Όπως είναι
γνωστό ο Γερμανός Ιστορικός Ρίχτερ αθωώθηκε
πρόσφατα από ελληνικό δικαστήριο, παρά το γεγονός ότι είχε επικρίνει τον αντιστασιακό αγώνα των Κρητικών το
1941 ενάντια στον κατακτητή χαρακτηρίζοντάς τον ως «μη έντιμο, βρώμικο και κτηνώδη», ενώ αναγνώριζε τους ναζί αλεξιπτωτιστές ως «ιδεολόγους ιππότες». Πολλοί και διάφοροι δεν έδωσαν
σημασία στο αθωωτικό σκεπτικό του
δικαστηρίου – που ήταν κόλαφος στο δικαίωμα της Ελληνικής Πολιτείας να εκφέρει
κρίσεις για ιστορικά θέματα. Από την
άλλη πλευρά δεν έλειψαν κι αυτοί που (ΔΙΚΑΙΩΣ!)αντέδρασαν στην απαράδεκτη
ρύθμιση με την οποία υφίστανται ποινική κύρωση οι όποιοι αρνητές ή αμφισβητίες
ιστορικών συμβάντων, έστω κι αν αυτή η άρνηση ή αμφισβήτηση είναι ηθικώς
απαράδεκτη. Σε αντίθεση με τις «γνώμες» που συνιστούν προτροπή για την τέλεση
εγκλημάτων (π.χ. «σκοτώστε τους Εβραίους»), όλες οι υπόλοιπες επί ιστορικών
ζητημάτων μπορούν να κρίνονται μόνο από την κοινωνία, με την καταξίωση ή
απαξίωσή τους.
40 χρόνια
μετά την ιστορική ρήση του Κ.Καραμανλή του Πρεσβύτερου «η Κύπρος είναι μακράν»,
οι Κύπριοι παράγοντες που ήγειραν θέμα
για μια δήλωση του τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη περί του ότι οι Σύριοι πρόσφυγες
είναι «ριψάσπιδες» (και δευτερευόντως «ματσωμένοι», κατά τη δική του επιτόπια έρευνα (!)στην Κω…) δεν
αξιοποίησαν την κοντινή πλέον ελληνική
εμπειρία αλλά έσπευσαν ευθύς εξ αρχής να μιλήσουν περί απειλούμενης κάθειρξης 5 ετών…
Το κατά πόσο
οι Σύριοι φυγάδες στη χώρα μας είναι αυθεντικοί
πρόσφυγες ή λιποτάκτες ή ανυπότακτοι ή γενικώς απειλούμενοι από το καθεστώς Άσαντ, θα έπρεπε να αποτελεί θέμα
σοβαρής κοινωνικής έρευνας. Οπωσδήποτε πάντως
ΔΕΝ θα έπρεπε να αποτελεί ζήτημα τραγουδιστικών
υποθέσεων ή «διεθνιστικών» ιδεοληψιών ή
πλειοδοσιών ανθρωπισμού , από επαγγελματίες διακινητές φτηνού εργατικού
δυναμικού......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου