Η Δύση και πρωτίστως η ΕΕ συνέπραξε στην ανατροπή του Γιανουκόβιτς, νόμιμου Πρωθυπουργού της Ουκρανίας,
όταν αυτός «δελεάστηκε» από τις προσφορές της Ρωσσίας και έστρεψε την πλάτη
στην ΕΕ. Μπορεί ο Γιανουκόβιτς να ήταν διεφθαρμένος και οτιδήποτε άλλο, μπορεί να μην
είχε την εκτίμηση του ίδιου του Πούτιν, αλλά ήταν ο νόμιμος Πρωθυπουργός της χώρας και εξέφραζε τη
δημοκρατική βούλησή της.
Τώρα η Ρωσσία εμφανίζεται διατεθειμένη να εξετάσει την πιθανότητα
οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα : «Εφόσον η νέα
ηγεσία της το ζητούσε», κατά πως δήλωσε ο Ρώσσος υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ στο
αμερικανικό ειδησεογραφικό τηλεοπτικό κανάλι CNBC . Στη συγκεκριμένη
περίπτωση και σε αντίθεση με τα διαδραματισθέντα στην Ουκρανία, η
Ρωσσία ρίχνει το μπαλάκι στην Ελλάδα κι η Ελλάδα καλείται να τολμήσει .
Και το ερώτημα είναι : Θα τολμήσει η Ελλάδα, ή θα περιμένει να στριμωχθεί τόσο ώστε
υποχρεωτικά πλέον να στραφεί για βοήθεια σε εξωΕΟΚικούς κύκλους;
Ανάλογα ερωτήματα τίθενται στην περίπτωση της Κύπρου, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Εκεί ο Λιλλήκας της «Συμμαχίας
Πολιτών» καλεί τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στην
προσεχή επίσκεψή του στη Μόσχα, και να μην επαναπαυθεί στις εθιμοτυπικές
συμβατικότητες. Στην Κύπρο οι δυνάμεις που έχουν σώας τας φρένας και σαν τέτοιες συγκρούονται με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκης
υπνοβασίας, κατανοούν ότι η ρωσσική παρουσία στην περιοχή με κορυφαίο συμβάν τη διεξαγωγή κοινών ισραηλορωσσικών ασκήσεων στη Μεσόγειο, είναι βασικός αποτρεπτικός παράγων ενός περαιτέρω τουρκικού ξεσαλώματος ….