Τι πρέπει να θυμόμαστε και να θυμώνουμε

του Σπύρου  Στάλια, Οικονομολόγου PhD

Όταν η Χώρα μας προσχώρησε στο ευρώ, πέραν των άλλων συμφώνησε ότι:

1) οποιαδήποτε οικονομική δυσπραγία ή κρίση, θεραπεύεται πάντα με την μείωση των μισθών, των συντάξεων, την μείωση των κρατικών δαπανών και την σχετική διάλυση του κράτους. Υποτίθεται ότι η άσκηση αυτής και μόνον της πολιτικής από την Κυβέρνηση, θα κάνει το Έθνος, μακροχρονίως πιο αποτελεσματικό. Η συμφωνία αυτή ονομάζεται εισοδηματική πολιτική προς τα κάτω ή πιο χαριτωμένα, ευέλικτη πολιτική μισθών και τιμών. Είναι δε η μόνη πολιτική για την οποία που Λαός θα ψηφίζουμε. Με άλλα λόγια ψηφίζουμε με βάση ποιός θα κάνει την χώρα πιο ‘ανταγωνιστική',  κόβοντας μισθούς και ξεπουλώντας το Κράτος. Δεν νομίζω ότι κάποιος πολιτικός μας είχε ενημερώσει ποτέ ότι μόνο για αυτό υπάρχουν οι εκλογές στην ευρωζώνη.

2) Η Χώρα επίσης συμφώνησε ότι οι άλλες τέσσερες πολιτικές, που ασκεί κάθε επικυρίαρχη χώρα, η νομισματική πολιτική, η δημοσιονομική πολιτική, η συναλλαγματική πολιτική, και η εμπορική πολιτική να ασκούνται από την ΕΚΤ και την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που από την νομοθεσία της ΕΕ, δεν θα έχουν καμία, μα καμία, ευθύνη για τα αποτελέσματα και τις συνέπειες των πολιτικών που ασκούν. Ούτε για αυτό μας είχαν ενημερώσει δηλαδή ότι είχαμε παραιτηθεί απο κάθε πολιτική που αποτελεί όπλο για κάθε σύγχρονο κράτος για να αντιμετωπίζει το αβέβαιο του οικονομικό γίγνεσθαι, εσωτερικό και εξωτερικό.

Αντίθετα πάσα αλλαγή από τις αρχές αυτές μας λένε, και έντονα τον τελευταίο καιρό, συνιστά χυδαίο ‘λαϊκισμό’.

Εθνοκτονία ή αφύπνιση;

Υπάρχει μέλλον για τους Ελληνοκύπριους;

του Άντη Ροδίτη

Λόγω του Κυπριακού, αρχής γενομένης από τα κεφαλαιώδη σφάλματα του πρώτου, απόλυτου ηγέτη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, έχουμε σήμερα, μισό αιώνα μετά, περιέλθει σε άθλια κατάσταση.

Επειδή κανείς δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλον για τους Έλληνες της Κύπρου, έχουν πάψει οι πάντες να ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο εκτός από την «οικονομία» και την καθημερινή επιβίωση ή πώς να βγάλουν λεφτά έξω, όσοι ακόμα έχουν.

Μόλις χθες το ΡΙΚ μετάφρασε τον Nicholas Nickleby σε Νίκολας… Νικλέμπι!! Πιο κάτω έγραψαν «δόξα το θεό»! Μέχρι υπουργοί επιδίδονται στα «λόγον του ότι», στα «ανεξαρτήτου αποτελέσματος» κ.ο.κ. Τα ονόματα έχασαν τις κλίσεις τους (Ο Απόλλων, του Απόλλων, τον Απόλλων) κ.λ.π.

Κανενός δεν του καίγεται καρφάκι.

Ούτε μισός φιλόλογος δεν βγαίνει να διαμαρτυρηθεί. Μετά τους πολιτικούς, οι φιλόλογοι έχουν την πρώτη ευθύνη. Ένας λαός που δεν σέβεται τη γλώσσα του, δεν σέβεται τίποτε. Δεν ελπίζει τίποτε, δεν πιστεύει τίποτε, δεν αγωνίζεται για τίποτε. Κοροϊδεύει και κοροϊδεύεται.

Βγήκε ξανά ο Ρώσος πρέσβης χθες βράδυ μαζί με τον κ. Σιζόπουλο κι επιδόθηκαν στο γνωστό δούλεμα.

ΚΑΤΑ ΤΗΣ CETA

ΑΘΕΟΙ ΘΕΟΣΕΒΟΥΜΕΝΟΙ

του  Χάρη Ναξάκη*

 .......Το πρότυπο που πρέπει να αναζητήσουμε  είναι πώς θα ζήσουμε ένα εγκόσμιο βίο  με αυτοδημιουργία  και αυτοθέσμιση, μεστή νοήματος, όχι στη βάση ενός ιδεώδους, επίγειου ή ουράνιου παραδείσου......

   «Ο θεός είναι νεκρός…παραμένει νεκρός…τον έχουμε σκοτώσει. Πως θα παρηγορηθούμε, οι δολοφόνοι όλων των δολοφόνων; Ότι ήταν ιερότερο και τρανότερο στον κόσμο πέθανε ματωμένο από τα μαχαίρια μας. Ποιος θα σκουπίσει αυτό το αίμα από πάνω μας … Δεν είναι το μεγαλείο αυτής της πράξης πολύ μεγάλο για μας ; Δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να γίνουμε θεοί, ώστε να φανούμε αντάξιοι ;» (Φ.Νίτσε).

Η τρέχουσα συζήτηση στην Ελλάδα για το θρησκευτικό φαινόμενο συνήθως εξαντλείται στις εγκόσμιες εκφάνσεις του : διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους , φορολόγηση εκκλησιαστικής περιουσίας , σχέσεις εκκλησιαστικής ιεραρχίας  με τις ελίτ του πλούτου, τα προνόμια της ιεραρχίας αυτής , η πρόσφατη διαμάχη για την διδασκαλία των θρησκευτικών , η αντίληψη ότι η εκκλησία είναι βασικός πυλώνας του ελληνικού έθνους-κράτους , το  εύλογο  ερώτημα γιατί υπάρχουν 10.000 δημόσιοι υπάλληλοι κληρικοί ενώ οι δημόσιοι γιατροί είναι  8000,  η συνθηκολόγηση μέρους των εκπροσώπων της εκκλησιαστικής ιεραρχίας με κατακτητές (βλέπε την επιστολή των πατέρων του Άγιου Όρους που καλωσόριζαν τον Χίτλερ στην Ελλάδα), κ.λ.π.. Πέρα όμως από τα παραπάνω σημαντικά ζητήματα που τίθενται από την εκκοσμίκευση της θρησκείας , ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Γιατί, ενώ έχουν περάσεις τρεις αιώνες από τότε που οι διαφωτιστές εξήγγειλαν το εγκόσμιο σχέδιο για το θάνατο του θεού, δεν πέθανε ακόμα ; Ίσως αν άκουγαν τον Πλάτωνα «η θρησκεία είναι ένα θεραπευτικό ψεύδος», θα αντιλαμβάνονταν την συνθετότητα της θρησκευτικής ανάγκης.

   To βιβλίο του Κ.Λάμπου , Θεός  και Κεφάλαιο δεν μας φωτίζει καθόλου γι’ αυτό, είναι άλλη μία αναγγελία θανάτου χωρίς να υπάρχει το πτώμα.

Σάββας Παύλου : Ἡ ἔ­κτα­ση τῆς Κύ­πρου

Χαι­ρε­τι­σμὸς στοὺς Μάν­τελ­προτ καὶ Στέρ­γιο

ΠΟΣΗ ΕΙΝΑΙ ἡ ἐ­πι­φά­νεια τῆς Κύ­πρου; Εἶ­ναι ἕ­να ἐ­ρώ­τη­μα ἁ­πλὸ καὶ ἡ ἀ­πάν­τη­ση τὸ ἴ­διο ἁ­πλή. Καὶ ἂν δὲν τὴν ξέ­ρεις ἀ­νοί­γεις τὸ σχε­τι­κὸ ἐγ­χει­ρί­διο. Ἡ ἐ­πι­φά­νεια τῆς Κύ­πρου ἰ­σοῦ­ται μὲ 9267 τε­τρα­γω­νι­κὰ χι­λι­ό­με­τρα. Ὅ­μως αὐ­τὴ ὁ­ρί­ζε­ται ὡς τὸ ἐμ­βα­δὸν ἑ­νὸς χώ­ρου ἐ­πί­πε­δου ποὺ ὁ­ρι­ο­θε­τοῦν οἱ ἀ­κτο­γραμ­μές του σὲ ὑ­ψό­με­τρο μη­δέν.

       Δὲν εἶ­ναι ἔ­τσι ἡ Κύ­προς. Βου­νὰ καὶ κοι­λά­δες, ἀ­νυ­ψώ­σεις καὶ κοι­λώ­μα­τα, κοῖ­τες πο­τα­μῶν καὶ λό­φοι, φρέ­α­τα καὶ βρά­χοι δι­α­μορ­φώ­νουν τὸ χῶ­ρο της. Καὶ κά­θε ἀ­νύ­ψω­ση καὶ κοί­λω­μα ἐ­παυ­ξά­νει τὴν εὐ­ρυ­χω­ρί­α. Για­τὶ ἕ­νας λάκ­κος ποὺ σκά­ψα­με σὲ ἕ­να τε­τρα­γω­νι­κὸ μέ­τρο καὶ φτά­σα­με σὲ βά­θος πέν­τε μέ­τρων δί­νει μιὰ νέ­α ἔ­κτα­ση, για­τὶ πρέ­πει νὰ συ­νυ­πο­λο­γί­σου­με καὶ τὰ νέ­α τοι­χώ­μα­τα. Τό­τε δι­α­πι­στώ­νου­με ὅ­τι ἡ ἐ­πι­φά­νεια τοῦ ἑ­νὸς μέ­τρου αὐ­ξή­θη­κε σὲ 21. Ἀ­κό­μη πρέ­πει νὰ συμ­πε­ρι­λά­βου­με τὴν αὔ­ξη­σή της ποὺ δη­μι­ούρ­γη­σε τὸ βου­να­λά­κι μὲ τὰ χώ­μα­τα τῆς ἐ­ξό­ρυ­ξης. Ἔ­τσι ἂν συ­νυ­πο­λο­γί­σου­με τὰ βου­νά, τοὺς λό­φους, τὰ μι­κρὰ ὑ­ψώ­μα­τα, τὰ κοι­λώ­μα­τα, τὰ βα­θύ­πε­δα καὶ ὑ­ψί­πε­δα, τοὺς λάκ­κους καὶ τὶς σπη­λι­ές, ὁ χῶ­ρος με­γε­θύ­νε­ται συ­νε­χῶς.

Η επίσκεψη Ομπάμα και η ελάφρυνση του χρέους...

Του ΝΙΚΟΥ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Οι σκληρές αντεργατικές πολιτικές, και η άγρια λιτότητα που εφαρμόζονται με ευλάβεια εδώ και (7) ολόκληρα χρόνια από τη μνημονιακή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν δημιούργησαν προϋποθέσεις μείωσης του χρέους, αλλά αντίθετα το αύξησαν παρά την φονική "διαγραφή" του που έγινε στο παρελθόν με θύματα τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους, παράλληλα οι όποιες συζητήσεις που προοιωνίζονται ότι θα γίνουν στην παρούσα φάση και ίσως λίγο αργότερα, για την "απομείωση " του χρέους δεν είναι τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης, αφού ο διακηρυγμένος στόχος της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, με ευθύνη της μεταλλαγμένης πλέον κυβέρνησης έχει οδηγηθεί  στον κάλαθο των αχρήστων.

Για να δικαιολογήσει η μεταλλαγμένη κυβέρνηση την υπαναχώρησή της αυτή φέρνει στο προσκήνιο κάθε φορά το θέμα της "ελάφρυνσης του χρέους" μέσα όμως σε ένα περίγραμμα που συνοδεύεται από σκληρά και ανάλγητα μέτρα που όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά αντίθετα το διαιωνίζουν και για του λόγου το αληθές ας εξετάσουμε τα πράγματα από την αρχή, και ας θυμηθούμε στην πράξη ποίος πραγματικά "κρατά τα κλειδιά" της "ελάφρυνσης του χρέους".

Ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών, λίγο πριν αναχωρήσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ από την Αθήνα δήλωσε ότι οποιαδήποτε αναφορά στο χρέος δεν είναι της παρούσης στιγμής όπως και το ότι οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με την "ελάφρυνση του χρέους" θα γίνει το καλοκαίρι του 2018 με την προϋπόθεση όμως ότι θα συνεχιστούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα.

ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΛΥΣΗ

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη 

ΠΗΓΗ  Sigmalive

 

…….το βόρειο τμήμα της Κύπρου και μετά τη λύση θα είναι υπό την εξάρτηση της Τουρκίας λόγω, εκτός των άλλων ,και του τεράστιου μεγέθους της και κάτω από καθεστώς μιας οιονεί πλέον προσάρτησης. Η Άγκυρα, με τον σχεδιασμό της, οδηγεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή της προσάρτησης, η οποία ισχύει ακόμη και σήμερα, αφού οι κατοχικές Αρχές θεωρούνται υποτελείς στην Τουρκία, σε πλήρη εξάρτηση και υπό καθεστώς προσάρτησης…...

Η Τουρκία θέλει να σφραγίσει από κάθε άποψη τον έλεγχο του βορρά σε περίπτωση λύσης μέσω των στρατηγικών τομέων λειτουργίας ενός κράτους, ώστε να διασφαλίσει και να επιτύχει προσάρτηση μέσω λύσης. Γι’ αυτό ζητά διευκρινίσεις από τις Βρυξέλλες επί νομικών ζητημάτων μέσω των Τουρκοκυπρίων, για να μελετήσει με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ακρίβεια τις επιλογές της.

Στην ουσία θέλει να προλάβει προβλήματα που θα είναι δυνατό να προκύψουν από την εμπλοκή των τουρκικών εταιρειών στα κατεχόμενα και ειδικότερα σε ό,τι αφορά στη λειτουργία τους μετά τη λύση σε στρατηγικούς τομείς, όπως είναι το νερό, ο ηλεκτρισμός, οι τηλεπικοινωνίες και η ενέργεια. Ως γνωστό, στον τομέα της ενέργειας εμπλέκεται η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων, η οποία έχει υπογράψει συμφωνία με το ψευδοκράτος από το 2011 και την οποία η Άγκυρα αξιώνει όπως ισχύσει και μετά τη λύση.

Στρατηγικοί τομείς και έλεγχος οικονομίας

Συναφείς με το ζήτημα αυτό ήταν οι δηλώσεις του στενού Συμβούλου του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, Γιγίτ Μπουλέτ, ο οποίος δήλωσε ότι η χώρα του «παρέχει νερό και ηλεκτρικό ρεύμα (στο ψευδοκράτος). Η οικονομία της "ΤΔΒΚ" οργανώνεται στην Τουρκία».

To «Σάββατο του παραγωγού»

Του Γιάννη Σχίζα

 Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 26.11.2016

Κάτω από αυτό τον τίτλο η «Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού» πρωτοστατεί σε ένα κύκλο συζητήσεων που αναφέρεται στα τοπικά αγροτικά προϊόντα, στις ιδιαιτερότητες της γεωργικής παραγωγής,  στη σημασία της μεσογειακής διατροφής. Τα θέματα είναι πολυσυζητημένα, όμως αυτό δεν κάνει   περιττή την επαναφορά τους στον δημόσιο διάλογο: Όπως  η καθαριότητα του σώματος δεν γίνεται ποτέ περιττή, παρ’ όλον ότι επαναλαμβάνεται  σε ημερήσια βάση ….

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όπου οι κινεζικοί μούστοι, τα λεμόνια της Αργεντινής και τα σταφύλια της Χιλής διακινούνται στις διεθνείς αγορές μαζί με ένα σύνολο άλλων προϊόντων – συχνά «αδιαφανών» από την άποψη της ποιότητας και του τρόπου παραγωγής των – η προτίμηση του τοπικού προϊόντος φαίνεται να αποτελεί μια πρακτική απειλούμενη με εξαφάνιση…Στην πραγματικότητα όμως η εγγύτητα καταναλωτή και παραγωγού  έχει κάποια  ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα : Γιατί  εκτός από την  εξοικονόμηση μεταφορών  και  συντήρησης,  κάνει τον πρώτο  πιο επιφυλακτικό και τον δεύτερο πιο επιμελή όσον αφορά την ποιότητα του προϊόντος. Δεν είναι παράδοξο το  ότι στην Αμερική και σε πολλές χώρες γίνεται συζήτηση όχι απλά για την «περιαστική» αλλά και για την «αστική γεωργία» (!), που  διαθέτει  μεγαλύτερη ευελιξία και  πιο   ελεγχόμενη ποιότητα από την παγκοσμιοποιημένη «ομόλογή» της…

Αδιανόητη η λύση στην Κύπρο με βάση το Σχέδιο Ανάν και την παρουσία ξένων στρατευμάτων και βάσεων

Ο Παν. Λαφαζάνης, Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε, σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Η Κύπρος και το Κυπριακό πρόβλημα βρίσκονται πάλι σε μεταίχμιο, αν όχι στην κόψη του ξυραφιού.

Οι λαοί της Ελλάδας και της Κύπρου κρατιούνται για άλλη μια φορά σε βαθύ σκοτάδι και σε πλήρη σύγχυση τόσο για την τροπή που έχουν πάρει οι διακοινοτικές συνομιλίες, ιδιαίτερα στην τελευταία φάση στο Μον Πελεράν όσο και για τους πραγματικούς λόγους της διακοπής τους, με όλους τους βασικούς παίκτες και βασικούς πολιτικούς παράγοντες της σκακιέρας σε Ελλάδα και Κύπρο να παίζουν παιχνίδια είτε αυτοπροβολής είτε επίρριψης ευθυνών.

Για άλλη μια φορά η διπλωματία του παρασκηνίου, των κλειστών αιθουσών, της φημολογίας, των χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη, της παραπλάνησης και της συσκότισης σπέρνει παντού τη σύγχυση, προκειμένου να κρυφτούν οι μεθοδευμένες λύσεις που προετοιμάζονται να εμφανισθούν ως τετελεσμένα γεγονότα.

Αυτήν την ώρα, παρακάμπτοντας το όργιο της παραπληροφόρησης και της αποπληροφόρησης, που θέλει να αποκοιμίσει και να αποπροσανατολίσει, υπογραμμίζω τρεις κύριες θεμελιώδεις πλευρές της λύσης του Κυπριακού:

Πρώτη πλευρά: Δεν είναι δυνατό να επιδιώκεται λύση στο Κυπριακό πρόβλημα και να θεωρείται ως βάση εκκίνησης αυτής της λύσης το υποτιθέμενο «κεκτημένο» του σχεδίου Ανάν, όπως, δυστυχώς, συμβαίνει με τις συνομιλίες Αναστασιάδη – Ακιντζί. Κάθε πρόταση λύσης του Κυπριακού που βασίζεται σε εκείνη ή την άλλη παραλλαγή του σχεδίου Ανάν, το οποίο απέρριψαν κατηγορηματικά με δημοψήφισμα οι Ελληνοκύπριοι, δεν μπορεί παρά να είναι μια λύση απαράδεκτη, και τελικά διχοτομική και αποσταθεροποιητική.

O Φερχόφσταν και η παλαβομάρα

Του Γιάννου Μιχαηλίδη, Κύπρος

«Ναι, υποστήριζα την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, αλλά δεν είμαι παλαβός»! Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, χθες, ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,  ο ηγέτης των Φιλελευθέρων Γκυ Φέρχοφσταν, κατόπιν του εξής ερωτήματος: Καλά, εσείς δεν ήσασταν υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ; Πώς τώρα υποστηρίζετε αναστολή των ενταξιακών διαδικασιών; Και ο άνθρωπος εξήγησε ότι δεν είναι βλάκας! Μπορεί, όπως είπε, και να βλέπει και να ακούει τι συμβαίνει στην Τουρκία και να κατανοεί ποια είναι η πολιτική του Ταγίπ Ερντογάν, την  οποία, τόσο ο ίδιος όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των αρχηγών των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θεωρούν ως δικτατορική και επικίνδυνη.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, η εν Κύπρω υποστηρικτές της ομοσπονδίας  ούτε βλέπουν ούτε ακούν. Δεν θέλουν να κατανοούν την πραγματικότητα.  Επιμένουν σε συνομιλίες για να συνεταιρέψουμε με τον Ερντογάν. Και να γίνουμε προτεκτοράτο του. Ενώ πριν από ένα έτος εκθείαζαν τον Τούρκο Πρόεδρο και πριν από μερικά χρόνια τον αποκαλούσαν  ως το μέγα δημοκράτη και μεταρρυθμιστή,  σήμερα τι ισχυρίζονται: Ε ναι, είναι μεν φασίστας, αλλά τι να κάνουμε; Να μην συνομιλούμε; Εάν συνομιλούσαν για λύση ουδέν μεμπτόν. Δυστυχώς, για διάλυση κουβεντιάζουν. Στα ανωτέρω δε, προσθέτει ο Ακιντζί τα εξής: Εάν δεν εξευρεθεί «λύση», δηλαδή εάν δεν διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και αντικατασταθεί από δυο ισότιμου καθεστώτος συνιστώντα κράτη, τα σύνορα της Τουρκίας θα είναι στην Κύπρο! Ενώ μετά την όποια  λύση δεν θα συνορεύουμε μαζί της,  αλλά με το Λουξεμβούργο...  Ας σοβαρευτούμε.

Δι ΕΕ ξοδος....

Η Πρωτοβουλία για την Αποδέσμευση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση -ΔιΕΕξοδος- οργανώνει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο διήμερο εκδηλώσεων.

Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου διεξάγονται έξι θεματικές συζητήσεις για κρίσιμα ζητήματα της σχέσης της Ελλάδας με την ΕΕ και τα αποτελέσματά της.

Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου συγκαλείται συνέλευση με θέματα τον απολογισμό και τον προγραμματισμό της δράσης της, καθώς και για την προώθηση της συγκρότησής της τοπικά και πανελλαδικά.

Eπικοινωνία :

dieexodos@gmail.com και στα τηλέφωνα: 210-3456193 και 6948369941

Για την Οργανωτική Επιτροπή

Γιάννης Περακάκης

Θοδωρής Βουρεκάς

Φλώρα Νικολιδάκη

Χρύσα Βαρθολομαίου

Πρόγραμμα εργασιών Σάββατο 26/11/2016

Η Κατερίνα Θανοπούλου* για τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Αττικής

Τοποθέτηση  στο Περιφερειακό Συμβούλιο με θέμα τον προϋπολογισμό του 2017

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

εάν ο προϋπολογισμός ήταν μόνο αριθμοί και τα εκτελεστέα έργα μόνο εισαγωγή προτάσεων και μελετών των ΟΤΑ Α΄βαθμού, και με δεδομένο ότι η Περιφέρεια Αττικής - σε αντίθεση με τις λοιπές περιφέρειες και πολύ περισσότερο με τους δήμους της χώρας - συνεχίζει να έχει ένα σοβαρό αποθεματικό, θα αρκούσε ένα “ψηφίζουμε και προχωράμε”. Είναι άραγε έτσι;
Η ραχοκοκαλιά της εφαρμοσμένης πολιτικής, το εργαλείο άσκησης διοίκησης, ήταν και είναι ο προϋπολογισμός και οι διαθέσιμοι πόροι. Αρκεί; Προφανώς όχι. Θα πρέπει να δούμε και να κρίνουμε το πολιτικό πλαίσιο (γενικό και κυβερνητικό), το ανθρώπινο δυναμικό, την κατεύθυνση, την ιεράρχηση και τις προτεραιότητες και βεβαίως τη διαβούλευσή του.
Αναλάβαμε το 2014 και αυτός είναι ο τρίτος προϋπολογισμός που καλούμαστε να ψηφίσουμε. Στον πρώτο παραλάβαμε, στο δεύτερο εισαγάγαμε μέρος των δεσμεύσεών μας ιεραρχώντας την κοινωνική προστασία ως δομική. Στον τρίτο, τον παρόντα, δίνονται πλέον επί της ουσίας οι κατευθύνσεις της διοίκησης. Άκουσα για αναπτυξιακή πολιτική και κοινωνική διάσταση. Σε όφελος ποιων και πώς;
Θυμίζω εδώ και καταθέτω από το πρόγραμμα της Δύναμης Ζωής (σελ. 8 και 9):
“Οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις και οι εκλεχτοί τους στις περιφέρειες όλης της Ελλάδας, ιδιαίτερα στη μεγαλύτερη περιφέρεια της Αττικής, είναι αποφασισμένες να ολοκληρώσουν και να παγιώσουν την καταστροφή που προκαλεί η πολιτική των μνημονίων

Ερώτηση της Νίκης Κεραμέως για ΑμΕΑ μαθητές προς τον Υπουργό Παιδείας

Προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνο Γαβρόγλου
ΘΕΜΑ: Εκτός πρόσβασης στην εκπαίδευση χιλιάδες μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος

Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 2016

 
Η παράλληλη στήριξη μαθητών με αναπηρίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αποτελεί έναν ενταξιακό, ενισχυτικό θεσμό της μαθησιακής διαδικασίας, που στοχεύει στη σταδιακή αυτονόμηση του μαθητή και την ομαλή ένταξή του στη σχολική τάξη, ώστε σταδιακά να μην χρειάζεται την παρουσία του εκπαιδευτικού στο πλήρες ωράριο. Συνίσταται σε υποστήριξη από προσωπικό δάσκαλο, που συνοδεύει το μαθητή καθημερινά μέσα στην τάξη.

Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των Ν 3699/2008 και Ν 4186/2013, οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, με παράλληλη στήριξη−συνεκπαίδευση από εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ), όταν αυτό επιβάλλεται από το είδος και το βαθμό των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών. Η παράλληλη στήριξη παρέχεται σε μαθητές που μπορούν με κατάλληλη ατομική υποστήριξη να παρακολουθήσουν το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της τάξης, σε μαθητές με σοβαρότερες εκπαιδευτικές ανάγκες όταν στην περιοχή τους δεν υπάρχει άλλο πλαίσιο ΕΑΕ (ειδικό σχολείο, τμήμα ένταξης) ή όταν η παράλληλη στήριξη καθίσταται απαραίτητη εξ αιτίας των ειδικών εκπαιδευτικών τους αναγκών.

Το πρόταγμα της νέας ανθρωπολογίας: ο ανθρώπινος σοσιαλισμός

του Βασίλη Φιοραβάντε*

από την Εφημερίδα των Συντακτών 

......Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε το καλύτερο εργαλείο για τη διάλυση, την αποσύνθεση, την ενσωμάτωση, την υποταγή του νεότερου κινήματος.......

Φαινομενικά στον τίτλο αυτού του μικρού κειμένου υπάρχει πλεονασμός. Όπως θα φανεί όμως στη συνέχεια, είναι απόλυτα αναγκαία η επισήμανση σήμερα της αξίας του ανθρωπισμού αλλά συγχρόνως και του σοσιαλισμού. Πρόκειται για έννοιες που το σύστημα τις έχει καταδικάσει σε αφανισμό, για καταστάσεις κοινωνικές που τις αντιπαλεύει, με σκοπό να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. Εξάλλου, σύμφωνα με την ιστορία των μεγάλων κοινωνικών κινημάτων από τα μέσα του 17ου αι. μέχρι σήμερα, ο ανθρωπισμός πραγματοποιείται μόνον με το σοσιαλισμό, ενώ διαφορετικά παραμένει μια απλή ιδεολογία, με καλή πρόθεση, ένα υψηλό αστικό ιδεώδες.

Από την άλλη σοσιαλισμός, και γενικότερα σοσιαλιστικό κίνημα χωρίς ανθρωπισμό, δεν έχει νόημα. Παραμένει ένα οικονομίστικο αίτημα, μίζερο και ανίσχυρο. Μόνο η συνένωση των δύο μεγάλων ιδεολογικών κινημάτων της ιστορίας, του ανθρωπισμού που αρχίζει το 13ο αι. και του σοσιαλισμού του 19ου αι. σε ένα ενιαίο σύγχρονο και ριζοσπαστικό πρόταγμα-σχέδιο-πρόγραμμα, μπορεί να δημιουργήσει την προϋπόθεση, μαζί με την ελπίδα για απελευθέρωση και χειραφέτηση της κοινωνίας. Για το ξεπέρασμα της αλλοτρίωσης και της αποξένωσης, που συνιστούν την κοινωνική ρίζα, την προέλευση, τη μήτρα όλων των νεώτερων τουλάχιστον δεινών της ανθρωπότητας, αλλά ακόμη και την ίδια υπόστασή τους ως τέτοιων.

Ν. Χουντής: «Τι γίνονται τα “απροσάρμοστα” παιδιά όταν “μεγαλώνουν”;»

·        

Να γίνει δεκτό το αίτημα του «Σικιαριδείου Ιδρύματος Απροσαρμόστων Παίδων» για χρηματοδότηση από το ΠΕΠ Αττικής, σχεδίου για τα παιδιά που έχουν ανάγκη υποστήριξης και μετά την σχολική ηλικία, ζητά με ερώτησή του προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής.

Ο  Νίκος Χουντής αναφέρεται σε αίτημα του ΔΣ του Σικιαριδείου Ιδρύματος προς την Περιφέρεια Αττικής, για χρηματοδότηση προγράμματος για στέγη υποστηριζόμενης διαβίωσης, εκπαίδευσης, απασχόλησης και υποστήριξης για ΑΜΕΑ- «απροσάρμοστους» νέους του Ιδρύματος που ξεπέρασαν τη σχολική ηλικία και για τους οποίους απουσιάζουν παντελώς δομές υποστήριξης.

Όπως επαναλαμβάνει στην ερώτησή του ο Νίκος Χουντής, «Η ηλικιακή ωρίμανση αυτών των ατόμων με ειδικές ανάγκες μετασχολικής ηλικίας συνοδεύεται από την γήρανση και φυσική αδυναμία των γονέων, που οδηγεί σε δραματικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται και ο μηχανισμός προστασίας τους. 

Δεν αγοράζουμε Ελληνικά; Καλά να πάθουμε!

 

του Λεωνίδα Κουμάκη

Όταν κάποιος χτυπάει συνεχώς το κεφάλι του στον τοίχο πιστεύοντας πως θα σπάσει ο τοίχος και όχι το κεφάλι του, είναι άξιος της τύχης του.

Στις δημοσκοπήσεις που έρχονται καθημερινά στο φώς της δημοσιότητας εννέα στους δέκα Έλληνες δηλώνουν πως «τα πράγματα κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση», αλλά δεν είναι καθόλου, μα καθόλου διατεθειμένοι να αλλάξουν, έστω και στοιχειωδώς, τις καθημερινές καταναλωτικές τους συνήθειες.

Ακόμα και όταν είναι δεδομένο πως όλοι οι Έλληνες μπορούμε να ανακουφιστούμε από τα δυσβάστακτα οικονομικά δεινά που συσσωρεύει στην πλάτη μας η οικονομική κρίση, αρκεί οι μισοί μόνο Έλληνες να επέλεγαν για τις καθημερινές, καταναλωτικές τους συνήθειες αποκλειστικά και μόνο προϊόντα που παράγονται μέσα στην Ελλάδα και φέρουν στην συσκευασία τους την μαγική ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ»  ή, ακόμα καλύτερα, το σήμα «ΕΛΛΑΔΙΚΑ ΜΑΣ» που αποτελεί τον πρεσβευτή της αυθεντικής παραγωγικής Ελλάδας. Δυστυχώς, ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε!

Αν μελετήσει κανείς τον πίνακα με το ετήσιο έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου (διαφορά εισαγωγών και εξαγωγών της χώρας μας) θα πάθει ίλιγγο:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ / ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΞΑΕΤΙΑ 2008-2013)

Έτος	Εισαγωγές*	Εξαγωγές*	Έλλειμμα
2008	64,88	21,32	43,56 δις Ευρώ
2009	52,12	17,67	34,45 δις Ευρώ
2010	50,95	21,14	29,81 δις Ευρώ
2011	48,62	24,30	24,32 δις Ευρώ
2012	49,32	27,59	21,73 δις Ευρώ
2013	46,85	27,56	19,29 δις Ευρώ
2014	47,70	27,18	20,52 δις Ευρώ
2015	43,50	25,80	17,77 δις Ευρώ
ΣΥΝΟΛΑ	403,94	192,56	211,42 δις Ευρώ

*Αξίες σε δισεκατομμύρια Ευρώ –   Προσωρινά Στοιχεία : ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ  – Πίνακας: Λ. Κουμάκης

Από το συνολικό ποσό του Ελληνικού χρέους (30/6/2016)  των 328,3 δις Ευρώ, ποσοστό 65% περίπου προέρχεται από το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου μόνο της τελευταίας οκταετίας!

Κυπριακό: Γιατί κατέρρευσαν οι συνομιλίες – Ανησυχία για τη στάση της Άγκυρας

 

ΠΗΓΗ : LIBERAL

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :

Πρώτον , ποιός ανησυχεί για την προσάρτηση των κυπριακών εδαφών από την Τουρκία; Μα καλά, είναι τόσο ηλίθιος ώστε να νομίζει ότι σ' αυτή τη φάση που διανύουμε, δεν έχει de facto προσαρτήσει τον τουρκοκυπριακό χώρο η Τουρκία;

Δεύτερον, μόνο οι λωτοφάγοι μπορούν να ΜΗΝ θυμούνται ότι η Κύπρος διασώθηκε τον Δεκέμβριο του 2003 από την πλεονεξία του Ντεκτάς.... 

Τρίτον, το λεγόμενο "άγχος της λύσης" έχει παίξει άσχημο παιχνίδι στην υπόθεση της Κύπρου. Επαναλαμβάνω ό,τι είπα τον Ιούλιο του 2014 σε μια εκδήλωση στην Ύδρα : Η μη-λύση είναι (αυτή τη στιγμή) η καλύτερη λύση ! ΣΧΕΤΙΚΑ

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/07/1972014-40.html

Το ζήτημα της επιστροφής της κατεχόμενης πόλης της Μόρφου εκτροχίασε τελικά το τρένο της 18μηνης προόδου στο Κυπριακό σύμφωνα με την εφημερίδα Πολίτης. Πάντως, έγκυρες πηγές της κυπριακής αντιπροσωπείας δεν θεωρούν ότι η αποτυχία του Μοντ Πελεράν συνιστά οριστικό ναυάγιο των συνομιλιών. Αν και αναγνωρίζουν το τεράστιο πισωγύρισμα, εκφράζουν την εκτίμηση ότι ο διεθνής παράγοντας θα παρέμβει για να σώσει την προσπάθεια.
Την ίδια ωστόσο στιγμή, υπάρχει και η ανησυχία μήπως η Τουρκία αποφάσισε να περάσει πια «στο σχέδιο Β» για το οποίο απειλούσε και που περιλαμβάνει την προσάρτηση των κατεχομένων.
Οι αριθμοί που κατέθετε ο Μουσταφά Ακιντζί στη διάρκεια της χθεσινής (Δευτέρα) μέρας οι οποίοι αφορούσαν τους πρόσφυγες που θα επιστρέψουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, έδειχναν να μη λαμβάνουν υπόψη την επιστροφή της κωμόπολης. Και η εκτίμηση που υπάρχει πια είναι ότι ο τουρκοκύπριος ηγέτης είχε προχωρήσει μόνος την προηγούμενη φορά στην αποδοχή του ποσοστού εδάφους γύρω στο 28,2% με 29,2%, χωρίς να έχει την έγκριση της Άγκυρας. Έτσι, ενώ διατήρησε τη θέση του σε αυτό το ποσοστό, τη διαφοροποίησε ως προς τον αριθμό των προσφύγων, αποκαλύπτοντας ότι δεν είχε το «πράσινο φως» να προχωρήσει με τη Μόρφου. Αυτό προκύπτει από τον αριθμό προσφύγων που θα επέστρεφαν στην Μόρφου και ο οποίος φθάνει τις 7,5 χιλιάδες. Η απόσταση που χώριζε τα ξημερώματα τις δύο πλευρές ήταν 13 χιλιάδες, και αυτό είναι που απεδείκνυε ότι η Μόρφου δεν ήταν μέσα στα σχέδια της τουρκικής πλευράς.

Στην τελική φάση η συνωμοσία κατά της Κύπρου

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
 
Φαίνεται, αν αληθεύουν όσα μεταδίδονται από την Ελβετία την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και δεν ανατραπούν μέχρι το τέλος αυτών των απερίγραπτων “διαπραγματεύσεων”, ότι οφείλουμε ως λαός ευγνωμοσύνη στον Ταγίπ Ερντογάν, γιατί, με την αδιαλλαξία του, απέτρεψε προς στιγμή την κατάλυση του κυπριακού κράτους. Βεβαίως πρέπει να περιμένουμε μέχρι την τελευταία στιγμή για να δούμε αν όντως επέλθει διαφωνία στην Ελβετία, ή αν δεν πρόκειται για το τελικό φόρσινγκ ώστε να αποσπασθούν και άλλες παραχωρήσεις από τον κ. Αναστασιάδη.

Από την Κοζάνη στη Λωζάννη!
 
Είναι άλλωστε απολύτως ακατανόητο γιατί δύο άνθρωποι που βρίσκονται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ο ένας από τον άλλο πήγαν στη Γενεύη να λύσουν το κυπριακό. Ο κ. Αναστασιάδης δεν πήρε καν μαζί του το Εθνικό Συμβούλιο, όπως γινόταν πάντα μέχρι τώρα, ενώ απαγορεύτηκε στους δημοσιογράφους η είσοδος στο ξενοδοχείο. Δεν θέλουμε να κάνουμε εικασίες γιατί ο διεθνής παράγων θέλει απομονωμένο τον κ. Αναστασιάδη, ούτε να αναφερθούμε στις “γελτσινικού τύπου” συνήθειές του, ή στα δημοσιεύματα διεθνώς για τα μέσα που έχουν να τον πιέσουν. 'Οχι γιατί αυτά δεν έχουν σημασία, ασφαλώς και έχουν, αλλά γιατί, σε τελικά ανάλυση, είναι η πολιτική φιλοσοφία και όχι τόσο η προσωπικότητα του Κυπρίου Προέδρου που απειλεί την επιβίωση του κράτους του.

Πήγαν εκεί, λένε, για να μη γίνονται διαρροές και χαλάσουν οι συνομιλίες. Μήπως δηλαδή πληροφορηθούν οι άμοιροι κάτοικοι του νησιού τι τους περιμένει!

Τρίτη (και θανατερή;) αποχώρηση από το ΠΟΤΑΜΙ

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Μετά τον Χάρη Θεοχάρη και τον Ιάσονα Φωτήλα, αποχωρεί από το ΠΟΤΑΜΙ και η βουλευτίνα Θεσσαλονίκης κ. Μάρκου.....Δεν συμφωνούμε με τις μνημονιακές επιλογές των Ποταμιών και των στάσιμων νερών του πολιτικού συστήματος, αλλά στα γραφόμενα της κας Μάρκου , με  τον αβάσιμο ευρωπαϊσμό και την αστεία υπόθεσή της περί πολώσεως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (!!!!!!) διαφαίνεται ένα στοιχείο  δηλωτικό κάποιας  αγωνίας για τη χώρα : Το "να προλάβουμε την Ελλάδα ακόμη όρθια και την κοινωνία ζωντανή". Το στοιχείο αυτό έχει ευρύτερη παιδαγωγική αξία, ακόμη και για τους αριστεριστές που αγωνίζονται για τη μελλοντική συμμαχία των επαναστατικών δυνάμεων, σφυρίζοντας αδιάφορα μπροστά στη σοβαρή πιθανότητα να μετατραπεί  μέχρι τότε η χώρα, από βαριά τραυματισμένη σε θλιβερό κουφάρι....
 
Η επιστολή ανεξαρτητοποίησης της κ. Μάρκου στον Σταύρο Θεοδωράκη :

«Αγαπητέ Σταύρο,
Η χθεσινή σου τοποθέτηση στην ΜΕ.ΣΥ.Α (Σημ. Οικονικής :"Μεγάλη Συνάντηση Αντιπροσώπων", παρά λίγο ΜΕΣΙΑΣ.....) αντιλαμβάνομαι πως επιβεβαιώνει στην ουσία την απόφαση που έχεις λάβει για πολιτικά αυτόνομη πορεία του Ποταμιού . Το κάλεσμα σου να βρούμε καινούργιους συμμάχους στην κοινωνία και να κατευθυνθούμε στις άγονες γραμμές είναι μεν θεμιτό αλλά, φοβούμαι, αναποτελεσματικό, χωρίς πιθανότητες πια επιτυχίας .
Εξαντλήσαμε τον χαμένο χρόνο, Σταύρο, και η στιγμή απαιτεί ρεαλιστική εξέταση της κατάστασης, πολύ περισσότερο όταν η κοινωνία έχει γονατίσει και κάθε, μα κάθε επιφύλαξη πολιτικών συμμαχιών και συνεργασιών –από όπου κι αν προέρχονται- μοιάζει ασήμαντη μπροστά στο διακύβευμα της διάσωσης της χώρας .

Συντηρητικοποίηση της κοινωνίας και εξαθλίωση

Η βιωσιμότητα και τα  οικολογικά χαρακτηριστικά της κρίσης

του Στέφανου Σταμέλλου

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : οπωσδήποτε η κρίση δεν δημιουργεί "αυτόματα"  τάσεις ανατροπής  ούτε ενισχύει - αντίστοιχα και σε ένα ορισμένο βαθμό -  το πνεύμα αλτρουϊσμού και φιλαλληλίας...Τα αντιθέτως λεγόμενα από διάφορους "εξεγερσιολόγους" είναι κουταμάρες, που παρά την ελληνική διάψευση, συνεχίζουν να ευδοκιμούν... 

Ο πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησης έδειξε για μια ακόμα φορά ότι το πολιτικό σύστημα, αυτό που όλοι αναγνωρίζουν ως «σαθρό και απαρχαιωμένο», συνεχίζει να επιβιώνει. Οι κομματικές ισορροπίες, ο φόβος της απώλειας ψήφων και οι επόμενες εκλογές, οι μηχανισμοί συμφερόντων, η εκκλησία και το λεγόμενο «παπαδαριό», είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν ποιοι θα καθίσουν στις υπουργικές καρέκλες.

Περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό;

Αν κάποιος περίμενε κάτι άλλο, σημαίνει ότι υπάρχουν αυταπάτες για το πώς πορεύεται η κοινωνία στο συγκεκριμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, τον νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος μονοπωλεί σήμερα τις τύχες των λαών σε όλον τον πλανήτη. Αν νομίζει κανείς ότι αυτό συμβαίνει μόνο σε μας, ας έρθει να μας πει πού συμβαίνει κάτι άλλο, σε ποια χώρα, με συγκεκριμένα παραδείγματα.

Πού πάει η Κύπρος;

 

Διασκεπτική Συνάντηση – Παρέμβαση της Επιτροπής των Δέκα για την Κύπρο, με Αφορμή τις Κρίσιμες Εξελίξεις στο Κυπριακό

Η Επιτροπή των Δέκα για την Κύπρο, η οποία αποτελείται από διπλωμάτες και ειδικούς επιστήμονες, που έχουν μακρά και βαθειά γνώση του Κυπριακού οργανώνει Διασκεπτική Συνάντηση – Παρέμβαση στην Κύπρο, το Σάββατο 26 Νοεμβρίου

  στην Πάφο, στο ξενοδοχείο Άγιος Γεώργιος στη Χλώρακα, στις 10.30 π.μ.

Στόχος της Συναντήσεως είναι η ανάλυση και η συζήτηση από κοινού των τρεχουσών εξελίξεων, που θέτουν υπό αίρεση την ίδια την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημοσιοποίηση του πορίσματος των συζητήσεων των συμμετεχόντων προς ενημέρωση και προβληματισμό του Κυπριακού λαού.

Στη Συνάντηση θα κατατεθούν, συγκεκριμένα, εισηγήσεις:

Απορεί ο Μπαλτάς

της  Μαρίας Ηλιάδη

Απορώ τώρα εγώ με την απορία του Αρ. Μπαλτά, ο οποίος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί τον ξαπέστειλε από την κυβέρνηση ο Αλ. Τσίπρας, όπως αναφέρει σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ του Σαββάτου (19/11).

Και ξέρετε γιατί απορώ; Διότι με τόσα χρόνια στο «κουρμπέτι» δεν κατάλαβε ακόμα ότι ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί οριστικά και τελεσίδικα σε ένα απόλυτα αρχηγικό απροσδιόριστο μόρφωμα; Δεν το έχει καταλάβει;

Δεν έχει καταλάβει, επίσης, ότι ο μεγάλος και απόλυτος άρχων του ρευστοποιημένου αλλά και νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ είναι και απόλυτος άρχων της κυβέρνησης και της πολιτικής της;

Δεν έχει αντιληφθεί ότι ο απόλυτος νεομνημονιακός άρχων δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν και οι αποφάσεις του αποτελούν νόμο, αποφάσεις που στις σημερινές περιστάσεις επιβάλλονται έξωθεν και έσωθεν από τα ισχυρά κρατικοδίαιτα, συνήθως και ληστρικά οικονομικά συμφέροντα;

Δεν έχει καταλάβει ο Αρ. Μπαλτάς ότι κάτω από την ενός ανδρός αρχή οργιάζουν οι φατρίες, οι συγγενείς, οι άσπονδοι φίλbοι, οι ομάδες καριέρας και θεσιθηρίας, τα επιμέρους συμφέροντα και τρωκτικά και τα λόμπι των αλληλοεξυπηρετήσεων, των πελατειακών δικτύων και της αναρρίχησης;

Τίποτα δεν έχει καταλάβει;

Αφού δεν κατάλαβε τίποτα από όλα αυτά και ήθελε να παραμείνει υπουργός, τότε μάλλον ευεργεσία του έκανε ο Τσίπρας.

Διότι το να σε ξωπετάξουν από αυτήν την άνομη μνημονιακή εξουσία, μάλλον, χάρη σου κάνουν και ευεργεσία.

Γιατί σου δίνουν την ευκαιρία να ξανασκεφτείς από την αρχή την τραγωδία της μετάλλαξης.

Φαίνεται, όμως, πως κάποιοι ούτε θέλουν ούτε μπορούν να καταλάβουν.

Αντίθετα, μόλις εκδιώκονται, ως «ζήτουλες» της εξουσίας, αντιδρούν στάζοντας χολή προς αυτόν που τον εξουσιοδότησαν εν λευκώ να αποφασίζει μόνος του και για τα πάντα.

Έχεις άδικο, Αρ. Μπαλτά, να απορείς! Εμείς απορούμε με την απορία σου!

AΓΑΛΜΑΤΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 19.11.2016

Τις προάλλες(12.11.2016) μιλάγαμε για το άγαλμα της βασίλισσας Όλγας και την αμφιλεγόμενη τοποθέτησή του στη Θεσσαλονίκη.  Το στοιχείο της αμφισβήτησης θα ήταν μάλλον αδιανόητο για μια δημιουργική πορεία  όπως αυτή του Γιώργου Ζογγολόπουλου, γύρω από την οποία θα περιστραφεί  τιμητική έκθεση εικαστικών καλλιτεχνών στις 22 Νοεμβρίου, στη Γκαλερύ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης..

Ο γλύπτης   Ζογγολόπουλος άφησε βαθιά ίχνη  στην καλλιτεχνική δημιουργία της χώρας.  Γι αυτόν  και για τα 101 χρόνια που έζησε, είπε ο Άγγελος Μωρέτης , σε μια συνέντευξη στον Σπύρο Κακουριώτη (ΑΥΓΗ) : «Ο Γ. Ζογγολόπουλος έζησε  χρονικό διάστημα στο οποίο θα μπορούσαν να χωρέσουν πολλές ζωές... είχε την τύχη να ζήσει τα μεγάλα ρεύματα της τέχνης της εποχής του, να επηρεαστεί από τον μοντερνισμό και τα κινήματα των αρχών του 20ού αιώνα, να τα ενσωματώσει στη δουλειά του και να τα πάει πιο πέρα».

Σε μια χώρα όπως η δική μας,  όπου οι «εισροές» εξωγενών στοιχείων στην τέχνη και στην κοινωνία πάντοτε δημιουργούσαν προβλήματα για το κατά  πόσο προκαλούν   μιμήσεις ή δημιουργικές επεξεργασίες, ο  Ζογγολόπουλος έδειξε το δρόμο  για την υπέρβαση της αντιγραφικής λογικής και για τη ευφάνταστη  διαχείριση υλικών, θεμάτων και στοιχείων του περιβάλλοντος :  Αποδεικνύοντας ότι η  ζωή του δεν είχε απλώς «περίσσεια»  αλλά και στοχαστικό βάθος.

Η CETA ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΑΛΟΝΙΑ : Ενημέρωση, Τεκμηρίωση, Αντιστάσεις

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016, ώρα 12:00

Στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας

[Ακαδημίας 60 – 3^ος όροφος]

Mail Επικοινωνίας:

stop.ttip.greece@gmail.com

 

Στη χώρα μας υπάρχει τεράστιο έλλειμμα στο δημόσιο λόγο ως προς την εγκυρότητα και την ενημέρωση που δίνεται στους πολίτες. Οι εμπορικές συμφωνίες «νέας γενιάς» σκοπεύουν να μετασχηματίσουν το θεσμικό πλαίσιο προς όφελος των πολυεθνικών. Αξίζει να τις αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα.

Η Ελληνική Πρωτοβουλία STOP TTIP CETA TiSA επειδή αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα το θέμα των εμπορικών συμφωνιών, σας καλεί για μια ακόμα φορά στην Εκδήλωση – Συνέντευξη Τύπου με σκοπό την ενημέρωση, την τεκμηρίωση των θέσεων του κινήματος ενάντια στις ληστρικές, αντιδημοκρατικές εμπορικές συμφωνίες, το συντονισμό και την ανάπτυξη  των κοινωνικών αντιστάσεων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Την Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016, η Ελληνική Πρωτοβουλία STOP TTIP CETA TiSA στην Εκδήλωση – Συνέντευξη Τύπου έχει καλέσει αξιόλογους ομιλητές, με επιστημονικά, κινηματικά αλλά και γεωγραφικά κριτήρια για να παρουσιάσουν τέσσερα θέματα που αφορούν γενικότερα τις συμφωνίες και ειδικότερα τη Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία, μεταξύ Ε.Ε. και  Καναδά/ CETA.