Ο
ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος παραιτήθηκε από τη λίστα των Οικολόγων Πράσινων
(είχε έλθει δεύτερος μετά τον Πισσία) καταγγέλλοντας (ηλεκτρονικό ΠΟΝΤΙΚΙ,
4.2.14)ότι το κόμμα έχει παγιδευτεί σε ένα κύκλο εσωστρέφειας «λόγω της κυριαρχίας μιας
μειοψηφίας που με μικρο-μηχανισμούς, διαδικασίες, πελατειακές σχέσεις και
ίντριγκες καταφέρνει και ανατρέπει στην πράξη αποφάσεις της μεγάλης πλειοψηφίας
των μελών για αλλαγές και στροφή προς την κοινωνία».
Όλο αυτό
φαίνεται αλλόκοτο, αν σκεφθεί κανείς ότι ο Χρυσόγελος θεωρήθηκε ως εμπνευστής της μαζικής εισαγωγής ΠΑΣΟΚων στο χώρο
των ΟΠ . Το αλλόκοτο επίσης έγκειται στη μομφή της εσωστρέφειας, που απευθύνει
ο Ν.Χ εναντίον των αντιπάλων του : Γιατί ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες
του ,
στο μέσο μιας κατακλυσμιαίας κρίσης της ελληνικής κοινωνίας, επιδίδονταν
κυρίως σε περιβαλλοντισμό, υποβαθμίζοντας
τα μεγάλα αναδιανεμητικά προβλήματα σε
εσωτερικό και διεθνές επίπεδο – δηλαδή ως ταξικά αφενός προβλήματα και αφετέρου
ως προβλήματα γερμανικής αποικιοκρατίας και ιμπεριαλισμού.
Δηλώνει επί
πλέον ο Χρυσόγελος : «… δεν πρόκειται να
εμπλακώ σε κομματικά σχέδια άλλων πολιτικών χώρων, αφού οι επιλογές μου
παραμένουν πράσινες. Σίγουρα, όμως, χρειάζεται μια εναλλακτική πράσινη πολιτική
παρέμβαση που θα διαμορφωθεί με τη συμμετοχή ενεργών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα
προωθούν ανατροπές και μεταρρυθμίσεις, λύσεις στα προβλήματα της ανεργίας, της
οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, του δημοκρατικού ελλείμματος.
Η συνάντηση της πλειοψηφίας των μελών των Οικολόγων Πράσινων, που είναι
πράγματι κοινωνικά ενεργοί πολίτες, με δημιουργικές δυνάμεις μέσα στην κοινωνία
μπορεί να κάνει την διαφορά, υπερβαίνοντας
το σημερινό κομματικό σχήμα»
Τέσσερεις
παρατηρήσεις επί των υπογραμμίσεων :
-
Η «συμμετοχή ενεργών πολιτών» υπονοεί αλλαγή εσωκομματικών συσχετισμών με στόχο την ανατροπή
της ειλημμένης απόφασης των ΟΠ. Ο ΝΧ κάτι ξέρει από αυτά – όταν λ.χ. ανέτρεψε απόφαση μη εκλογής του στην αφετηριακή φάση δημιουργίας των ΟΠ και στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί.
-
Η «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» αποτελεί μια ακόμη «χοντρή»
υπεκφυγή, του ΝΧ αλλά και του ευρύτερου χώρου, προς
το μέλλον. Σήμερα το θέμα είναι τι
έχει προκύψει και τι μπορεί να προκύψει
από τη συγκεκριμένη, ανολοκλήρωτη Ευρώπη. Όλα τα άλλα είναι ρίψη της μπάλας
εκτός πεδιάς…
-
Το «δημοκρατικό έλλειμμα» συνιστά ευφημισμό και ποσοτική
αντιμετώπιση της συνταγματικής και δικαιϊκής εκτροπής στην Ευρώπη. Είναι ισοδύναμο της έκφρασης «ολίγον
έγκυος» ή «ολίγον πεθαμένος», αντανακλά δε την αδυναμία του ΝΧ να δηλώσει ευθέως τη
νεοφιλελεύθερη ευρωεξαθλίωση σε θεσμικό επίπεδο.
-
Η «υπέρβαση του
σημερινού κομματικού σχήματος»…. Αυτό κι
αν είναι προαναγγελία «έφεσης» του ΝΧ εναντίον
του πρώτου αποτελέσματος των εσωκομματικών εκλογών !
.