(ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ)Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο εξευτελισμού, εθνικής και κοινωνικής ανευθυνότητας , έκπτωσης και κατάπτωσης.
Δυστυχώς, αυτή η έκρηξη πρωτοφανούς φαρσοκωμωδίας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται μόνο στις παθογένειες και τις μωροφιλοδοξίες των κεντρικών στελεχών του.
Το κακόγουστο τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ έχει δυστυχώς τις ρίζες του στην πολιτική του μετάλλαξη και τον πολιτικό προσανατολισμό που ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί ο ίδιος και οι παραφυάδες του, τύπου ”Νέας Αριστεράς” αλλά από κοντά και τού ΜΕΡΑ-25, ιδιαίτερα μετά το μνημονιακό πραξικόπημα Ιουλίου-Αυγούστου 2015 και την πλήρη προσχώρησή του στο καθεστώς νεοαποικιοκρατίας, ολιγαρχικής διαπλοκής και κομματοκρατίας που κυριαρχούσε και σε όλο και πιο επώδυνη βάση, συνεχίζει να κυριαρχεί .
Όταν ένας πολιτικός χώρος, στην προκειμένη περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί μια στρατηγική απολύτως λαθεμένη, που απομειώνει την επιρροή του και διευκολύνει τη ΝΔ , είναι φυσικό να ξεσπάνε μπόρες και θύελλες στο εσωτερικό του και η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση να εκφυλίζεται σε προσωπικές εμπάθειες και ξεκατινιάσματα .
Στο εξευτελιστικό αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ πλαίσιο, η Έφη Αχτσιόγλου , σε συνέντευξη της στα ”Παραπολιτικά”, απέδωσε την αποτυχία της να εκλεγεί Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ”στην στάση και την σιωπή του Αλ.Τσίπρα εκείνη την περίοδο , οι οποίες διευκόλυναν τις επιδιώξεις του Σ.Κασσελάκη”.
Δεν έχει άδικο στη μομφή που αποδίδει στον Αλ.Τσίπρα η Έφη Αχτσιόγλου. Πράγματι ο Αλ.Τσίπρας έκανε με τις πράξεις και τις παραλείψεις του κάθε τι για να μην πάρει η Αχτσιόγλου την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως που δεν λέει η ”Πασιονάρια”(!) της ”Νέας Αριστεράς” είναι ότι και ο Αλ.Τσίπρας την αντάμειψε με αυτή του την στάση με το ίδιο νόμισμα, με το οποίο η ”αγνώμων” ‘Εφη Αχτσιόγλου τον πλήρωσε η ίδια και η νεο-εκσυγχρονιστική άγρια μνημονιόπληκτη ομάδα της στη διάρκεια τής υπουργικής της περιόδου και ιδιαίτερα μετά την Συριζαϊκή εκλογική συντριβή του 17%(!) .
Δυστυχώς, η Έφη Αχτσιόγλου και οι ”νέοι” και μεσήλικες που την περιβάλλουν, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι ηττήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ πρώτα απ’ όλα λόγω ανικανότητας, αλαζονείας και κυρίως μιας εμπαθούς περιφρόνησης προς τα φτωχά στρώματα και ευρύτερα την ελληνική κοινωνία, τα οποία αισθήματα και αντίστοιχες πράξεις, όσο και αν επιχειρούσαν να αποκρύψουν, βοούσαν και έβγαζαν μάτι.
Είναι φυσικό ότι όποιος τρίτος “άφθαρτος” και αν έθετε υποψηφιότητα για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα εμφανίσιμος και επικοινωνιακός και πολύ περισσότερο πλούσιος, προερχόμενος από το Αμέρικα, εγγυημένος ΛΟΑΤΚΙ, ιδιότητα που συνιστούσε την ιδεοληπτική προσκόλληση του μνημονιακού μεταμοντέρνου ΣΥΡΙΖΑ, θα σάρωνε τις άλλες χρεοκοπημένες εγχώριες υποψηφιότητες του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κωμικοτραγικό να βλέπει κάποιος τα εναπομείναντα , παλαιότερα και νέα, ορφανά της καμαρίλας του Τσίπρα, στριμωγμένα πίσω από τις δραματικές φιγούρες του Φάμελλου και του Πολάκη, και τη ράβδο της Γεροβασίλη να μετέρχονται θεμιτών και αθέμιτων μέσων για να ανακόψουν μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα και επανεκλογή Κασσελάκη στην Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, επανεκλογή που τουλάχιστον θα αντάμειβε την πολιτική ταφή του ΣΥΡΙΖΑ και των παραφυάδων του με μια πολυτελή κηδεία.
Το φάντασμα του Παν. Λαφαζάνη μοιάζει να πλανιέται πάνω από την διαλυμένη Κουμουνδούρου και την καταρρέουσα Ελλάδα των Αμερικανο-σιωνιστών , της Ευρώπης των Ουκρανοναζί και μιας ξεπεσμένης διαπλεκόμενης ολιγαρχίας .
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται μια εκτός τόπου και χρόνου Αριστερά, κομμουνιστική και μη , πολύ περισσότερο μια ψευδώνυμη μεταλλαγμένη Αριστερά, ούτε χρειάζεται ένα χρεοκοπημένο νεοδοσιλογικό μεγαλοαστισμό που πλουτίζει μόνο και μόνο παρασιτώντας σε ένα πελατειακό κράτος, μέγα βαρίδι, το οποίο σπρώχνει την Ελλάδα στην άβυσσο.
Η Ελλάδα αναζητά ένα όραμα και μια ελπίδα έξω από το σάπιο και ατιμωτικά καταρρέον πολιτικό σύστημα που θα δώσει στην χώρα υπόσταση και προοπτική και στο λαό περηφάνεια και όρεξη για την επίτευξη μεγάλων στόχων μακριά από τις σημερινές ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και ραγιαδισμούς.
Και αυτό το όραμα και η ελπίδα υπάρχουν. Είναι ένα μεγάλο εθνεγερτικό , πατριωτικό δημοκρατικό μέτωπο, μεγαλύτερο σε εύρος και πιο συνεκτικό ποιοτικά και αγωνιστικά από το περήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος . Ένα μεγαλειώδες, ανιδιοτελές, πατριωτικό, λαϊκό μέτωπο με καθαρή, έντιμη, έτοιμη για θυσίες και ανιδιοτελή προσφορά, γνώσεις και πολιτική όραση , ηγεσία , που θα βάλει στην άκρη σκουριασμένες παραταξιακές ετικέτες και θα προτάξει γαλανόλευκες σημαίες και ριζοσπαστικό πρόγραμμα ελευθερίας, εθνικής ανεξαρτησίας, παραγωγικής και τεχνολογικής αναγέννησης του κέντρου και των περιφερειών μας , κοινωνικής δικαιοσύνης και βαθιάς συμμετοχικής δημοκρατίας για μια Ελλάδα ισχυρή και πρωτοπόρα στην περιοχή μας , τα Βαλκάνια , στην Δυτ.και Ανατ.Μεσόγειο και την Ευρώπη των λαών και των ανεξάρτητων κυρίαρχων εθνών.
Ψάχνουν κάποιοι έμποροι της πολιτικής, νεότευκτοι άμυαλοι εθνοσωτήρες, θιασώτες του πολιτικού κρετινισμού, να καλύψουν με παλιά και νέα σχήματα το πελώριο πολιτικό κενό που έχει φέρει η πολιτική κατάρρευση στη χώρα.
Το κενό δεν καλύπτεται με νέους μικρομέγαλους σχηματισμούς και Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη αλλά με παλλαϊκή ενωτική έγερση παρόμοια με εκείνες της επανάστασης του 21, της Εθνικής Αντίστασης και των καλύτερων αγωνιστικών στιγμών της ιστορίας μας. Μόνο που τώρα οφείλουμε να διδαχθούμε και να αποφύγουμε την κατάρα του στείρου εθνοδιχασμού και των άγονων παραταξιακών διαιρέσεων σε στιγμές που τα αιτήματα για να σταθεί όρθια η χώρα είναι εθνικά και απελευθερωτικά και αποτελούν ενωτικά λαϊκά προτάγματα, πέρα από πολιτικές προελεύσεις, πλην μιας μερίδας δοσίλογων που έχουν μάθει, στο πλάϊ ξένων πολιτικών και οικονομικών κέντρων, να ρημάζουν πατρίδα και λαό για να εξουσιάζουν και κυρίως να υπερπλουτίζουν άνομα από την αποικιακή ξενοκρατική κατοχή της χώρας
Άρης Βαλτινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου