Για το καθεστώς Χριστόφια στην Κύπρο, έχουμε πει πολλά και διάφορα : Για τις αντιδημοκρατικές του δράσεις εναντίον της αντιπολίτευσης, για την ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει, για την ενδοτικότητά του απέναντι στον τουρκικό παράγοντα, για την ανοχή έως και «νομιμοποίηση» του Αττίλα μέσω των διαπραγματεύσεων και συνευρέσεων με τους εκπροσώπους του κατοχικού καθεστώτος. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι στις 11 Σεπτεμβρίου στην Κύπρο, προετοιμάζεται μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, παγκυπριακού αλλά (πιθανόν)και πανελλαδικού χαρακτήρα, με αίτημα την απομάκρυνση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. .. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση των ενεργειακών πεπραγμένων του καθεστώτος Χριστόφια, γραμμένη από τον Μενέλαο Τασιόπουλο στο Newscode.gr , που αξιολογεί μάλλον θετικά την στάση της κυπριακής κυβέρνησης στο μεγάλο πρόβλημα των υδρογονανθράκων και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Ο συγγραφέας του άρθρου θεωρεί πως
« Η Λευκωσία … σε αντίθεση με την Αθήνα τη τελευταία διετία, έχει αναπτύξει μια αποφασιστική οικονομική και πολιτική διπλωματία, που της επιτρέπει σήμερα να προχωρήσει το εθνικό της πλάνο για την ενέργεια, που θα αντιμετωπίσει και τα όποια οικονομικά προβλήματα της έχει δημιουργήσει η ένταξή της στην ευρωζώνη».
Υπογραμμίζοντας την σαφή εναντίωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Αμερικής στα τουρκικά σχέδια παρεμπόδισης των κυπριακών ερευνών για υδρογονάνθρακες, ο Μ. Τασιόπουλος απαριθμεί κάποιες «θετικές δράσεις» που προφανώς πιστώνονται στην κυπριακή κυβέρνηση :
«Πρώτον προχώρησε στη θέσπιση και τον ορισμό της ΑΟΖ της. Δεύτερον συγκρότησε άξονα – στρατηγική συμμαχία , με το Ισραήλ, που και αυτό έχει συμφέροντα από την έρευνα και την εξόρυξη των ορυκτών και του αερίου στην περιοχή . Τρίτον η Λευκωσία επέδειξε αποφασιστικότητα ως προς το χρονοδιάγραμμα που προέκρινε και είναι αμέσου δράσης. Τέταρτον προεξόφλησε την οργίλη αντίδραση της Άγκυρας και υπολόγισε δημιουργικά τα περιορισμένα περιθώρια που έχει ο Ερντογάν να προχωρήσει σε στρατιωτικού χαρακτήρα αντίποινα, σε βάρος της Κύπρου».
Απομένουν βεβαίως διάφορα ερωτήματα, που αξίζει να συμπεριλαμβάνονται και να συνεκτιμώνται σε μια γενικότερη συζήτηση :
Σε αυτή τη συγκυρία, είμαστε υποχρεωμένοι σε συμμαχίες μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας με το Ισραήλ, ανεξάρτητα από την επιθετική πολιτική του έναντι των Παλαιστινίων και με γνώμονα την αντιπαλότητά του με την Τουρκία;
Πρέπει σήμερα, να προωθήσουμε για οικονομικούς λόγους την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο, ανεξάρτητα από το τεράστιο δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που προσφέρει η συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου