Κώστα, ωραίο το κείμενό σου στην ΑΥΓΗ, καλό είναι να λέγεται και κάτι για τους συντρόφους/ισες που όταν μαζευτούν πολλοί και αυγατάνει η δύναμή τους, κάνουν σα να σφύριξε ο διαιτητής πέναλτυ στην ομάδα τους, ενώ η μπάλα παιζόταν στη σέντρα…Καλώς έκανες αναφορά στο πολιτικό πολιτισμό που επιβάλλει να σεβόμαστε τους αντιπάλους – κι όχι να τους γιουχαϊζουμε ενώ τους έχουμε καλεσμένους . Καλώς υποκίνησες – στον υποφαινόμενο τουλάχιστον – ορισμένους συνειρμούς για την αξία κάποιων κυριλέ αξιών – π.χ το να εκτιμάς τη παρουσία ξένων αγωνιστών και να το βουλώνεις, όταν αυτοί μιλάνε από του βήματος…
Κώστα, δικαιώνεις τη ψήφο που σου έδωσα στο συνέδριο, αλλά ρε μπαγάσα, τι την ήθελες εκείνη την υπόσχεση που μου είχες δώσει προ συνεδρίου, ότι αμέσως μετά από αυτό, στις 15 του μηνός, θα ασχοληθούμε με τα θέματα της Αττικής Συνεργασίας; Το ξέρεις ότι μια φορά κι έναν καιρό, με κάτι τέτοιες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις ο Συνασπισμός «κατάφερνε» να διώχνει τους ανθρώπους που τον πλησίαζαν;
http://www.avgi.gr/article/683501/asximes-pleures-tou-sunedriou-mas