“Αρχίζοντας από το Μηδέν”, του Μιχάλη Μιχελή

Οι    «προγραμματικές σκέψεις»     για την      παραγωγική  ανάκαμψη,  του  σεσημασμένου οικολόγου Μιχάλη Μιχελή,  όπως   εκτίθενται  σε αυτό το κείμενο, δεν εντρυφούν ιδιαίτερα στο ζήτημα της  παραγωγής  ενός εξωφρενικού  οικονομικού πλεονάσματος,    το   οποίο   απαιτείται για  να    εξοφληθεί το ελληνικό χρέος ,  λόγου χάρη,     πριν το 2150μΧ… Παρ’ όλα αυτά είναι σκέψεις  ενδιαφέρουσες ,    ιδιαίτερα μάλιστα  διότι    αναφέρονται σε     διεθνή παραδείγματα.

Γράφει ο Μιχελής :

Η Ελλάδα σήμερα πρέπει να πάρει παραδείγματα, πρέπει να ενσωματώσει πρακτικές, πρέπει να επεξεργαστεί προτάσεις, που εφαρμόζονται, στις αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις. Δηλαδή τη φτηνή παραγωγή. Την καινοτομία, αλλά προ παντός τον οικολογικό ορθολογισμό. Όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα, που θα δώσουν ζωή σε κάθε τόπο, που θα ενδυναμώσουν την αλληλεγγύη, που θα φέρουν εισόδημα, αλλά με την πρακτική και ηθική δέσμευση της οικολογικής εγκράτειας.

Και κατά την άποψή του,  «το μόνο  που χρειάζεται σπρώξιμο, είναι μια κίνηση, ενεργοποίησης των νέων, για να πάνε εκεί, που θα δημιουργηθούν οι ευκαιρίες. Ένα πρόγραμμα «μνημονιακής πειθαρχίας» και κοινωνικής διορατικότητας, που μπορεί να συνθέσει ο Οικολογικός χώρος. Ένα παραπλήσιο δηλαδή μοντέλο, που έφτιαξαν οι Ιάπωνες και οι Κορεάτες στις δεκαετίες του ’50-’60.»

Σημειώνω αυτό το περί "μνημονιακής πειθαρχίας"  - έστω και εντός εισαγωγικών τοποθετημένο.....Έχει κάτι από αναφορά για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου....

Όλο το άρθρο του Μιχελή στο  http://oikologein.blogspot.com/