Φοβούνται την άνοδο της Λεπέν, αρνούνται να δουν
την πραγματικότητα ενός μεταλλαγμένου πολιτικού σχηματισμού – αυτοί που έχουν
προκαλέσει μύριες όσες μεταλλάξεις, συμπεριλαμβανομένης εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ…Και από τώρα έχουν αρχίσει να
επεξεργάζονται έναν νέο ελιγμό : Τον ελιγμό που τους επιτρέπει να
επισείουν το φόβητρο του θηλυκού Αδόλφου, όταν οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει ένα κανονικό «1984» στην ευρωπαϊκή
ήπειρο. Όταν λεηλατούν κανονικά την Αφρική, όταν ήδη έχουν σκορπίσει το θάνατο
στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ιράκ, όταν βομβαρδίζουν κατά βούληση.
Σήμερα η Λεπέν εκπροσωπεί ένα πρώην φασιστοειδές σχήμα που στην πορεία (προς)γειώθηκε
και μετεξελίχθηκε σε Συντηρητικό-
εθνικιστικό κόμμα. Έως εδώ δεν υπάρχει
τίποτε το εκπληκτικό και αναπάντεχο , τουλάχιστον για εμάς τους Έλληνες, που
είδαμε τον Λεβέντη να μετεξελίσσεται από σούργελο σε σοβαρό πολιτειακό
παράγοντα και τον Τσίπρα να γίνεται bell boy της Μέρκελ από Αριστερός. Το θέμα
είναι : Γιατί ανέβηκε ΑΥΤΗ η Δεξιά στη
Γαλλία και γιατί εκτοπίσθηκε ΑΥΤΗ η Αριστερά, που έπιανε το ¼ των Γάλλων ψηφοφόρων επί εποχής Ζωρζ Μαρσαί; Απάντηση : Γιατί αυτή η Δεξιά ήταν λαϊκή
Δεξιά, και όχι λαϊκοφανής. Γιατί γειώθηκε πάνω στα αιτήματα της γαλλικής μεσαίας τάξης και της εργατικής
τάξης, αναγνωρίζοντας και θέτοντας ως πρόβλημα τον φόβο που κυριάρχησε μια
ολόκληρη εποχή : Τον φόβο μιας δικτατορίας εκ του μακρόθεν και την φαλκίδευση των δημοκρατικών δικαιωμάτων
της χώρας. Τον φόβο της ανεξέλεγκτης
διείσδυσης των αγορών, τον φόβο της παγκοσμιοποίησης, τον φόβο του ξένου που ως
«μεταβλητό» κεφάλαιο («μ», καθώς γνωρίζουν οι έγκυροι μαρξιστές…)
εισαγόταν στην εγχώρια αγορά για να
υπονομεύσει (κυρίως μέσω της μαύρης εργασίας) εγχώρια δικαιώματα δεκαετιών. Το φόβο της απώλειας του γαλλικού τρόπου ζωής,
μέσα από την υπέρβαση της φέρουσας πληθυσμιακής ικανότητας της χώρας. Τον φόβο ενός νομίσματος
(ευρώ) που σημαίνει παραίτηση του
εθνικού κράτους από βασικούς οικονομικούς μοχλούς.
Στην ψυχιατρική επιστήμη είναι γνωστή η διάκριση
φόβου και φοβίας : Ο φόβος είναι μια
έλλογη αντίδραση σε κάποια επικινδυνότητα, η φοβία είναι σκέτος παραλογισμός…Σήμερα που η Λεπέν θέτει καθαρά
το ζήτημα των «φόβων» και προτείνει κάτι, οι αντίθετοι Δημοκράτες περιορίζονται
να μιλάνε για «ΞενοΦΟΒΙΑ». Έτσι όμως επαφίενται επικίνδυνα στις πληθωριστικές (και τείνουσες προς
μηδενική αξία) καταγγελίες τους,
αφήνοντας στη Λεπέν το μονοπώλιο του προβλήματος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου