Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Η Άννα Βαγενά τα χώνει , ως συνήθως…..



Tα γεγονότα είναι πεισματάρικα – που έλεγε ο αείμνηστος Κάρολος…Κατεβαίνω στην είσοδο της πολυκατοικίας  όπου μένω, στη Κυψέλη,  σήμερα το πρωϊ, κι εκεί, στην είσοδό της, εντός του κτιρίου,  ένας μαύρος κατουράει σε μια γωνιά, και μάλιστα συνεχίζει να κατουράει χωρίς να δίνει  σημασία στις διαμαρτυρίες μου…. Ερώτημα κρίσεως προς τους αναγνώστες αυτού του μπλογκ : Μήπως είμαι ρατσιστής που καταθέτω αυτή τη μαρτυρία;


Η κυρία Άννα Βαγενά, περί της οποίας αναφέρθηκα  στο     http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2012/03/blog-post_19.html


       είχε την ευθύτητα και την παρρησία να καταθέσει ανάλογες, πολύ πιο δραματικές  μαρτυρίες  για τη κατάσταση του αθηναϊκού κέντρου. Το έκανε όπως το κάνουν χιλιάδες  άλλοι, που διαπιστώνουν αυτό το θλιβερό κατάντημα. Το έκανε πρόσφατα και ο Φίλιππος Φιλίππου, συγγραφέας μυθιστοριογράφος, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο διαδικτυακό κανάλι  Greekarchitects : Ο οποίος  Φιλίππου  έδωσε το 2000  ένα μοναδικό πόνημα («Ομόνοια»), με εξαιρετικές αφηγήσεις για την Ομόνοια των μαγαζιών, των ποδοσφαιρικών μαζώξεων, του πατσά, των επαρχιώτικων στεκιών, των  μπασκετικών θριάμβων και των λουτρών  στα συντριβάνια της. Τι είναι όλοι αυτοί, οι νοσταλγοί, οι άνθρωποι με τη ψυχή μαυρισμένη, που διηγώντας τη παλιά λειτουργικότητα του κέντρου κλαίνε;  Μήπως είναι ρατσιστές;


Η Άννα  Βαγενά θα μπορούσε να είναι μια προοδευτική κυρία των βορείων προαστίων, όμως η ζωή την έφερε στο μετερίζι του Κεραμεικού,  στην πρόκληση  που αποτελεί η λεγόμενη λαθρομετανάστευση : Και λέω «λεγόμενη» λαθρομετανάστευση γιατί  ο όρος αυτός, όπως εν πολλοίς και ο όρος «μετανάστευση», είναι καθαρός ευφημισμός . Γιατί στην Αθήνα και ειδικά στην Ελλάδα, αυτό που υπήρξε δεν ήταν μετανάστευση αλλά  διείσδυση πληθυσμών, με αποτέλεσμα δυο επιβαρύνσεις : Από τη μια πλευρά  των κατοίκων των μη προνομιακών συνοικιών και περιοχών, κι από την άλλη  της ολότητας της χώρας σε σχέση με την ολότητα της ΕΕ – λόγω της βλακώδους νομιμοφροσύνης της Ελλάδας προς την ευρωπαϊκή «οικογένεια».


Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση, η πρόταση  που διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο   για τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων στους «εισοδιστές» εντός του ελληνικού χώρου  είναι αναμφίβολα θετική. Κι ακόμη  μπορεί να αποτελέσει ξεκίνημα για  ψυχραιμότερες και «ολιστικότερες»  σκέψεις περί μετανάστευσης, περί διεθνών ανισοτήτων, περί συλλογικής ευθύνης για τη διεθνή φτώχεια….
Η Άννα Βαγενά πρόσφατα έδωσε συνέντευξη   στο ΜΟΝΟ στη Βασιλική Σιούτη,  όπου  και αναφέρεται σε πολλά και διάφορα.  Για τη περιοχή του Κεραμεικού λέει :  


«Δεν μπορούμε να μπούμε και να βγούμε, ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πόρτα. Μην κοιτάτε σήμερα με τις σκούπες και τις παρασκούπες. Σήμερα είναι παράδεισος η περιοχή. Το μεγάλο μας πρόβλημα εδώ είναι το εμπόριο ναρκωτικών και η χρήση στους κάθετους δρόμους. Ανοίγουμε τις πόρτες και είμαστε μέσα στα αίματα με σωριασμένους χρήστες έξω από τα σπίτια μας. Εδώ κοιμούνται, εδώ αφοδεύουν. Η μαφία των ναρκωτικών της περιοχής είναι Σομαλοί. Σε αυτούς έχει περάσει φαίνεται το εμπόριο ναρκωτικών εδώ στην περιοχή. Εγώ κάνω συνέχεια υπομνήματα, σχεδιαγράμματα όπου τους δείχνω τα σημεία με το πρόβλημα, αλλά η πολιτεία δεν κάνει τίποτα»


Η Βαγενά αναφέρεται στην υπόθεση της 12ωρης (!)  παραμονής της υπό τη σημαία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, μέχρι την διαγραφή της λόγω καταψήφισης του Μνημονίου..Η ίδια εκφράζει  την ανησυχία της για την άνοδο της Χρυσής Αυγής , τοποθετεί τον εαυτό της στην Αριστερά και δηλώνει  την άρνησή της να ενταχθεί στο συνδυασμό Κατσέλη-Καστανίδη .
Όλη η συνέντευξη στο http://monopressgr.wordpress.com/2012/04/12/anna-vayena/