Το οικολογικό κίνημα συνδέθηκε με το σιδηρόδρομο και το τραμ σε μια σχέση σχεδόν «σιαμαία», όμως η πρωτογενής πηγή που οδήγησε σε αυτή τη διασύνδεση ήταν η άρνηση της «ιδιομεταφοράς», δηλαδή της εξατομικευμένης κυκλοφοριακής ενέργειας που έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην πολεοδομία. Βασική και θεμελιώδης σύλληψη αυτού του κινήματος ήταν η ανάγκη των συλλογικών και «ήπιων» συγκοινωνιών - μεταφορών, σε μια κοινωνία θριαμβεύοντος εγωϊσμού και επιδεικτικής κατανάλωσης. Και με βάση ακριβώς αυτή τη σύλληψη, κανένα μέσο μεταφοράς δεν θα έπρεπε να θεωρείται εκ προοιμίου «φιλικό» με το περιβάλλον και την κοινωνία, αν δεν εξετάζονταν πρώτα οι συγκεκριμένες επιπτώσεις του στο συγκεκριμένο σκηνικό.
Καταλαβαίνω τον έρωτα διαφόρων με το τραμ και τα Μου Σου Θου, όμως θεωρώ ότι η επιχειρηματολογία κάποιων άλλων υπέρ της ευελιξίας της χερσαίας μαζικής μεταφοράς, δεν είναι για πέταμα : Γιατί να προτιμηθεί το δύσκαμπτο τραμ και γιατί όχι το ηλεκτροκίνητο λεωφορείο εντός του αστικού ιστού, με παράλληλες προεκτάσεις των γραμμών του μετρό;
Δεν είμαι εχθρός του υπαρκτού τραμ, αλλά δεν νομίζω ότι οι αντίπαλοι του τραμ πρέπει να απαξιώνονται . Υπενθυμίζω κάποιες από τις συλλήψεις της δεκαετίας του 80 περί του(όντως ακριβότερου) μετρό, που δημιουργούσαν εντάσεις και μας κρατούσαν σε διανοητική φόρμα: Την ιδέα ότι το υπόγειο
«μικροπεριβάλλον» της μεταφοράς με το μετρό είναι καταθλιπτικό και συνιστά αρνητικό στοιχείο – που από ό,τι θυμάμαι είχε διατυπώσει σε άρθρο του ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, υποστηρίζοντας ότι αυτό το στοιχείο έπρεπε να συνεκτιμηθεί στη λήψη των αποφάσεων. Ή την ιδέα ενός υπέργειου αστικού τραίνου στηριγμένου σε πυλώνες, κατά το παράδειγμα της Ιαπωνίας, που θα άφηνε άθικτο τον επιφανειακό χώρο….
Η συζήτηση για το κυκλοφοριακό είναι μέρος μιας γενικότερης συζήτησης για την πολεοδομία, πρέπει δε να γίνεται χωρίς δογματισμούς και στερεότυπα. Θυμίζω ένα γνωμικό του Λε Κορμπυζιέ:
«Ο ήλιος, το πράσινο και ο χώρος, είναι τα πρώτα υλικά της πολεοδομίας». Η συζήτηση για το τραμ σχετίζεται με το θέμα του επιφανειακού χώρου,με την ποσότητα και ποοιότητά του. Γι αυτό δεν πρέπει να την αποφύγουμε ή να την υπονομεύσουμε….
Έχουμε και λέμε λοιπόν :Ακολουθεί η
«διακήρυξη» (πολύ βαρύγδουπο μου φαίνεται, αλλά ας το πάρει το ποτάμι…) της ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜ…
Το τραμ αποδείχτηκε ακατάλληλο για την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας καθώς δεν χωράει πουθενά. Χωρίς να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό δημιούργησε πολλά και σοβαρά προβλήματα:
Στις συγκοινωνίες με την απορρόφηση πόρων, την κατάργηση Λεωφορειακών Γραμμών και την κατάσχεση λωρίδων κυκλοφορίας.
Στο κυκλοφοριακό επιβαρύνοντάς το αναίτια και δημιουργώντας έμμεση και άμεση ρύπανση (ηχορύπανση, κραδασμούς…).
Στους δημότες, στερώντας τους ακόμα και τον ύπνο, διχοτομώντας την πόλη τους και μειώνοντας την εμπορική και λειτουργική αξία των ακινήτων.
Στους επαγγελματίες στους οποίους περιόρισε τις εργασίες από όπου πέρασε, μέχρι και το κλείσιμο των επιχειρήσεων σε κάποιες περιπτώσεις.
Στο περιβάλλον αφού συνδέθηκε με την κοπή χιλιάδων δέντρων, και τον ακρωτηριασμό των πεζοδρομίων και της παραλίας.
Στους κατόχους ΙΧ, στερώντας τους χιλιάδες θέσεις ΝΟΜΙΜΗΣ στάθμευσης, στους δικυκλιστές και στους πεζούς αυξάνοντας τους κινδύνους στη μετακίνησή τους .
Το ογκώδες τραμ-τρένο, που παρά τις προσφορές κυκλοφορεί άδειο, επιβλήθηκε με τα ΜΑΤ και έχει προκαλέσει ακόμα και θανατηφόρα ατυχήματα.
Οι παρακάτω πολίτες διαπιστώνουν τα προβλήματα που δημιούργησε το τραμ, αποφασίζουν να μην παραμείνουν παθητικοί θεατές και συστήνουν την ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜ, με στόχους :
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ. Το πράσινο και τα πεζοδρόμια να αποκατασταθούν και ο χώρος που σήμερα κατέχει να αποδοθεί στα πραγματικά μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς στους πεζούς και στο ποδήλατο.
Να διατεθούν οι εθνικοί και κοινοτικοί πόροι στα λεωφορεία, στα τρόλεϊ και στο μετρό.
Να καταγραφούν λεπτομερειακά τα ατυχήματα.
Να ζητηθούν, με προσφυγές στη Δικαιοσύνη, κάθε είδους αποζημιώσεις όπως για την μείωση της εμπορικής αξίας των ακινήτων, τα απολεσθέντα κέρδη των επαγγελματιών κτλ.
Και τέλος να καταρριφθεί ο μύθος ότι το τραμ αποτελεί την
Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ, μ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ/ ΑΡΑΠΗ ΒΙΚΥ, ΒΟΥΛΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ/ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ/ ΒΡΕΛΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ/ ΔΕΛΗΝΤΑΔΑΚΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ μ Δ.Σ. ΙΝΚΑ/ΓΟΚΕ/ ΙΑΤΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΛΕΝΑ, Π ΦΑΛΗΡΟ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ/ ΚΑΡΑΒΑΣ ΒΛΑΣΣΗΣ, ΑΘΗΝΑ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΣ/ ΚΑΡΟΥΜΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, Ν. ΣΜΥΡΝΗ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ/ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ/ ΚΩΣΤΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ, ΑΘΗΝΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΒΙΟΖΩ /ΛΑΓΩΝΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, Ν ΣΜΥΡΝΗ, ΧΗΜΙΚΟΣ/ ΛΙΑΚΑΚΟΥ ΖΗΝΟΒΙΑ, Ν. ΣΜΥΡΝΗ, ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑ/ ΛΟΥΚΑ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΠΕΙΡΑΙΑ, μ Δ.Σ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ/ ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ/ ΜΥΤΑΛΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, Ν ΚΟΣΜΟΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ/ ΜΩΡΕΤΗ ΑΝΘΗ, ΑΘΗΝΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ/ ΠΑΠΑΔΕΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΣΤΙΟΠΛΟΩΝ ΟΤΕ/ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΑΘΗΝΑ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΙΚΗΣ Ε.Κ. (ΜΟΤ.Ε.Κ.) / ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ ΜΑΡΙΑ, ΑΘΗΝΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ/ ΣΩΤΗΡΧΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ, ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ/ ΧΑΤΖΗΠΑΡΑΣΧΟΥ ΤΑΣΟΣ, ΑΘΗΝΑ, μ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ/ ΧΙΝΤΖΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗΣ, ΑΘΗΝΑ, μ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου