Περί Δημοκρατίας

της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δεληβάνη

Το βιβλίο του φίλου Όθωνα Ιακωβίδη, με τίτλο Η Δημοκρατία αντεπιτίθεται-Η Βίβλος της Δημοκρατίας,  είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο.  Mερικοί από τους λόγους που το θεωρώ εκπληκτικό είναι οι ακόλουθοι:

*Ο Όθων τόλμησε να ασχοληθεί με  το  θέμα της Δημοκρατίας που κατέληξε να είναι  χαώδες,  ύστερα από τις αμέτρητες προσθήκες και μεταρρυθμίσεις, που ήταν παντελώς ξένες με  τη φύση και με το περιεχόμενο της. Oι πολλές φορεσιές, που έχει ενδυθεί  η Δημοκρατία από την πρώτη της εμφάνιση μέχρι σήμερα,  την   καθιστούν μεταλλαγμένη προβληματική και  δυσνόητη. Ο Όθων, χωρίς  να είναι, όπως λέει ο ίδιος, ακαδημαϊκός, κατάφερε να ερευνήσει αυτό  το ετερόκλητο περιεχόμενο  της Δημοκρατίας, αλλά  και ας μου επιτραπεί να πω, και τις άνομες σχέσεις της με πολυάριθμα βασικά μεγέθη, που της προσδίνουν τη σύγχρονη, αλλά διόλου ικανοποιητική φυσιογνωμία της.

Υπάρχει πάλη των τάξεων;

του Περικλή Κοροβέση

Ετυχε και σε μας να λάχει μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Πριν από μας, και άλλοι είχαν αυτήν την εύνοια της τύχης. Τόσο στην ευρύτερη πατρίδα μας, την Ευρώπη, όσο και στη μακρινή Λατινική Αμερική.

Αν εξαιρέσει κανείς τη χρυσή περίοδο της Ευρώπης 1945-1975, όπου οι Σοσιαλδημοκράτες, σε μεγάλο βαθμό, διαμόρφωναν τη λεγόμενη κοινωνική Ευρώπη, οι μετέπειτα κυβερνήσεις της Αριστεράς, μετά την επικράτηση του Νεοφιλελευθερισμού, αν δεν μας έλεγαν πως ήταν αριστερές, δεν θα το καταλαβαίναμε.

Οπως πάλι δεν καταλάβαμε πως περίπου το μισό του πλανήτη που ήταν κομμουνιστικό (Ανατολικό Μπλοκ, ΕΣΣΔ, Κίνα, Βιετνάμ), μέσα σε μια νύχτα, έγινε καπιταλιστικό. Και κάποια κράτη πέρασαν στην Ακρα Δεξιά, πρωτοστατούσης της Ουγγαρίας. Και από αυτή την άποψη έχει δίκιο ο Φουκουγιάμα, όταν μιλάει για το τέλος της Ιστορίας. Πέραν του καπιταλισμού, ουδέν υπάρχει.

Αυτή η σοφία θυμίζει τη θυμοσοφία του δικού μας λαού που λέει: «Και στον δήμαρχο να πας, γαϊδουρινή θα την εφάς». Και έτσι τα πράγματα είναι μοιραία. Οσο σοσιαλισμό κι αν φυτέψεις, καπιταλισμός θα σου βγει. Βέβαια, ο διαπρεπής φιλόσοφος δεν έχει καταλάβει τίποτα από την Ιστορία. Είναι απλά προπαγανδιστής του καπιταλισμού. Και η προπαγάνδα του πιάνει.

Δήλωση του Μανώλη Γλέζου υπέρ της ενότητας

«Στις δραματικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται η Ελλάδα, απαιτείται ενότητα και μόνον απόψεων, από το σύνολο του πολιτικού κόσμου και των οργανώσεων του λαού. Η αιχμαλωσία των δύο στρατιωτικών μας και το αγκάθι της ονομασίας με τα Σκόπια, δεν αντιμετωπίζονται με ρητορικές αλληλοκατηγορίες» η πρόταση-δήλωση του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς.

«Ο διχασμός ωφελεί τον αντίπαλο. Δεν αποτελεί λύση. Διότι η διχαστική αντιπαράθεση οδηγεί και σε απαράδεκτες ''λεκτικές'' ανορθογραφίες. Όπως π.χ. για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς γράφεται κατά κόρον και ζητείται από την Τουρκία να μας πει : ''Με ποια κατηγορία τους κρατάει''. Αντί να αξιώνουμε από την Τουρκία να δώσει λόγο, με ποιο δικαίωμα παραβιάζει τους κανόνες σε ένα σύνηθες φαινόμενο σε όμορα κράτη» σημειώνει ο Μανώλης Γλέζος.

Και προτείνει: «διευρυμένη σύσκεψη, συνάθροιση, συνάντηση, σύναξη, όλου του πολιτικού κόσμου και θεσμικών εκπροσώπων του Λαού, όπου χωρίς καιροσκοπισμούς και προσπάθεια απόκτησης κομματικών ή άλλων ωφελημάτων, ενωμένο το Έθνος να ξεπεράσει την κρίση και να πετύχει εφαρμογή του δικαίου. Προστατεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή, όπως και τα συμφέροντα της πατρίδας».

Τέλος, ο Μανώλης Γλέζος μας προτρέπει να μην ξεχνάμε: «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος», όπως και της Αντιγόνης το αξίωμα : ««Οὒτοι συνέχθειν,ἀλλά συμφιλεῖν ἔφυν».

Τι "ξέχασε"ο Τραμπ σχεδιάζοντας εμπορικούς πολέμους

του Κώστα Μελά

Ενώ γίνεται αρκετή φασαρία σχετικά με τα μέτρα (επιβολή δασμών στον χάλυβα και στο αλουμίνιο) του Τραμπ για το διεθνές εμπόριο, τελικά φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι πολύ περισσότερο πολύπλοκο και για να συναχθούν ασφαλή συμπεράσματα των επιπτώσεων, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπόλοιπες συνιστώσες των διεθνών οικονομικών συναλλαγών.

Το διεθνές εμπόριο αγαθών συνεισφέρει στην τρέχουσα περίοδο περίπου το 12% των κερδών των αμερικανικών επιχειρήσεων. Όπως δείχνουν τα στοιχεία της Γραφικής Παράστασης 1, η συμμετοχή των συγκεκριμένων κερδών άλλαξαν μόνο βαθμιαία διαχρονικά, δημιουργώντας μακροχρόνια τάση με ετήσιο ρυθμό μεγέθυνσης 1,7%.

Εντελώς αντίθετη είναι η εξέλιξη των αμερικανικών ξένων επενδύσεων (εκροές). Τη δεκαετία του 1940, τα κέρδη των θυγατρικών επιχειρήσεων και των λοιπών επενδύσεων στο εξωτερικό προσέφεραν περίπου το 7% των κερδών των αμερικανικών επιχειρήσεων, περίπου το ίδιο το ποσοστό με το διεθνές εμπόριο αγαθών. Αλλά στην πορεία, η ετήσια μεγέθυνση των κερδών από τις ξένες επενδύσεις σταθεροποιήθηκε σε 2,6% ετησίως, με αποτέλεσμα το 2010 τα κέρδη από αυτή την πηγή να ανέλθουν περίπου στο 50% των συνολικών κερδών των αμερικανικών επιχειρήσεων.

Η πικρή αλήθεια

Αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης και επισήμως, μετά την κατάληψη της Αφρίν;

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

 Παρότι, ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ και ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΣ, που κρύβεται πίσω από το αίτημα της  Τουρκίας για Αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης (1923) έχει ξεκινήσει από το 1938, με την κατάληψη και «ενσωμάτωση» στο Τούρκικο κράτος, της αραβόφωνης περιοχής της Αλεξανδρέττας… O τουρκικός στρατός κατέλαβε το Αφρίν και δεν γνωρίζουμε εάν και πως θα αποχωρήσει. Η κατοχή του 37% της Κυπριακής δημοκρατίας από το 1974, είναι μιά πικρή πραγματικότητα για την Ελλάδα και την  Κύπρο. Για να αποχωρήσει από το Αφρίν, θα  εξασφαλίσει πρώτα  ότι δεν θα υπάρχει παρουσία του κουρδικού YPG στην περιοχή. 

 Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν δεν ξεχνάει ούτε την Ελλάδα ούτε την Κύπρο. O Τούρκος Πρόεδρος στην δεύτερη κατά σειρά ομιλία του που εκφώνησε στην Άγκυρα την Τρίτη, ανακοίνωσε ότι στέλνει πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο, εννοώντας την Κυπριακή ΑΟΖ.

Αναστασιάδης : Προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας αν η Τουρκία φέρει γεωτρύπανο

Αν η Τουρκία φέρει γεωτρύπανο για γεώτρηση στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), η κυπριακή κυβέρνηση θα ενεργήσει με όλα τα διπλωματικά και πολιτικά μέσα που έχει στη διάθεση της, δήλωσε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης.

Δεν απέκλεισε μάλιστα προσφυγή της Κύπρου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Σε συνέντευξή του στον Πάνο Χαρίτο, στην εκπομπή Focus της ΕΡΤ, ο Κύπριος πρόεδρος τόνισε ότι θα επιθυμούσε με την επανεκλογή του να επαναλαμβανόταν ο διάλογος για το Κυπριακό, αλλά δυστυχώς -σημείωσε- αυτό δεν καθίσταται εφικτό, λόγω των αξιώσεων που εγείρει η τουρκική πλευρά. Η τουρκοκυπριακή ηγεσία, σύμφωνα με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, ελέγχεται από την Τουρκία.

Ερτογκάν : Λεονταρισμοί αλλά και βήματα πίσω

του Σταύρου Λυγερού

Το γεγονός ότι στη χορεία όσων έκαναν πολεμοχαρείς δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας προσετέθη και ο ίδιος ο Ερντογάν, το γεγονός ότι απείλησε με χυδαία γλώσσα, επικαλούμενος τον Σαγγάριο και τη Σμύρνη, επιβεβαιώνει ότι για μία ακόμα φορά ότι ο τουρκικός επεκτατισμός έχει αλλάξει πίστα. Είναι εξίσου ενδεικτικό ότι μετά την απόφαση της ΕΕ να εκταμιεύσει τα τρία δισ. ευρώ στην Τουρκία για τους πρόσφυγες, ο Ερντογάν απείλησε την Ελλάδα και κατ’ επέκτασιν την Ευρώπη: «Αν ανοίξουμε τις πόρτες δεν θα βρίσκετε τρύπα να κρυφτείτε. Να παρακαλάτε να μην ανοίξουμε τα σύνορα».

Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία άλλη εκδοχή της ομηρίας. Απλώς, αυτή τη φορά η Άγκυρα όπλο του εκβιασμού είναι το κύμα προσφύγων και παράνομων μεταναστών. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, δεν πρόκειται απλώς και μόνο για κάποιους γραφικούς συμβούλους ή βουλευτές που πουλάνε εθνικισμό και νταηλίκι.

Είναι πλέον σύσσωμο το τουρκικό πολιτικό σύστημα που έχει εισέλθει σε φάση όχι μόνο πολεμικής ρητορικής και ενδεχομένως τυχοδιωκτικών κινήσεων. Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν επαναφέρει προνεοτερικές μεθόδους άσκησης εξωτερικής πολιτικής, όπως είναι η άσκηση εκβιασμών, παίρνοντας ομήρους ή απειλώντας με πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες.

Tουρκία : Ασυναρτησίας το ανάγνωσμα

του Λεωνίδα Κουμάκη

Η Τουρκική πολιτική μπορεί μεν μακροπρόθεσμα να διακρίνεται από μια σχολαστική συνέπεια στην επιδίωξη συγκεκριμένων στόχων, βραχυπρόθεσμα όμως παρουσιάζει μια απίστευτη εικόνα ασυναρτησίας, κραυγών χαμαιτυπειακού επιπέδου και μια θρασύδειλη επιθετικότητα που υποχωρεί αμέσως όταν διαπιστώσει ότι αδυνατεί να επιβληθεί με το ζόρι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Τον Ιανουάριο του 1920 το Οθωμανικό κοινοβούλιο ψήφισε τον «Εθνικό όρκο των νεότουρκων» σε κείμενα που διαμορφώθηκαν το 1919 στα συνέδρια της Θεοδοσιούπολης (Ερζερούμ = Ρωμιών τόπος) και Σεβάστειας. Ορισμένοι από τους στόχους του «εθνικού όρκου» επιτεύχθηκαν στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οι περισσότεροι όμως έμειναν για το αόριστο μέλλον, σε εποχές που οι συγκυρίες θα ήταν ευνοϊκές.

Μια «ευνοϊκή συγκυρία» παρουσιάστηκε την δεκαετία του 1970 όταν με τις γερές πλάτες των Αμερικανών, των Βρετανών και των Εβραίων οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο εξευτελίζοντας την διεθνή νομιμότητα. Σήμερα κατέχουν παράνομα το 37% περίπου του εδάφους της και λιγουρεύονται το υπόλοιπο, ψάχνοντας την «κατάλληλη ευκαιρία».

Το de facto και de jure υπόβαθρο του σκανδάλου Novartis !

Ανάγκη εναλλακτικής πολιτικής στο Φάρμακο και την Υγεία

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών, υπεύθ. Οικονομικής Πολιτικής «Λαϊκής Ενότητας» (ΛΑΕ)

Εισαγωγή

Το σκάνδαλο «Novartis», δεν έχει μόνο οικονομική και ηθική διάσταση, αλλά αποτελεί πρώτα απ’ όλα πολιτικό σκάνδαλο, με σημαντικές νομικές, διεθνείς και κοινωνικές προεκτάσεις, στον κρίσιμο τομέα της υγείας και του φάρμακου. Το σκάνδαλο είναι προϊόν «δεσπόζουσας θέσης» (μονοπωλιακής κυριαρχίας) των μεγάλων εταιριών και του «συστήματος διαπλοκής», δηλ. του lobby των πολυεθνικών του φάρμακου, με κυβερνητικούς αξιωματούχους στην Ελλάδα, στην ΕΕ και διεθνώς, καθώς και του πολύμορφου δικτύου διαφθοράς γιατρών, υπηρεσιακών στελεχών και δημοσιογράφων κυρίαρχων «μ.μ.ε.».!

Η αποκάλυψη του σκανδάλου Novartis ….«δυστυχώς» δεν είναι προϊόν πολιτικής βούλησης της κυβερνητικής για πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, αλλά προϊόν ανταγωνισμού μεταξύ πολυεθνικών εταιριών ΗΠΑ-ΕΕ με την παρέμβαση του FBI. Οι πολιτικές ευθύνες κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών είναι διαχρονικές και αγγίζουν όχι μόνο τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πρώτα απ’ όλα τον πρώην υπουργό Υγείας Π.Κουρουπλή και άλλων υπηρεσιακών στελεχών. Ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα λυπηρό, ότι ενώ όλοι οι «εμπλεκόμενοι» αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα διερεύνησης του σκανδάλου, ουδείς αναλαμβάνει οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη[1] για την επώαση και γιγάντωση του σκανδάλου.! Από την άλλη είναι προφανής η προσπάθεια της κυβέρνησης, για τη διαχείριση του σκανδάλου με όρους «μικροπολιτικής», αντί της ανάδειξης των βαθύτερων αιτίων (της «de facto» και «de jure» δημιουργίας του) και πολύ περισσότερο την απουσία πολιτικής βούλησης, για την αποτροπή επανάληψης ανάλογων σκανδάλων στο μέλλον.

Νίκος Μότσιος : Από τον εμφύλιο στην προσφυγιά

ISBN 978-960-303-247-2

ΣΕΛΙΔΕΣ: 272, ΤΙΜΗ: 14 Ευρώ

   

Μια αυθεντική μαρτυρία, στην οποία αποτυπώνονται μ’ έναν λιτό, δωρικό τρόπο, τα συγκλονιστικά γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα, από την έναρξη του Εμφυλίου το 1946, αλλά και όλα όσα ακολούθησαν μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού και την Οδύσσεια των μαχητών του στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που εγκαταστάθηκαν, με μόνιμο πόθο και στόχο τον επαναπατρισμό τους. Μια ζωηρή διήγηση των συμβάντων στα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου και σε εκείνα που ακολούθησαν τον αναγκαστικό εκπατρισμό των πολιτικών προσφύγων στις Ανατολικές χώρες. Αυτό είναι το βιβλίο  του Νίκου Μότσιου, ο οποίος έζησε τα γεγονότα σε πρώτο πρόσωπο, ένα βιβλίο που έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο της σειράς του Στοχαστή με αυθεντικές μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν να είναι μάρτυρες κρίσιμων γεγονότων της νεώτερης Ιστορίας.

    Ο συγγραφέας διηγείται την προσωπική του ιστορία, αλλά και των συντρόφων του, με τον τρόπο που διακρίνει τους αληθινούς αγωνιστές. Προσήλωση και σεβασμός στα γεγονότα, συνειδητή προσπάθεια για την ακριβή καταγραφή τους, ξεχωριστή σεμνότητα που αγγίζει τα όρια της παραλείψεως για όσα ο ίδιος είχε πράξει. Το βιβλίο αυτό του Νίκου Μότσιου είναι ένας φόρος τιμής στους χιλιάδες λαϊκούς αγωνιστές που στελέχωσαν το μεγαλειώδες κίνημα της Εθνικής Αντίστασης κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής στην Ελλάδα και που έζησαν το δράμα της «Νικηφόρας Επανάστασης που χάθηκε», οδηγούμενοι κάτω από καθεστώς ωμής τρομοκρατίας στα βουνά και μετά την ήττα στην αναγκαστική εξορία. Είναι η καταγραφή της ιστορίας αυτών που αν και νικήθηκαν στρατιωτικά, δεν υπέκυψαν, δεν απεμπόλησαν τις αξίες και τα ιδανικά τους και εξακολούθησαν να αγωνίζονται για μιαν Ελλάδα ανεξάρτητη, ελεύθερη και δημοκρατική.

H Μακεδονία είναι παραπάνω από Ελληνική

του Γιάννη Παρασκευόπουλου

"το έθνος πρέπει να  μάθει  να θεωρεί εθνικόν  ό,τι είναι αληθές"

ΔιονύσιοςΣολωμός

Όλοι στην Ελλάδα ξέρουμε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες. Αγνοούμε όμως ότι στην αρχαία Μακεδονία δεν κατοικούσαν μόνο οι Μακεδόνες: στη Φλώρινα ζούσαν οι Λυγκηστές, στην Καστοριά οι Ορέστες, στα Γρεβενά και στην Κοζάνη οι Ελιμιώτες, στα σύνορα με τη σημερινή FYROM οι Πελαγόνες, στην Ανατολική Μακεδονία Θράκες (1).

 Από τους λαούς αυτούς, που σταδιακά έγιναν υποτελείς στους Μακεδόνες, μόνο οι Ορέστες θεωρούνται Έλληνες (2). Έλληνες άποικοι από τη Νότια Ελλάδα και τη Μικρά Ασία ζούσαν ήδη στη Χαλκιδική και σε αρκετά ακόμη παράλια, όπως την Αμφίπολη ή την Πύδνα. Οι ίδιοι οι Μακεδόνες φαίνεται ότι, ξεκινώντας από τη ΒΔ Πίνδο, εγκαταστάθηκαν στον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας στα μέσα της αρχαϊκής εποχής (3) και πρωτοεπεκτάθηκαν  ανατολικά του Στρυμώνα μόλις την εποχή του Φιλίππου Β΄. Τότε η αρχαία Μακεδονία βρήκε τα ιστορικά της όρια, ενσωματώνοντας πρώτα τους Παίονες στα βόρεια (4), μετά τα εδάφη μεταξύ Στρυμόνα και Νέστου, καθώς και τη Χαλκιδική. Τα ιστορικά αυτά όρια της Μακεδονίας καλύπτουν το 100% της ελληνικής Μακεδονίας και το 80-85% της FYROM.

Στους αιώνες που ακολούθησαν οι υποτελείς λαοί, αλλά και οι νοτιοελλαδικές αποικίες,  σταδιακά αφομοιώθηκαν με τους  Μακεδόνες. Στα τέλη των ελληνιστικών χρόνων η Μακεδονία είχε τη μεγαλύτερη ομοιογένεια από όλα τα ελληνιστικά βασίλεια. Από την άλλη  πολλές χιλιάδες Μακεδόνες είχαν φύγει στην Ανατολή, αρχικά με τον Μ. Αλέξανδρο, στη συνέχεια για να στελεχώσουν τα ελληνιστικά βασίλεια των διαδόχων του.

Πίσω από τα φώτα της Βάρνας και η εθνική σημαία του κεφαλαίου

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Η Ε.Ε. και η Τουρκία παίζουν διπλωματικό σκάκι για να γλιτώσουν με όσο το δυνατό λιγότερες ζημιές, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, και να προκύψουν κοινά οφέλη εκεί και όπου μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Αληθές είναι ότι η συνάντηση της Βάρνας, που πραγματοποιείται αύριο Δευτέρα, από νομικής και θεσμικής απόψεως δεν συνιστά Σύνοδο μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας και δεν μπορεί να παράγει νομικά αποτελέσματα. Μπορεί όμως να καθορίσει πολιτικές, που θα είναι δυνατό εν συνεχεία να πάρουν τη νομική οδό, επί τη βάσει της οποία κινείται η ενταξιακή διαδικασία της Άγκυρας. Η Επιτροπή χαρακτηρίζει τη σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία «ως προβληματική». Από την άλλη, όμως, τονίζει ότι «δεν θα κάνει το χατίρι του Ερντογάν να διακόψει τις ενταξιακές διαδικασίες», ενώ αναγνωρίζει τη στρατηγική και εμπορική σημασία της Άγκυρας.

Αληθές είναι, επίσης, ότι εφόσον δεν τίθεται θέμα Συνόδου στη Βάρνα, αλλά μιας συνάντησης υψηλού επιπέδου μεταξύ ηγετών, όπως λέγεται, και να ήθελε να την αναβάλει ή να την ακυρώσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ασκώντας βέτο, δεν μπορεί. Πώς, μάλιστα, μπορούσε να ζητήσει, κατά τρόπον πειστικό, κάτι τέτοιο όταν τις προηγούμενες ώρες γινόταν παρασκήνιο για δείπνο μεταξύ του ιδίου και του κατοχικού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί;

Συνάντηση Συνταξιούχων

Αθήνα, 27/3/2018

Στις 26 Μαρτίου 2018 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα  συνάντηση μεταξύ των Προέδρων και των Γενικών Γραμματέων των Μελών της Α.Γ.Σ.Σ.Ε και των Συνεργαζόμενων Συνταξιοδοτικών Οργανώσεων. 

Η Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος (Α.Γ.Σ.Σ.Ε.) διαμαρτύρεται για τις νέες επιχειρούμενες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Με πρωτοφανή όσο και αναίτια μονομέρεια καλούνται και πάλι οι συνταξιούχοι να πληρώσουν τα "ισοδύναμα" του 3ου Μνημονίου, γεγονός που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους και ταυτόχρονα δημιουργεί αβεβαιότητα προοπτικής με θετικό πρόσημο, για το μέλλον.
Απαιτούμε, κυβερνητικές επιλογές με αριστερό πρόσημο, κοινωνικού ενδιαφέροντος, με ισότιμες και ισόνομες παραμέτρους αλλά και ισομερούς κατανομής των οικονομικών βαρών.
Η Α.Γ.Σ.Σ.Ε. θα συνεχίσει τον αγώνα της με συνέπεια και ευθύνη, αντιδρώντας στις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης γιατί απαιτούμε ΝΙΚΗ, όχι για παρηγοριά , αλλά για ΔΙΚΑΙΩΣΗ .

Να επιστραφούν άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις ολόκληρα τα ποσά απ’ τις παράνομες και αντισυνταγματικές κρατήσεις που επιβλήθηκαν σε συντάξεις προτού αυτές μειωθούν απ’ τις μνημονιακές περικοπές και προτού αναγκαστούν να καταφύγουν στην χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία της δικαιοσύνης, που για τους υπεύθυνους, μολονότι μεσολαβεί πολιτικό κόστος, αποτελεί μια καλή επιλογή.

Η "ομιλούσα" εθνική επέτειος

        Του Λαοκράτη Βάσση⃰

 Με ομιχλώδεις τους εθνικούς μας ορίζοντες ( όγδοος χρόνος Χρεοκοπίας, κακός γείτονας που έχει  απασφαλίσει … και άλλα πολλά!), η φετινή Επέτειος της 25^ης Μαρτίου, τρία μόλις χρόνια πριν απ΄τα διακόσια της Παλιγγενεσίας μας, είναι  ηχηρά «ομιλούσα»: πρώτον, για τον τραυματισμό του «διατακτικού» της, δεύτερον,  για τη Χρεοκοπία μας, τρίτον,  για το πώς θα βγούμε στην ανοιχτή (μεταμνημονιακή) δημοσιά της Ιστορίας μας.

α.   Είναι ηχηρά «ομιλούσα» για τον τραυματισμό του αξιακού της «διατακτικού», που ορίζει την εθνική μας ανεξαρτησία ως το υπέρτατο  αγαθό  μας.  Γιατί η Χρεοκοπία (Γ.Α.Π. - 2010) συνιστά ρήγμα στην ιστορική κανονικότητα της πορείας μας προς το μέλλον . Καθώς, έκτοτε, μεταπέσαμε σε μετα-νεωτερική αποικία , όπου, εντός μάλιστα Ευρωζώνης, διεκπεραιώνουμε οι ίδιοι δια των αντιπροσωπευτικών μας θεσμών, διαμεσολαβητικών τώρα μεταξύ των Επικυρίαρχων και του λαού μας, τη διαχειριστική μας υποτέλεια.

Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η ¨Παγίδα του Θουκυδίδη"

Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης 

Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να προκαλέσει μεγάλο εκνευρισμό στην Κίνα τον Δεκέμβριο του 2016, μόλις λίγες μέρες πριν ορκιστεί Πρόεδρος. Η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την πρόεδρο της Ταϊβάν ήταν για το Πεκίνο «μία μικροπρεπής ενέργεια«. Ο Τραμπ ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος που είχε επαφή με ηγέτη της Ταϊβάν, τη νήσο όπου κατέφυγαν οι ηττημένες εθνικιστικές δυνάμεις του κινεζικού εμφυλίου.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ταϊβάν, αν και της προμηθεύουν οπλισμό. Δεν συζητείται αυτό το ενδεχόμενο, ειδικά μετά την σινοαμερικανική προσέγγιση που ξεκίνησε ο Ρίτσαρντ Νίξον. Ο αρχιτέκτονας της ιστορικής προσέγγισης Ουάσιγκτον-Πεκίνου ήταν ο γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας, ο Χένρι Κίσσινγκερ. Για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, ο μεγάλος εχθρός των ΗΠΑ ήταν η ΕΣΣΔ, όχι η Κίνα του Μάο. Αυτή ήταν η θέση όλων των αμερικανικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν μετά την παραίτηση του Νίξον.

Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας δεν χάλασαν ούτε μετά την σφαγή των Κινέζων φοιτητών στην πλατεία της Τιεν-Αν-Μεν το 1989. Ο διάδοχος του Μάο, ο Ντεγκ Χσιάο Πινγκ, ήταν πρόθυμος για φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, αλλά όχι στο πολιτικό σύστημα. Το κινέζικο καθεστώς δεν είχε την τύχη των κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Αντιθέτως, εξελίχθηκε σε μία οικονομική υπερδύναμη, ικανή να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την απόφαση ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών

«Το σχολείο του σήμερα οφείλει να ενώνει και όχι να διχάζει»

Η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας του Συμβουλίου της Επικράτειας να ακυρώσει τις αλλαγές που προώθησε το Υπουργείο Παιδείας για το περιεχόμενο και τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί αφορμή να δηλώσουμε, παραμένοντας αμετάκλητοι στη θέση μας, ότι η ανάπτυξη της όποιας εθνικής συνείδησης ή ταυτότητας δεν μπορεί να βασίζεται σε δεδομένα του 19^ου αι. Επισημαίνουμε, ότι η ένταξη στην ελληνική κοινωνία και κουλτούρα δεν επιτυγχάνεται μέσω της εκπαίδευσης των θρησκευτικών, πόσο μάλλον στην παλιά της μορφή, παραβιάζοντας έτσι τόσο την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και το ίδιο το άρθρο 13 του Συντάγματος που κατοχυρώνει ως απαραβίαστη την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Η εκπαίδευση και ειδικά το σχολείο, ως θεμελιακός ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, γαλουχεί γενιές μαθητών και μαθητριών, και συνεπώς αποτελεί εξ ορισμού τη γέφυρα που μπορεί να ενώσει ή να διχάσει με την ενστάλαξη αξιών που πρεσβεύουν την ανεκτικότητα και αποδοχή της διαφορετικότητας ή την απαξίωση και περιφρόνηση του διαφορετικού ως "κατώτερου" μέσα από μία μονοφωνική διδασκαλία «της επικρατούσας θρησκείας» αντίστοιχα.

Η Κίνα ξύπνησε….η Ευρώπη κοιμάται;

Της Στέλλας Κυβέλου

“Quand la Chine s’éveillera… le monde tremblera” ( Όταν η Κίνα θα ξυπνήσει …ο κόσμος θα τρέμει) έγραφε το 1973 ο Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός Alain Peyrefitte. Παραφράζοντας λοιπόν αυτή την σοκαριστική για την εποχή πρόταση, κάτι που αποδεικνύεται και από την τεράστια απήχηση του βιβλίου στο γαλλλικό κοινό, θα λέγαμε οτι η Κίνα ξύπνησε... 

Σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση φαίνεται ως ένα ματαιωμένο σχέδιο και αυτό αντανακλάται σαφώς στην επιβράδυνση της ιδέας του χωροταξικού σχεδιασμού στο σύνολο του εδάφους της – κάτι που εκδηλώνεται και μέσα από τον μετασχηματισμό του Ευρωπαικού δικτύου Παρατήρησης ESPON για την χωρική ανάπτυξη και συνοχή - και που πολλά ευρωπαικά κράτη θεωρούν τον χωρικό σχεδιασμό περισσότερο ως τοπικής σημασίας ρυθμιστικό παράγοντα, η Κίνα προσεγγίζει με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο την παγκόσμια χωρική ολοκλήρωση. 

Aναφερόμαστε πρώτιστα στο έργο “One Belt Οne Road” που βασίζεται στην ιδέα της αλυσίδας αξίας (value chain) και αποτελεί ένα εγχείρημα διεθνικού χωροταξικού σχεδιασμού που ξεκίνησε η Κίνα το 2013 και υποστηρίζεται από επενδύσεις σε μεγάλες υποδομές, για την προώθηση της οικονομικής ολοκλήρωσης. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τα επί μέρους στοιχεά αυτής της νέας και επεκτεινόμενης πραγματικότητας.

Παρέμβαση στην εκδήλωση «Αιγαίο 2018: Οι συνέπειες της υποταγής»

 

Απέναντι στην προϊούσα παρακμή που επιταχύνθηκε βίαια από το καθεστώς που επέβαλαν τα μνημόνια της ελλαδικής ολιγαρχίας με τους διεθνείς τοκογλύφους δανειστές, με συνέπεια τον κοινωνικό εξανδραποδισμό και την απώλεια ήδη της εθνικής κυριαρχίας, απαιτείται μια αναγέννηση πρωτίστως πνευματικού χαρακτήρα, προϋπόθεση της εθνικής και κοινωνικής εγρήγορσης για την αντιμετώπιση του κινδύνου του ολοκληρωτικού αφανισμού μας ως έθνους.

Δυστυχώς αυτή δεν μπορεί να προέλθει από τις ελίτ της «υψηλής» διανόησης και του εθελόδουλου πολιτικού προσωπικού που πρωτοστάτησαν με ίδιο όφελος στην συντελούμενη κοινωνική γενοκτονία και οικονομική απίσχνανση, αλλά από ευαισθητοποιημένους ανθρώπους που θα ξαναπιάσουν το νήμα του αντιστασιακού πνεύματος του ελληνισμού, που εκδηλωνόταν πάντα στις κρίσιμες στιγμές του, όπως επεσήμανε ο Νίκος Σβορώνος.

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ : Το πνεύμα του 21 ζωντανό και ενεργό σήμερα

 Η Εθνική Ανεξαρτησία καταχτιέται με αγώνες, δεν χαρίζεται από προστάτες!

«Μέσα με δέρνει ο θάνατος, ν' όξω με δερν' ο Τούρκος
Κι απ' τη δεξιά μου τη μεριά Φράγκος με πολεμάει»
[δημοτικό τραγούδι μετά την Άλωση]

Η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης, της “Άνοιξης των Λαών”, του 1821 γιορτάζεται εφέτος μέσα σε μια ζοφερή πραγματικότητα· με τον ελληνικό λαό σε βαθιά αγωνία για τις προοπτικές της εθνικής μας επιβίωσης. Οι επιπτώσεις της μνημονιακής χρεοκρατίας είναι παντού ορατές, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να έχεις μέσα στην πατρίδα σου το αίσθημα του ραγιά. H χώρα μας, εγκλωβισμένη στους τοκογλύφους, σε εθνο-αποδομητικές συμμαχίες και σε αντιλαϊκά δόγματα, δείχνει ακυβέρνητη στον διεθνή γεωπολιτικό ωκεανό.
Η σημερινή κυβέρνηση της προδοσίας του 62% του ΟΧΙ, βαδίζοντας, όπως και όλες οι προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες, ...“στον δρόμο που χάραξε” το ΝΑΤΟ, η Ε. Ένωση, η Ευρωζώνη και τα Μνημόνια, χάραξαν τελικά την εποχή της σύγχυσης, του ενδοτισμού και της ηττοπάθειας.
Ο ελληνικός λαός ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται ότι η “αρρώστια” είναι πολύ βαθύτερη από την οικονομική κρίση. Οφείλεται στις ίδιες τις παθογένειες του νεοελληνικού κράτους, που δεν στάθηκε τελικά ικανό να ολοκληρώσει τις επιταγές του '21, και στο μετεμφυλιακό καθεστώς της υποτέλειας.

Ο "μοναχικός λύκος", το Ισλάμ και ο δυτικός τρόπος ζωής

του Σταύρου Λυγερού

Η τρομοκρατική επίθεση στην επαρχιακή πόλη Τρεμπ της νοτιοδυτικής Γαλλίας μπορεί να μην προκάλεσε εκτεταμένη αιματοχυσία, αλλά ήλθε να μας υπενθυμίσει πως το πρόβλημα είναι εδώ. Ο δράστης είναι κλασική περίπτωση μουσουλμάνου μικροκακοποιού, ο οποίος προσχώρησε στο ακραίο Ισλάμ και έδρασε ως «μοναχικός λύκος» στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους.

Όπως συμβαίνει πάντα μετά από επίθεση της ισλαμικής τρομοκρατίας, το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν η τρομοκρατία συνδέεται ή όχι με την ισλαμική ταυτότητα. Παλαιότερα, οι Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι πίστευαν ότι η ένταξη των Ασιατών και Αφρικανών μεταναστών στην παραγωγική διαδικασία θα οδηγούσε σύντομα όχι μόνο σε κοινωνική ενσωμάτωση, αλλά και σε αφομοίωσή τους.
Είχαν αλαζονικά υποτιμήσει τη δύναμη της ισλαμικής ταυτότητας, με την έννοια της θρησκευτικής-πολιτισμικής διαφοράς. Γι’ αυτό και μετά από δεκαετίες ο βαθμός ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων είναι μάλλον απογοητευτικός. Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις έχουν παγιωθεί άτυπα γκέτο που λειτουργούν σαν παράλληλες μικροκοινωνίες και μάλιστα σε αντίφαση με την ευρύτερη κοινωνία.

Πολεμος στον ορίζοντα..

 του Paul Craig Roberts

Πως αλλιώς ερμηνεύεται η ανακοίνωση του στρατηγού Σεργκέι Ρουτσκόι, επικεφαλής του Αρχηγείου Επιχειρήσεων του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου ότι : «έχουμε αξιόπιστες  πληροφορίες ό Αμερικανοί εκπαιδευτές έχουν εκπαιδεύσει έναν αριθμό μαχητικών ομάδων (ισλαμιστών) στην περιοχή της πόλης Αν-Τανφ, να στήσουν προκλήσεις με ουσίες χημικού πολέμου στην νότια Συρία. Ετοιμάζουν μια σειρά εκρήξεων χημικών όπλων. Αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για να κατηγορηθούν οι κυβερνητικές δυνάμεις. Τα υλικά συστατικά για την παραγωγή των χημικών εκρηκτικών έχουν παραδοθεί ήδη στην νότια ζώνη αποκλιμάκωσης, μεταμφιεσμένα ως ανθρωπιστικές αυτοκινητοπομπές διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Οι ψευδεπίγραφες «επιθέσεις» θα χρησιμοποιηθούν σαν πρόφαση από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για να εξαπολύσουν βομβαρδισμούς εναντίον του στρατού και των κυβερνητικών υποδομών της Συρίας.»

Μην περιμένετε να δείτε τίποτα γι΄ αυτήν την ανακοίνωση στα τελείως ανυπόληπτα δυτικά ΜΜΕ, που δεν είναι παρά τα όργανα του Υπουργείου Πολέμου.

ΓΣΕΕ : 7% πάνω η πραγματική ανεργία

του Στέλιου Παπαπέτρου  spapap@naftemporiki.gr   

 Η ετήσια έκθεση του ΙΝΕ- ΓΣΕΕ για την Ελληνική οικονομία χρησιμοποιώντας μια σειρά από εναλλακτικούς δείκτες -εκτός των συμβατικών- για τον υπολογισμό της «πραγματικής ανεργίας» καταλήγει στην εκτίμηση ότι το τρίτο τρίμηνο του 2017 το «πραγματικό» σύνολο των ανέργων ανήλθε σε 1.355.620 άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί σε συνολικό ποσοστό ανεργίας ύψους 27,52%, ή κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το επίσημο ποσοστό της ανεργίας όπως την καταγράφει ΕΛΣΤΑΤ. Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το ποσοστό ανεργίας κατά το τρίτο τρίμηνο του 2017 ήταν 20,2%. 

 Ποιοι είναι όμως οι εναλλακτικοί δείκτες που χρησιμοποιεί στην ανάλυση της η έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ; 

 Όπως επισημαίνεται στην έκθεση για τον υπολογισμό της ανεργίας λαμβάνονται υπόψη τρεις επιμέρους δείκτες, όπως οι «αποθαρρημένοι άνεργοι», οι «ακούσια υποαπασχολούμενοι» και το «λοιπό εργατικό δυναμικό». Η έκθεση της ΓΣΕΕ δίνει τους εξής εννοιολογικούς προσδιορισμούς για κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες.

Βλέπει κατάρρευση και επιτίθεται - η Τουρκία παίζει με την ελληνική αδυναμία

του Δημήτρη Μηλάκα

Για την ένταση που καθημερινά κλιμακώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα «κυκλοφορούν» πολλές επιμέρους εξηγήσεις, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την αιτία, ωστόσο αδυνατούν ή αποφεύγουν να τη θίξουν: πρόκειται για την απόλυτη κατάρρευση της ελληνικής στρατηγικής των τελευταίων δεκαετιών έναντι της Τουρκίας.
Τα αίτια των καταστροφών, άλλωστε, σαν αυτή που μπορεί να προκύψει από μια πιθανή – όπως εμφανίζεται πια – εκδήλωση ενός ελληνοτουρκικού στρατιωτικού επεισοδίου, διερευνώνται κατά κανόνα εκ των υστέρων, είτε για να αναζητηθούν εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίοι τράγοι είτε για να καταγραφούν στις σελίδες της Ιστορίας.

Παρακολουθώντας τις τρέχουσες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (κοιτάζοντας δηλαδή την ιστορία που γράφεται μέρα με τη μέρα) το ελληνικό πολιτικό σύστημα, συνεπικουρούμενο (και) από τα ΜΜΕ, περιορίζεται σε καταγραφές περιστατικών και διαπιστώσεις μέσα από διάφορα πολιτικά πρίσματα και αντιλήψεις. Όλα αυτά έχουν τη σημασία και την αξία τους, ωστόσο αποφεύγουν ή αδυνατούν να προσδιορίσουν την αιτία του «κακού» και κατά συνέπεια να παρέμβουν προσπαθώντας να αποτρέψουν μια πιθανή ελληνοτουρκική στρατιωτική θερμή αντιπαράθεση.

«Μισές» αλήθειες

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα (και τα ΜΜΕ) αποδίδει, σε γενικές γραμμές, την κλιμάκωση της έντασης στα ελληνοτουρκικά:

1 Στα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα του Ερντογάν που τον «αναγκάζουν» να αναζητήσει τη συμμαχία των εθνικιστών «γκρίζων λύκων».
2 Στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία στις πολεμικές επιχειρήσεις που έχει αναλάβει στη Συρία.
3 Στα προβλήματα που έχουν ανακύψει στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
4 Στα σκληρά παιχνίδια αντιπαράθεσης μεταξύ των μεγαλοαστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, οι οποίες θέλουν να πάρουν μέρος στο ενεργειακό πάρτι που στήνεται στην περιοχή.
5 Στην πάγια διάθεση της Τουρκίας να αναθεωρήσει εις βάρος της Ελλάδας τις Συνθήκες (της Λωζάννης κατά κύριο λόγο) που περιγράφουν τα όρια της γειτονίας.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ

ü  ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΤΑΙΡΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ

ü  ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ Η ΓΗ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Τα τελευταία χρόνια επεκτείνονται τα εταιρικά δικαστήρια ISDS/ Investor- State dispute Settlement μέσω των οποίων δίνεται η δυνατότητα στις Πολυεθνικές να μπορούν να μηνύουν κράτη για μέτρα που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους φυσικούς τους πόρους.

Τα ΙSDS επεκτάθηκαν σε περισσότερες από 3000 διεθνείς συμφωνίες. Πολυεθνικές εταιρείες προσέφυγαν απαιτώντας περισσότερα από 570 δις δολάρια από κράτη για μέτρα που έλαβαν να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον, διεκδικώντας τα εταιρικά τους κέρδη.

Τα εταιρικά δικαστήρια των Πολυεθνικών είναι απειλή για την δημοκρατία. βάζοντας τα κέρδη πάνω από τις δημοκρατικές αποφάσεις και το δίκαιο των κρατών.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματεύεται τώρα στην CETA (EE-Καναδά), TTIP (EE-HΠΑ) και σε πάνω από 50 διεθνείς εμπορικές συμφωνίες και διαβουλεύεται την εγκαθίδρυση αυτών των εταιρικών δικαστηρίων Investor-State dispute Settlement / Investment Court System/ Multilateral Investment Court.

Οι Ευρωπαίοι υπενθυμίζουν τις υποχρεώσεις της Τουρκίας

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που θα συνεδριάσουν αύριο πρόκειται να καταδικάσουν έντονα «τις συνεχιζόμενες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο πέλαγος και να υπογραμμίσουν την πλήρη αλληλεγγύη τους προς την Κύπρο και την Ελλάδα» επισημαίνεται στο προσχέδιο συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής της Ε.Ε που έχει στην κατοχή του το Bloomberg.
"Υπενθυμίζοντας τα συμπεράσματά του Οκτωβρίου 2014 και τη Δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί επειγόντως την Τουρκία να σταματήσει αυτές τις ενέργειες και να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου σχετικά με τη διερεύνηση και την εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο» αναφέρεται στο έγγραφο με σημερινή ημερομηνία.
Στο πλαίσιο αυτό, υπενθυμίζεται η υποχρέωση της Τουρκίας να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας και να εξομαλύνει τις σχέσεις με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πηγές: Bloomberg

H ανάπτυξη σημαίνει καταστροφή

O Άσαντ στη πρώτη γραμμή του μετώπου..

Με κουστούμι, χωρίς γραβάτα, φορώντας γυαλιά ηλίου, στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου Χόντα, ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ οδηγεί από το κέντρο της Δαμασκού προς τη συνοικία Τζισρίν της ανατολικής Γούτας, που κατέλαβε ο στρατός αργά την Παρασκευή, για να συναντήσει στρατιώτες στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

«Ο δρόμος είναι ανοιχτός…όλα λειτουργούν πλέον στην πόλη και στη Συρία». Σε μια επίδειξη νίκης, με φόντο ερείπια, κτίρια με τρύπες από όλμους, περνώντας πλάι από αμάχους που αποχωρούσαν από τον ανταρτοκρατούμενο θύλακα, ο Σύρος πρόεδρος λέει στο ερασιτεχνικό βίντεο, με κάμερα μέσα στο αυτοκίνητο, ότι είναι πλέον πιο εύκολο να ταξιδεύεις σε ολόκληρη τη χώρα. Ο Άσαντ ακόμη… περιγράφει το δρόμο που μέχρι πρόσφατα ήταν κλειστός από πυρά ελεύθερων σκοπευτών.