Κάτι προσπαθεί να πει η Υπουργός ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, σε ερώτημα που της βάζει η «Ελευθεροτυπία», στην Ημέρα Περιβάλλοντος, 5 Ιουνίου , σχετικά με την αξιοποίηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού . Αλλά δεν το λέει ολοκληρωμένα, λόγω των πιέσεων που ασκούν οι δημοτικοί παράγοντες της περιοχής : Οι οποίοι διεκδικούν ένα σχέδιο όχι για τις ευρύτερες ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για τα ιδιαίτερα συμφέροντα των όμορων δήμων και κατοίκων.
Το Ελληνικό θα μπορούσε συνολικά να προσλάβει «ήπιες» δημόσιες χρήσεις, να φιλοξενήσει δραστηριότητες που συνωστίζονται και υπολειτουργούν σε προβληματικές περιοχές του λεκανοπεδίου, να συμβάλει εμμέσως στην διασπορά του πρασίνου παρά στην υπερσυγκέντρωσή του σε περιοχές πολυτελείας. Το Ελληνικό θα μπορούσε να αποβεί μια άσκηση ευθυκρισίας και δημοκρατίας, για την αναχωροθέτηση διαφόρων δραστηριοτήτων στην κλίμακα του λεκανοπεδίου, χωρίς μεγάλες επιβαρύνσεις των τοπικών κοινωνιών και χωρίς απεμπόληση της δημιουργίας ενός μεγάλου πάρκου της τάξεως των 1000 στρεμμάτων – 6 φορές παρακαλώ το πεδίο του Άρεως! – που θα παραήταν ικανοποιητικό για τις τοπικές ανάγκες. Το Ελληνικό θέτει ένα ζήτημα «χωρο-ταξικό», με την έννοια ότι η ολική μετατροπή του σε χώρο πρασίνου βελτιώνει την ποιότητας ζωή του «μέσου πολίτη» όσο ανεβάζει το εισόδημα αυτού του τελευταίου η «εισαγωγή» μερικών χιλιάδων ευρώ στις τσέπες κάποιων μεγαλομεσαίων ! Είναι σαν να κερδίζει ο Βγενόπουλος και να σου λένε ότι ανέβηκε το κατά κεφαλήν εισόδημα, συμπεριλαμβανομένου του δικού σου !
Υπενθυμίζω εδώ τις δυνατότητες που δημιουργούν δύο ακόμη χώροι του λεκανοπεδίου, που θα μπορούσαν να συζευχθούν με τις μείζονες ανάγκες των γύρω περιοχών : Του χώρου των Τουρκοβουνίων και του παλιού Βασιλικού κτήματος του Τατοϊου, στους οποίους ο υποφαινόμενος και αρκετοί άλλοι αναφέρθηκαν σε πολλές περιπτώσεις, στα περιοδικά ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ και ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ήταν η πρόταση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ για το (μαγικό...)δάσος του Τατοϊου - ένα πραγματικό στολίδι της Αττικής, έκτασης 32.000 στρεμμάτων - πρόταση που έθετε τους όρους για μια αυτοχρηματοδοτούμενη ανάπλαση...
Επανερχόμαστε όμως στις απαντήσεις της Τίνας Μπιρμπίλη για το Ελληνικό, σημειώνοντας εκείνα τα σημεία που αξίζουν σημείωσης. Ιδιαίτερα προς γνώση και συμμόρφωση των αριστερών περιβαλλοντιστών, που βιάζονται να συνδράμουν τον τοπικισμό των ευκατάστατων συνοικιών....
Λέει λοιπόν η κ. Μπιρμπίλη : «Πιστεύω ....ότι η μετατροπή ολόκληρου του χώρου σε πράσινο δεν είναι περιβαλλοντικά σωστή, με την έννοια ότι το περιβάλλον ενέχει πάντα και ένα στοιχείο κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί σε μια περιοχή που έχει ήδη υψηλές αξίες γης πρέπει να κάνεις πράσινο περίπου 6.000 στρέμματα -τόσος είναι ο χώρος, μαζί με την έκταση του Αγίου Κοσμά- και να προσθέσεις υπεραξία. Το Ελληνικό βρίσκεται σε απόσταση "αναπνοής" από τη θάλασσα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που θα πάνε στην περιοχή δεν είναι για να βρεθούν σε ένα χώρο πρασίνου, αλλά για τη θάλασσα. Το μεγαλύτερο μέρος, περίπου 4.500 στρέμματα, που είναι αντίστοιχο με το Central Park, θα γίνει πράσινο. ...... Για το Ελληνικό πιστεύω ότι πρέπει να πάμε σε μια λύση με καινοτομικό χαρακτήρα. Βλέπουμε χρήσεις που θα εξασφαλίζουν έσοδα για το πάρκο, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει χρήσεις πολιτισμού και αθλητισμού. Ισως ένα τεχνολογικό κέντρο... ... διαφωνώ με την προηγούμενη πρόταση (Σημ. «εποχής» Σουφλιά) που προβλέπει περιοχές κατοικίας. Αυτό σημαίνει ότι "φυτεύεις" κατοικίες που απευθύνονται σε υψηλά εισοδήματα σε μια περιοχή πολύ σημαντική. Σας ρωτώ: Πώς την αποτιμάς για να την αποδώσεις σε κατοικία; Για μένα μόνον μια περίπτωση υπάρχει, που όμως δεν ξέρω αν πράγματι μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Να εφαρμόσουμε προτάσεις που έχουν ακουστεί κατά καιρούς και να πάμε να γκρεμίσουμε οικοδομικά τετράγωνα σε υποβαθμισμένες περιοχές και να φέρουμε τους κατοίκους με κίνητρα σε καλύτερες περιοχές. Αυτό θα ήταν μια πρόταση με περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Είναι μια άποψη που πρέπει να μελετηθεί, αλλά είναι δύσκολη στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Εξετάζουμε προτάσεις, ιδέες, μελέτες. Τίποτα δεν είναι τελικό...... Το Ελληνικό δεν είναι κάτι που μπορεί να περιμένει. Υπάρχει κοινωνική πίεση, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε με προσεκτικά βήματα γιατί είναι ένα από τα λίγα δημόσια φιλέτα που διαθέτουμε στην Αττική».
Τελευταίο και κάπως σημαντικό στην υπόθεση, είναι η εκτίμηση μελέτης του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό των δήμων Αλίμου, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού.
Η ομάδα εργασίας του ΕΜΠ ανέλυσε διεξοδικά όλες τις προηγούμενες προτάσεις για την τύχη του Πάρκου - πόσο προτρέχουν οι σύντροφοι ! - διαπιστώνοντας ότι σε αυτή του 2007 , η προταθείσα λύση εκτόξευε το κόστος δημιουργίας ως και 16 φορές υψηλότερα από την τιμή καταλόγου του Δημοσίου....
Λέει λοιπόν η κ. Μπιρμπίλη : «Πιστεύω ....ότι η μετατροπή ολόκληρου του χώρου σε πράσινο δεν είναι περιβαλλοντικά σωστή, με την έννοια ότι το περιβάλλον ενέχει πάντα και ένα στοιχείο κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί σε μια περιοχή που έχει ήδη υψηλές αξίες γης πρέπει να κάνεις πράσινο περίπου 6.000 στρέμματα -τόσος είναι ο χώρος, μαζί με την έκταση του Αγίου Κοσμά- και να προσθέσεις υπεραξία. Το Ελληνικό βρίσκεται σε απόσταση "αναπνοής" από τη θάλασσα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι που θα πάνε στην περιοχή δεν είναι για να βρεθούν σε ένα χώρο πρασίνου, αλλά για τη θάλασσα. Το μεγαλύτερο μέρος, περίπου 4.500 στρέμματα, που είναι αντίστοιχο με το Central Park, θα γίνει πράσινο. ...... Για το Ελληνικό πιστεύω ότι πρέπει να πάμε σε μια λύση με καινοτομικό χαρακτήρα. Βλέπουμε χρήσεις που θα εξασφαλίζουν έσοδα για το πάρκο, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει χρήσεις πολιτισμού και αθλητισμού. Ισως ένα τεχνολογικό κέντρο... ... διαφωνώ με την προηγούμενη πρόταση (Σημ. «εποχής» Σουφλιά) που προβλέπει περιοχές κατοικίας. Αυτό σημαίνει ότι "φυτεύεις" κατοικίες που απευθύνονται σε υψηλά εισοδήματα σε μια περιοχή πολύ σημαντική. Σας ρωτώ: Πώς την αποτιμάς για να την αποδώσεις σε κατοικία; Για μένα μόνον μια περίπτωση υπάρχει, που όμως δεν ξέρω αν πράγματι μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Να εφαρμόσουμε προτάσεις που έχουν ακουστεί κατά καιρούς και να πάμε να γκρεμίσουμε οικοδομικά τετράγωνα σε υποβαθμισμένες περιοχές και να φέρουμε τους κατοίκους με κίνητρα σε καλύτερες περιοχές. Αυτό θα ήταν μια πρόταση με περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Είναι μια άποψη που πρέπει να μελετηθεί, αλλά είναι δύσκολη στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Εξετάζουμε προτάσεις, ιδέες, μελέτες. Τίποτα δεν είναι τελικό...... Το Ελληνικό δεν είναι κάτι που μπορεί να περιμένει. Υπάρχει κοινωνική πίεση, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε με προσεκτικά βήματα γιατί είναι ένα από τα λίγα δημόσια φιλέτα που διαθέτουμε στην Αττική».
Τελευταίο και κάπως σημαντικό στην υπόθεση, είναι η εκτίμηση μελέτης του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό των δήμων Αλίμου, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού.
Η ομάδα εργασίας του ΕΜΠ ανέλυσε διεξοδικά όλες τις προηγούμενες προτάσεις για την τύχη του Πάρκου - πόσο προτρέχουν οι σύντροφοι ! - διαπιστώνοντας ότι σε αυτή του 2007 , η προταθείσα λύση εκτόξευε το κόστος δημιουργίας ως και 16 φορές υψηλότερα από την τιμή καταλόγου του Δημοσίου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου