ΑΣΤΕ ΤΑ ΣΑΠΙΑ...

Η είδηση προέρχεται από την εφημερίδα των Ιωαννίνων "Πρωϊνός Λόγος" (28.2.2010)(www.proinoslogos). Και αναφέρει, ούτε λίγο ούτε πολύ :

" Πενήντα χιλιάδες τόνοι πορτοκάλια σαπίζουν στα κτήματα της Άρτας,χωρίς καμία προοπτική διάθεσής τους.Γι' αυτό ο Νομάρχης Άρτας Γιώργος Παπαβασιλείου έστειλε επιστολή στην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή, τονίζοντας ότι

<<οι πρόσφατες εξελίξεις που συνδέθηκαν άμεσα και με το καθεστώς της πλήρους αποδέσμευσης σταμάτησαν τη χυμοποίηση και έχουν δημιουργήσει οξύτατα προβλήματα στους παραγωγούς, καθώς τούτη την ώρα παραμένει αδιάθετο σχεδόν το σύνολο της παραγωγής τους>>.

.....Από αυτή την κατάσταση άμεσος παραμένει, σύμφωνα με τον κ.Παπαβασιλείου, και ο κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα και κατ'επέκταση του ευαίσθητου οικολογικά υδροβιότοπου του Αμβρακικού κόλπου, λόγω της σήψης των εσπεροειδών.Τα σαπισμένα πορτοκόλια, ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα, θα επιβαρύνουν το ήδη επιβαρυμένο οικοσύστημα".


Πενήντα χιλιάδες τόνοι πορτοκάλια σαπίζουν...Και ταυτόχρονα υπάρχει ο κίνδυνος της ρύπανσης....Και ταυτόχρονα είναι κλειστή η δίοδος της χυμοποίησης, για τη προσφορά αυτού του προϊόντος σε κάποιους πεινασμένους του κόσμου...Αλήθεια, που είναι όλοι αυτοί οι ακραίοι φιλάνθρωποι, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τα συμφέροντα των μεταναστών; Πως και τους διέφυγε αυτή η είδηση, πως και προσπέρασαν αυτή τη κραυγαλέα περίπτωση πρωτοκοσμικής σπατάλης σε ένα πλανήτη γενικώς πεινασμένο και στερημένο; Μήπως αυτή η "παράκαμψη" της προσοχής τους είναι προϊόν μιας γενικότερης ανισορροπίας των ιδεών τους, μήπως οφείλεται στην αδυναμία τους να εκτιμήσουν τα σχετικά μεγέθη του σημερινού κόσμου;

Στην Ημερίδα των Οικολόγων Πρασίνων Αθήνας για τη μετανάστευση (21.2.2010) ο υποφαινόμενος πρόταξε αυτό ακριβώς το στοιχείο, δηλαδή της υπεροχής του προβλήματος του Τρίτου Κόσμου έναντι οποιουδήποτε άλλου - συμπεριλαμβανομένου του μεταναστευτικού. Και το ερώτημα που μπαίνει, είναι το κατά πόσο η αδυναμία μιας ισόρροπης σκέψης και πολιτικής είναι τυχαία, ή συνδέεται με μια πολιτική ιδιοτέλεια.
Πρόκειται για ένα μεγάλο ερώτημα, στο οποίο ήμαστε καταδικασμένοι να επανερχόμαστε....