Όταν περνάω κοντά στα νεκροταφεία Παπάγου, Χολαργού, Βούλας και Γλυκών Νερών, που έχουν χτιστεί σε υπέροχες δασικές εκτάσεις του Υμηττού, σκέπτομαι ότι η αποτέφρωση νεκρών είναι μια διαδικασία που εξοικονομεί χώρο, ιδιαίτερα σε πόλεις με μεγάλες στενότητες όπως η Αθήνα. Ταυτόχρονα σκέπτομαι τον περιορισμό των «εξόδων διαχείρισης» των νεκρών σωμάτων, τον περιορισμό της ζήτησης τάφων και άλλων διευκολύνσεων , που επέρχεται με την εισαγωγή της αποτέφρωσης στη χώρα μας.
Σε μια περίοδο όπως η τρέχουσα, είναι επόμενο να κάνουμε τέτοιες σκέψεις και να βλέπουμε τις οικονομικές πτυχές του ζητήματος. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν και άλλες πτυχές : Όπως είναι η σημασία της νεκρής ζωής και των μηνυμάτων που εκπέμπει το θέαμά της υπό τη μορφή τάφων και νεκροταφείων . Των μηνυμάτων για την αυθεντική βίωση του παρόντος, για την υπεροχή της αγάπης, για την προσαρμογή μας στη λογική και τη φιλοσοφία του «μέτρου» . Γιατί ο θάνατος έχει παιδαγωγική αξία για τους ζωντανούς – ας μην το ξεχνάμε.
Η κυβερνητική απόφαση για τη δημιουργία υποδομών αποτέφρωσης των νεκρών ήταν οπωσδήποτε σωστή, όπως επίσης ήταν εκτιμητέα η ήπια στάση της Εκκλησίας επί του ζητήματος – η προς Ορθοδόξους «ντιρεκτίβα» υπέρ της ταφής. Και μολονότι δεν συμφώνησα μαζί της, σκέφθηκα πως τα νεκροταφεία θα μπορούσαν να υποκατασταθούν μόνο από μια εύχρηστη και απλή φιλοσοφία ζωής, χωρίς τα σανσκριτικά και τις υπερουράνιες πτήσεις της συμβατικής φιλοσοφίας.
Ο θάνατος είναι μια απώλεια, να όμως που προσκομίζει και οφέλη. Και μέσα σε αυτά τα οφέλη θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε τις "χορηγίες" των νεκρών σωμάτων. Γιατί τα νεκρά σώματα δεν είναι τελείως νεκρά, αλλά είναι κομιστές και ζωντανών στοιχείων, που μπορούν είτε να δώσουν ζωή σε άλλους ή να κάνουν την "ημι-ζωή" άλλων κανονική ζωή...Με απλά λόγια, υπάρχει η δυνατότητα της χορήγησης οργάνων αντί μιας καταστροφής του σώματος στο ακέραιο – είτε δια της αποτέφρωσης, είτε δια της ταφής...Θα περίμενα λοιπόν από τους αρμόδιους να βάλουν σε πρώτο πλάνο αυτή την ανάγκη, αυτό τον αλτρουϊσμό ζώντων και μελλοντικών νεκρών. Να προτάξουν την «ανακύκλωση» έναντι της αποτέφρωσης...
Πρόσφατα, σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή, μιλούσε η μητέρα ενός πεθαμένου παιδιού, που έδωσε τη καρδιά του για μεταμόσχευση.Η μητέρα θέλησε να συναντήσει τον «παραλήπτη», και πράγματι τον συνάντησε. Και κόλλησε το αυτί της στο στήθος του για να ακροαστεί τη καρδιά του παιδιού της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου