Βlack and arachna (Mαύρα κι άραχνα)

 Γράφει ο σεσημασμένος πατριώτης Γιώργος Παπαγιαννόπουλος :

 O διεθνώς διαδεδομένος θεσμός (της Black Friday), πρωτίστως στις ΗΠΑ αλλά και στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, επιτρέπει στους καταναλωτές την τελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου  να πραγματοποιούν αγορές προϊόντων με πολύ μεγάλες εκπτώσεις και προσφορές.

Ο όρος  έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του 1960 και σηματοδοτεί την αρχή της Χριστουγεννιάτικης περιόδου αγορών στις ΗΠΑ. Ακολουθεί την «Thanksgiving day» (Ημέρα των Ευχαριστιών) που γίνεται την τελευταία Τρίτη του Νοεμβρίου. Στις ΗΠΑ πρωτοεμφανίστηκε  το μακρινό 1952, όταν θεωρήθηκε προάγγελος των Χριστουγεννιάτικων αγορών.

Είναι συχνό φαινόμενο αυτή την μέρα να συγκεντρώνονται εκατοντάδες άνθρωποι (Σημ. οικονικής : Homo ligurius..) από τα χαράματα έξω από πολυκαταστήματα, περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες, και να προσπαθούν να μπουν όσο γίνεται νωρίτερα, για να προλάβουν  προσφορές και  εκπτώσεις.

Ο θεσμός τα τελευταία χρόνια έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Φινλανδία, Πολωνία και κάθε χρονιά συμμετέχουν όλο και περισσότεροι λιανέμποροι. Μια βόλτα στο διαδίκτυο με οδήγησε και σε χώρες όπως η Ρουμανία.

 Όλα τούτα δεν έχουν σχέση με καμία εναντίωση στην λειτουργία των καταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων, να εξηγούμεθα. H αντίρρηση εντοπίζεται σε ένα καίριο κατ΄εμέ σημείο: στην μετατροπή με γοργούς ρυθμούς όλων όσων μας συγκροτούν-ή, μας συγκροτούσαν- ως (ελληνική) κοινωνία σε κάτι άλλο. Κι ακόμη, αναδεικνύει πιθανά την ευκολία με την οποία η διεθνής κυρίαρχη, καταναλωτική πρακτική (και Παγκοσμιοποιητική ιδεολογία) σαρώνει στο διάβα της συνήθειες και πρακτικές δεκαετιών. Η Ελλάδα/οι Έλληνες, χάνει/ χάνουμε (τις) μικρές καθημερινές μάχες. Ανεπαίσθητα, καθημερινά διολισθαίνουμε σε όλο και ποιο περιορισμένα πεδία. Δεν είναι μόνο η μεγάλη εικόνα, είναι και οι πολλές μικρές.

Black Friday και στην Ελλάδα λοιπόν, ή, ροκάδικα: Black is black…