Κυριακή κοντή γιορτή. Ούτως ή άλλως, η 26η
Ιουνίου, η επόμενη μέρα, θα είναι μια μέρα δύσκολων αποφάσεων για όλους...
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ*
Δεδομένου ότι η πρωτιά- και με διαφορά από τον επόμενο- της ΝΔ
δεν αμφισβητείται, το ενδιαφέρον των εκλογών της 25ης Ιουνίου στρέφεται
στα ποσοστά των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Δεδομένου επίσης ότι δεν
γνωρίζω τα εσώτερα των σχηματισμών που βρίσκονται στα Δεξιά της ΝΔ, αδυνατώ να
περιγράψω την τελική “διάταξη” Βελόπουλου- “Νίκης”- Εμφιετζόγλου- και ίσως,
“Σπαρτιατών” λόγω Κασιδιάρη.(το αφήνω στα χέρια ειδικότερων που ασχολούνται με
αυτόν τον “Χώρο”). ¨Ετσι, Θα περιοριστώ σε αυτά που θεωρώ ότι γνωρίζω καλύτερα.
Θα περιγράψω δηλαδή τι συμβαίνει σε αυτό που παλαιότερα λεγόταν “προοδευτικός
Χώρος”. (Τον αναφέρω χάριν συντομίας- δεν ισχύει επί της ουσίας- από την στιγμή
που ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς πέρασε ανοιχτά στον δικαιωματισμό και στον
ατομισμό/ατομικές ελευθερίες, υιοθέτησε δηλαδή την ατζέντα της
παγκοσμιοποίησης) Παρά το γεγονός ότι αυτός ο “προοδευτικός χώρος” κινείται
ενάντια στην αναγκαία για επιβίωση κάθε Χώρας ΕΘΝΙΚΗΣ-ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.
Φαίνεται πως υπάρχει ένα ποσοστό ψηφοφόρων αριστερών και κεντροαριστερών σημαντικό-, πάνω από πέντε μονάδες-, και το οποίο μοιράζεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, την Πλεύση Ελευθερίας και το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη.
Το πώς τελικά θα κατανεμηθεί μεταξύ τους θα ορίσει και τα ποσοστά που θα λάβουν -αλλά και το αν θα μπει στη Βουλή κάποιος από την “Πλεύση Ελευθερίας” της Ζωής Κωνσταντοπούλου ή του “Μέρα 25” του Γιάνη Βαρουφάκη. Αν τη μερίδα του λέοντος την πάρει ο Τσίπρας τότε μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί ανοδικά κι΄από το 20% να βρεθεί στο 22%. Ανοδικά ενδέχεται να κινηθεί και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ- με μικρή βελτίωση πάντως, μικραίνοντας έτσι την απόσταση που το χωρίζει από το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κινηθεί οριακά προς τα πάνω, η «επόμενη μέρα» θα
έχει μικρότερες αναταράξεις για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, ποιό
“διαχειρήσιμη”μετά την εκλογική συντριβή της 21ης Μαίου. Στο προαναφερθέν
ποσοστό των ψηφοφόρων της “προοδευτικής Παράταξης”, στους ψηφοφόρους της
Κεντροαριστεράς, απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δηλώνει ότι «πρέπει να ενισχύσουν
τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι τα μικρότερα κόμματα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό,
εναλλακτικό στη ΝΔ, κόμμα εξουσίας».
Όσο λοιπόν η προσέλκυση των «ρευστών» ψηφοφόρων είναι ζωτικής
σημασίας για να ανεβάσει το ποσοστό του ο ΣΥΡΙΖΑ εξίσου ζωτικής σημασίας είναι
να μην κατευθυνθούν αυτοί προς όμορα κόμματα και ρίξουν το ποσοστό του κάτω από
το 20%. Ακριβώς στο αντίθετο ποντάρουν όλοι οι υπόλοιποι. Κυριακή κοντή γιορτή.
Ούτως ή άλλως, η 26η Ιουνίου, η ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα, θα είναι μια μέρα δύσκολων
αποφάσεων για όλους τους.
Επιμένω όμως ότι: αυτό που λείπει από την Κεντροαριστερά-
“Δημοκρατική Παράταξη” -(πρώην)”προοδευτικό χώρο” είναι μια δύναμη που να
συνενώνει το ΕΘΝΙΚΟ με το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ως κοινό και Ενιαίο στόχο. Το ΕΛΛΕΙΜΜΑ
κατανόησης ότι η προάσπιση του Ελληνικού Χώρου και των Ελλήνων είναι ΕΝΙΑΙΟ σε
όλα τα “Μέτωπα” : απ΄την προάσπιση των Δικαιωμάτων της “Ελληνικής Εθνικής
μειονότητας” στην Αλβανία, στην Θράκη, στο Αιγαίο, στην προάσπιση της
εναπομείνασας Κυπριακής Δημοκρατίας (παράλληλα με την ανύψωση του φρονήματος
και την Παλλαϊκή Άμυνα). Την ίδια στιγμή με τον Αγώνα για Κοινωνική Δικαιοσύνη
και την προκοπή του Λαού μας. Με προμετωπίδα την υπεράσπιση και την διεύρυνση
της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
*Μέλος της “Πολιτικής Πρωτοβουλίας”
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γιώργος
Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Μετά το τέλος των Γυμνασιακών
του σπουδών από το Γυμνάσιο Αρρένων Καλλιθέας, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο
Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας την περίοδο 1971-77. Στη συνέχεια αποφοίτησε από το
Ελληνικό Μεσογειακό Κέντρο Αραβικών και Ισλαμικών Σπουδών και την Εθνική Σχολή
Δημόσιας Διοίκησης. Εργάζεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Στα χρόνια της 7χρονης δικτατορίας
είχε ενεργό δράση στο φοιτητικό κίνημα καθώς και στον αντιστασιακό αγώνα από
τις γραμμές του Π.Α.Κ. Γράφει άρθρα γνώμης, σχόλια, βιβλιοκριτική, επιφυλλίδες
σε περιοδικά και εφημερίδες. Είναι τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας Παρόν,
των περιοδικών Άρδην, Τετράδια, Λιμπρέτο και άλλων τοπικών εφημερίδων και
εντύπων. Εργογραφία: Έχει συγγράψει τα βιβλία: «Η σκοτεινή πλευρά του ήλιου»,
εκδ. Οδυσσέας, μαρτυρία, 1989, «Βροχή στη Δαλματία, καφές στο Τίτογκραντ»,
νουβέλα, α΄ έκδοση Δελφίνι, 1997, β΄ έκδοση εκδόσεις Αντίκτυπος, 2006, «Ευρώπη
των σχισμών», διηγήματα, εκδ. Ίνδικτος 2002, «2017-Η Ελλάδα υπό Νέο-Οθωμανική
κατοχή», Εναλλακτικές εκδόσεις, 2009. "Αιθιοπία (Αβησσυνία), ένα μικρό
Βυζάντιο στο Κέρας της Αφρικής", Γόρδιος , α' έκδοση Μάης 2016, β' έκδοση
Δεκέμβρης 2016. Έχει συμμετοχή στα συλλογικά έργα: «Η ελληνική Ουτοπία»,
Εναλλακτικές εκδόσεις και Αιγαίον, 1993, «Vivere Pericolosamente. 26 ιστορίες
από την Ιταλία», εκδ. Αντίκτυπος, 2005, «Έξι χρόνια κωμωδίας», πρόλογος σε
ανατύπωση έκδοσης στη Φλωρεντία το 1973, Direct 2005, «Κεφαλονίτες και
Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973», Αργοστόλι 2009. Έχει γράψει
τον Πρόλογο στο βιβλίο της Γεωργίας Μπίρμπα: “Τα χρόνια που με σφράγισαν.
Φοιτήτρια στην Ιταλία 1972-1979”, εκδόσεις ¨Φίλντισι”, Φθινόπωρο 2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου