Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024

ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟ 1964.

 

του Άντη Ροδίτη 

Πριν τον ΝΙΚΟ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ (βιβλίο "Αποφάσισα να μιλήσω", Εστία 1989) τον οποίο έστειλε ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Κύπρο το Φθινόπωρο του 1964 να μάθει τι έπαθαν οι Κύπριοι και δεν ήθελαν πια την Ένωση και στον οποίο ο Μακάριος πρόσφερε οικόπεδο για να μείνει εδώ και από ενωτικός που ήταν να μεταμορφωθεί πάραυτα σε μακαριακό, αλλά ο Δεληπέτρος δεν δέχτηκε κι ο "μεγάλος ηγέτης" τον απέλασε αμέσως, είχαμε και την ομάδα Ελλαδιτών εμπειρογνωμόνων με επικεφαλής τον βουλευτή Ρεθύμνου ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΟΥΔΕΡΟ που επίσης ήρθε στην Κύπρο το Καλοκαίρι του 1964 σταλμένος από τον Γεώργιο Παπανδρέου με αποστολή να ερευνήσει την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Κύπρου ενόψει της Ενώσεως που επέκειτο.

Ο Τσουδερός παρέδωσε την έκθεσή του στον Πρωθυπουργό στις 20 Σεπτεμβρίου 1964, η οποία ανάμεσα σε άλλα έλεγε:

 

«Το γενικό φρόνημα του Κυπριακου Λαού είναι μαχητικό κι επαναστατικό. Σε όλες τις τάξεις και χωρίς σχεδόν καμμιά εξαίρεση επικρατεί ο πόθος της μάχης για μια υπόθεση που όλοι την πιστεύουν δίκαιη και ιερή. Η απαλλαγή από τον Τούρκον είναι αναντίρρητα η απόλυτη επιθυμία του Κυπριακού Λαού. Η διάθεση να πεθάνουν για να επιτύχουν τον σκοπό αυτό είναι διάχυτη στην πλειοψηφία του».

ΑΥΤΟΣ ήταν ο Κυπριακός Λαός το 1964. Τι άλλαξε;

Πώς γίναμε αυτό που είμαστε σήμερα; Ο Τσουδερός έχει τις απαντήσεις. Διαπιστώνει ότι:

«Υπάρχει όμως μια κατηγορία Κυπρίων, που έχουν ή νομίζουν ότι έχουν συμφέροντα να μη γίνει η ένωση, όπως τα μοναστήρια, ωρισμένοι γαιοκτήμονες και έμποροι, μέρος της υπαλληλίας, οι κομμουνιστές και οι συνοδοιπόροι της "αδεσμεύτου" ιδεολογίας».

 

Σας θυμίζω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι πλείστοι των πιο πάνω αναφερομένων σήμερα έγιναν... φιλέλληνες και "αγωνιστές της απελευθέρωσης και της Ένωσης", π.χ. το μακαριακό Δη. Κο. και η ΕΔΕΚ με αρχηγό τους τον νυν αρχιεπίσκοπο, φανατικό μακαριακό επίσης, που κάθε λίγο και λιγάκι ζητά από την Ελλάδα ν' απελευθερώσει την Κύπρο, η δε σύγχυση που προκύπτει από αυτή την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ, γιατί τι άλλο από "υποκρισία" είναι να ζητούν σήμερα από την Ελλάδα που απέρριπταν επί Μακαρίου, να τους ελευθερώσει, χωρίς καν να ζητούν συγγνώμη που παρασύρθηκαν από έναν φιλοκομμουνιστή, παλιάνθρωπο αρχιεπίσκοπο, η σύγχυση, λοιπόν είναι τόση σήμερα κι έχει προχωρήσει τόσο βαθιά, ώστε, δεύτερον, άνθρωποι όπως τον έγκριτο νομικό Αχιλλέα Αιμιλιανιδη να μας παρουσιάζουν τον τότε Γ.Γ. Γραματέα του ΑΚΕΛ ως... ενωτικό(!!), τη στιγμή που δημοσιογράφοι και επιστήμονες ιστορικοί δεν αρθρώνουν ούτε λέξη για τον τότε ανθελληνισμό και την κακομεταχείριση της Μεραρχίας από το τότε καθεστώς και να νομίζουν και να προπαγανδίζουν από την άλλη ότι είναι δυνατόν ποτέ η Τουρκία να μας δώσει "λύση" που να περιέχει την παραμικρή ελπίδα επικράτησης ξανά του ελληνισμού στην Κύπρο.

 

Το χειρότερο από όλα είναι ότι άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποι-κλειδιά της κυπριακής κοινωνίας, όπως τον νομικό Κώστα Κληρίδη, τον γιατρό Σταύρο Μαλά, τον οικονομολόγο Μιχάλη Σπανό και τον πανεπιστημιακό Χαρίδημο Τσούκα να μιλούν (πρόγραμμα "Χωρίς περιστροφές", 11. 1. 2024) για τη σημερινή κατάσταση απόλυτης παρακμής και φθοράς που μας διαλύει και να εντοπίζουν το... λάθος στο γεγονός ότι δεν κατορθώνουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις μας να διορίσουν τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις!!

Λες και η Κύπρος με ένα αλλοτριωμένο και αποπροσανατολισμένο πληθυσμό 800 χιλιάδων στα πρόθυρα του εθελούσιου τουρκέματος, είναι η Μεγάλη Βρετανία ή η Γαλλία των 70 εκατομμυρίων ή η Γερμανία των 100 εκατομμυρίων. Παλιά ο κ. Τσούκας με άρθρα του στην "Καθημερινή" Αθηνών αναρωτιόταν γιατί η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων δεν φέρνει... Γερμανούς οικονομολόγους να διαχειριστούν τα οικονομικά της χώρας. Τώρα ζητούν από την διεφθαρμένη Κύπρο των 800 χιλιάδων να διορίζει μόνο τους... κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις, αλλά ακόμα κι οι ίδιοι είναι ακατάλληλοι και ανίκανοι να δουν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της Κύπρου και να καταλάβουν ότι η φθορά και η διαφθορά της οφείλεται στην άγνοια της πραγματικής ιστορίας της με αποτέλεσμα την απόδοση "ηρωισμού" στους ανάξιους ηγέτες της, που κυριάρχησαν και όλοι το ξέρουν αλλά δεν το παραδέχονται, εξ ου και ο σημερινός ζεμανφουτισμός και η ανευθυνότητα του πολίτη που λέει στ' ανάθεμα όλοι, εγώ θα κοιτάξω μόνο το τομάρι μου κι ό,τι πιάσει, ας είναι και παράνομα, αφού όλοι ψεύτες είναι κι απατεώνες.

Συνεχίζει ο Τσουδερός:

«Ο Μακάριος είναι ο σκοτεινότερος παράγων δυνάμεως στη σημερινή Κύπρο. Είναι άγνωστο αν έχει προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, παρ' όλο που υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τις έχει. Είναι άγνωστο επίσης αν οι φιλοδοξίες αυτές είναι ελληνικές ή αν στρέφονται προς τη διαδραμάτιση ενός ρόλου ηγέτη μιας αδέσμευτης δυνάμεως μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Δεν αποκλείεται, τέλος, να ακολουθή τη γραμμή του πιστεύοντας ειλικρινά, όπως λέγει, ότι αυτή είναι η μόνη ορθή γραμμή, την οποία μόνο αυτός μπορεί να χαράξη, που οδηγεί στη "μοναδική του φιλοδοξία" την Ένωση με την Ελλάδα. Όμως οι παράγοντες δυνάμεως στους οποίους στηρίζεται και ο τρόπος με τον οποίο ενεργούντα όργανά του [ξυλοδαρμοί σε βάρος φαντάρων της Μεραρχία και υπονόμευση της Ελλάδας], δεν επιτρέπουν να καταλήξωμε στο τελευταίο αυτό συμπέρασμα».

Περιλαμβάνει πολλά άλλα η Έκθεση Τσουδερού (15 σελίδες όλη) και βρίσκεται στον 2ο Τόμο του διαβόητου "Φακέλου της Κύπρου". Μπήκε εκεί γιατί οι ατσίδες κατασκευαστές του "Φακέλου" ήθελαν να τονίσουν τη φράση (σελίδα 10) «για να επιβάλη η Ελλάς τη λύση με τουρκική βάση, οιασδήποτε μορφής, πρέπει να ανατρέψη προηγουμένως το σημερινό καθεστώς». Δεν έλαβαν όμως υπόψη, στην ίδια σελίδα, τη φράση «Γενικά δεν νομίζομε ότι πρέπει να επιδιωχθή η λύση αυτή», όπως δεν έλαβαν υπόψη και την εισήγηση Τσουδερού να επιτευχθεί «βραχυκύκλωση του Μακαρίου χωρίς ανατροπή του».

Ούτε γνώριζε ο Τσουδερός το 1964, όπως και οι σημερινοί δικοί μας και Ελλαδίτες ατσίδες δημοσιογράφοι, ιστορικοί επιστήμονες και άλλοι επιφανείς ειδικοί, ότι ναι μεν ο Παπανδρέου ήταν αναγκασμένος, λόγω των ανόητων ενεργειών Μακαρίου, να συζητεί με τους Τούρκους "Ένωση με βάση", αλλά είχε φέρει τα πράγματα στο σημείο της Ένωσης ΧΩΡΙΣ ΒΑΣΗ, που ο Μακάριος υποκριτικά και ψευδώς διατεινόταν ότι ήταν ο στόχος του, επειδή ακριβώς οι αληθινοί Φάκελοι της Κύπρου παραμένουν ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΙ και διπλοκλειδωμένοι στα Κρατικά Αρχεία της Ελλάδας και καμιά Κυπριακή Κυβέρνηση δεν αποδεικνύει τον πατριωτισμό της με το να ζητήσει επειγόντως την αποδέσμευσή τους για να χυθεί επιτέλους ΦΩΣ στην ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, που έθρεψε και θρέφει τόσους "ήρωες" της μάσας και της διαπλοκής κι άνοιξε τον δρόμο στη σημερινή σήψη και διαφθορά. Μια κατάσταση που βρίσκει τους πάντες... ασυμβίβαστους εχθρούς της!!

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΕΛΟΣ!

ΠΟΤΕ;

Άντης Ροδίτης

 

                    

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου