100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ (1903-2003)

Το πρωϊνό της 17^ης Δεκεμβρίου 1903, οι αδελφοί Όρβιλ και Ουϊλμπερτ Ράϊτ θα βάλουν σε λειτουργία έναν βενζινοκινητήρα βάρους 77 κιλών και ισχύος 12 ίππων, επιχειρώντας μια "πορεία" στα πλαίσια του αχανούς, αόρατου και ελαστικού μέσου, που περιβάλλει τον στερεό γήϊνο κόσμο .Το εξαγόμενο αυτής της προσπάθειας θα είναι μια πρώτη πτήση-ρεκόρ, μόλις σε ύψος τριών μέτρων και σε απόσταση τριάντα ! Ρεκόρ που θα αντέξει μόνο μερικές ώρες, καθώς την ίδια ημέρα τα δύο αδέλφια θα πραγματοποιήσουν μιαν άλλη πτήση 255 μέτρων.. Οι Ράϊτ δεν θα γίνουν τόσο διάσημοι όσο άλλοι «καταδρομείς» εναντίον του αγνώστου - όπως ο Κολόμβος ή ο Γκαγκάριν - όμως η πρωτιά τους στον συγκεκριμένο χωροχρόνο θα ανοίξει τους δρόμους για μια ριζική ανατροπή των μορφών συγκοινωνίας και επικοινωνίας ανθρώπου με άνθρωπο.

Σήμερα η μελέτη της πρακτικής των Αμερικανών πρωτοπόρων δεν είναι μια ακόμη ιστορία χάριν της ιστορίας, αλλά επιτρέπει τη διατύπωση συγκρίσεων με τον τρέχοντα τρόπο παραγωγής της γνώσης και της τεχνολογίας. Το πιο χαρακτηριστικό σημείο έγκειται στο ότι οι Ράϊτ στήνουν τις βάσεις της νέας τεχνολογίας των αερομεταφορών κάπως περίπου σαν τον Κύρο Γρανάζη(!) των κινούμενων σκίτσων του Γουώλτ Ντίσνεϋ – δηλαδή σαν ατομικοί ερευνητές, που βασίζονται στη δική τους εργασία και στο ερευνητικό τους πάθος, χωρίς να προϊστανται ενός συνόλου μελετητών και μιας πληθώρας εργαστηρίων, χωρίς να είναι διαχειριστές οποιωνδήποτε κρατικών κονδυλίων! Το δεύτερο σημείο έγκειται στο ότι το προϊόν τους εκπροσωπεί μια «ειρηνική εφαρμογή» που εισάγεται από δύο κάθε άλλο παρά πολεμοχαρείς πολίτες – σε αντίθεση με τη σημερινή ανάπτυξη της τεχνολογίας από τα μεγάλα στρατιωτικά ερευνητικά εργαστήρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του 20^ου αιώνα, ο αμερικανικός στρατός θα ενδιαφερθεί για την «ιπτάμενη μηχανή» των αδελφών Ραϊτ μόνο μετά τέσσερα χρόνια από την ιστορική πρώτη πτήση.....