Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Ο ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΣΤΟΠΙΑ


Από την εποχή του πρώτου λαλήσαντος Τόμας Μορ, η ουτοπία έχει γενικά «θετικό πρόσημο», είναι κάτι το παραδείσιο επί γης, είναι δυσεπίτευκτη αλλά ταιριάζει στους ανθρώπους καλών προθέσεων. Η «Δυστοπία» είναι το αντίθετο της Ουτοπίας. Και η δυστοπία του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου στο βιβλίο του για το 2017, είναι «η Ελλάδα υπό νέο-οθωμανική κατοχή»…
Η κάθε δυστοπία παίζει το ρόλο της : Λόγου χάρη το «1984» του Όργουελ μας υποψίασε για τον ολοκληρωτισμό, μας έβαλε σε σκέψεις για τη δυναμική κάποιων ορατών καταστάσεων. . Πριν μερικά χρόνια ο Κύπριος συγγραφέας Βάσος Φτωχόπουλος βρήκε έναν χαριτωμένο τρόπο για να μιλήσει για τον τουρκικό επεκτατισμό, συντάσσοντας σε κάποιο θεατρικό του έργο ένα σύστημα ποδοσφαιρικών προγνωστικών του μέλλοντος : Εκεί δυο από τις ομάδες που συμμετείχαν στους αγώνες ήταν ο «ΑΚΡΙΤΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»(!) και ο «Πρώην ΠΑΟΚ της πρώην Θεσσαλονίκης» ! Στον αντίποδα αυτών των δυστοπικών συλλήψεων είχαμε την ουτοπία που διατύπωνε παλιά ο Δημοσθένης Λιακόπουλος : Ο οποίος είχε ενημερωθεί, από πρώτο χέρι από κάποιους «γεροντάδες» (μοναχούς τουτέστιν…) ότι το 2024 και ειδικά ο μήνας Μάϊος, θα ήταν η περίοδος της παγκόσμιας επικράτησης του Ελληνισμού….Όλως παραδόξως, αυτός ο άνθρωπος, που μετά ένα διάστημα επινοούσε το εξαιρετικά πιασάρικο τηλεοπτικό μήνυμα «σηκωθείτε από ντιβάνια, κρεβάτια, σκαμνιά, καρέκλες, καναπέδες κλπ.κλπ.», διακινούσε ο ίδιος, σε εκείνη τη φάση, την άκρως καναπεδοκρατική ιδεολογία της (αδάπανης) κυριαρχίας του Ελληνισμού βάσει των εντολών της Θείας Πρόνοιας…
Στη παρουσίαση του βιβλίου του Παπαγιαννόπουλου στον Χολαργό(16.2.2011) τέθηκαν κάποια ενδιαφέροντα ζητήματα. Όπως λόγου χάρη το ζήτημα του «νέου πατριωτισμού» σε αντίθεση με κάποιον παλιό ή παρωχημένο, που τροφοδοτείται από ένα πνεύμα αντιπαλότητας έναντι όλων των λαών. Που χαρακτηρίζεται από μανία καταδιώξεως και αποφεύγει να σκιαγραφήσει ένα σύστημα συμβιωτικών σχέσεων με τους άλλους λαούς.
Και σε αυτή την εκδήλωση δεν έλειψε η έκφραση του γνωστού «προοδευτικού πνεύματος» της ευθύγραμμης διαδρομής της ιστορίας. Του πνεύματος που θεωρεί ο,τιδήποτε χρονικά επόμενο ως καλύτερο του χρονικά προγενέστερου, που προεκτείνει το παρόν στο μέλλον για να κηρύξει τις διαφορετικότητες υπό εξαφάνιση και για να εξορκίσει ένα βασικό εργαλείο της ιστορίας(τη βία) ως αναχρονισμό. Για να περάσει εν τέλει μια ιδεοληψία γραμμικής προόδου ως «προοδευτική» - παρά τον εμφανώς χιλιαστικό της χαρακτήρα. Είναι το πνεύμα που εκφράζεται από ανθρώπους όχι μόνο ανιστόρητους αλλά και ανίκανους να αξιοποιήσουν έστω και τη δική τους προσωπική πείρα, που αποδυναμώνουν συναγερμούς και αφοπλίζουν ψυχές. Και οι οποίοι τελικά είναι τόσο ανεύθυνοι, όσο και οι διακινητές της μπαρούφας περί παγκόσμιας επικράτησης του Ελληνισμού το 2024…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου