Εκτός από κάποιες περιπτώσεις όπου γίνεται συστηματική συλλογή στοιχείων για την κατανόηση
της συμπεριφοράς του εκλογικού σώματος, οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι μάλλον «ψυχανεμίσματα» ….
Με αυτή την
επιφύλαξη προς εαυτόν και αλλήλους, καταθέτω κι εγώ τη δική μου απόπειρα μαζικής
ψυχανάλυσης (!) των ανθρώπων που ψήφισαν στις 6 Μαίου : Λέω λοιπόν ότι οι πολίτες ψήφισαν προπάντων αντιμνημονιακά, ότι ψήφισαν ενάντια
στον όλεθρο που έφεραν στη χώρα οι φορείς και απολογητές της υποτέλειας, ότι
καταδίκασαν το ψέμα των πράσινων Μυγχάουζεν
. Ότι αποδοκίμασαν τον επαμφοτερίζοντα λόγο
και την ασάφεια - τους κολοτούμπες εν ενεργεία ή σε
διαθεσιμότητα.
Πέρα από το μνημόνιο, έγιναν διάφορες απόπειρες για
την εισδοχή θεμάτων δευτερεύουσας ή τριτεύουσας σημασίας στη προεκλογική ατζέντα …Το μεταναστευτικό ήταν
ένα τέτοιο θέμα, όπως επίσης ήταν τα ζητήματα ποιότητας ζωής, της ενέργειας, των
εξορύξεων, της διαχείρισης αποβλήτων, της
διαχείρισης των κοινόχρηστων χώρων. Με την εξαίρεση του μεταναστευτικού, τα
υπόλοιπα ζητήματα απαιτούσαν μια φωνή ισχυρή,
τεκμηριωμένη και εμπνευσμένη, που θα έδειχνε τη συνάρτηση του οικονομικού περίγυρου (Μνημόνιο) με την
καταβύθιση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος. Δυστυχώς, για πολλούς
λόγους, αυτή η φωνή έμεινε ψίθυρος….
Όσον αφορά
το «μεταναστευτικό» - αν υποθέσουμε ότι έγινε μετανάστευση στη χώρα μας και όχι
εισοδισμός – η συζήτηση έγινε στο άρπα κόλλα και υπό το κράτος εκατέρωθεν
κραυγών : Από τη μια πλευρά ο αριστερισμός αμφισβήτησε για πολλοστή φορά το
δικαίωμα της ελληνικής κοινωνίας να ελέγχει τον εθνικό χώρο , από την άλλη
πλευρά η Χρυσή Αυγή αξιοποίησε την αποδιοργάνωση και το χάος που προκάλεσε η
παρουσία μεταναστών σε διάφορες περιοχές. Τελικά τα αισθήματα απόγνωσης και αποξένωσης των
πολιτών από τη πολιτική σκηνή συν την αριστερίστικη ανευθυνότητα, κατάφεραν να ανεβάσουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής και να την φέρουν εκεί που είναι…