Για να πω το κρίμα μου, είχα διασκεδάσει τότε που ο Θοδωράκης άφησε κάτι «υπερπατριώτες» σύξυλους, χαριεντιζόμενος με τους Παπανδρέου και Ερντογκάν στην επίσκεψη του δεύτερου στην Αθήνα : Έχοντας ακούσει σε ανύποπτο χρόνο την ιδέα μιας κινηματογραφικής υπερπαραγωγής με θέμα τη ζωή του και με συντελεστή κάποιον της οικογένειας Παπανδρέου, κι ακόμη λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική κινητικότητά του στο παρελθόν από το ΚΚΕ έως τη Νέα Δημοκρατία, κρατούσα επιφυλάξεις για τα νέα «πατριωτικά επεισόδια» της μεγάλης και αντιφατικής πορείας του….
Τελικά τα πράγματα ήλθαν όπως ήλθαν, ο Μίκης ξαπόστασε για λίγο και μετά προς τη δόξα αποφάσισε να ξανατραβήξει. Τελευταίο του εγχείρημα αυτό της «ΣΠΙΘΑΣ», δηλαδή της δημιουργίας Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών, με μοναδικό του κίνητρο – κατά δήλωσιν του ιδίου :
«Να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθειά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα» .
«Ένθερμη λίαν η δήλωσις» του Μίκη - θα λέγαμε για να θυμηθούμε τον ήρωα του καβαφικού ποιήματος, που ήθελε να μένει « των ιερών Εβραίων ο υιός» αλλά τελικά ήταν βυθισμένος στον ηδονισμό και στην τέχνη της Αλεξάνδρειας…
«Να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθειά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα» .
«Ένθερμη λίαν η δήλωσις» του Μίκη - θα λέγαμε για να θυμηθούμε τον ήρωα του καβαφικού ποιήματος, που ήθελε να μένει « των ιερών Εβραίων ο υιός» αλλά τελικά ήταν βυθισμένος στον ηδονισμό και στην τέχνη της Αλεξάνδρειας…
Με τις 17.500 περίπου λέξεις του κειμένου της διακήρυξής του, γραμμένης σε πρώτο ενικό, ο Μίκης εκτόξευσε μια εγκυκλοπαίδεια εκεί που χρειαζόμασταν ένα μήνυμα λιτό και συνοπτικό. Εκεί που χρειαζόμασταν μια συνταγή , μας έγραψε μια Χημεία Τροφίμων…
Ομολογώ ότι δεν διάβασα τις πιο πολλές από τις 17500 λέξεις του κειμένου του Θοδωράκη, αν και σε αυτές που διάβασα βρήκα κάποια σημεία αξιόλογα. Όπως λόγου χάρη αυτά που αναφέρονται στον κακοποιό ρόλο της Γερμανίας ή στην πρόσφατη πολιτική αντιμετώπιση του χρέους από τη Δεξιά ουγγρική κυβέρνηση, σε αντίθεση με τα σοσιαλρετάλια που προηγήθηκαν……. Αξιόλογη επίσης βρήκα και την σύνοψη της πρότασής του για την αντιμετώπιση του χρέους :
Πρώτον: Πρέπει να απαλλαγούμε οριστικά και τελειωτικά από το Δημόσιο Χρέος. Διαφορετικά θα είμαστε αναγκασμένοι να δανειζόμαστε εσαεί για να πληρώνουμε τους τόκους και έτσι ανάμεσα στα δάνεια και στους τόκους ο Λαός μας θα περνά μια ζωή σερνάμενος σαν ερπετό μάλλον, παρά σαν άνθρωπος.
Δεύτερον: Για να εξοφλήσουμε το Δημόσιο Χρέος και για να εξασφαλίσουμε τα κεφάλαια για την αναγέννηση του Λαού και της χώρας, θα πρέπει:
α) Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας με εξαίρεση τις στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.
β) Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας
γ) Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια με εδικούς φόρους και τρόπους, ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
δ) Να δημιουργηθεί δημόσιος εθνικός τραπεζικός πυλώνας, που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ προς όφελος του λαού συμβάλλοντας στην εξόφληση του χρέους.
ε) Να διεκδικήσουμε διαγραφή μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
στ) Να διεκδικήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία
Δεύτερον: Για να εξοφλήσουμε το Δημόσιο Χρέος και για να εξασφαλίσουμε τα κεφάλαια για την αναγέννηση του Λαού και της χώρας, θα πρέπει:
α) Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας με εξαίρεση τις στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.
β) Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας
γ) Να υποχρεωθούν οι έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια με εδικούς φόρους και τρόπους, ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
δ) Να δημιουργηθεί δημόσιος εθνικός τραπεζικός πυλώνας, που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ προς όφελος του λαού συμβάλλοντας στην εξόφληση του χρέους.
ε) Να διεκδικήσουμε διαγραφή μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
στ) Να διεκδικήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τις λεγόμενες «πολεμικές αποζημιώσεις» από τη Γερμανία
Κατά τα άλλα, βρήκα αδικαιολόγητες τις βολές κάποιων περί αποσιώπησης του μηνύματος του Θοδωράκη (ΑΥΓΗ, 5.12.2010, στήλη «Ρήσεις και αντιρρήσεις»). Γιατί γενικά θεωρώ ότι ο διαπρεπής συνθέτης έχει υπερπροβληθεί ως πολιτικός...
Το σύνολο της διακήρυξης του ΜΘ στην Ελευθεροτυπία, Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010, http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=230108
*Μαζί με την Κατερίνα και τον Γιώργο Θαλάσση, ο Σπίθας ήταν γνωστός αντιστασιακός του παλιού παιδικού αφηγήματος της δεκαετίας του 50, «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ». Ο «Σεϊτάν Αλαμάν»(=ο σατανικός Γερμανός) ήταν ο εκπρόσωπος του κακού…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου