ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΑ «ΓΕΡΟΝΤΟΠΑΛΙΚΑΡΟ»

Παρά την προ δεκαμήνου απογραφή του συνολικού αριθμού υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που έδειξε αναντίρρητα ότι ο αριθμός τους δεν ξεπερνάει τις 760.000 έναντι των 1.100.000 που «υπολόγιζαν» η «Καθημερινή», το «Έθνος» και άλλοι, πρόσφατα ένας πολιτικός αρχηγός (Καρατζαφέρης) αναφέρθηκε στον αριθμό 1. 200.000 δημοσίων υπαλλήλων, σε τηλεοπτική του παρουσία…

Οι έχοντες στοιχειώδες νιονιό σ’ αυτή τη χώρα, κατανοούν πλήρως τη χρησιμοποίηση του δημοσιοϋπαλληλικού χώρου ως σάκου πυγμαχίας για το «ξέδωμα» του ιδιωτικού τομέα…Πρόκειται για μια διχαστική λογική, που λανσάρει κατά καιρούς η Κυβέρνηση και οι παραστεκάμενοί της : Οι οποίοι φυσικά δεν θέλουν να αναβαθμίσουν τους ιδιωτικά απασχολούμενους, αλλά να υποβαθμίσουν τους απασχολούμενους του δημοσίου. Και στη συνέχεια «έχει ο θεός», όλο και θα βρουν κάποιον να «εξέχει», οπότε και θα συνεχίσουν να επιδίδονται στο σπορ της διέγερσης του κοινωνικού φθόνου και της εξίσωσης προς το χειρότερο….Κι από κοντά στην όλη υπόθεση εμφανίζονται και κάποιοι αριστεροί, που κι αυτοί ανεμίζουν τη σημαία της ισότητας για να επιτεθούν στο «υπαρκτό κράτος», ξεχνώντας βέβαια ή ουδόλως ενθυμούμενοι ότι οι δημόσιες λειτουργίες και ρυθμίσεις εντάσσονται στο DNA της Σοσιαλιστικής ιδέας. Ξεχνώντας ότι ο δημόσιος τομέας έχει τη δυνατότητα να είναι εργαλείο για τον έλεγχο της οικονομικής συγκυρίας, για την αντιμετώπιση έκτακτων κοινωνικών αναγκών, για την αλληλεγγύη και την ποιότητα ζωής : Και αντί να ενισχύουν αυτή τη δυνατότητα, αντί να ασκούν εποικοδομητική κριτική, ασχολούνται επιμελώς με την θεραπεία του πονοκεφάλου δια της μεθόδου του αποκεφαλισμού…

Πρόσφατα, μια δημοσκόπηση της Public Issue για λογαριασμό της Καθημερινής και του ΣΚΑΪ, έδειξε ότι το 74% και το 58% των ερωτηθέντων , τάχθηκαν υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και κατά της μονιμότητας στο Δημόσιο αντίστοιχα….Στη συγκεκριμένη κατάσταση πραγμάτων, με την συστηματική, διοικητική και πολιτική δολιοφθορά εναντίον του κράτους από τον επιχειρηματικό και «κομματικό» τομέα, η συγκεκριμένη στάση των πολιτών εξέφραζε οπωσδήποτε μια υποχωρητικότητα και έναν «πραγματισμό» - αλλά όχι οπωσδήποτε και τη βαθύτερη σύμπλευσή τους με την εργοδοτική εξουσία…Όσον αφορά την υπόθεση της μονιμότητας στο δημόσιο, θα ήθελα να ξέρω ποια είναι η άποψη των πολιτών όσον αφορά τον περιορισμό της εργοδοτικής εξουσίας στις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Αλήθεια, τους ρώτησε κανείς γι αυτό;

Ο πολιτικός και κοινωνικός έλεγχος του δημόσιου τομέα είναι μέσο για την ανάπτυξη της αποτελεσματικότητάς του, το ίδιο ή και περισσότερο δραστικό από την εργοδοτική εξουσία. Οι ξεστρατισμένοι «προοδευτικοί» καλό θα ήταν να εντρυφήσουν σε παραδείγματα ανθρώπων που με τη στάση τους- έστω και με διάφορες αδεξιότητες ή ατοπήματα – υπηρετούν αυτό τον έλεγχο. Παράδειγμα ένας 83χρονος συνταξιούχος, που διαμαρτυρήθηκε έντονα για την καθυστέρηση της άδειας παραμονής της αλλοδαπής συζύγου του από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Μετά από μήνυση του τότε διευθυντή της Διεύθυνσης Αστικής Κατάστασης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ο συνταξιούχος παραπέμφθηκε σε δίκη, για τις πράξεις της συκοφαντικής δυσφήμισης και της εξύβρισης.

«Έπεσα θύμα της εκδικητικής μανίας των υπαλλήλων. Δεν μετανιώνω για τις εκφράσεις μου. Δεν διέπραξα έγκλημα με μάσκα και Καλάσνικοφ. Ενήργησα αντρίκεια και καθαρά και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό που έκανα», είπε ο συνταξιούχος κατά την απολογία του στη δίκη , που κατέληξε στην καταδίκη του στην εφέσιμη ποινή των έξη μηνών με αναστολή…
Για τη δίκη και την απόφαση του δικαστηρίου, δεν έχω να πω τίποτε. Για το άτομο όμως αυτό, για την έμπρακτη συνεισφορά του στην υπόθεση της αναβάθμισης του δημόσιου τομέα δια μέσου της κριτικής, δεν μπορώ παρά να πω : Τι παλικάρι, τι ποιότητα ανθρώπου, τι μάχιμο πνεύμα ! Θα ήθελα πραγματικά να του σφίξω το χέρι και να τον συγχαρώ….

YΓ. Άντλησα το εν όψει σκίτσο - τόσο θαυμάσιο - από το http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html . Μπράβο στον δημιουργό του !