ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ

Τι θέλει να γίνει το Κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, μέσα σε συνθήκες κακοποίησης της Δημοκρατίας και παρα- χάραξης του Ελληνικού Συντάγματος , «τοις ΔΝΤ ρήμασι πειθόμενοι»;

Μέσα σε μια κατάσταση υποταγής του ευρωπαϊσμού στη δολιότητα του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου;

Μέσα σε ένα τοπίο σύνδεσης του «πράσινου» με τη νερόβραστη κριτική της διεθνούς χρηματιστικής λωποδυσίας και των εμπόρων όπλων;

Ας δούμε πως βλέπει το ζήτημα ο Σάκης Κουρουζίδης, δντης και ιδρυτής της «Ευώνυμης Βιβλιοθήκης», ιδρυτικό μέλος του νέου κόμματος που προέκυψε από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

"Θέλουμε να γίνουμε η σύγχρονη δημοκρατική, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική, πράσινη αριστερά.

Αυτή που έχει επίγνωση των ορίων που η γενικευμένη ταξική οπτική έχει στην ανάλυση των μεγάλων σύγχρονων οικουμενικών προβλημάτων. Η αριστερά που αναζητά να φωτίσει τα προβλήματα αυτά πέρα από την ομπρέλα του καθολικού «οικονομισμού» της κλασικής αριστερής σκέψης. Η αριστερά που πιστεύει ότι το αδιέξοδο κυνήγι της αυξημένης οικονομικής διεκδίκησης φτωχαίνει την ποιότητα της ζωής, την καθηλώνει σε μη δημιουργικά πεδία, απονευρώνει την πολιτική διεκδίκηση από αιτήματα που εμπλουτίζουν τα ποιοτικά στοιχεία της ζωής, αυτά με δημιουργικό, πνευματικό, πολιτιστικό περιεχόμενο.

Ο φαύλος κύκλος που το μοντέλο του καταναλωτισμού επέβαλε στις σύγχρονες κοινωνίες, φέρει και τη σφραγίδα της αριστεράς.

Είμαστε η αριστερά που έχει κατανοήσει την ανάγκη στρατηγικής σύμπλευσης με τον οικολογικό χώρο, τώρα που η περιβαλλοντική διάσταση ξεπέρασε τα στενά κλαδικά της πλαίσια και απέκτησε τη σημασία της καθολική οπτικής στην αναπτυξιακή προοπτική.

Να γίνουμε η αριστερά της αειφόρου ανάπτυξης στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της κλιματικής αλλαγής και μάλιστα στην εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Η αριστερά στην εποχή της «Κοινωνίας των Πολιτών», η οποία απευθύνεται σε πολίτες με άποψη, με εκφρασμένη δημιουργική διάθεση, με αυτονομία, δημοκρατία και ελευθερία στην οργάνωση και δημόσια παρουσία τους. Η οποία έχει κατακτήσει την αξία του πλουραλισμού και της διαφορετικότητας ως αναγκαίου χαρακτηριστικού για το νέο πλαίσιο συνύπαρξης των πολιτών οι οποίοι επιθυμούν να ασκήσουν τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις του ενεργού πολίτη. Να είμαστε η αριστερά που σέβεται, θα στηρίζει και ακουμπά διακριτικά στο χώρο αυτό, αποδεχόμενη τον διακριτό του ρόλο.

Η αριστερά των ισχυρών μεταρρυθμιστικών αλλαγών, των μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών για το κλίμα, το οποίο θεωρεί ως πρόβλημα που συμπυκνώνει όλες τις αντιφάσεις ενός στρεβλού αναπτυξιακού προτύπου που κυριάρχησε και σφράγισε τη φάση της «βιομηχανικής κοινωνίας».

Η αριστερά που θα αναδείξει το νέο ενεργειακό πρότυπο που θα στηρίζεται στην εξοικονόμηση, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τις καθαρές τεχνολογίες, τις καινοτομίες μέσα σε ένα σύγχρονο πλαίσιο οργάνωσης του χώρου, των φυσικών πόρων και οικοσυστημάτων.

Η αριστερά που θα ανακηρύξει την «αυθαιρεσία» κάθε είδους, ως τον μεγαλύτερο εχθρό του περιβάλλοντος, φυσικού, γεωργικού και οικιστικού.

Η αριστερά που θα αντιπαρατεθεί με το παρακμασμένο της παρελθόν και όσους το εκπροσωπούν σήμερα, με τις συντηρητικές αγκυλώσεις της, το λαϊκισμό της, τον αδούλευτο αντιευρωπαϊσμό της, τον απλοϊκό αντι-διπολισμό της, τον ισοπεδωτισμό των αναλύσεών της, τον παραλυτικό βολονταρισμό της, ειδικά στα θέματα του περιβάλλοντος.

Η νέα φάση της ανανεωτικής αριστεράς στοχεύει στη δημιουργία μιας Πράσινης Αριστεράς, αυτή που θα πάρει τις αποστάσεις και θα οριοθετηθεί απέναντι στον «επαναστατισμό», στην ιδεολογία της «φυγής της σε έναν ανύπαρκτο μελλοντικό παράδεισο» . Και πολύ περισσότερο απέναντι στην αριστερά που ψάχνει το μέλλον στο παρελθόν της.

Η αριστερά που θα πολεμήσει το «θηρίο» της παρατεταμένης διανοητικής οκνηρίας, μέσα στο οποίο ασφυκτιά η ελπίδα της ανανέωσης. Που θα το μεταφέρει στο χώρο των πραγματικών προβλημάτων αλλά και των υπαρκτών εναλλακτικών απαντήσεων, σήμερα, για να έχει νόημα και λόγο αύριο.