Καταρχήν μη τρομάξετε. Δεν πρόκειται για ένα ακόμη "διάγγελμα" - από τα πολλά που εκφωνούνται και διακινούνται μια τέτοια χρονιάρα ημέρα από παράγοντες διαφόρων μεγεθών και εκτοπισμάτων, μη εξαιρουμένης και αυτής της "κουτσής Μαρίας" .....
Πρόκειται για κάποιες σκέψεις σχετικά με την ιδιαιτερότητα του μικρού κομματιού χρόνου, μέσα στο οποίο εγκλείεται το εορταστικό ή επετειακό γεγονός.....
Η συγκεκριμένη λοιπόν Ημέρα θυμίζει την Ημέρα της γυναικοκρατίας στη Βόρεια Ελλάδα, που είναι απλή παρένθεση μέσα στο μέγεθος των υπολοίπων 364 ημερών φαλλοκρατίας. Η συγκεκριμένη Ημέρα παράγει έμπνευση αλλά και ρουτίνα, εκτοξεύει αλλά και καθηλώνει το οικολογικό πνεύμα στη κατάσταση μιας "συνήθους" επετείου. Γι αυτό και απαιτείται κατάθεση ενέργειας και φαντασίας, μαζί με μια υπερβατική διάθεση : Τη διάθεση να είναι η τρέχουσα Ημέρα σημαντικότερη από την αντίστοιχη ημέρα της προηγούμενης χρονιάς.Να επαναλαμβάνει τον εαυτό της (όσο το σούβλισμα αρνιών ή τα Χριστουγενιάτικα δένδρα επαναλαμβάνουν αντίστοιχα το πνεύμα του Πάσχα και των Χριστουγέννων.....)αλλά και να καινοτομεί .
Να αποφεύγει ιδιαίτερα τα ξινογλυκοπικρανάλατα (βαθειά αναπνοή εδώ...) χάπενινγκ κάποιων οικολογιζόντων . Και γενικώς να αποφεύγει τις χαζοχαρούμενες και δημοσιοσχετίστικες πόζες, "των οικιών ημών εμπιπραμένων" - ενώ δηλαδή ο ένας και μοναδικός μας "οίκος" πυρπολείται ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου