Γιατί εξευτελιστικοί μισθοί και καθόλου συντάξεις;

Του Σπύρου  Στάλια

 Οικονομολόγου ΜΑ, Ph.D

Στον Κώστα Χομοερέκτους

Μια από της ερωτήσεις που εγείρονται επίμονα το τελευταίο καιρό, είναι γιατί αυτή η επιμονή του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ να καταστρέψει τις οποίες κατακτήσεις των εργαζομένων, να διαλύσει όλο το σύστημα της ιεραρχίας των μισθών και των ημερομισθίων, και μαζί με αυτά να απαλείψει και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι όλα αυτά δόθηκαν στους εργαζόμενους, και ταυτόχρονα, σχετικώς κατακτήθηκαν από αυτούς, μέσα στο πλαίσιο του Δυτικού Κεϋνσιανού Κράτους που αναπτύχτηκε στη Δύση μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πράγμα που είχε ως αιτία επίσης, την διεύρυνση της Δημοκρατίας με την σύσταση του κοινωνικού κράτους.

Αλλά αυτό, παρά είχε ενοχλήσει τις ανά τον κόσμο ελίτ και άρχισε το ξήλωμα του Κράτους Πρόνοιας, που συνεχίζεται. Προεξάρχει στην προσπάθεια αυτή η Πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η θεμελιώδης αιτία λοιπόν αυτής της επιμονής της Τρόικας, στηρίζεται στην προσπάθεια να εγγυηθεί την αξία του ευρώ ως νομίσματος αποθεματικού, είναι ο σύγχρονος ‘χρυσός’, και κατά συνέπεια στην διατηρήσει της πολιτικής  επικυριαρχίας του Τραπεζικού Κεφαλαίου στην ΕΕ, που εκφράζεται με τους πολιτικούς του σε κάθε χώρα, και στον περιορισμό της Δημοκρατίας, που συνεπάγεται λαούς σε άγνοια, απαιδευσία και φόβο.

Όταν ο Βαλυράκης έδειχνε το σκάνδαλο, τα MME έβλεπαν το δάχτυλο…

Πηγή  Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος,  UNFOLLOW

Σχόλιο ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : ΟΚ, η Ζήμενς καταγγέλλεται ως εγκληματική οργάνωση από τον Βαλυράκη.  Αυτό να λέγεται, αυτό προέχει. Αλλά γιατί ενοχλείται ο συγγραφέας του κειμένου από τη δημοσιότητα που πήρε το επεισόδιο Μεϊμαράκη-Κωνσταντοπούλου; Δεν είναι πρωτότυπη και ευρωπαϊκώς πρωτάκουστη είδηση η έρις περί του χαρακτήρα της Βουλής- ως διαβουλευόμενου σώματος ή  ως Κέντρου Νεοσυλλέκτων;

Xαραλαμπόπουλος : 

Μέχρι πριν από λίγες μέρες, τα ρεπορτάζ αναφέρονταν στην επιστολή που έστειλε ο Σήφης Βαλυράκης στον Αλέξη Τσίπρα και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου θέτοντας εαυτόν στη διάθεσή τους, με την ιδιότητα του προέδρου της προηγούμενης εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που διερεύνησε το μεγάλο σκάνδαλο της Siemens. Και μετά; Τι έγινε στη συνέχεια; Τι μάθατε σήμερα από τα MME;

Ο Σήφης Βαλυράκης κλήθηκε σήμερα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Η συνεδρίαση ξεκίνησε αρκετά νωρίτερα από την ώρα έναρξης όλων των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Το τι ακριβώς ειπώθηκε εκεί δεν το είδαμε πουθενά γραμμένο, δεν το ακούσαμε στα ραδιόφωνα και φυσικά δεν το παρακολουθήσαμε στα κανάλια. Φαίνεται πως κανένας συνάδελφος δεν το πήρε χαμπάρι, παρότι η συνεδρίαση μεταδιδόταν απευθείας από το Κανάλι της Βουλής.

Μη μας παρεξηγείτε, εντελώς τυχαία πάντοτε. Άλλωστε, η Βουλή έχει μόλις 50 διαπιστευμένους συντάκτες, από κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, ιστοσελίδες. Προφανώς οι περισσότεροι ήταν απασχολημένοι και κανείς δεν είδε τίποτα…

Πεντελικόν

Toυ  Γιάννη Σχίζα*

 Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 30ης Μαϊου

Ένα ξενοδοχείο  λιγότερο δεν αποτελεί σπουδαία είδηση, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπου ο τουρισμός  βαφτίζεται «βαριά βιομηχανία». Παρ’ όλα αυτά μια «διακοπή λειτουργίας » όπως εκείνη  του ξενοδοχείου «Πεντελικόν» μπορεί να γίνεται αφετηρία πιλοτικών  σκέψεων, για τη σχέση του τουρισμού  με το χώρο, με το οικονομικό περιβάλλον, με την κοινωνία.

Έκρυβα στη σκέψη μου μια νυχτερινή μνήμη  για το  ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ  από έναν Αύγουστο, τέλος σίξτις : Πισίνα που εξέπεμπε ένα αστραφτερό γαλάζιο, ορχήστρα με ανεκτά ντεσιμπέλ,   μια  σχεδόν ανεπαίσθητη  αύρα, μια πρόσοψη ανακτορική,   ένας υπέροχος συνδυασμός φωτισμένου και σκοτεινού σκηνικού στη  πλατεία  Κεφαλαρίου, στην Κηφισιά. Ως εργαζόμενος  σε διπλανό  ξενοδοχείο  δεν είχα «φάει από την κατσαρόλα» -  απλώς σαν το Βέγγο είχα οσμιστεί από  κοντά  αυτή τη  ψυχαγωγική πανδαισία, όπως επίσης και τη γενικότερη κατάσταση  : Όταν η   καλοκαιρινή αναψυχή δεν ήταν τόσο παραθαλάσσια όσο  σήμερα. Όταν υπήρχαν ευκατάστατοι παραθεριστές στο Κεφαλάρι  ενώ  η  κυριαρχία των «εμπόρων του ήλιου», που έλεγε ο Μωρίς Αιμάρ στις «Αποδημίες», δεν είχε παγιωθεί.

 Όμως εκεί που ήμουν έτοιμος να παραδοθώ κριτικά στην ανάμνηση  και  να αναπολήσω κατά βούληση ό,τι έκρινα αναπολήσιμο,  έπεσα σε ένα πικρό σχόλιο   στον  ιστοχώρο  του  Ξενοδοχείου: Όπου ένας πελάτης  κατέγραφε  τα δάκρυα στα μάτια ανθρώπων του προσωπικού, που  είχαν να πληρωθούν μήνες….

Είπα να δακρύσω κι εγώ και στη συνέχεια να το  «εκμυστηριευθώ»  σε κανένα μεγαλοπαράγοντα , αλλά μετά σκέφθηκα : Άσε, το κόλπο πάλιωσε, δεν υπάρχουν  θέσεις για σένα….

Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΗΣ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

«…….Η κατάργηση των υφεσιακών πολιτικών, η τόνωση της «ενεργού ζήτησης» (καταναλωτικής και επενδυτικής, δημόσιας και ιδιωτικής), η αθέτηση πληρωμής των τοκοχρεολυσίων τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα και η απομείωση του χρέους, η διασφάλιση των συντάξεων, η προστασία θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων, κά, αποτελούν βασικό όρο για την επανεκκίνηση της οικονομίας….. …….Η απόσταση από το «Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος» .. έως το…. «σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν» δεν είναι μεγάλη…….» 

Το τελευταίο διάστημα προβάλλονται τα πλέον αντιφατικά σενάρια για τις μελλοντικές εξελίξεις που συμπυκνώνονται στις φράσεις «κωλοτούμπα ΣΥΡΙΖΑ», νέες εκλογές, δημοψήφισμα, κ.ο.κ. Όλα έχουν ως αφετηρία την πιθανή έκβαση των διαπραγματεύσεων με τους «θεσμούς» (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ) που η πορεία τους θυμίζει «σκωτσέζικο ντουζ». Τα συστημικά «ΜΜΕ.» εντείνουν την παραπληροφόρηση και κινδυνολογία με στόχο τον εκφοβισμό του λαού για την αναγκαιότητα «σκληρών μέτρων» προκειμένου να εξασφαλισθεί η «πάση θυσία» παραμονή στην ευρωζώνηκαι το ευρώ. Το πολιτικό μνημονιακό κατεστημένο Σαμαρά-Βενιζέλου και από κοντά το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη σε συγχορδία με την εγχώρια οικονομική ελίτ κάνουν ό,τι μπορούν για να πετύχουν την «αριστερή παρένθεση» στη διακυβέρνηση της χώρας.

ΟΙ «ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ» ΚΑΙ ΤΟ «ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ»

Με τη δημιουργία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έγινε η πρώτη δοκιμαστική αναμέτρηση με τους «θεσμούς», η οποία κατάληξε στη συμφωνία της 20^ης Φλεβάρη. Μια συμφωνία με πολλές υποχωρήσεις από τις «κόκκινες γραμμές» των προγραμματικών δηλώσεων και πολύ περισσότερες από το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Στη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση αποκαλύφθηκαν οι σοβαρές ανεπάρκειες, τόσο λόγω απειρίας, όσο και εξ’ αιτίας ταλαντεύσεων και απουσίας σαφούς στρατηγικής και τακτικής της «διαπραγματευτικής ομάδας».

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ‘ΆΣΤΕΡΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ’’

     

  Της  Γιούλης  Ηλιοπούλου

Tο ΕΣΧΑΔΑ  (Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίου Ακινήτου) που εκπονήθηκε από τους επενδυτές για τον ΑΣΤΕΡΑ Βουλιαγμένης, ακυρώθηκε κατά τον προληπτικό έλεγχο από το ΣτΕ.

Οπως από νωρίς είχαμε επισημάνει, ο δρόμος για την εκποίηση της χερσονήσου, δεν θα ήταν εύκολος.

Γιατί δεν επρόκειτο απλά για την πώληση του πολυτελούς ξενοδοχείου που ανήκει στην Εθνική Τράπεζα. Επρόκειτο για τη μετατροπή ολόκληρης της χερσονήσου σε 'γκέτο πλουσίων' με τη δόμηση 38.500 τ.μ. πολυτελών κατοικιών μέσα σε δάσος και σε περιοχή απολύτου προστασίας, όπως ορίζει το ΠΔ 1-3-04 ΦΕΚ 254Δ/04 για τις χρήσεις γης στο παράκτιο μέτωπο. Μεγάλο τμήμα της χερσονήσσου είναι δημόσια περιουσία του Ελληνικού Δημουσίου και ως δασική είναι αδιαπραγμάτευτη και αναπαλολοτρίωτη. Με σκανδαλώδη τρόπο περιήλθε στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), ώστε η Εθνική να αποσπάσει προσθετικά οφέλη από την πώληση του ακινήτου της.

Το επενδυτικό σχέδιο για τον ΑΣΤΕΡΑ παρουσίαζε κοινά χαρακτηριστικά με τις άλλες ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων ακινήτων μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Οι επενδυτές αγοράζουν την έκταση έναντι εξευτελιστικού ανταλλάγματος (εν προκειμένω 380 εκατ. ευρώ για τον Αστέρα, από τα οποία το Δημόσιο θα εισπράξει μόνο το 20%), προκειμένου μέσω ΕΧΑΔΑ να διασπείρουν τη δόμηση σε όλη την έκταση, ακόμη και τη δασική, να την τεμαχίσουν και να την μεταπωλήσουν, στην πραγματική της αξία φυσικά (η αντικειμενική αξία στην περιοχή του Αστέρα είναι 8.500€/τ.μ.), με τον αναλογούντα συντελεστή δόμησης. Επαγγέλλονται επενδύσεις δισεκατομμυρίων και χιλιάδες νέες εργασίας, που είναι προσχηματικές. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να επενδύσουν, αλλά μετατρέπονται σε μεσίτες, σε μεταπράτες, αποκομίζοντας τεράστια υπερκέρδη.

ΠΑΜΕ ΓΙΑ "ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ" ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΜΕΧΡΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ;

ΠΗΓΗ :  http://arouraios.gr:80/2015/05/rixi-me-ekloges-kai-parenthesi-kivernisis-ethinikis-enotitas/

Σενάριο 1 – Αυτοκρατορική Νίκη – Αριστερά για πάντα
Το ένα σενάριο της απόλυτης ευτυχίας για τον Αλέξη Τσίπρα και την Ελλάδα είναι η μεγαλειώδης νίκη. Αυτή δυστυχώς προϋποθέτει μια άμεση συμφωνία με τους δανειστές που θα περιλαμβάνει σχεδόν άτακτη υποχώρηση από την πλευρά τους. Θα πρέπει να μας δώσουν χρήματα με το τσουβάλι, να μας χαρίσουν μέρος τους χρέους και να μας δώσουν ρήτρα ανάπτυξης, ανάπτυξη την οποία και θα πρέπει οι ίδιοι να χρηματοδοτήσουν. Θα πρέπει ακόμη να γίνει ανεκτό από αυτούς, η άμεση ακύρωση μιας σειράς μνημονιακών νόμων που θα προκαλέσει ένα εσωτερικό σοκ στην αγορά και θα αντιστρέψει την ψυχολογία της αγοράς και που ταυτόχρονα θα πείσει την κοινωνία πως η τεράστια νίκη που μας παρουσιάζει η κυβέρνηση είναι όντως υπαρκτή.
Οποιαδήποτε άλλη θετική συμφωνία για την χώρα που θα μπορούσε αντικειμενικά να πληροί  τις προϋποθέσεις της νίκης για το ΣΥΡΙΖΑ πολύ σύντομα θα απογοήτευε την κοινωνία και η κυβέρνηση θα έχανε την εμπιστοσύνη του λαού.
Σενάριο 2: Συνθηκολόγηση – Η χαρά της διαπλοκής και των κάθε είδους λομπιστών

Κάτι ξέρει ο Mπερλουσκόνι παραπάνω από τον Σ. Θεοδωράκη…

Το εθνικό νόμισμα δεν δίνει μόνο τη δυνατότητα των υποτιμήσεων με στόχο το «φθήνεμα» της εθνικής παραγωγής στη διεθνή αγορά, αλλά επί πλέον  επιτρέπει διακριτικές παρεμβάσεις  στην κοινωνική πρόνοια και σε  ευαίσθητους ή πολλά υποσχόμενους τομείς μιας οικονομίας….

Όμως ο Καβαλιέρε βλέπει μόνο την πρώτη δυνατότητα, η οποία φαίνεται πως «του φτάνει» για να συνηγορήσει ή να προεικάσει  την αναβίωση της λιρέτας…..

Λέει ο Μπερλουσκόνι ( Πηγή είδησης :  escapemedia.gr) :

« Η   επιστροφή στην λίρα θα είναι αναπόφευκτη, είτε το θέλουμε, είτε όχι, αν η Ευρώπη συνεχίσει να δρα όπως κάνει τα χρόνια της κρίσης, επιβάλλοντας κανόνες και συμπεριφορές που έχουν επιδεινώσει την κατάσταση σε χώρες όπως η Ιταλία» ( συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Giornale dell’Umbria).

Ο  Καβαλιέρε επισημαίνει  πως η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει  διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον , ενώ  εξήγησε πως παρότι η ιδέα του ευρώ ήταν σωστή, «γεννήθηκε και χειρίστηκε με λάθος τρόπο». Ο ίδιος εκθείασε το έργο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος  έχει χειριστεί την κατάσταση με τέτοιο τρόπο ώστε «κάτι να αλλάζει τους τελευταίους μήνες».

«Να υπενθυμίσω ότι εγώ επέβαλα τον Ντράγκι στην ηγεσία της ΕΚΤ, εμποδίζοντας τον υποψήφιο της κυρίας Μέρκελ, τον πρόεδρο της Bundeskank. Ο Ντράγκι από μόνος του δε μπορεί να κάνει θαύματα, ακόμα και αν έχει προχωρήσει σε σημαντικές επιλογές: την υποτίμηση του ευρώ, ενισχύοντας τις εξαγωγές και την ρευστότητα στις αγορές», δήλωσε ο Μπερλουσκόνι.

Έπειτα από χρόνια ύφεσης οι Ιταλοί έχουν αρχίσει να απορρίπτουν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε, με το 40% των ερωτηθέντων να λέει ότι η χώρα  πρέπει να  επιστρέψει στη λιρέτα.

Πρόκειται για μεγάλη αύξηση σε σχέση με το 25,7% που είχε την ίδια άποψη πέρυσι, σύμφωνα με το ινστιτούτο ερευνών Eurispes .

Με Ευρώ Χωρίς Συντάξεις ή Με Δραχμή και Συντάξεις;

του Σπύρου  Στάλια

Οικονομολόγου ΜΑ, PhD

Λίγο πριν μπούμε στο ευρώ άρχισαν να χτυπάνε καμπανάκια ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα δεν είναι βιώσιμο και ότι σε λίγα χρόνια θα καταρρεύσει. Το σενάριο φούντωσε και πάλι με τον ερχομό των Θεσμών στη χώρα, και σήμερα έχει γίνει ένα από τα πρώτα θέματα των διαβουλεύσεων της Κυβέρνησης με τους Θεσμούς.

Προχθές ο Guardian,  21 Μαΐου 2015, είχε άρθρο για το ασφαλιστικό με τον τίτλο  ‘Greek pension myths’/Fight to save the Greek pension takes centre stage in Brussels and Athens, όπου περιγράφει την επιμονή της Τρόικα να περικόψει και άλλο τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, με επιχείρημα ότι  η  Ελλάδα δαπανά το 18% του ΑΕΠ στο ασφαλιστικό της σύστημα, περισσότερο από κάθε άλλο μέλος της ΕΕ. Στέκεται στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να αμυνθεί σε αυτές τις επιταγές, αλλά εκφράζει την αμφιβολία του κατά πόσο η Κυβέρνηση θα μπορέσει τελικά αυτό να το καταφέρει, αφού δεν μπορεί να ασκήσει αναπτυξιακή πολιτική, εφ όσον η Ελλάδα παραμένει στην Ευρωζώνη.

Το πρόβλημα ξεκίνησε, επίσης τονίζει το άρθρο, την δεκαετία του 1990, όταν οι πολιτικοί πέραν πάσης προϋπολογιστικής πειθαρχίας χρηματοδοτούσαν το ασφαλιστικό σύστημα.

Εδώ βεβαία ο αρθογράφος γράφει μια μεγάλη νεοφιλελεύθερη αρλούμπα, γιατί ξεχνά ότι η χώρα τότε ήταν επικυρίαρχη, είχε το δικό της νόμισμα. Κατά συνέπεια, δεν είχε κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτεί τις συντάξεις όσο θα ήθελε, χωρίς κανένα, μα κανένα περιορισμό, με αποφάσεις φυσικά πολιτικές και καλά έκανε.

Αλλά πέρα από αυτά, ας πάμε στον Eurostat. Ίσως βρούμε ορισμένες αλήθειες πέρα από την δαπάνη του 18% του ΑΕΠ στο ασφαλιστικό. Αν δούμε την αναλογία των ανθρώπων από τον συνολικό πληθυσμό που λαμβάνουν μια μόνο σύνταξη το 2012 στην Ευρώπη των 28, θα παρατηρήσουμε ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στο υψηλότερο γκρουπ που ανήκει ας πούμε η Γερμανία. Βλέπε τον παρακάτω πινάκα, Ελλάδα ΕL:

Ναι, η Ελλάδα δαπανούσε το 2012 το 18% του ΑΕΠ, αλλά περίπου το ίδιο δεν δαπανούσαν η Δανία, Ιταλία, η Πορτογαλία, η Αυστρία και η Γαλλία;

ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ!

Ανδρέας Εμπειρίκος : «Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια…»

Φοβάμαι τις διάφορες πλειοδοσίες, στις οποίες ομολογουμένως πλειοδότησε ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ…. Αλλά ο Νίκος Χουντής (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών)χαίρει γενικά εμπιστοσύνης , οπότε πρέπει  να δώσουμε βάση  στα λεγόμενά του : και  λεγόμενά του είναι ότι δεν πρέπει  να  καταβληθεί η  δόση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,  ακόμα και αν υπάρξουν τα χρήματα !  

Ο Χουντής  υποστηρίζει ότι αυτή η άποψη έχει κάποια απήχηση :  «υπάρχει αυτή η άποψη την οποία υποστηρίζω κι εγώ. Αυτό βέβαια δεν έχει κανένα αντικείμενο γιατί ούτως ή άλλως δεν  έχουμε τα χρήματα». Και προσθέτει  : «δεν υπάρχουν λεφτά, δεν θα πληρώσουμε»….
Ο ίδιος σημειώνει ότι  σε κάποια στιγμή «θα απαιτηθεί η βούληση του λαού» , αλλά απομένει να τοποθετηθεί  στο επίμαχο θέμα : Και αν ζητηθεί η λαϊκή ετυμηγορία με τη μια ή την άλλη μορφή, ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα προτείνει και τι θα υποστηρίζει;

Κατά τα άλλα, η δήλωση Χουντή στο MEGA  συνεισφέρει στην αγωνιστική ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη περίοδο της μετεκλογικής αφασίας και των «ευρωπαϊστικών» απατών/αυταπατών : Η χώρα έχει ανάγκη από έναν κριτικό και όχι χαμερπή ευρωπαϊσμό, που θα ’λεγε κι ο ποιητής Εμπειρίκος, αν ζούσε…  

Αυτό το κόμμα είναι δικό τους και δικό μας

 Στα κεραμίδια  νιάου-νιάου κάνουν οι γάτες.  Ο Βασιλιάς  της Ευρωζώνης  είναι γυμνός. Το αυτονόητο και αυταπόδεικτο δεν χρήζει αναστοχασμού και απόδειξης.

 Το κόμμα δεν μπορεί να λαϊκίζει και να ακολουθεί το ρεύμα, σύμφωνοι :  Όμως δεν μπορεί  να υπολείπεται της κοινής νοημοσύνης !

Και τι δείχνει η κοινή νοημοσύνη;  Ότι η χώρα είναι υποψήφια εξόντωσης.  Ότι κάθε λεπτό που χάνει δίχως να  προβάλλει αντίσταση και δίχως να απειλεί τους  τρομοκράτες-τοκογλύφους με κυρώσεις και  απώλειες, την κάνει πιο ευάλωτη. Ότι δεν μπορεί να επαναπαύεται σε χαζοχαρούμενες δηλώσεις πολιτικοτηλεοπτικών παραγόντων , τη στιγμή που την απομονώνουν και της σκάβουν το λάκκο.

Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει βραδέως, αν κρίνει κανείς από την τελευταία  απόφαση της Κεντρικής του Επιτροπής :  Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η προσθήκη-τροπολογία της 9 μελών της ΚΕ, με ψήφους 75 έναντι 95 και ενός λευκού.

 Δεν ανήκω στο λεγόμενο «Αριστερό ρεύμα» αν και τρέφω  εκτίμηση και έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον Παναγιώτη Λαφαζάνη : Αλλά εδώ, σε αυτή τη κρίσιμη μάχη,  όσοι  συμμετείχαμε  αταλάντευτα και αγωνιστικά στο αντιμνημονιακό κίνημα ( από όπου απείχαν οι διάφοροι φλούφληδες και θεσιθήρες) πρέπει να ζητήσουμε   αγωνιστική πανστρατιά. Και εννοώ πανστρατιά –  που δεν είναι μια ακόμη κουβέντα κοντά στο τάχαμουαριστερό  μπλα-μπλα διαφόρων – αλλά ουσία και συναπόφαση για την αντιμετώπιση της νεοαποικιοκρατίας .

Πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες, σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι, πρέπει να διακινήσουν  την τροπολογία που απέρριψαν οι 95. Και να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι δεν θα ανεχτούμε ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.   Αυτό το κόμμα δεν είναι μόνο δικό τους,  αλλά και δικό μας.    

Ολόκληρη η τροπολογία-προσθήκη

Μια Δήλωση στη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

Από το Λουκά Αξελό

«…..ένα μικρό τμήμα του παλιού 4%, συμπεριφέρεται ως ιδιοκτήτης του 37% και της κυβέρνησης ολόκληρης…..»

Αν υπάρχει κάτι που όλοι μας έχουμε βιώσει είναι ότι η ζωή επιβεβαιώνει ότι όλες οι σοβαρές και ρεαλιστικές προσπάθειες για επίλυση σύνθετων προβλημάτων, αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του ποικίλου χαρακτήρα συμβιβασμών.

Είναι, λοιπόν, οι συμβιβασμοί έξω από τη λογική της Αριστεράς; Απαντώ ευθέως όχι υπό τον όρο ότι υπηρετούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των φτωχών και μικρομεσαίων στρωμάτων. Επομένως, η λογική των συμβιβασμών έχει αξία και μπορεί να είναι και αναγκαίος όρος αν δεν είναι στρατηγικά καταστροφική.

Όλοι μας, πλέον, συνειδητοποιήσαμε την πραγματικότητα ότι μια σειρά από τις προεκλογικές μας επαγγελίες, δεν είχαν επαρκώς αξιολογηθεί και ότι, επομένως, ήταν και είναι δύσκολο να εφαρμοστούν.

Όλοι μας, όμως, είχαμε συμφωνήσει ότι υπάρχουν μια σειρά ζητήματα που είτε έχουν ρητά ειπωθεί, είτε όχι, δεν μπορείς να τα πάρεις πίσω.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι το ζήτημα τίθεται συγκεκριμένα στο διαχωρισμό των υποχωρήσεων και διαβεβαιώνω ότι ελάχιστα θα με ενδιέφερε αν είχαμε να κάνουμε μόνο με την εγκατάλειψη «μερικών ιδεοληψιών μας». Στην περίπτωσή μας, όμως, το διακύβευμα είναι τεράστιο, γιατί μιλάμε για τον σκληρό πυρήνα μιας βιώσιμης λύσης στο ελληνικό πρόβλημα. Μιλάμε, δηλαδή, για το γεγονός ότι η προτεινόμενη από τους δανειστές λύση όχι μόνο δεν αφήνει περιθώριο σε έναν έντιμο, οδυνηρό/ετεροβαρή συμβιβασμό, αλλά οδηγεί στην πλήρη υποταγή και απαξίωση. Υποταγή που δεν διασφαλίζει μια βιώσιμη διέξοδο από το δράμα.

Δεν υπερασπίζομαι ορθοδοξίες ή ιδεοληψίες, δεν θέτω καν αριστερά αιτήματα που αποτέλεσαν τα οράματά μου μιας ολόκληρης ζωής. Μιλώ με όρους κοινωνικής σωτηρίας.

Ως μέλος του κόμματος που σέβεται τις διαδικασίες και τις έχει υπηρετήσει πιστά, θέλω να διατυπώσω με κάθε ειλικρίνεια το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του κόμματος έχει μείνει έξω από τη χάραξη της ασκούμενης πολιτικής και τη διαχείρισή της. Αλλά μαζί με αυτό έχει μείνει έξω και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που μας ψήφισαν. Πεποίθησή μου είναι πως ένα μικρό τμήμα του παλιού 4%, συμπεριφέρεται ως ιδιοκτήτης του 37% και της κυβέρνησης ολόκληρης.

Το Τατόϊ ως «Ταβερνοχώρος»

  

Πρώτα επί του προσωπικού ζητήματος : Πέρυσι (2014) ,  ύστερα από  δική μου  εκδήλωση ενδιαφέροντος και ύστερα από υπόδειξη της Περιφερειάρχου Ρένας Δούρου , επιχείρησα να επικοινωνήσω με τον Αντιπεριφερειάρχη Γιώργο Καραμέρο για το ζήτημα του Τατοίου, για το  οποίο έχω κάνει υπερεκατό αναφορές, σε άρθρα,  σε  ιστότοπους, σε «ζωντανές» εκδηλώσεις, σε  τηλεοπτικές εκπομπές -  από την εποχή της «Νέας Οικολογίας» (1988) έως πρόσφατα.

http://oikologein.blogspot.gr/2015/03/15315.html

http://oikologein.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html

http://oikologein.blogspot.gr/2013/01/blog-post_4759.html

 Ομολογώ ότι παραιτήθηκα μετά  από  τρεις τηλεφωνικές απόπειρες, γιατί κάπου έμπαινε και θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας : Με τον Καραμέρο είμασταν  μοναδικοί αντίπαλοι ομιλητές σε τηλεοπτικό σταθμό τον Απρίλιο του 2012, αυτός   υποψήφιος βουλευτής με τους «Οικολόγους Πράσινους» (ούτε Αριστερά-ούτε δεξιά, ούτε αντιμνημόνιο-ούτε μνημόνιο) κι εγώ υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ . Στη συνέχεια έγινε το περιφερειακό σχήμα Δούρου (Απρίλης  2014) που συμπεριέλαβε όλα τα φωτογενή άτομα της επιλογής του Αλέξη, ενώ  η περιφερειακή παράταξη Μητρόπουλου στην οποία συμμετείχα ως υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης το 2010 (ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ- ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ) παρακάμφθηκε ως μη υφιστάμενη !  

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/04/blog-post_1669.html

Ε, πήγαινε πολύ με όλα αυτά τα ένσημα να τρέχω πίσω από ανθρώπους που θα έπρεπε να έχουν και μια Α συμπεριφορά απέναντί μου !  Και τώρα επίσης  πάει πολύ να παραιτηθώ από το νόμιμο και ηθικότατο μέρισμά μου ως μαχητής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και του αντιμνημονιακού κινήματος ,  να κρίνω τον πάσα ένα...

Επανέρχομαι στο ζήτημα του Τατοϊου :

  

Aναρτήθηκε στον ιστότοπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος το σχέδιο Υπουργικής Απόφασης που καθορίζει τις νέες χρήσεις των ιστορικών κτιρίων του πρώην Βασιλικού Κτήματος Τατοΐου.

Διαβάζω  την άποψη των «Φίλων του Τατοϊου» :

«Οι χρήσεις αυτές δεν συνάδουν με την ιστορική φυσιογνωμία του χώρου και προσβάλλουν το μνημείο. Το σχέδιο της απόφασης έρχεται ως συνέχεια της μελέτης που είχε εκπονήσει ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και προέβλεπε την μετατροπή όλου σχεδόν του ιστορικού πυρήνα σε ταβέρνα και καφετέρια. Ενώ η μελέτη στο 70% είναι εξαιρετική,  στο πιο κρίσιμο ζήτημα  των νέων χρήσεων που θα έχουν τα ιστορικά κτίρια,  είναι εκτός τόπου και χρόνου. Μεταξύ άλλων προτείνεται η δημιουργία Συνεδριακού Κέντρου στο Νέο Βουστάσιο και η κατάργηση της φάρμας. Δεν προβλέπεται πουθενά χωροθέτηση Μουσείου Βασιλικών Αμαξών και Αμαξιών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκτεθούν  μέσα στο κτήμα τα αυτοκίνητα και οι άμαξες (μόνος ικανός χώρος είναι αυτός του Νέου Βουστασίου). Επίσης στην καρδιά του πυρήνα και σε απόσταση αναπνοής από το Βασιλικό Κοιμητήριο προβλέπεται η δημιουργία τουλάχιστον 5 χώρων εστίασης. Ταβέρνα θα γίνει το ιστορικό ξενοδοχείο Τατοΐον,  κάτι με το οποίο ο Σύλλογος Φίλων Κτήματος Τατοΐου διαφωνεί κάθετα. Οι 5 χώροι εστιάσης στην καρδιά του κτήματος θα συγκεντρώνουν χιλιάδες επισκέπτες με αποτέλεσμα την υποβάθμιση του χώρου και την διατάραξη του Οικοσυστήματος. Το κτίριο των Στρατώνων (Κτίριο που χρησιμοποιεί σήμερα ο Σύλλογος Φίλων του Δάσους) θα μετατραπεί σε πολυτελές ξενοδοχείο με πισίνες κτλ. Ο Σύλλογος Φίλων Κτήματος Τατοΐου προτείνει εκεί να γίνει το εστιατόριο για να αποσυμφορηθεί ο ιστορικός πυρήνας και να υπάρχει εύκολη πρόσβαση του κοινού από τον δρόμο. Επίσης, μεταξύ άλλων προτείνεται η μετονομασία του κτήματος σε Μητροπολιτικό Πάρκο Τατοΐου εξευτελίζοντας με αυτό τον τρόπο την ιστορική παρακαταθήκη του κτήματος, το brand name και το όνομα με το όποιο είναι γνωστό στην Ελλάδα και διεθνώς. Τέλος, σε πολλά σημεία η μελέτη είναι εκτός θεσμικού πλαισίου για το καθεστώς προστασίας του ορεινού όγκου της Πάρνηθας ενώ παραβλέπει τον Αρχαιολογικό Νόμο και τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Πολιτισμού επί του κηρυγμένου ιστορικού τόπου»

ΥΓ δικό μου : Επιφυλάσσομαι ως προς την πρόταση μετονομασίας του χώρου, αλλά κατά τα υπόλοιπα συμφωνώ με τους «Φίλους του Τατοϊου». Υπάρχει σαφώς θέμα φέρουσας ικανότητας ενός μνημειακού χώρου και των αντίστοιχων λειτουργιών του, που διαταράσσονται από ένα καθεστώς μαζικής προσέλευσης. Ο χώρος μπορεί να «αυτοχρηματοδοτείται» από άλλου τύπου έσοδα, όπως έδειξε προ καιρού μια μελέτη της «Ελληνικής Εταιρείας». Οι δε ταβέρνες δίπλα σε περιοχές ταφής,  εκτός από παράταιρες είναι και  μάλλον περιττές    σε μια περιοχή  γενικώς ταβερνοβριθή….

Προβλήματα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας

Καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382

Στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία έχει πλήρη εφαρμογή η ιστορία των πέντε τυφλών που τους ζήτησαν να περιγράψουν έναν ελέφαντα. Ο πρώτος τον ακούμπησε και ψηλάφησε στην προβοσκίδα. Ο δεύτερος τον έπιασε από το αυτί. Ο τρίτος έφτασε στην ουρά του. Ο τέταρτος ψηλάφησε το πόδι του και ο πέμπτος βρήκε την κοιλιά του. Ο πρώτος περιέγραψε τον ελέφαντα ως μια εύκαμπτη σωλήνα. Ο δεύτερος περιέγραψε τον ελέφαντα ως βεντάλια για αέρα. Ο τρίτος θεώρησε ότι ο ελέφαντας ήταν κάτι σαν φίδι. Ο τέταρτος ισχυρίσθηκε ότι ο ελέφαντας είναι σαν κολώνα και ο πέμπτος είπε ότι ο ελέφαντας είναι σαν τοίχος. ¨ολοι είχαν δίκηο, αλλα δεν ήταν η πλήρης και σωστή εικόνα για τον ελέφαντα.

Χωρίς κάποιο πανεπιστημιακό τίτλο στην κοινωνική οικονομία και μόνο ένα τμήμα στο ΤΕΙ Μεσολογγίου να δίνει τίτλους στην κοινωνική οικονομία, η Ελλάδα, πέραν των άλλων προβλημάτων στην κοινωνική οικονομία έχει και ισχυρό έλλειμμα σωστής αντίληψης για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία.

Το πρόβλημα μεγέθυνε η αθρόα χρηματοδότηση προγραμμάτων ΤΟΠΣΑ και ΤΟΠΕΚΟ, σε μια περίεργη πολιτική επιλογή ροής χρημάτων προς την αγορά και την οικονομία, από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, αντί να γίνει προσπάθεια συστηματικής στήριξης υγιών εγχειρημάτων, που όμως δεν θα παρουσίαζαν μεγάλη «απορροφητικότητα» κονδυλίων. Σήμερα αντιμετωπίζουμε, στην Ελλάδα, μια στρατιά «ειδημόνων» με φαινομένη  μεγάλη δραστηριότητα, που όμως αρκετές φορές μεταφέρουν λανθασμένες οδηγίες, προς λάθος κατευθύνσεις. Τόσο μεγάλη μεγέθυνση, δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα παρεισφρήσουν «αετονύχηδες», που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν για ίδια ή/και πρόσκαιρα οφέλη την μεγάλη ελπίδα των κοινωνιών, την κοινωνική οικονομία.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ»

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 23.5.15

Ο  Γιάννης που μετονομάζεται σε Γιαννάκης  αλλάζει  όσο και η Τρόϊκα  που μετονομάζεται σε «θεσμούς». Oι διαβουλεύσεις που στη πραγματικότητα είναι   διαπραγματεύσεις  όχι σε νέα επίδικα αντικείμενα αλλά σε  κατακτημένα δικαιώματα του ενός των διαπραγματευομένων, στη καλύτερη περίπτωση δεν   αλλάζουν την κατάσταση:  Σε κάθε άλλη  περίπτωση  την κάνουν  χειρότερη.

Οι  διαπραγματεύσεις για τις Διατλαντικές συμφωνίες ΤΤΙΡ   καταγγέλλονται για την ακολουθούμενη διαδικασία αλλά και για το περιεχόμενό τους :  Οι διαπραγματεύσεις γίνονται  κάποια  χρόνια υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, μεταξύ κάποιων αυτόκλητων εκπροσώπων της ΕΕ  αφενός και αφετέρου εκπροσώπων   των ΗΠΑ και άλλων χωρών, παρακάμπτοντας την εξουσία των εθνικών κοινοβουλίων. Κάνοντας να ταιριάζει  πρόσφατο μήνυμα του Μανώλη Γλέζου  από τις Βρυξέλλες  :  «Καμαρώστε Ευρώπη και θεσμούς» !  Ή δικαιώνοντας  τα περιποιημένα εισαγωγικά του  Παναγιώτη Λαφαζάνη  στη  λέξη «Εταίροι»…..

Η  ΕΕ  έχει  παραβιάσει εκείνο το μέγεθος των αλλαγών και «μεταρρυθμίσεων», που αντιστοιχεί στη «φέρουσα ικανότητα» των υπαρκτών πολιτικών δομών να προσλάβουν θέσεις και να διαμορφώσουν άποψη.  Αυτό παράγει   αδιαφάνεια,  αποξένωση των πολιτών, αντιευρωπαϊσμό.

Καμαρώστε Ευρώπη και Θεσμούς!

  

Ασφυξία! Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει εκείνο που σαδιστικά κάνουν επί 4 μήνες σε βάρος του λαού μας και της κυβέρνησής του οι περίφημοι Εταίροι, υπό τις συνεχείς επιδοκιμασίες των εγχώριων συνεργατών τους. Σαν να έχουν περάσει μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι κάθε πολίτη της χώρας, από τη στιγμή που τόλμησε, ύψωσε το ανάστημά του και είπε: Φτάνει πια!  

Καθημερινές λοιδορίες από τα κλιμάκια της εξουσίας, ύπουλες διαρροές, ψέματα ειπωμένα με τη βεβαιότητα πως του ψευδόμενου η φωνή είναι στο τέλος και η μόνη που θα ακουστεί, γιατί έχει την τύχη να είναι ισχυρός (αν και διαπλεκόμενος) Γερμανός, σεβάσμιος Λουξεμβουργιανός (χωρίς αυτό να τον εμποδίζει να ζει σε φορολογικό παράδεισο), ευυπόληπτος Γάλλος (μολονότι ασπόνδυλος και αμνήμων), τυχάρπαστος (και απατεωνίσκος) Ολλανδός, αλλά ειδικός στο να προσπέφτει με χάρη στα πόδια των ισχυρών.  

Καμαρώστε Ευρώπη και Θεσμούς!  

Κι εμείς; Τι θα κάνουμε εμείς; Τι θα κάνουμε όλοι οι Έλληνες; Θα μείνουμε παθητικά στο σπίτι μας, μπροστά στην τηλεόραση, ελπίζοντας ‒έξω από κάθε λογική‒ ότι η συμφορά ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της χώρας θα μείνει έξω από τη δική μας πόρτα;  

Λυπάμαι που αυτή την ώρα είμαι μακριά από την Ελλάδα. Αλλά πιο πολύ θα λυπηθώ αν δεν δω, από αύριο κιόλας, το Λαό μας να βγαίνει στους δρόμους με όλη τη θυμωμένη του αξιοπρέπεια, με τη δίκαιη οργή του που τη μεταπλάθει σε πολιτική πράξη απέναντι σ’ αυτούς που σχεδιάζουν την εξόντωσή του.

Χρωστάμε στις γενιές που έρχονται να βγούμε στο δρόμο, για να πούμε στους τοκογλύφους πως δεν έχουμε άλλο αίμα να δώσουμε. Να βγούμε στο δρόμο για να πούμε και στην κυβέρνησή μας πως είμαστε δίπλα της, αρκεί να μην κάνει βήμα πίσω.  

Στα μέσα του 1^ου αιώνα μ.Χ., κάποιος, που η Ιστορία δεν κράτησε το όνομά του, έγραψε: «Όσο διατηρείται η μνήμη της ελευθερίας και απασχολεί τον υπόδουλο λαό, αυτός την αποζητά και προβάλλει αντίσταση. Όταν όμως υπερισχύσει το κακό και οι άνθρωποι δεν συζητούν πια πώς θα το βγάλουν από πάνω τους, αλλά πώς θα ζήσουν ευκολότερα μαζί του, τότε η καταστροφή είναι πλήρης».  

Συνέλληνες, τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε σε όλους ότι διατηρούμε τη μνήμη της ελευθερίας, την ιδεολογία της αντίστασης.

Μανωλης Γλεζος  

Βρυξέλλες, 21 Μαΐου 2015

Ισλαμικός φθόνος

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούν μάλλον κτηνοτροφικούς όρους για να το πουν :  Αντί να εύχονται   αυξημένη γαλακτοφορία της δικής τους κατσίκας , εύχονται  να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα …

Διαβάζω ένα κείμενο του Κωνσταντίνου  Τσάβαλου (Newsroom ΔΟΛ) και καταλαβαίνω ότι ο φθόνος έχει πλουσιότερες  εκφάνσεις :  Στη Γερμανία,  λέει ο ΚΤ,   έχουν τη  λέξη   schadenfreude, που σημαίνει «να χαίρεσαι με την κακοτυχία του άλλου ».Πάντως το κείμενο  του ΚΤ «εξειδικεύεται»  στο Ιράν και στη περίπτωση μιας πλούσιας νεαρής γυναίκας , που οδηγούσε μια πανάκριβη  Πόρσε   και «στουκάρισε»  σε  δέντρο της  Τεχεράνης, με αποτέλεσμα να πεθάνει επί τόπου….



 Και τότε τι έγινε; Τότε, λέει ο αρθρογράφος,  

«Πολλοί Ιρανοί της μέσης και της κατώτερης κοινωνικής τάξης έσπευσαν να διαδηλώσουν τη χαρά τους (!)στις ιρανικές ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης». Ο θάνατος του πλουσιοκόριτσου  αντιμετωπίστηκε  σαν «θεία δίκη» από  μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που ζει κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας και δεν ανέχεται επιδείξεις πλούτου…. Τα δε  μέσα κοινωνικής δικτύωσης συμπεριέλαβαν εκφράσεις του τύπου  «καλά ξεκουμπίδια»….Η νεκρή κοπέλα  ήταν μέλος  της ιρανικής οικονομικής ελίτ και  είχε ανοίξει προ διετίας   σελίδα στο Instagram με το hashtag #richkidsoftehran (τα πλούσια παιδιά της Τεχεράνης), όπου ανέβαιναν  φωτογραφίες από  βίλες ,  πισίνες , ακριβά ρολόγια ή  μοντέλα Πόρσε και Μαζεράτι ….
Μαζί με την νεαρή γυναίκα  πέθανε  και ο ιδιοκτήτης της Πόρσε, ο Μοχάμαντ Χοσέιν Ραμπάνι Σιραζί, που ήταν  εγγονός  ενός  βοηθού του Αγιατολάχ Χομεϊνί, ηγέτη της Ιρανικής Επανάστασης το 1979 : Βάζοντας  σε δύσκολη θέση και τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος πριν λίγους μήνες είχε καταφερθεί δριμύτατα εναντίον εκείνων των νέων που επεδείκνυαν τον πλούτο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης….».

Μάλιστα, η επίδειξη του πλούτου ενοχλεί τον κύριο Αγιατολάχ. Όμως αναρωτιέμαι : Ο ίδιος ο πλούτος και η φτώχεια που συνεπιφέρει,  τον ενοχλεί; Τον ενοχλεί η απόκλιση από τους στόχους της Ισλαμικής Επανάστασης, που ανέτρεψε το πλουτοκρατικό καθεστώς του Σάχη; Τον ενοχλεί η χαρά μπροστά στο νεανικό θάνατο ;

Σκέπτομαι, ότι ο φθόνος δεν είναι ανατρεπτικός. Και ότι οι φθονεροί θέλουν  απλώς να γίνουν ό,τι δεν είναι οι ίδιοι…..

Όταν έχεις τέτοιους συμπαραστάτες, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;

Κείμενο που υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη να επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές και υπογράφουν κορυφαίοι οικονομολόγοι και πολιτικοί αναλυτές των Eiffel Group και Glienicke Group , δημοσιεύτηκε  σήμερα στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου. Bruegel.

Το κείμενο έχει τίτλο «Δώστε μία ευκαιρία στην Ελλάδα» και φέρει την υπογραφή των Agnes Benassy-Quere, Yves Bertoncini, Jean-Louis Bianco,  Armin von Bogdandy, Henrik Enderlein, Christian Callies, Marcel Fratzscher, Clemens Fuest, Sylvie Goulard, Andre Loesekrug-Pietri, Franz Mayer, Rostane Mehdi, Daniela Schwarzer, Denis Simonneau, Maximilian Steinbeis, Constanze Stelzenmüller, Carole Ulmer, Shahin Valee, Jakob von Weizsäcker και Guntram Wolff.

Σημεία του κειμένου  των «Παρόχων μιας ακόμη ευκαιρίας»:

-        Το  Grexit θα προκαλέσει κοινωνική και οικονομική καταστροφή των Ελλήνων

Παρατήρηση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Αυτό το στοιχείο αποφεύγουν επιμελώς να αναλύσουν οι καταστροφολόγοι. Αν έχετε ιδεολογικά κότσια, εξηγήστε μας, επί τέλους !  

-        η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη σε βάρος των πολιτών άλλων χωρών θα συνιστούσε αποτυχία

Παρατήρηση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Το ότι  «πολίτες άλλων χωρών»(μεταξύ αυτών τραπεζίτες, έμποροι όπλων κλπ.) επωφελήθηκαν από την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, δεν είναι στοιχείο προς αξιολόγηση και συνεκτίμηση;

-        Οι «πάροχοι μιας ακόμη ευκαιρίας στην Ελλάδα» ζητούν ένα «βελτιωμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων» και ομνύουν στην «εισαγωγή του ανταγωνισμού στην αγορά αγαθών και υπηρεσιών»

Παρατήρηση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις (σώνει και καλά) αναβαθμίζουν κοινωνία και οικονομία, γιατί ο ανταγωνισμός σημαίνει οπωσδήποτε φτηνότερα προϊόντα και ΔΕΝ σημαίνει υποβάθμιση ποιοτήτων και περιβάλλοντος;

Ηθικόν δίδαγμα από όλα αυτά : «Όταν έχεις τέτοιους συμπαραστάτες, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;»

  

ΟΛΟ το κείμενο  από το ΦΙΜΟΤΡΟ:

ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ «ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ»!

                                         ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΕ

Στην αναθεώρηση του Χωροταξικού Κρήτης περιλαμβάνονται μια σειρά από ενεργειακά έργα, μεταξύ των οποίων οκτώ (8) περιοχές χωροθέτησης παντός είδους ΑΠΕ, δύο (2) ανά νομό.

Είναι χαρακτηριστική η πρόβλεψή του, ότι: «εκτιμάται με βεβαιότητα ότι πλέον η ενέργεια από ΑΠΕ θα παράγεται σε χωρικές συγκεντρώσεις αρκετά μεγαλύτερης κλίμακας και διαφορετικού -από το έως σήμερα- προφίλ επενδυτών (συνεταιριστικές μορφές, αυτοδιοικητικοί οργανισμοί, τράπεζες, κλπ.) και η διάσταση αυτή πρέπει να αποτυπωθεί στις προβλέψεις του περιφερειακού σχεδιασμού.» (Νέο τεύχος 7 της μελέτης, σελ 9)

Η εκτίμηση αυτή δεν είναι τυχαία: προκύπτει από την ενσωμάτωση της πολιτικής για τις ΑΠΕ που αποτυπώνεται στη νομοθεσία, αλλά χαρακτηρίζει και το πρότυπο ανάπτυξης των ΑΠΕ με τάση μεγέθυνσης των μονάδων, του ελέγχου και του κέρδους από ισχυρούς ομίλους συμφερόντων, που τα τελευταία χρόνια έφερε στους δρόμους πολίτες από την Κρήτη, από πολλές περιοχές της χώρας και 3.000 οργανώσεις σ’ όλη την Ευρώπη.

Παράλληλα, το Χωροταξικό περιλαμβάνει και χωροθετεί διπλή διασύνδεση με το ηπειρωτικό σύστημα, τρία Ενεργειακά Κέντρα (με θερμικές μονάδες και ότι άλλο προκύψει, θερμικές μονάδες που υποτίθεται ότι θα σταματούσαν να λειτουργούν αν γινόταν η διασύνδεση), διέλευση αγωγού φυσικού αερίου (που θα τροφοδοτεί τις αναβαθμισμένες θερμικές μονάδες), και τόπους που θα υποστηρίζουν λειτουργικά την εξόρυξη υδογονανθράκων!

Ασαφής είναι η διατύπωση για χωροθέτηση εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας «στις κεφαλές των φραγμάτων, για την ενεργειακή αξιοποίηση των ταμιευτήρων που υλοποιήθηκαν και αυτών που πρόκειται να υλοποιηθούν (αιολικά πάρκα και συστήματα άντλησης /ταμίευσης)», δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουμε ότι τα φράγματα δεν αποτελούν από μόνα τους αντλησιοταμιευτήρες.

Ωστόσο, είναι απόλυτα σαφής η παρότρυνση για «υλοποίηση πιλοτικών εφαρμογών πολλαπλού σκοπού π.χ. άντληση - ταμίευση νερών με χρήση ΑΠΕ και συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής).» (Νέο τεύχος 7 της μελέτης, σελ 24)

Η παρανοϊκή αυτή εικόνα, ερμηνεύεται μόνο ως προσπάθεια κατοχύρωσης:

·         του ρόλου της Κρήτης ως κέντρου παραγωγής ενέργειας, με ξεζούμισμα των φυσικών της πόρων (αέρας, ήλιος, ακόμα και νερό) για μεγαλύτερη απόδοση και κερδοφορία των επιχειρήσεων και

·         του πιο ακραίου μοντέλου της αγοράς, όπου όλα αναπτύσσονται παράλληλα χωρίς κανένα προγραμματισμό για να γίνει ο απολογισμός της καταστροφής αφού θα έχει ήδη συντελεστεί! Κι όλα αυτά βέβαια με ...σεβασμό στο περιβάλλον!

Η TTIP : Μια συντονισμένη επίθεση ενάντια στα κοινωνικά δικαιώματα, το περιβάλλον και τη δημοκρατία

Εκδήλωση από το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και το Πράσινο Ινστιτούτο

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015, 7:00μμ

Αίθουσα ΒΕΑ, Ακαδημίας 18, Αθήνα

Ομιλητές:

Τζον Χίλαρι, War on Want

Μίκαελ Έφλερ, European Citizens Initiative against TTIP & CETA

Γιούργκεν Μάιερ, Forum Environment & Development

Σχετικά : http://oikologein.blogspot.gr/2015/04/ttip-ceta-tisa.html

Όπως σε όλη την Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί ένα πολύμορφο κίνημα που ενημερώνει και δικτυώνεται προκειμένου να αντιμετωπίσει τη συντονισμένη επίθεση των αγορών ενάντια στα κοινωνικά κεκτημένα, την περιβαλλοντική προστασία και τους δημοκρατικούς θεσμούς, που προωθείται στο πλαίσιο της  Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων ή αλλιώς TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership). Οι δύο φορείς που συνδιοργανώνουν την εν λόγω εκδήλωση αποτελούν μέρος αυτού του κινήματος και εντάσσουν την προσπάθειά τους στο ευρύτερο πλαίσιο κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα διεθνώς, φιλοξενώντας εξέχοντες ομιλητές  ευρέως γνωστών  στη διεθνή σκηνή για την ενεργή δράση τους στο κίνημα ενάντια στην ΤΤΙΡ.

Η  TTIP , που βρίσκεται σε στάδιο αδιαφανών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ, επισήμως, στοχεύει στη διευκόλυνση των άμεσων επενδύσεων και στην εξάλειψη «περιττών γραφειοκρατικών εμπόδιων». Ωστόσο, κριτικές φωνές διαμηνύουν ότι κύριος στόχος της είναι να παραμερίσει τις κανονιστικές ρυθμίσεις που αποτελούν «εμπόδιο» στην κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων.

ΨΗΦΙΣΜΑ της “Κοινής Πρωτοβουλίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων”

Κατατεθέν

στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Α. Τσίπρα

στην Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Ζ. Κωνσταντοπούλου

στον Υπουργό Οικονομικών Ι. Βαρουφάκη

στον Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Γ. Σταθάκη

στον Υπουργό Επικρατείας για το Συντον. του Κοινοβουλ. 'Εργου Α. Φλαμπουράρη

στον Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό κ' Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Γ. Σακελλαρίδη

στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

στο Κυβερνητικό Συμβούλιο

“Αξιότιμε Πρωθυπουργέ

Αξιότιμη Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων

Αξιότιμοι Υπουργοί και βουλευτές

Αναγνωρίζουμε τις υπέρμετρες πολιτικές δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η

σημερινή κυβέρνηση, έχοντας απέναντι την αδιάλλακτη πολιτική των

χρηματοπιστωτικών μηχανισμών της Ε.Ε. και την αδίστακτη πρακτική των εγχώριων και  εξωχώριων υπερασπιστών του νεοφιλελεύθερου δόγματος της κερδοσκοπίας σε βάρος του ελληνικού λαού.

Γνωρίζαμε όλοι και όλες, ότι η μάχη απέναντι στις συμμαχίες των δανειστών θα είναι δύσκολη και γι' αυτό θα απαιτηθούν θυσίες. Θυσίες όμως, από τις οποίες θα γεννηθεί το όραμα της αξιοπρέπειας της ελληνικής κοινωνίας, το όραμα ενός άλλου κόσμου εφικτού, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Το πρώτο ουσιαστικό μεταπολιτευτικό όραμα. Γνωρίζαμε επίσης ότι στον αγώνα για τον

απεγκλωβισμό μας από τα Μνημόνια, χρειάζεται λαϊκή ομοθυμία και συσπείρωση των  κοινωνικών και πολιτικών προοδευτικών δυνάμεων της Ελλάδας.

Όλα αυτά, με αιχμή τον δίκαιο αγώνα υπεράσπισης της δημόσιας περιουσίας και γης, αποτέλεσαν το πεδίο μας ευρύτερης συμμαχίας και συνεργασίας πολιτικών δυνάμεων, παραγωγικών φορέων, συλλογικοτήτων, επιμελητηρίων, εργατικών κέντρων, φορέων

της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εργαζομένων κλπ. Όλα αυτά, βρήκαν έκφραση στον αγώνα για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και την ακύρωση των δρομολογούμενων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ιδιωτικοποιήσεων, είτε των κοινόχρηστων πραγμάτων, των αιγιαλών, των δασών είτε των λιμανιών, των υποδομών και των αεροδρομίων. Με αυτό

το όραμα η “Κοινή Πρωτοβουλία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων” αντέταξε ένα ευρύτερο μέτωπο πάλης 161 φορέων από κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Η θεωρία αποχαιρετά την ΕΡΤ

«Αν είναι η ΕΡΤ να ξαναγίνει κρατική, να λείπει. Ολα δείχνουν εντούτοις ότι έτσι θα γίνει.» | Eurokinissi-ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ…..Δώσαμε έναν αγώνα τον οποίο χάσαμε τη στιγμή που τον κερδίσαμε….»

Του Γιώργου Σταματόπουλου*

Μ’ αυτόν τον τίτλο αποχαιρετούν τους ακροατές τους οι παραγωγοί της εκπομπής «Η θεωρία παίρνει θέση», που παρουσίαζαν εθελοντικά στην ΕΡΑ Ιωαννίνων κατά τους μήνες του αγώνα της ΕRTopen.

Ποιοι και πόσοι είναι δεν γνωρίζω, με ενθουσίασε όμως ο λόγος τους: ειλικρινής, αυτόνομος, υπερήφανος, δημοκρατικός (όντως δημοκρατικός).

Θα μεταφέρω μερικά αποσπάσματα του λόγου αυτού:

«Η εθελοντική παρουσία μας στο πρόγραμμα της ΕΡΑ Ιωαννίνων είχε ως σκοπό την έμπρακτη αλληλεγγύη σε ένα εγχείρημα αυτοδιαχείρισης πρωτοφανούς μεγέθους για τον χώρο των ΜΜΕ σε παγκόσμια κλίμακα [...]

»Από κοινού παράγουμε αγαθά που ανήκουν στην κοινωνία και τα διαχειρίζεται ελεύθερα η κοινωνία. Αυτή η κοινή ελευθερία είναι η βάση της ελεύθερης προσφοράς. Χωρίς αυτήν, ελεύθερη-εθελούσια προσφορά δεν νοείται. Στο πλαίσιο ενός τυπικού κρατικού φορέα, όπως έγινε πάλι η ΕΡΤ, οι συνθήκες αυτές εκλείπουν [...]

»Πήραμε μέρος στον αγώνα για μια ΕΡΤ ανοιχτή στην κοινωνία. Και μετά από κοντά δύο χρόνια αγώνα διαπιστώνουμε ότι το Δ.Σ. διορίζεται από τον υπουργό -λες κι είναι ΥΕΝΕΔ-, ό