Η εξουσία ή η
διεκδίκηση της εξουσίας , υπόκεινται σε κινδύνους, όπως αυτούς που διατρέχει κάθε επαγγελματικός
κλάδος….Όσοι είναι ώριμοι και γνώστες των καταστάσεων, πρέπει να «αναδέχονται» τουλάχιστον ορισμένους κινδύνους,
όπως το να βρεθούν στης φυλακής τα
σίδερα…Ο βουλευτής Στάθης Μπούκουρας που έκλαψε μπροστά στο Κοινοβούλιο (7.5.14)
δεν ήταν μάλλον γνώστης των καταστάσεων.
Ο Περσέας,
βασιλιάς της Μακεδονίας, λίγο καιρό μετά την ήττα του από τους Ρωμαίους το 168 πΧ,
προσήλθε στον νικητή του Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο και γονάτισε ικετεύοντας σωτηρία για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ο
Λ.Α.Π τότε τον επιτίμησε δριμύτατα, γιατί υποβάθμιζε τη σημασία της νίκης του –
νίκη που φαινόταν προφανώς μικρότερη εφόσον είχε επιτευχθεί εναντίον ενός αντιπάλου με τέτοια
συμπεριφορά….
Η τρέχουσα αντιφασιστική νίκη εναντίον της Χρυσής
Αυγής, φαίνεται και είναι προφανώς μικρότερη, με τρεις ανεξαρτητοποιήσεις
βουλευτών, με έναν που επικαλείται από το βήμα της Βουλής μέτρια έως πλήρη
σύγχυση, καθώς επίσης την ΠΑΣΟΚική του
προέλευση.
«Απ’ ολότελα όμως καλή κι η
Παναγιώταινα», που λένε : Η νίκη είναι νίκη έστω και ολίγον σικέ, κατά πως
υπαινίχθηκε η χρυσαυγίτισα βουλευτίνα κυρία Ζαρούλια , που έκανε βαρύτατο υπαινιγμό κατ’
αγνώστων, κουνώντας στην αίθουσα της Βουλής
30 ευρώ….
Η Κυβέρνηση
θέλει να κουρέψει – χωρίς να μπορεί να ξεριζώσει – τη Χρυσή Αυγή: Θέλει να κουρέψει τους ψήφους της, για ευνόητους λόγους. Δεν μπορεί να την ξεριζώσει
όμως, γιατί ο εθνικιστικός ναρκισσισμός
εξεγείρεται ενώπιον των εθνικών ταπεινώσεων, γιατί η εξαθλίωση δεν ακυρώνεται, γιατί
η ίδια βλέπει ευνοϊκά τη χρήση του μεταναστευτικού ρεύματος ως
εφεδρικού στρατού εργασίας- θα πούμε ,για να ξεσκουριάσουμε και λίγο τα μαρξιστικά μας…