ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα σας καλεί την Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018 και ώρα 8.00μμ στην Αλκυονίδα (Ιουλιανού 42) σε εκδήλωση μνήμης και τιμής αφιερωμένης στην παλλαϊκή κινητοποίηση, που κορυφώθηκε στις 5 Μαρτίου 1943, για την αποτροπή της πολιτικής επιστράτευσης από τον Άξονα.

Στις αρχές του 1943 η δωσιλογική «κυβέρνηση» Λογοθετόπουλου προώθησε κατ’ εντολήν του Γερμανού Στρατηγού Σπάιντελ την επιβολή καταναγκαστικής εργασίας στους Έλληνες σε ιταλικά και γερμανικά κάτεργα εντός και εκτός Ελλάδας.  Οι κινητοποιήσεις του λαού της Αθήνας με προεξάρχον το ΕΑΜ και μπροστάρη τη νεολαία κορυφώθηκαν με τη μεγαλειώδη διαδήλωση και τη γενική απεργία της 5ης Μαρτίου 1943, οπότε ένα πλήθος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων αψηφώντας τις σφαίρες των κατακτητών εισέβαλε στο Υπουργείο Εργασίας καίγοντας τις λίστες με τους χιλιάδες επίστρατους.

Η Νέα μνημονιακη πολιτική

της  Κατερίνας Θανοπούλου *

Είναι μάλλον φανερό ότι μετατοπιζόμαστε σε μια «νέα» εποχή. Ήδη οι κεντρικοί πολιτικοί κύκλοι, προσπαθώντας να χειραγωγήσουν σταδιακά και την κοινή γνώμη, δημιουργούν ένα μπλόκο σύμπνοιας ως προς τη μνημονιακή συμφιλίωση, δηλαδή ως προς την κεντρική πολιτική στόχευση, κατ’ επιταγή των δανειστών, ότι τα μνημόνια, τα προαπαιτούμενα και οι όροι είναι ένα γεγονός και οι προσπάθειες αφορούν την «καλύτερη» δυνατή διαχείριση.

Χρειά­ζο­νται και έναν συ­νο­λι­κό επι­κοι­νω­νια­κό σχε­δια­σμό, το νέο όραμα της ανά­πτυ­ξης που ευαγ­γε­λί­ζο­νται για τη χώρα. Έχουν, βε­βαί­ως, προη­γη­θεί δύο ανα­γκαί­οι πυ­λώ­νες για να στη­ρι­χτεί και να μπο­ρέ­σει να υλο­ποι­η­θεί αυτή η πο­λι­τι­κή. 

Ο πρώ­τος είναι η στα­δια­κή φτω­χο­ποί­η­ση ολο­έ­να και με­γα­λύ­τε­ρου αριθ­μού πο­λι­τών, με την ταυ­τό­χρο­νη διά­λυ­ση του μη­χα­νι­σμού προ­στα­σί­ας των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των και του προ­νοια­κού κρά­τους και τη συρ­ρί­κνω­ση ων μι­κρο­με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων. 

Ο δεύ­τε­ρος είναι η απο­δυ­νά­μω­ση του κρά­τους από τα βα­σι­κά ερ­γα­λεία πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης, από την ίδια τη δη­μό­σια πε­ριου­σία, τις δη­μό­σιες δομές και ορ­γα­νι­σμούς σε καί­ριας ση­μα­σί­ας στρα­τη­γι­κούς το­μείς: ενέρ­γεια, με­τα­φο­ρές, λι­μά­νια... 

Οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και η «αξιο­ποί­η­ση» της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας γί­νο­νται με όρους από­λυ­του ξε­που­λή­μα­τος προς όφε­λος του ιδιώ­τη επεν­δυ­τή, στο όνομα της δη­μο­σιο­νο­μι­κής προ­σαρ­μο­γής και της απο­πλη­ρω­μής ενός χρέ­ους απε­χθούς και επα­χθούς. 

Η αμφιθυμική σχέση των Ελλήνων με την εξουσία

του ¨Αντη Ροδίτη

Είναι παρατηρημένο από πολύ παλιά, από τον πελοποννησιακό πόλεμο (που έφερε την παρακμή της κλασικής Ελλάδας)  ως το 1922 (που χάσαμε τη Μικρασία)  κι ως το κυπριακό 1964 (με τη διαβολή της Ελλάδας και της Μεραρχίας από το μακαριακό κατεστημένο), που έφερε τον κυπριακό εμφύλιο και την καταστροφική εισβολή του 74, ότι οι Έλληνες μισούν θανάσιμα την εξουσία όταν τους γυρίζει την πλάτη και την ερωτεύονται παράφορα όταν τους χαμογελά και τους προσφέρει… τα κάλλη της και, ιδίως, τα κέρδη τους!

Μερικοί προσβλέπουν στην επικράτηση της τουρκικής ισχύος και της βαρβαρότητας, εφόσον μόνο έτσι θα δικαιωθεί η αντιπολιτευτική ρητορεία τους σε βάρος της πολιτικής Αναστασιάδη.

Μπορεί να μην το λεν και θα το αρνηθούν 100 χιλιάδες φορές, αλλά θα νιώσουν ότι «δικαιώνονται» αν υπερισχύσουν οι Τούρκοι, απέναντι στη σώφρονα πολιτική της Κυβέρνησης Αναστασιάδη. Για όσους, λοιπόν, προτιμούν να κλείνουν τα μάτια και να παραμιλούν τα ίδια και τα ίδια, προσβλέποντας σε επερχόμενες αποτυχίες της Κύπρου, για να δικαιωθούν λέω τα εξής:

Μετά την καταστροφική για την Ένωση πολιτική που ακολούθησε ο πρώτος Πρόεδρος της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, που κατάληξε στον εμφύλιο και την εισβολή, η Κύπρος μπήκε σ’ ένα αναπόφευκτο αδιέξοδο μιας πολιτικής με στόχο την επαναπροσέγγιση με τους Τ/κύπριους με την απέλπιδα ελπίδα ότι θα μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες ενός ανεξάρτητου κράτους συνιδιοκτησίας Ελλήνων και Τούρκων.

Η συνέπεια με την οποία κρατά αυτή τη γραμμή, παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη, είναι πρωτοποριακά, υποδειγματική, αξεπέραστη, ακόμα και ηρωική. Έγραψα πριν μερικούς μήνες ή χρόνια (δεν θυμούμαι) για την απίστευτη «φλάγγαν» του Αναστασιάδη. Φαίνεται ότι σιγά-σιγά την μεταμόσχευσε «μαγικά» και στον Χριστοδουλίδη, που διάλυσε κυριολεκτικά χθες βράδυ στην TV ένα αντιπολιτευτικό τρίο (Μιχάλης Παυλίδης, Μιχάλης Παπαπέτρου, Νίκος Κατσουρίδης), με την ήρεμη και ψύχραιμη παράθεση τετράγωνων απαντήσεων στις αλλοπρόσαλλες, «αντιπολιτευτικές» απόψεις τους.

O Μακρόν στον Ερντογκάν : Η ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Κύπρου

του Άντη Ροδίτη

«Την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Κύπρου υπογράμμισε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν στον Ερντογάν, με τον οποίο είχε σήμερα τηλεφωνική συνδιάλεξη. Ο Μακρόν είπε στον Ερντογάν πως ανησυχεί για τα πρόσφατα γεγονότα που συνέβησαν ανοικτά της Κύπρου, τονίζοντας ‘την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Κύπρου’. Το Ρώϋτερ σημειώνει πως η Κύπρος κατηγόρησε την Τουρκία ότι απείλησε να χρησιμοποιήσει βία εναντίον ενός ιταλικού πλοίου-γεωτρύπανου, σε μια αντιπαράθεση για τα δικαιώματα στους υδρογονάνθρακες στην ανατολική Μεσόγειο» ΠΗΓΗ: ΑΠΕ – ΜΠΕ, Reuters». http://mignatiou.com/2018/02/afstires-sistasis-makron-ston-ernotgan-na-sevasti-tin-kiriarchia-tis-kiprou/#more-318459

            Κανείς δεν έχει προσέξει ότι από την ημέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα στη διάτρηση «Καλυψώ», κάτι έχει αλλάξει. Κάτι πολύ σοβαρό έχει συμβεί. Κάτι που μπορεί να σημάνει την αρχή απαλλαγής της Κύπρου από την κατοχή και όχι απλώς «εξελίξεις» στην κατεύθυνση «υποφερτής επίλυσης» του Κυπριακού, που έτσι κι αλλιώς δεν θα επιτρέψει ποτέ η Τουρκία.

            Η ανακάλυψη στο «Καλυψώ» είναι αρκετή για ν’ αλλάξει τα δεδομένα στρατιωτικής ισχύος της Κύπρου. Η περιοχή μας μετακινήθηκε από το 2% της παγκόσμιας παραγωγής φυσικού αερίου στο 5%! Αυτό σημαίνει πολλά.

            Ερώτημα: Αυτή τη στιγμή πώς περνά τον καιρό του το πολεμικό ναυτικό της Γαλλίας; Το πυρηνικής ισχύος πολεμικό ναυτικό της Γαλλίας; Απάντηση: Δκιανεύκεται, όπως πάντα, στη Μεσόγειο και αλλού, εδώ κι εκεί. Ξοδεύει εκατομμύρια επί εκατομμυρίων για να υπάρχει και να διασφαλίζει την ελευθερία της Γαλλίας, αν τυχόν, ποτέ, απειληθεί.

Λοιπόν, ας βάλει η Γαλλία την απειλή που συνιστούν το αεροπλανοφόρο της, η αεροπορία της και το ναυτικό της να δουλέψουν και να βγάλουν τα έξοδά τους, τουλάχιστο!

Ελληνικη Βιομηχανία οχημάτων : Η ιδιωτικοποίηση θα φέρει το τέλος της

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ο ορατός κίνδυνος πώλησης της ΕΛΒΟ σε ιδιώτη θα προκαλέσει κόστος εκατομμυρίων για τον κρατικό προϋπολογισμό, θα δυναμιτίσει τις δυνατότητες ανάπτυξης της εταιρείας και θα θέσει σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας!

Δεν συμβαίνει τόσο συχνά μια παραγωγική μονάδα ακμαία και υγιή, με τόσο δυναμικό παρελθόν 40 ολόκληρων χρόνων κι αναμφισβήτητες δυνατότητες να οδηγείται συνειδητά στο χείλος του γκρεμού, ενώ μπορεί να σταθεί στα πόδια της, τώρα! Είναι η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), που εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία. με την κυβέρνηση να την οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση, ξέροντας μάλιστα ότι ο ιδιώτης δεν ενδιαφέρεται για την παραγωγή!

Επισκεφθήκαμε το εργοστάσιο της ΕΛΒΟ στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, έξω από τη Θεσσαλονίκη, μόλις δύο μέρες μετά τη συνάντηση του σωματείου των εργαζομένων με τους αρμόδιους υπουργούς στις 18 Σεπτεμβρίου. Η συζήτηση που είχαν με τον υπουργό Άμυνας Π. Καμμένο, τον αναπληρωτή υπουργό Δ. Βίτσα και τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη έκανε τους εργαζομένους ακόμη πιο ανήσυχους για το μέλλον, δεδομένου ότι στο διάλογο που αναπτύχθηκε εκφράστηκε για πολλοστή φορά η εμμονική και αδικαιολόγητη επιλογή της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΛΒΟ.

Η Άγκυρα δαγκώνει φιλέτο

του Δημήτρη Μηλάκα

Με νέα δεδομένα τα οποία δημιουργεί στην πράξη ο διπλωματικός/ στρατιωτικός μηχανισμός της Τουρκίας βρίσκονται αντιμέτωπες οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία. Οι τουρκικές κινήσεις (συνοδευόμενες από επίδειξη στρατιωτικής δύναμης) δημιουργούν διλήμματα στην ελληνική και ελληνοκυπριακή πλευρά τα οποία, ωστόσο, είναι δύσκολο να απαντηθούν δίχως ισχυρή συμπαράσταση από εταίρους (Ευρωπαίους) και συμμάχους (Αμερικανούς).

Στο Αιγαίο, με το επεισόδιο της προσπάθειας εμβολισμού ελληνικού πλοίου της ακτοφυλακής η Αγκυρα υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα (υπό την αμερικανική αιγίδα το 1996), τα Ίμια είναι σε καθεστώς γκρίζας ζώνης αφού δεν επιτρέπονται δραστηριότητες επί των νησίδων ούτε σημαίες ούτε πλόες πολεμικών πλοίων.

Στην Κύπρο, στο ανατολικό τμήμα της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και το ελπιδοφόρο κοίτασμα του οικοπέδου 3 το τουρκικό πολεμικό ναυτικό κατόρθωσε να αποτρέψει τις προγραμματισμένες ερευνητικές γεωτρήσεις εκδίδοντας κυλιόμενες ανακοινώσεις (NAVTEX) για πραγματοποίηση ασκήσεων στην περιοχή. Αποτέλεσμα της τουρκικής δραστηριότητας ήταν η ακινητοποίηση του πλοίου της ιταλικής ΕΝΙ που θα πραγματοποιούσε την έρευνα. Καθ’ ότι το κόστος λειτουργία του εν λόγω πλοίου είναι περί τα 300.000 δολάρια την ημέρα, η παράταση της τουρκικής ναυτικής δραστηριότητας στην περιοχή εκ των πραγμάτων ακυρώνει την προγραμματισμένη ερευνητική διαδικασία.

Kύπρος :Τα κανόνια, το βούτυρο και οι...συμμμαχίες κρότου και λάμψης

του Γιάννου Χαραλαμπίδη

από το Sigmalive

Το πόκερ με την Τουρκία θα συνεχιστεί... με «πραγματικά πυρά», δηλαδή με στρατιωτικές απειλές εντός της κυπριακής ΑΟΖ και με έντονη διπλωματία κυρίως στην Ε.Ε. Οι απειλές της Άγκυρας καλύπτουν ολόκληρο τον χώρο ώς το Αιγαίο, καθότι στηρίζονται στην αναθεωρητική της στρατηγική, η οποία και επιδιώκει: 1. Συγκυριαρχία στο Αιγαίο. 2. Την αρχική μετατροπή της περιοχής από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα σε τουρκική λίμνη και λόγω του φυσικού αερίου τον σταδιακό έλεγχο της κυπριακής ΑΟΖ για να αποκτήσει και τον εθνικό μας πλούτο. Πάντως το παιχνίδι του φυσικού αερίου θέλει υπομονή και σοβαρότητα. Έχει βάθος...  

 

Η αποτροπή και η ασφάλεια 

 

Η ένταση και η μίνι κρίση στην Τουρκία έχουν τροφοδοτηθεί από την εξευμενιστική πολιτική, που υιοθετήθηκε επί μακρόν μετά την κατάργηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και της αποτροπής. Διότι, εάν υπήρχε αποτροπή, η Τουρκία δεν θα απειλούσε ούτε στα Ίμια ούτε σε άλλες περιοχές του Αιγαίου, ούτε στην Κύπρο. Αποτροπή σημαίνει ότι ο εχθρός σου δεν τολμά να προχωρήσει σε επιθετικές κινήσεις, διότι κατανοεί ότι από τις κινήσεις αυτές, το κόστος θα είναι μεγαλύτερο από το όφελος.

 

Οι δυνατότητες, το ετοιμοπόλεμο και τα φούμαρα

του Μένιου Τασιόπουλου  

από το Slpres

Από το 1989, όταν τελείωνε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Ελλάδα ακολούθησε μια διαρκή, επίμονη και παράλογη στρατηγική κατευνασμού όχι μόνο απέναντι στην μεγαλύτερη Τουρκία, αλλά και σε μικρότερες και στρατιωτικά ανύπαρκτα κράτη, όπως τα Σκόπια. Στην πολιτική σκηνή και ευρύτερα στη δημόσια σφαίρα της επικράτησαν πρόσωπα που ενσάρκωναν τον κατευνασμό και ορισμένοι εξ αυτών ήταν φορείς εθνομηδενιστικών ιδεών. Εκείνη την περίοδο, που ο κόσμος άλλαζε ριζικά, η Ελλάδα ήταν εγκλωβισμένη σε μία νοσηρή εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα να χάσει ιστορικές ευκαιρίες.

Από τότε, έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια. Σήμερα, οι Έλληνες νοιώθουν εξουθενωμένοι. Οι σταθερές του βίου τους έχουν περισσότερο ή λιγότερο ανατραπεί. Η φτωχοποίηση και εξαθλίωση επελαύνουν. Η εθνική κυριαρχία έχει ακρωτηριαστεί από τους δανειστές. Σ’ όλα αυτά, έχει προστεθεί και μία διάσταση εθνικής ταπείνωσης.

Η προανακριτική, η ασπίδα και η πικρή γεύση

του Σταύρου Λυγερού   

Ο πολίτης που επιμένει νηφάλια και με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον και που είχε την αντοχή να παρακολουθήσει τη συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση της Προανακριτικής έχει μείνει με μία πικρή γεύση στο στόμα. Οι πολιτικοί, το όνομα των οποίων ενεπλάκη στην υπόθεση, είχαν κάθε δικαίωμα όχι μόνο να αναπτύξουν την υπεράσπισή τους, αλλά και να υπερβούν το σύνηθες ρητορικό μέτρο για κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις.

Η πικρή γεύση προκύπτει από το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα, σε μία τόσο δύσκολη εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά περίοδο, αδυνατεί να βρει τρόπο θεσμικής διεκπεραίωσης του ρόλου που προβλέπει ο ηθικοπολιτικά διάτρητος νόμος περί ευθύνης υπουργών. Όπως αναμενόταν από το κλίμα των προηγούμενων ημερών, η χθεσινή συνεδρίαση μετετράπη σε κομματικό ριγκ, παρότι όλα τα κόμματα συνομολόγησαν πως σκάνδαλο Novartis υφίσταται.

Γιώργος Φαράκλας : Η λογική του κεφαλαίου

Γιώργος Φαράκλας 

Μια κριτική εισαγωγή στην σκέψη του Μαρξ και του Βέμπερ

Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Πρώτη έκδοση: Φεβρουάριος 2018.

Σειρά: Φιλοσοφία (Υπεύθυνοι σειράς: Ελένη Περδικούρη, Γιώργος Φαράκλας)

Σελ.: 368,  12x19,  τιμή: 19 ευρώ

ISBN: 978-960-05-1706-4

Το βιβλίο προτείνει μια εισαγωγή στο έργο του Καρλ Μαρξ και του Μαξ Βέμπερ με άξονα την κεφαλαιοκρατική κοινωνία. Στους δύο αυτούς στοχαστές χρωστούμε τις δύο κλασικές αναλύσεις του συγκεκριμένου φαινομένου.

Ο Μαρξ δίνει έμφαση στον δυναμικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα της κεφαλαιοκρατίας και θεωρεί την κοινωνία αυτή εφαλτήριο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από την εργασία. Ο Βέμπερ, αντιθέτως, δίνοντας έμφαση στον γραφειοκρατικό χαρακτήρα της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης που απαιτεί μια τέτοια κοινωνία, την αντιμετωπίζει σαν ένα «σιδερένιο κλουβί» από το οποίο δεν μπορούμε να αποδράσουμε. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος έχει δίκιο. Κατά τούτο, η λογική του κεφαλαίου παραμένει ένα ζητούμενο.

Να βλέπετε τηλεόραση, να μαθαίνετε και να προβληματίζεσθε...

του Άντη Ροδίτη

Είχα τη ατυχία (και θα την κυνηγήσω ξανά – είναι μεγάλος δάσκαλος η ατυχία) να παρακολουθήσω στο SIGMA «συζήτηση» περί των αερίων και της σφοδρής επιθυμίας των Οθωμανών να τα κλέψουν με το καλό ή με το ζόρι, σιγά-σιγά ή αστραπιαία και να τα πάρουν στο σπίτι τους, που είναι κι αυτό κλεμμένο.

Την συζήτηση συντόνιζε ο πάλαι ποτέ Ιωάννης Καρεκλάς.

Θα πω δυο σύντομες ιστορίες:

Η μια είναι ότι πριν μερικές δεκαετίες σε μια συνεργασία μου με τον Γιαννάκη παρουσιάσαμε στην TV μαθητές του Λυκείου (Γυμνασίου τότε) αντί να είναι στο σχολείο τους η ώρα δέκα το πρωί, έπαιζαν μηχανάκια σε διάφορα «μαγαζιά» της χώρας. Τους πήραμε και συνεντεύξεις. Έπεσε μεγάλος τρόμος και θυμός στο τηλεοπτικό Ίδρυμα που δουλεύαμε: Ρε, πάτε να παρουσιάσετε τη νεολαία μας για άχρηστη; Κάναμε πολύ χάζι με τον τρόμο της διευθύνσεως. Τότε θεωρούνταν έγκλημα καθοσιώσεως το συντακτικό ή το γραμματικό λάθος στον αέρα, τότε κάθε εικόνα και κάθε λέξη περνούσαν από ενδελεχή έλεγχο μην περάσει τίποτε «ανάρμοστο» στον λαό. Άλλαξαν πολλά από τότε. Μόνο τα «ανάρμοστα» επιτρέπονται. Βέβαια υπερβάλλω. Αλλά τα «ανάρμοστα» είναι κατά συρροήν τα περισσότερα, επειδή έχουν γίνει… αόρατα. Πράγματι, τα πράγματα άλλαξαν πάρα, πάρα πολύ, μέχρι και ο Καρεκλάς έχασε την όρασή του.

Ιστορία δεύτερη: Ένας φίλος μου, ποιητής, που έκανε παρέα μ’ ένα δικό μας ύψιστο πολιτικό (δεν είναι καιρός ακόμα να πούμε ονόματα) είπε πως του είπε ο πολιτικός, σε μια στιγμή επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος: «Αν ξαναγεννηθώ δεν θα γίνω πολιτικός, έμεινα αγράμματος».

Τσ, τσ, τσ!!

Πίσω στον χθεσινιβραδυνό Καρεκλά.

Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Επιστολή του προέδρου της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ», κ. Έντουαρντ Σπάλτον, που αναφέρεται στο πόσο κακό έκανε το ευρώ στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΑΣ-Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Από την αρχή του χρόνου η Ελληνική Κυβέρνηση σταμάτησε την δημοσίευση των μηνιαίων στατιστικών των θανάτων και γεννήσεων. Συνεχίζοντας να το πράττει, θα φαινόταν το πραγματικό κόστος του προγράμματος λιτότητος που εχει επιβάλει η ΕΕ και που δεν θα μπορούσε να κρυφθεί απο αλλη καταλλήλως δουλεμένη στατιστική.
Το 2017 ο συνολικός αριθμός θανάτων ανήλθε σε 123,700 εναντι 118,623 το 2016. Αλλά το 2013, το σύνολο ήταν μόνο 70,830 και πριν από την οικονομική κρίση ο αριθμός των θανάτων κυμαινόταν γύρω στα 60,000 ατομα. Συνεπώς σήμερα πεθαίνει ο διπλάσος αριθμός ανθρώπων από πριν.
Ο λόγος για την μεγάλη αύξηση θανάτων είναι η λιτότητα που έχει επιβληθεί από την ΕΕ και το Δ.Ν.Τ που διέλυσε το Ελληνικό σύστημα υγείας.

Βράβευσαν την Novartis για εταιρική υπευθυνότητα και την Ελληνικός Χρυσός για… το περιβάλλον

Η είδηση είναι μερικών ημερών αλλά σήμερα θα την δείτε σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, τα οποία αναπαράγουν χωρίς την παραμικρή παρέμβαση ένα δελτίο Τύπου της Ελληνικός Χρυσός… σαν δική τους είδηση.

Απονεμήθηκαν λοιπόν τα φετινά βραβεία “εταιρικής υπευθυνότητάς” (εδώ το δελτίο Τύπου έχει λάθος τόνους στη λέξη “υπευθυνότητας” αλλά τα περισσότερα ΜΜΕ δεν το διόρθωσαν) Responsible Business Awards 2018.

Η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, που κατηγορείται για την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, “διακρίθηκε για την συνεισφορά της, στους τομείς του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και του αθλητισμού”.

Δυο βραβεία εταιρικής υπευθυνότητας έλαβε επίσης η Novartis στην κατηγορία “Συνεργασία B2B” (ίσως να σημαίνει Bribe to Bribe;) και στην κατηγορία “εθελοντισμός”.

Τον θεσμό χαιρέτισε ο Λόης Λαμπριανίδης, Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης

Σύσκεψη - συζήτηση : Ίμια, το προίμιο του διαμελισμού

Εισηγητές: Θ. Στοφορόπουλος, Π. Μαντάς - Γ. Ραχιώτης, - Συντονιστής: Α. Ζαφείρης



Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση, χάριν της ιταμής απαίτησης ΗΠΑ και Τουρκίας για επέκταση του ΝΑΤΟ στην Βαλκανική, πασχίζει να εγκλωβίσει την Ελλάδα σε μια συμφωνία με την Π.Γ.Δ.Μ που νομιμοποιεί αποσταθεροποιητικές τάσεις στα Βόρεια σύνορά μας, μια νέα μαύρη σελίδα προετοιμάζεται στην ιστορία της χώρας μας και του Ελληνισμού.

Είκοσι δύο χρόνια από την νύχτα των Ιμίων, όπου με την υποτέλεια των Σημίτη - Πάγκαλου στον εκπρόσωπο των ΗΠΑ Χόλμπρουκ διαρρήχθηκε η κυριαρχία της χώρας και σημαδεύτηκε όλη η κατοπινή πορεία της, το κράτος - τρομοκράτης της Άγκυρας δημιούργησε ένα νέο «θερμό επεισόδιο» το οποίο ολοκληρώνει εκείνο του 1996.

Η Λαϊκή Ενότητα Πελοποννήσου καλεί σε κινητοποίηση

        

Οι μνημονιακές πολιτικές σας, κ. Τσίπρα, οδηγούν στην καταστροφή και όχι στην ανάπτυξη

Προκαλεί ο κ. Τσίπρας και σύσσωμο το  υπουργικό  συμβούλιο   ότι δήθεν θα συζητήσουν για «ανάπτυξη», στις 26 και 27 Φεβρουαρίου στην Τρίπολη στο λεγόμενο «Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο», την ώρα που έχουν αποφασίσει να ξεπουλήσουν τις δύο λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη  μαζί με το ορυχείο τους και να δημιουργήσουν χώρο ταφής επικίνδυνων αποβλήτων.

Καμία ανάπτυξη και κανένα όφελος δεν θα υπάρξει για τους πολίτες της Πελοποννήσου από αυτή την φιέστα που οργανώνει η κυβέρνηση μαζί με τον κ. Τατούλη.

Στόχος της κυβέρνησης είναι να παρουσιάσει το νέο της παραμύθι  «τώρα που βγαίνουμε από τα μνημόνια θα έρθει η ανάπτυξη».

·        Αλήθεια, για ποια ανάπτυξη θα μιλήσει ο κ. Τσίπρας και οι Υπουργοί του  όταν είναι γνωστό ότι στα 2,5 χρόνια ,που όπως είπε ακόμη  και  ο κ. Βίζερ «έχουν αγκαλιάσει το μνημόνιο όσο καμία άλλη κυβέρνηση»  , καμία ανάπτυξη δεν είδαν οι πολίτες της Πελοποννήσου  όπως και όλης της Ελλάδας. Αντίθετα είδαν :

·         Όλα τα αγαθά και υπηρεσίες να παραχωρούνται στο  μεγάλο κεφάλαιο με ΣΔΙΤ και ιδιωτικοποιήσεις (διαχείριση σκουπιδιών ,ενέργεια ,δρόμοι, αεροδρόμιο ,διώρυγα Κορίνθου κλπ) .

·        Κριτήριο των αποφάσεων τους να  είναι   το  κέρδος των μεγαλοεπιχειρηματιών (π.χ. πυρηνελαιουργεία ,ανεμογεννήτριες σε περιοχές Natura κ.λ.π.).

Τουρκία: Ενός κακού μύρια έπονται…

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Η Τουρκική εισβολή στην Συρία η οποία ξεκίνησε με καταιγιστικούς βομβαρδισμούς στις 20 Ιανουαρίου 2018, «διαφημίστηκε» σαν μια επιχείρηση «λίγων ωρών ή το πολύ λίγων ημερών» του «πανίσχυρου», δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ. Η επιχείρηση στόχευε στην κατάληψη του Αφρίν – σημαντικού Κουρδικού θύλακα της Βόρειας Συρίας.

Άρχισαν μάλιστα να «μοιράζονται» τελεσίγραφα στην Αμερική να αποσυρθεί «αμέσως» από τον δεύτερο σταθμό της επίθεσης, το Μανμπίτζ, το οποίο θα ακολουθούσε μετά την «εκκαθάριση» του Αφρίν από τους κατά φαντασία Ερντογάν «τρομοκράτες».

Καθώς όμως περνούσαν οι ώρες και οι μέρες, έγινε φανερό πως οι Τουρκικοί σχεδιασμοί αποτελούσαν, αν και χειμώνας, όνειρα θερινής νύχτας. Δεκάδες φέρετρα άρχισαν να καταφθάνουν από την Συρία (επισήμως 31 νεκροί, ανεπίσημα 300 από κύκλους του ιμάμη Γκιουλέν), τα νοσοκομεία πλημμύρισαν από εκατοντάδες τραυματίες και οι Κούρδοι υπερασπιστές του Αφρίν άρχισαν να αναρτούν σε διάφορα μέσα μαζικής επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης εικόνες ή βίντεο από καταστροφές Τουρκικών αρμάτων μάχης  και στρατιωτικών ελικόπτερων.

Για τα νέα τεκμήρια...ενοχής

του Γιώργου Σταματόπουλου

Οσοι ζούμε σε δημοκρατικά καθεστώτα (έστω διάτρητα) γνωρίζουμε ότι στον χώρο της Δικαιοσύνης (όταν κάποιος κατηγορείται) ισχύει ότι όλοι είναι αθώοι έως αποδείξεως του εναντίου, ο κατηγορούμενος δηλαδή προφυλάσσεται και προστατεύεται έως ότου γίνει η εκδίκαση της υπόθεσης -και σωστά- από το τεκμήριο της αθωότητας.

Είναι μια συνετή και δίκαιη (αυτονόητη, δα) αρχή για να αποφευχθούν τα δυσάρεστα: αυτοδικία, λιντσάρισμα, ηθική καταδίκη του κατηγορουμένου πριν από την ετυμηγορία και πολλά άλλα που δεν περιποιούν τιμήν στη δικαιοσύνη και την κοινωνία.

Αυτό το γνωρίζουν και οι πλέον αδαείς περί τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, ακόμη και οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Να, όμως, που, κόντρα στη μεγίστη αυτή αλήθεια, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών φέρνει τα πάνω κάτω και προκαλεί μούδιασμα στους νουνεχείς, αντιστρέφοντάς την και διαλαλώντας ακριβώς το αντίθετο. Θεωρεί εκ των προτέρων ότι οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι και, εάν τυχόν δεν είναι, ας το αποδείξουν.

Είπε, συνεντευξιαζόμενος, για όσους κατηγορούνται ότι έχουν εμπλακεί στο σκάνδαλο Novartis (εκπομπή «Αυτοψία», Alpha T.V.): «...Κι ελπίζω να αποδείξουν, εφόσον είναι αθώοι, την αθωότητά τους».

Ο Μακάριος ενώπιον του τετελεσμένου εγκλήματος της Ζυρίχης

του Μισέλ Στυλιανού

Το άρθρο του ιστορικού κ. Νίκου Παπαναστασίου στον «Φιλελεύθερο», που αναδημοσιεύθηκε στην Αθήνα, με την επέτειο της συμφωνίας Καραμανλή-Μεντερές στη Ζυρίχη, παρουσιάζει την στάση του Μακαρίου στην μοιραία εκείνη συνθηκολόγηση του ελληνισμού κατά τρόπο που αφίσταται των πραγματικών γεγονότων εκείνων των τραγικών ημερών και αδικεί την μνήμη του μέχρι τότε Εθνάρχη των Ελλήνων.

Στον αναγνώστη με άμεση γνώση των γεγονότων και των προσώπων στα οποία αναφέρεται ο συντάκτης γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι πηγή των πληροφοριών του είναι κάποια απομνημονεύματα και μεροληπτικές μαρτυρίες και ότι δεν φρόντισε να συμβουλευθεί από τους παρόντες στο Λονδίνο, στην κορύφωση της τραγωδίας, (διστάζω μπροστά στον βαρύ χαρακτηρισμό προδοσίας, που ορμά απαιτητικά προς την γλώσσα μου), αυτούς που αντιστάθηκαν μέχρι τέλους, τους Τάσο Παπαδόπουλο, Bάσσο Λυσαρίδη και Ζήνωνα Ρωσσίδη –ίσως και Κρανιδιώτη, από τα λεγόμενα τρίτων.

Αποτελεί κατ’ αρχήν ριψοκίνδυνο άλμα ο ισχυρισμός του αρθρογράφου πως η τοποθέτηση του Καραμανλή ότι το Κυπριακό αποτελούσε «εθνική γάγγραινα» … που έπρεπε να θεραπευθεί «σε συνεννόηση με τους Τούρκους», είχε στηριχτεί στην δήλωση του Μακαρίου στην Μπάρμπαρα Κάσλ, τρεις μήνες νωρίτερα, ότι δέχεται ανεξαρτησία αντί ΄Ενωσης. Η θεώρηση του Κυπριακού ως «γάγγραινας», από τον Καραμανλή (αλλά και άλλους πολιτικούς της εποχής, προπάντων συμμάχους συμμάχων) ήταν κοινό πολιτικό –και διπλωματικό- μυστικό από την ανάφλεξη του ζητήματος και σε αυτήν ωφείλετο άλλωστε η επιλογή του από τον Βασιλέα Παύλο (Φρειδερίκη) για την διαδοχή του Παπάγου στην πρωθυπουργία και την ηγεσία του κόμματος Εθνικού Συναγερμού -αντί των αντιπροέδρων Στεφανόπουλου και Κανελλόπουλου, φυσικών διαδόχων του Παπάγου.

Δελτίο Τύπου της "Κοινής Πρωτοβουλίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων"

“Τριπλό χτύπημα. Η υπόθεση των αεροδρομίων πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και σε δυο Επιτροπές Αναφορών του ευρωκοινοβουλίου”.

Την Τετάρτη 14/02/2018 στην Αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη - εκδήλωση της “Κοινής Πρωτοβουλίας Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων”. Σκοπός της συνάντησης ήταν η δημόσια ανακοίνωση των κινημάτων και των φορέων που συμμετέχουν στην Κοινή Πρωτοβουλία, της συνέχισης του νομικού μας αγώνα. Σε αυτό το πλαίσιο ανακοινώθηκε η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και ταυτόχρονα η κατάθεση δύο Επίσημων Καταγγελιών προς τις Επιτροπές Directorate General Competition και Directorate General for Internal Market, Industry, Entrepreneurship αντίστοιχα.

Η επιχειρηματολογία στο σύνολό της θα κινηθεί στη γραμμή του ελέγχου των αθέμιτων κρατικών ενισχύσεων, του ελέγχου της Σύμβασης Παραχώρησης και της διαδικασίας εν γένει των Προκηρύξεων του ΤΑΙΠΕΔ, του αθέμιτου ανταγωνισμού και της μονοπωλιακής πρακτικής στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Η εκτίμησή μας είναι ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ να κηρύξουμε έκπτωτη τη διαδικασία και να ακυρώσουμε την Σύμβαση “Αποζημιώσεων” που υπέγραψε το ελληνικό κράτος με την κοινοπραξία Fraport - Κοπελούζου.

«Έγκλημα» η κατασκευή νέας χωματερής στη Φυλή

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι πρόκειται να εκδηλωθεί κυβερνητική πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση της επικείμενης κρίσης στη διαχείριση των σκουπιδιών της Αττικής, που θα έχει το χαρακτήρα της εξαγγελίας της δημιουργίας νέας χωματερής (ΧΥΤΑ) στη Φυλή, στη λεγόμενη γ΄ φάση της υφιστάμενης φαραωνικής εγκατάστασης. Το πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο και το πως θα βρεθεί νομότυπος τρόπος για να υλοποιηθεί αυτή η επιλογή έχει τη μικρότερη σημασία, αυτήν τη στιγμή. Αυτό που μας εξοργίζει και μας τρομάζει είναι η ουσία της επιλογής και η σκοπιμότητα που οδηγεί σε αυτήν.

Η εγκατάσταση της Φυλής φέρνει τον αργό θάνατο ολόκληρης της Δυτικής Αττικής

Δεν υπάρχει κανείς σε αυτόν τον τόπο που να μη γνωρίζει ότι στην εγκατάσταση της Φυλής «φιλοξενούνται»:

·      Η μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης, που λειτουργεί εδώ και μισόν αιώνα περίπου, υποδεχόμενη το 90% του συνόλου των σκουπιδιών της Αττικής, δηλαδή γύρω στους 1.800.000 τόνους/έτος.

·      Τεράστιο εργοστάσιο (ΕΜΑΚ) επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, με υψηλό κόστος διαχείρισης και απειροελάχιστα αποτελέσματα στην ανακύκλωση και στην ανάκτηση υλικών, της τάξης του 5%.

·      Ο, μοναδικός στην Ελλάδα, αποτεφρωτήρας επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων.

·      Μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με καύσιμη ύλη το βιοαέριο που παράγεται από την αποδόμηση των απορριμμάτων.

·      Μονάδες επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων (των στραγγισμάτων των απορριμμάτων).  

Θα σταματήσει ο Ερντογκάν και την αμερικανική EXXON MOBIL;

του Σταύρου Λυγερού

από το SLpress 

Παλαιότερα, η Άγκυρα είχε χρησιμοποιήσει απειλές άσκησης στρατιωτικής βίας για να αποτρέψει γεωτρήσεις και να “γκριζάρει” την κυπριακή ΑΟΖ. Η τακτική της εκείνη, ωστόσο, είχε αποτύχει. Γι’ αυτό και τώρα ο Ερντογάν κλιμάκωσε, παρά τα μηνύματα που του έχουν στείλει και η Ουάσιγκτον και η Ευρώπη. Πέρασε από τις ρητορικές απειλές σε πρακτική κίνηση. Τώρα, το μπαλάκι είναι στην άλλη πλευρά.

Όχι μόνο στην Κυπριακή Δημοκρατία και στην Ιταλία, αλλά και στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι διακυβεύεται η διεθνής έννομη τάξη σχετικά με την έρευνα και την εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων διεθνώς. Η Λευκωσία άφησε την πρωτοβουλία των χειρισμών στη Ρώμη, ελπίζοντας πως αυτή θα λύσει το πρόβλημα με την Άγκυρα. Προφανώς, όταν αποφάσισε να προβεί σ’ αυτή την κίνηση, ο Ερντογάν είχε σκεφθεί και τις αντιδράσεις. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να κάνει πίσω, χωρίς αντάλλαγμα.

Γλώσσα και Ευρώ : Τι Μπορεί να Λεχθεί και τι Όχι

του Σπύρου Στάλια,  Οικονομολόγου Ph.D

Εισαγωγή

Το Νεοφιλελεύθερο Μακροοικονομικό Υπόδειγμα αποδεικνύει ότι στο  καπιταλιστικό σύστημα ενυπάρχουν εκ  φύσεως δυνάμεις, οι οποίες ενεργούν αυτόματα,  έτσι στο σύστημα να μην υπάρχουν υφέσεις και οικονομικοί κύκλοι ή η λειτουργία του  συστήματος  να αποκαθιστάται αυτομάτως μετά από μια αιφνίδια διαλυτική εξωγενή παρέμβαση.

Το σύστημα αυτό έχει επικρατήσει στην ευρωζώνη, υπό αυτό το σύστημα διοικούμεθα, και περιγράφεται με σαφήνεια στην Συνθήκη του Μάαστριχτ αλλά και σε άλλες εκδόσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Το Νεοφιλελεύθερο Υπόδειγμα είναι μια πνευματική σύλληψη της  λειτουργίας της πραγματικότητας και κατά συνέπεια έχει την δική του εσωτερική λογική αλλά και την δική του γλώσσα.

Η γλώσσα είναι δίπλα στο πνεύμα να εκφραστεί, αφού το πνεύμα πάντα προηγείται της γλώσσας, αλλά και το πνεύμα προετοιμάζει την γλώσσα να αυτόοργανωθεί. Γλώσσα και πνεύμα συνεργάζονται.

Η γλώσσα του ευρώ εκφράζει την λογική του συστήματος μέσω της αλληλοεπίδρασης των μεταβλητών που το συνιστούν. Έτσι έχουμε πλήρη θεωρία των κύριων μεταβλητών του συστήματος που είναι η παραγωγή, η απασχόληση, οι πραγματικοί μισθοί και τα επιτόκια, πλήρη θεωρία του χρήματος και των τιμών και από εκεί με βάση τα παραπάνω αναπτύσσονται θεωρίες της διανομής του εισοδήματος, της οικονομικής ανάπτυξης,  θεωρία για τον ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας, του Κράτους, της Φορολογίας  και του Δανεισμού και για την φύση της Δημοκρατίας.