τόσο μεγάλη εξάρτησή μας, έως και στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, σε πολλές περιοχές της χώρας. Αλλά ακόμα και τώρα, στην πανδημία του κορωνοϊού, έφτασε να έχει παρασύρει ως κι αυτόν τον Ο.Ο.Σ.Α., ώστε να προεκτιμήσει -λαθεμένα- την προβλεπόμενη ύφεση στην Ελλάδα, τον Απρίλη του 2020, στο 35% του Α.Ε.Π. της. Επειδή, ίσως -λέει- ο Σ.Ε.Τ.Ε. ισχυρίζονταν, με βάση κάποια παλαιότερη μελέτη του Ι.Ο.Β.Ε. (επί Στουρνάρα), πως: ο συντελεστής του Πολλαπλασιαστή Ανάπτυξης του Τουρισμού στη χώρα μας, έφτανε να ξεπερνά -ως ο παράγοντας του γινόμενου- τον συντελεστή του “3”…

Ωστόσο, εμείς, με άρθρο μας στο New-Economy.gr, στις 14-4-2020, με τίτλο: «Το αμάρτημα των διεθνών θεσμών στην δίνη του κορωνοϊού», είχαμε εντοπίσει το λάθος της εκτίμησης αυτής του Ο.Ο.Σ.Α., απ’ την αρχή της δημοσιοποίησης του.

Κι ενώ το γερμανικό Der Spiegel, με προχθεσινή πρωτοσέλιδη δημοσίευσή του, θεωρεί, αποκαλύπτει και καταγγέλλει, ως υπεύθυνη την Κομισιόν της Ε.Ε, για τα λειψά εμβόλια, προκύπτει αβίαστα κι η πρόβλεψή μας πως, μετατίθεται κι η ολοκλήρωση του εμβολιασμού, μετά το θέρος του 2021. Καθώς, επίσης, εμπεδώνεται ο συνακόλουθος φόβος και στους επαγγελματίες του τουρισμού, ότι, έτσι «τινάζεται στον αέρα» κι η επερχόμενη νέα τουριστική σεζόν…

Η ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΠΟΥ ΑΠΟΓΥΜΝΩΝΕΙ

Κι αντίθετα προς τις νεότερες προβλέψεις του ίδιου του Ο.Ο.Σ.Α. -όπως η ίδια η εκτιμούμενη ύφεση της πανδημίας τώρα, για το 2020, αποδεικνύει- ο «συντελεστής του πολλαπλασιαστή ανάπτυξης στην οικονομία, που προκαλεί ο τουρισμός», φαίνεται καθαρά, να είναι κατώτερος και της απλής μονάδας.

Γιατί; Γιατί, πολύ περισσότερο που, οι τωρινές απώλειες των τουριστικών μας εσόδων, για το 2020, έφτασαν το 82%, ως ποσοστό μείωσης τους, έναντι των αντίστοιχων των εσόδων του 2019. Και η απώλεια αυτή των εσόδων απ΄ τον Τουρισμό, συγκρίνεται με το 8%, σχεδόν, του Α.Ε.Π. της χώρας. Θα έπρεπε, συνεπώς, μόνο η επιβάρυνση των μειωμένων εσόδων του τουρισμού, στη συνολική ύφεση μας το 2020, να φτάνει και να είναι, γύρω στο: 24% του Α.Ε.Π. της χώρας. Πάνω δε από το ποσοστό αυτό, θα έπρεπε να προστεθεί και η επί πλέον ύφεση, απ’ την πανδημία και τα Lockdown. Με τις επιπτώσεις της πανδημίας και στους υπόλοιπους κλάδους και τομείς της οικονομίας μας, που δεν σχετίζονται με τον τουρισμό, να ξεπερνούν το 12% του Α.Ε.Π.. Τέτοια ήταν, λοιπόν και η λαθεμένη συλλογιστική του Ο.Ο.Σ.Α., στην αρχική του προεκτίμηση, για τις συνέπειες της πανδημίας στη χώρα μας.

ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

Εξάλλου, η πρόβλεψη αυτή του Ο.Ο.Σ.Α., για την ύφεση στην Ελλάδα, την οποία κι ανέβαζε -αρχικά- στο 35% του Α.Ε.Π. της, φαίνεται, καθαρά πλέον, ότι ήταν το αποτέλεσμα της προκατάληψης του και της άκριτης υιοθέτησης των παραπλανητικών πολιτικών του Σ.Ε.Τ.Ε., με το λεγόμενο «Πολλαπλασιαστή Ανάπτυξης του Τουρισμού” μας…

Αφού, κατόπιν της δραματικής αναθεώρησης του Ο.Ο.Σ.Α. και της τελευταίας εκτίμησης του, για την ύφεση στην Ελλάδα, που προβλέπει, πλέον, την ύφεση μας, στο 10,5% του Α.Ε.Π.. Κι ενώ οι απώλειες στα τουριστικά μας έσοδα, εφέτος, φτάνουν -μόνες τους, στο 8% του Α.Ε.Π..

Κι ενώ, επίσης, άλλο ένα 12% του Α.Ε.Π. -όσες είναι οι άμεσες και οι έμμεσες επιχορηγήσεις κι ενισχύσεις του ελληνικού δημοσίου, προς αποζημίωση του συνόλου της πληττόμενης, απ’ τον κορωνοϊό, οικονομίας, είναι βάσιμα προβλεπόμενη η ύφεση μας, σε ένα ύψος, που με τίποτα δεν θα πρέπει να φτάνει στο 20% (8% + 12%) του Α.Ε.Π. μας. Αλλά, η ύφεση μας αυτή, προβλέπεται τώρα, πολύ χαμηλότερη. Επειδή, όπως καταδείξαμε και σε άλλο άρθρο μας που προηγήθηκε, με τον τίτλο: «Η Θαυματουργός Πανδημία», βασική αιτία, στην απρόσμενα μεγάλη συγκράτηση της τεράστιας αναμενόμενης ύφεσης μας, ήταν -παραδόξως- το ελαττωματικό μας τουριστικό μοντέλο.

Ιδίως όταν, η μείωση αυτή των τουριστικών αφίξεων, λόγω της πανδημίας, προκάλεσε και την μείωση στις εισαγωγές της χώρας κατά 6 δισ. ευρώ, το Α΄ 9μηνο του 2020. Καθώς και η σημαντική -εξ αυτής της μείωσης των εισαγωγών- βελτίωση και του ισοζυγίου των εξωτερικών συναλλαγών της χώρας, επέφερε και σημαντική, επίσης, ανάσχεση στο ύψος της επερχόμενης ύφεσης στην οικονομία. Ούτε κατά διάνοια, βέβαια, η ύφεση μας αυτή μπορεί κινείται -όπως εσφαλμένα υπολόγιζε αρχικά ο Ο.Ο.Σ.Α.- στο 35% (ή 8%×3+12%=36%). Αλλά αντίθετα, η ύφεση αυτή, εκτιμάται πλέον, από τους περισσότερους -θεσμικούς και μη- αναλυτές, αντί στο: 35%, γύρω στο: 10,5% του Α.Ε.Π. μας. Και θεωρείται, αντικειμενικά, ΘΑΥΜΑ!!!

ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ

Και συνεπώς, για τα κραυγαλαία αυτά λάθη υπολογισμών, των -ευρέως αναγνωρισμένα- τόσο έγκυρων διεθνών θεσμών, αποδεικνύεται, περίτρανα πλέον, ότι ο «Συντελεστής Ανάπτυξης του Τουρισμού» στη χώρα μας, δεν κινείται περί τις τρεις (3) μονάδες, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε κι εργαλειοποίησε, για πολλά χρόνια, ο Σ.Ε.Τ.Ε., αλλά αυτός, είναι -προφανώς- κατώτερος και της απλής μονάδας (δηλαδή, κατώτερος του:

1)Ένεκα, ακριβώς, της ελαττωματικότητάς του τουριστικού μας μοντέλου.

Μιας ελαττωματικότητας του επικρατούντος ήδη τουριστικού μας μοντέλου, την οποία, όπως προείπαμε: Την προσκάλεσε, συγκάλυψε, υποδαύλισε κι εργαλειοποίησε, ο Σ.Ε.Τ.Ε., με τον «Πολλαπλασιαστή Ανάπτυξης Τουρισμού».

Τη σχεδίασε, εκπόνησε κι επέβαλε, η TUI, με τον «Αθέμιτο Ανταγωνισμό» της, απ’ τη δεσπόζουσα θέση της, στη τουριστική μας αγορά και για την οποία, ελαττωματικότητα, αγνόησε, αδιαφόρησε ή και ανέχθηκε, η «Επιτροπή Ανταγωνισμού», με τη σημειωθείσα κατ’ εξακολούθηση, παραβίαση των όρων της μη νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού και την παράβαση της οφειλόμενης τήρησης των σχετικών καθηκόντων κατ’ αρμόδιότητά της.

Ένα επιβαλλόμενο καθεστώς, δηλαδή, από τις εναρμονισμένες πρακτικές νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού ή και τις συστηματικά προκλητές συνθήκες στρέβλωσης του τουριστικού μας μοντέλου.

Ένα στρεβλό τουριστικό μοντέλο, το οποίο έχει ως αποσκόπηση και ως νομοτελειακό του αποτέλεσμα:

(α) Τις πολύ χαμηλές τιμές, στο τουριστικό μας προϊόν, με την ελλειμματική λειτουργία των τουριστικών μας επιχειρήσεων, τις οποίες χρεοκόπησε, στην πλειονότητα τους και προ πανδημίας του κορωνοϊού, καθιστώντας τες τραπεζικά, ολοκόκκινες. Και με την άσκηση πολιτικών, «αθέμιτου ανταγωνισμού» από την TUI, μέσω της υποκινούμενης υπερπροσφοράς του τουριστικού μας προϊόντος, που ρίχνει πολύ χαμηλά τις τιμές στον τουρισμό. Αλλά και μέσω άλλων συναφών πολιτικών, που υποβάθμισαν λειτουργικά, ολοένα και περισσότερο -ένεκα και της οικονομικής καχεξίας που προκάλεσαν, αντί αναβάθμισης του- την ποιότητα του προσφερόμενου τουριστικού μας προϊόντος, αλλά και

(β) Το εξαιρετικά μεγάλο ύψος των εισαγόμενων συντελεστών στην παραγωγή του, ως ποσοστό -από το σύνολο των συντελεστών που χτίζουν το παραγόμενο και προσφερόμενο τουριστικό προϊόν- να είναι μεγαλύτερο κι από το 80% αυτών των συντελεστών, οι οποίοι το χτίζουν…

Η πανδημία, λοιπόν, ξεγύμνωσε το Τουριστικό μας μοντέλο και τον Βασιληά των Success Story του!

Το δε ληστρικό Trafficking που ασκείται, σε βάρος του γυμνού τουριστικού μας μοντέλου, μας το προσφέρει -ως προαγωγός- η γερμανική TUI, η οποία κρύβεται, διαρκώς, πίσω απ’ το φερετζέ του ψευδούς, του τριτοβάθμιου συντελεστή του «πολλαπλασιαστή ανάπτυξης του τουρισμού» στη χώρα μας, όπως αποκαλύπτεται κι από τις οικονομικές επιδόσεις και τις συναφείς επιπτώσεις που προξένησε η πανδημία του Covid-19 στην Ελλάδα…

ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΗ

Παρεμπιπτόντως, θέλω εδώ να ξεδιαλύνω και να εξηγήσω, κάπως, την θεωρούμενη -από πολλούς, ίσως- μονομανία μου, με την TUI…

Αξίζει να διευκρινιστεί ότι δεν υπάρχει κανένας υπερτονισμός και καμιά μονομανία μου, για την TUI.

Ο «Αθέμιτος Ανταγωνισμός», που μας ασκείται απ’ την TUI, δεν ασκείται απ’ όλους τους Tour Operators. Άλλωστε, όλα τα επιστημονικά οικονομικά συγγράμματα που τον εξετάζουν, αλλά κι όλη η σχετική διεθνής βιβλιογραφία, μα και η οικονομική ιστορία, διεθνώς επίσης, όταν αναφέρονται στις στρεβλώσεις των οικονομικών σχέσεων και στις αρνητικές επιπτώσεις, που προκαλούνται, τόσο από τις μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές, αλλά όσο και τις μονοψωνιακές ή ολιγοψωνιακές αγορές, θεωρούν ως -κυρίως ή & καθ’ ολοκληρία- υπεύθυνες, για τις παθογενείς και τις νοσηρές οικονομικές επιπτώσεις, του “αθέμιτου ανταγωνισμού” που ασκούν, καθώς και για τις συναφείς εναρμονισμένες πρακτικές νόθευσης του υγιούς οικονομικού ανταγωνισμού που εφαρμόζουν κι επιφέρουν, μόνο τις ολιγοπωλιακές ή ολιγοψωνιακές εταιρίες, εκείνες που μπορούν να λειτουργήσουν σε τέτοιο επίπεδο εκτεταμένων αλληεπιδράσεων στην αγορά. Και οι οποίες, κατέχουν τη “δεσπόζουσα θέση στην -υπόψη- αγορά. Ενώ, οι υπόλοιποι άλλοι, είτε επωφελούνται, είτε βλάπτονται, από όσα προξενούν οι κατέχοντες αυτή τη «δεσπόζουσα θέση», στη συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα…

Και αυτή τη «δεσπόζουσα θέση», στη τουριστική αγορά -κι όχι μόνο στη χώρα μας- την κατέχει -αδιαφιλονίκητα- η TUI. Και μάλιστα, την κατέχει, τόσο στην πλευρά της ζήτησης, ως ολιγοψώνιο -Tour Operator- όσο και στην πλευρά της προσφοράς. Όπου, με τα 50 δικά της 5άστερα ξενοδοχεία, μόνο στην Ελλάδα και με άλλες πλειοψηφικές συμμετοχές της σε άλλους ομίλους, όπως π.χ. στην Atlantica S.A. κ.λπ., καταντά τη διαπραγμάτευση των τιμών στον τουρισμό, το πιο σύντομο ανέκδοτο, του: «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει». «Ανέκδοτο», που καθιστά τη χώρα μας και οδηγό προσομοίωσης χαμηλών τιμών, στο σύνολο της τουριστικής αγοράς της. Και την ίδια τη χώρα, ως την τοποθετεί ως και χώρα αναφοράς, για τη συγκράτηση των τιμών του τουριστικού προϊόντος, σε όλη τη βόρεια πλευρά, τουλάχιστον, της μεσογειακής λεκάνης!!!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Κοντολογίς.

Το ελαττωματικό μοντέλο του τουρισμού μας, είναι το αποτέλεσμα του «Αθέμιτου Ανταγωνισμού», με τις «εναρμονισμένες πρακτικές νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού», που εξασκεί -ολοένα εντεινόμενα στο μεταξύ- από το 2001, ο γερμανικός κολοσσός της Tui. Με συνέπεια, τις πολύ χαμηλές τιμές του τουρισμού στη χώρα μας. Και με «Αντικειμενικό Σκοπό» και βασικό στόχο της, τη διόγκωση των πλεονασμάτων της Γερμανίας, μέσα απ’ το ευνοϊκό, γι’ αυτήν, «Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών». Όχι μόνο ως προς την Ελλάδα. Αλλά, ξεκινώντας απ’ τη χώρα μας, ως χώρα αναφοράς ή και αναλογικής προσομοίωσης σε χαμηλές τιμές τουρισμού, σε όλη τη Βόρεια μεσογειακή λεκάνη. Θέτοντας έτσι, την Ελλάδα, ως οδηγό για την συγκράτηση των τιμών του τουρισμού στις χώρες και της ευρύτερης τουριστικής περιοχής χωρών. Μέσω, κυρίως, της απότομης κι αδικαιολόγητης, συνεχούς επαύξησης της προσφερόμενης τουριστικής δυναμικότητας, παρά και την παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης και αποεπένδυσης και παρά την -επίσης- συνεχόμενη ελλειμματική λειτουργία των ξενοδοχείων, σ’ όλη την περίοδο των Μνημονίων.

Καταστάσεις και συνθήκες, δηλαδή, που αυξάνουν αφύσικα την προσφορά και έριξαν ήδη πολύ χαμηλά τις τιμές του τουριστικού μας προϊόντος. Τέτοιες χαμηλές τιμές, μάλιστα, που δεν οδηγούν μόνο σε ελλειμματική λειτουργία τα ξενοδοχεία και σε υπερχρέωση τις ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούσαν -αδιαμφισβήτητα- τις πλέον “κόκκινες” επιχειρήσεις, σε τραπεζικό δανεισμό και προ πανδημίας covid. Αλλά εξωθούν, πλέον και τους ξενοδόχους, σε μια αγχώδη αναζήτηση, συντελεστών παραγωγής του τουριστικού τους προϊόντος και στην αναγκαστική και ραγδαία αύξηση των εισαγωγών τους, με την αναζήτηση του -παγκοσμίως- φθηνότερου κι αδιαφόρως ποιότητας. Πλήττοντας όμως έτσι, ανεπανόρθωτα, την εσωτερική αγορά, την τοπική παραγωγή και στρεβλώνοντας, αναπόδραστα, το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, σφραγίζοντας και τον ίδιο τον τουρισμό, με τη χαμηλή ποιότητα, που μειώνει κι άλλο τις διαπραγματευόμενες τιμές του τουρισμού.

Μιλάμε περί εκείνων των εισαγωγών, για παράδειγμα, όπως των κρασιών Χιλής, σε παγοκολόνες, “μουζάκα“, Πακιστάν, από τα Lidl, κηπευτικών Τουρκίας, λοιπού εξοπλισμού Κίνας, βουτυράκια Ολλανδίας, κι εργατικού δυναμικού, από το 2ο & τον 3ο κόσμο… Γεγονότα, δηλαδή, που ξεπέρασαν το: 80% των εισερχόμενων στην παραγωγή του τουριστικού μας προϊόντος, εισαγωγών από το εξωτερικό στην παραγωγής του τουριστικού προϊόντος. Και οι οποίοι, παραγωγικοί συντελεστές, πλέον, εισάγονται απ’ έξω, ανατροφοδοτώντας και το «υφεσιακό σπιράλ» της ελλειμματικής μας οικονομικής διαχείρισης, με την ελαττωματική αυτή λειτουργία του τουριστικού μοντέλου στην Ελλάδα. Επιβαρύνοντας όμως έτσι και το περιβάλλον, με την υιοθέτηση και την ταυτόχρονη ανοχή, από τις αρχές, των αυτοκαταστροφικών απελπιστικών λειτουργικών πρακτικών που ακολουθούν σχετικά. Ώστε, «πάσει θυσία», να μειωθεί το χρηματικό κόστος του μη αναπληρώσιμου περιβαλλοντικού κόστους που συνεπάγονται τέτοιες συμπεριφορές και η συναφής, με αυτές, λειτουργία των ξενοδοχείων. Έξω, ακριβώς και από τους προβλεπόμενους “περιβαλλοντικούς όρους” και με τέτοιες εφαρμοζόμενες πρακτικές λειτουργίας -ακόμα και παράνομες- που αποσκοπούν στην -με κάθε τρόπο- εξοικονόμηση δαπανών και την μετακύληση των αναφυομένων υποχρεώσεών τους, σε βάρος τρίτων, του περιβάλλοντος και του κοινού μας μέλλοντος, που θέλουν επίμονα να αγνοούν…

Κι όλα αυτά, μάλιστα, παρά το παράδοξο φαινόμενο των ασταμάτητων success stories, στον τουρισμό και τον επίμονο στρουθοκαμηλισμό που επιδεικνύουν οι υπεύθυνοι, οι αρμόδιοι και οι πολιτικοί μας ηγέτες. Όπως, οι ανεύθυνες αυτές πολιτικές τους εκφράζονται, με τα συνεχώς σημειούμενα νέα ρεκόρ, διαρκούς αύξησης του αριθμού των αφίξεων των τουριστών στη χώρα και της συνεχούς, επίσης, καταβύθισης της κατά κεφαλήν τουριστικής τους δαπάνης.