Παραδοξότητες στις τουρκικές εκλογές κι οι εγχώριες ελίτ

 

του Κώστα Μαυρίδη*

ΤΟ  2018, δύο χρόνια μετά το «ελεγχόμενο πραξικόπημα» στην Τουρκία, συμμετείχα για τρίτη φορά σε αποστολή του Ευρωκοινοβουλίου στην Τουρκία. Από τότε, είχαμε διαπιστώσει την επιστράτευση των κρατικών θεσμών για εισχώρηση του νεο-οθωμανισμού στην τουρκική κοινωνία, ανατρέποντας το καταπιεστικό κεμαλικό «βαθύ κράτος» δεκαετιών και μετατρέποντάς το σε νεο-οθωμανικό καθεστώς στον 21ο αιώνα. Οι πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία, ενόψει του δεύτερου γύρου, επιβεβαίωσαν αυτή την ανατροπή, την οποίαν ούτε η φτωχοποίηση της κοινωνίας, ούτε η θεσμική σήψη κατάφεραν να τερματίσουν.  

Ωστόσο, εκπλήττει η διαχρονική πλαδαρότητα με την οποία ειδικοί αναλυτές και πολιτικοί από τις εγχώριές ελίτ σε Κύπρο κι Ελλάδα αξιολογούν την κατάσταση στην Τουρκία. Πρόκειται για εγχώριες κι ευπροσάρμοστες ελίτ, μετακινούμενες με άνεση από τα αριστερά στα δεξιά κι αντίστροφα, με τρανταχτό παράδειγμα της οριζόντιας ελιτίστικης «συμμαχίας» την «επιχείρηση» θετικής αξιολόγησης του «ισλαμοδημοκράτη Ερντογάν» το 2003-2004, επιμένοντας τότε να τον εμπιστευτούμε για το μέλλον μας στην ΕΕ. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, οι «ειδικοί» διαψεύστηκαν, ενώ επαληθεύτηκαν οι απλοί πολίτες, που αξιολογούν με ορθολογισμό την Τουρκία του Ερντογάν. Παραδοξότητες των εγχώριων «ειδικών» παρατηρούνται και σήμερα όσον αφορά τις τουρκικές εκλογές, με υποβάθμιση της ωμής πραγματικότητας.

Μάριος Θρασυβούλου : Μακάριος 1948-1959 Η πολιτική ηγεμονία και η εξέλιξη προς τον αυταρχισμό

 

Τιμή: 21,20 ευρώ, Σελίδες: 358

ISBN: 978-960-02-4040-5

Εκδόσεις Παπαζήση

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση η νέα μελέτη του Κύπριου ιστορικού Μάριου Θρασυβούλου με τίτλο «Μακάριος 1948-1959: Η πολιτική ηγεμονία και η εξέλιξη προς τον αυταρχισμό».
«Ενώ λειτουργούν πολιτικές συλλογικότητες στην κοινωνία των Ελληνοκυπρίων, ειδικά το ΑΚΕΛ με τις οργανώσεις του και οι δεξιές συντεχνίες, δεν υπάρχει καμιά διαμεσολάβηση μεταξύ Μακαρίου και κοινότητας· τουλάχιστον τέτοια που θα του στερούσε την κάθετη επαφή του με αυτήν. Ο Μακάριος «μιλά» απευθείας στην κοινότητα και η κοινότητα, ανταποκρινόμενη στα καλέσματα της Εθναρχίας, «μιλά» απευθείας στον Μακάριο μέσω των μαζικών εκδηλώσεων, προσφέροντάς του την αμέριστη στήριξή της. Η κυριαρχία του Μακαρίου όλο και προσεγγίζει το βοναπαρτιστικό παράδειγμα. Μέσα από τις μαζικές συγκεντρώσεις σε γήπεδα και σε ναούς, μέσα από τα διαγγέλματα, έχοντας στην ουσία την εν λευκώ στήριξη της κοινότητας και των πολιτικών εκπροσώπων της, την κατευθύνει όπως θέλει. Με το κύρος του αδιαμφισβήτητου πολιτικού και εκκλησιαστικού ηγέτη, με το θάμπος των ιερών του αμφίων, με τις καλογραμμένες προκάτ ομιλίες του που τις αποστηθίζει και τις λέει με τη βαθιά γοητευτική του φωνή, επιβάλλεται στην κοινότητα. Οι Ελληνοκύπριοι, αυταρχικά μαθημένοι και με άγνοια δημοκρατικών παραστάσεων, αποδέχονται την υποταγή στον εθνάρχη. Δεν το κάνουν κάτω από πίεση. Το κάνουν μέσα από την ανάγκη τους να εμπιστευτούν μια στιβαρή δύναμη, αφού δεν υπάρχει άλλη στιβαρή δύναμη να εμπιστευτούν».
(απόσπασμα από το βιβλίο, κεφ. «Η μονοκρατορία»)

 

Είναι ο διάδρομος Zανγκεζούρ το κλειδί για την ειρήνη μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν;

 

Αρμενία: Αγώνας ενάντια στο χρόνο. Η άμμος στην κορυφή της κλεψύδρας τελειώνει.

 

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αρθρογράφος

 

Αρχιτέκτων - Συγγραφέας

27/05/2023 08:00 EEST

Αζερμπαϊτζάν

Anadolu Agency via Getty Images

Η ευκαιρία της δημιουργίας του διαδρόμου Zangezur (Zανγκεζούρ) για τη σύνδεση της Τουρκίας -Αζερμπαϊτζάν είναι ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της νίκης Ναγκόρνο-Καραμπάχ επί των Αρμενίων.

Το γεγονός τονίστηκε και στο συμπόσιο διοργανώθηκε πρόσφατα από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Χωρών που μιλούν τουρκικά (TURKPA) και το Κέντρο Ατατούρκ στο Αζερμπαϊτζάν, για να σηματοδοτήσει το 30ο έτος ανεξαρτησίας των τουρκικών δημοκρατιών, τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν στον Πατριωτικό Πόλεμο και την εκατονταετή έναρξη των εγκαινίων της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας (τουρκικής βουλής).

″Η ιστορία είναι πλούσια με παραδείγματα επιτευγμάτων που επιτεύχθηκαν μέσω της υποστήριξης των τουρκικών κρατών”, είπε, επισημαίνοντας την υποστήριξη της Άγκυρας στο Μπακού κατά τη διάρκεια του Πατριωτικού Πολέμου πέρυσι.

Μετά την κατάληψη της περιοχής Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η οποία αναγνωρίζεται διεθνώς ως έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, μέσω συμφωνίας μετά από έναν πόλεμο 44 ημερών με την Αρμενία, εισήλθε μια περίοδο οικονομικής αναβίωσης σχέσεων Αζέρων-Τούρκων

Βάσει της συμφωνίας, όλες οι γραμμές μεταφοράς που έκλεισαν λόγω του ζητήματος του Καραμπάχ θα ανοίξουν ξανά. Σε αυτήν την χρονική περίοδο, ο διάδρομος Zανγκεζούρ , που αναφέρθηκε πολλές φορές από τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ, ήρθε στο προσκήνιο.

Το Zανγκεζούρ ήταν μέρος του Αζερμπαϊτζάν, αλλά στη δεκαετία του 1920, οι Σοβιετικοί έδωσαν την περιοχή στην Αρμενία. Μετά από αυτήν την κίνηση, το Αζερμπαϊτζάν έχασε την οδική και σιδηροδρομική επικοινωνία του με τον Ναχιτσεβάν και μερικά τμήματα του σιδηροδρόμου καταστράφηκαν.

Το Αζερμπαϊτζάν έχει επικεντρωθεί σε έργα στον διάδρομο Zανγκεζούρ , τα οποία θα περιλαμβάνουν εθνικές οδούς και σιδηροδρομικές γραμμές που εκτείνονται σε διάφορες περιοχές στην περιοχή Σιούνικ της Αρμενίας.

 

Με αφορμή τα 75 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ

  

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

 

Συμπληρώνονται σήμερα 75 χρόνια από τη μέρα που ο Νταβίντ Μπεν- Γκουριόν ανακήρυξε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ σε εδάφη της ιστορικής Παλαιστίνης. Εκείνη τη στιγμή, οι στρατηγοί του εκτιμούσαν ότι οι πιθανότητες να διαφύγει το εβραϊκό κράτος από τη βρεφική θνησιμότητα στον αναπόδραστο πόλεμο με τα συνασπισμένα αραβικά κράτη, ήταν 50%- 50%. Τελικά το Ισραήλ επικράτησε κατά κράτος σε αυτή τη σύγκρουση, που πολιτογραφήθηκε από τους Άραβες ως “Νάκμπα” (Καταστροφή) και ακόμη περισσότερο στην επόμενη, τον “Πόλεμο των Έξι Ημερών” του 1967, που το ανέδειξε σε απόλυτο κυρίαρχο από τη χερσόνησο του Σινά μέχρι τον Ιορδάνη.

Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει στις 29 Νοεμβρίου του 1947, όταν η Γενική Συνέλευση του  νεοπαγούς ΟΗΕ αποφάσισε τον διαμοιρασμό της Παλαιστίνης, που μέχρι τότε είχε καθεστώς βρετανικού προτεκτοράτου (55% εβραϊκό κράτος, 43% παλαιστινιακό κράτος, η Ιερουσαλήμ διεθνής πόλη). Στον απόηχο του Ολοκαυτώματος, η αξίωση των Εβραίων να αποκτήσουν εθνική εστία ήταν πολιτικά και ηθικά πανίσχυρη, έστω κι αν οι Άραβες καλούνταν να πληρώσουν για τα εγκλήματα Ευρωπαίων. Οποιαδήποτε σκέψη για δημιουργία εβραϊκού κράτους στην Ευρώπη, όπου ζούσαν οι μεγαλύτεροι εβραϊκοί πληθυσμοί, φάνταζε εντελώς ουτοπική. Οι Αμερικανοί υπό τον Τρούμαν στήριξαν τον διαμοιρασμό, υπολογίζοντας ότι θα εξοστρακίσουν τους Βρετανούς συμμάχους αλλά και ανταγωνιστές τους από μια υψηλής γεωστρατηγικής αξίας, λόγω πετρελαίων, περιοχή του κόσμου. Ορισμένοι τεραστίου διαμετρήματος, εβραϊκής καταγωγής διανοούμενοι, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και η Χάνα Άρεντ, είχαν τις ενστάσεις τους, προτιμώντας ένα διεθνικό (εβραϊκό- αραβικό) κράτος στην ιστορική Παλαιστίνη, αλλά ο ιδεαλιστικός διεθνισμός τους δεν είχε καμία τύχη απέναντι στις αδυσώπητες δυνάμεις του πραγματικού ιστορικού γίγνεσθαι. 

Ο χάρτης Μπάιντεν-Χόκσταϊν βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του αγωγού αερίου EastMed

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Οι αμερικανικοί σχεδιασμοί δεν αφορούν μόνο το Κυπριακό και το φυσικό αέριο της Αν. Μεσογείου αλλά και το Αιγαίο και την αντιπαράθεση Ελλάδος-Τουρκίας. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την οξυνόμενη σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας και τις εκλογές στην Ελλάδα και στην Τουρκία, η Ουάσιγκτον φαίνεται ότι αποφάσισε να επιλύσει τα προβλήματα της περιοχής

Την Κυριακή, 14/5/2023, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου, κατά την έναρξη συνεδρίας του υπουργικού συμβουλίου, προέβη στην πιο κάτω πολυσήμαντη δήλωση, μετά την επίσημη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Χριστοδουλίδη (11/5/2023):

«Η συμμαχία που δημιουργήσαμε πριν από μερικά χρόνια έχει πολύ σημαντικές προοπτικές, κυρίως για τη θέση του Ισραήλ ως ενεργειακής δύναμης. Το έργο στο οποίο έχουμε επικεντρωθεί είναι η παροχή φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ευρώπη μέσω ενός αγωγού φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου μας σε ένα εργοστάσιο υγροποίησης φυσικού αερίου, που θα κατασκευαστεί στην Κύπρο. Αυτή η σύνδεση θα οδηγήσει την ισραηλινή οικονομία σε ένα νέο επίπεδο και θα ενισχύσει τη θέση του Ισραήλ ως σημαντικού διεθνούς προμηθευτή ενέργειας. H οργάνωση μιας αποτελεσματικής και φθηνής παράδοσης φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ευρώπη θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση του Ισραήλ».

Ας προσεχθεί: Ισραηλινό, όχι και κυπριακό αέριο.

ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ πιστοποιεί την ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΝΔ στην ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟ

 

του Νίκου Μυλωνά

Α.ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑτης Κυριακής 21.5.23 δύσκολαερμηνεύεται γιατί δεν ήταν αναμενόμενο από τις πληροφορίες που έρχονταν από τους αναλυτές.Υπήρ χαν οι ενδείξεις για την ‘’δεξιά στροφή’’ του εκλογικού σώματος. Τις βλέπαμε γύρω μας, αφού ακόμη και γνωστοί μας με αριστερή προϊστορίαέστρεφαν την προτίμηση τους στην ΝΔ. Όμως η αξιωματική αντιπολίτευση (Σύριζα) ηταν αυτή που στηριγμένη στην λογική της εναλλαγήςστην κυβερνητική εξουσία των μελών τουκάθε φορά υπάρχοντος δικομματισμού, πίστευε ότι η κυβερνητική φθορά θα της δώσει την κυβέρνησης! Ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2019-23 πορεύτηκεβάζοντας στόχο τον Μητσοτάκη πιστεύοντας ότι οι κακοί χειρισμοί του στην πανδημία, υποκλοπές, Novartis, Εύβοια, Τέμπη κλπ ‘’ως ώριμοφρούτο θα τον φέρουνστα κυβερνητικάέδρανααποφεύγοντας να θίξει καυτά θέματα όπως το ενεργειακό,η προσωπική εξωτερική πολιτική του πρωθυπουργού στα Ελληνοτουρκικά, την υποταγή στην δυτική πολιτική, το πάγωμα στα ενεργειακά αποθέματα, την συμμέτοχή στο πόλεμο στην Ουκρανία κλπΟι ερμηνευτικέςγνώμες που δημοσιεύτηκαν παραλληλίζουν το χθεσινό αποτέλεσμαμε τα δεδομένα τηςσυντηρητικήςεκλογικής στροφής στην Ευρώπη χωρών με σοβαρά εσωτερικά προβλήματα όπως η Ιταλία, Ουγγαρία, Πολωνία πούυπό το βάρος των κρίσεων στην οικονομία, την υγεία, τουςγεωπολιτικούς ανταγωνισμούς  και την ρευστότητα ευνοήθηκε η δεξιάατζέντα. ΟΜητσοτάκηςπροβάλλοντας την‘’σταθερότητα και σιγουριά’’ και τα ‘’επιδόματα’’ απαντούσε στην φόβο και την ανασφάλεια   την στιγμή που ο Σύριζα αντί να απαντά στο ερώτημα ‘’που αλλού πρέπει να πάμε’’ φάνηκε να υιοθετεί την ατζένταΜητσοτάκη! Ο Τσίπρας όπως μας είπε και στην Κω,  περιορίστηκε στην πλειοδοσία παροχών!Αντί προγραμματικού πολέμου στο κυβερνητικόέργο        προτίμησε τον προσωπικό πόλεμο εναντίον του πρωθυπουργού, κάνοντας μάλιστα το τραγικό λάθος να τον διαχωρίζει από την κυβέρνηση και το κόμματης ΝΔ!  Έτσι ο θρίαμβος της συντηρητικής παράταξης ήρθε ως ‘’ώριμοφρούτο’’.  Τα λάθητακτικής και στρατηγικής του κ. Τσίπρα και του κόμματος του θα πληρωθούν με μια βαθιά ‘’Θατσερικη 4-ετία’’ που θα αλλάξει την χώρα μας. Ο Τσίπρας και ο Σύριζα μετα την ζημιάτης παγκόσμιας Αριστεράς το 2015 τώρα συμβάλλου στην διάλυση της κεντροαριστερά και στην χώρα μας!.

Αποκαλυπτική συνέντευξη “βόμβα” του Λαφαζάνη στο Ρωσικό πρακτορείο ΤΑΣΣ(Yury Malinov)

 

Από

 iskra

 -

19/05/2023

 

Ο Π. Λαφαζάνης μιλάει για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις ελληνορωσικές σχέσεις, τα κρισιμότερα ίσως προβλήματα της χώρας, τα οποία αποσιωπήθηκαν σε όλη την προεκλογική περίοδο απ’ όλα τα κόμματα, τα οποία έχουν μετατραπεί σε εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ ή ομπρέλα συγκάλυψης του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού.

Ερώτηση 1:

Αγαπητέ κύριε Λαφαζάνη, πώς αξιολογείτε την κατάσταση στην Ελλάδα την παραμονή των επικείμενων βουλευτικών εκλογών στις 21 Μαΐου; Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τα εκλογικά αποτελέσματα; Μπορεί να αλλάξει η επίσημη ελληνική πολιτική απέναντι στη Ρωσία μετά τις εκλογές;

Απάντηση 1:

Η κατάσταση της Ελλάδας, παραμονές των εκλογών στην χώρα, είναι από κάθε άποψη, οικονομική και κοινωνική, τραγική, ενώ αντιμετωπίζουμε και σοβαρές απειλές κατά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και της ίδιας της κυριαρχίας μας, πρώτα απ’ όλα στο Αιγαίο, από την κακή γείτονα Τουρκία.

Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή για μια νέα πορεία της χώρας που θα προωθήσει την απεξάρτηση της πατρίδας μας από τα Δυτικά κέντρα και θα ανοίξει δρόμους παραγωγικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας στην Ελλάδα, μαζί με νέους ανεξάρτητους εξωτερικούς προσανατολισμούς και την αποκατάσταση στρατηγικών σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τη Ρωσία και γενικότερα τους BRICS.

Στις εκλογές της 21ης Μαΐου δεν φαίνεται ότι μπορεί να προκύψει μια τέτοια αναγκαία ανατροπή στην χώρα.

Τόσο τα δύο κόμματα που παλεύουν για την πρώτη θέση στις εκλογές, το δεξιό κόμμα της ΝΔ και το ψευτο-αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟ–ΚΙΝΑΛ, είναι κόμματα βαθύτατα εξαρτημένα από τα Δυτικά κέντρα: τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Γερμανική ΕΕ, ενώ ακολουθούν άδικες και βαθιά αντιδημοκρατικές και αντικοινωνικές στρατηγικές. Στην ουσία μιλάμε για τρία κόμματα στη συσκευασία μιας υποτελούς στη Δύση, αντιρωσικής και κοινωνικά άδικης στρατηγικής, η οποία, επιπλέον, συνεχώς οπισθοχωρεί στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας απέναντι στον επεκτατισμό της Τουρκίας, η οποία Τουρκία επιδιώκει να διαδραματίσει ηγεμονικό ρόλο ευρύτερα στο χώρο των Βαλκανίων, της Αν. Μεσογείου, της Κεντρικής Ασίας, της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής.

Η επίσημη “προδοτική” πολιτική της χώρας μας, πολιτική τυφλής παράδοσης στον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό και αντιρώσικης υστερίας, όχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει μετά τις εκλογές αλλά και μάλλον θα χειροτερεύσει, παρά τις αντίθετες επιθυμίες του ελληνικού λαού, που θέλει διακαώς τη φιλία και τη συνεργασία με τη Ρωσία.

Η Ελλάδα δυστυχώς ακολουθεί πολύ επικίνδυνο και πολύ επιθετικό δρόμο ενάντια στη Ρωσία, ο οποίος υποσκάπτει την ειρήνη και φέρνει πιο κοντά μεγαλύτερες καταστροφές!

Γιατί η (Νέα) Δημοκρατία...νίκησε

 της Άννας Κωνσταντινίδου

Το τελευταίο εξάμηνο, κι όχι μόνο το 30ήμερο μέχρι τις εκλογές της 21ης Μαΐου, η χώρα έζησε ένα πολωμένο, πολιτικό σκηνικό. Ακόμα κι αν πολλοί αναλυτές της εκλογικής διαδικασίας εξέφρασαν δημόσια την άποψη ότι τα κομματικά "πνεύματα" δεν έφτασαν σε ακραία επίπεδα, ωστόσο προφανώς εστιάζουν μοναδικά στον "πολιτικό πολιτισμό" που ακολουθήθηκε ανάμεσα στους δύο διεκδικητές της εξουσίας, που εκτός από τη ρητορική που υιοθετήθηκε από τον κύριο Τσίπρα, δεν υπήρξε κάποια οξύτατη αντέγκληση ανάμεσα στους δύο άνδρες πολιτικούς.

Κι αυτό γιατί, οι εκλογές είχαν ήδη λάβει πρόσημο, ότι η "μάχη" θα κρινόταν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και πώς αυτά θα διοχέτευαν στον ελληνικό λαό τις θέσεις των κομμάτων που διεκδικούσαν την ψήφο του. Και όντως στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έγινε πραγματικά μία "μάχη χαρακωμάτων" που αναμφισβήτητα κερδίθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, γιατί επένδυσε αφενός σε στοχευμένο πρόγραμμα ως συνέχεια του κυβερνητικού έργου της αφετέρου απομακρύνθηκε από το λαϊκισμό που τις περισσότερες φορές έφτασε σε ακραία επίπεδα ακόμα και φανατισμού από μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε στόχους, παρά μόνο άρνηση, δηκτικότητα, διχασμό. Έδειχνε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα του 3% που για να φτάσει το 2015 να κυβερνήσει επένδυσε στην καπηλεία ιδεολογιών και μεθόδων που επειδή αφορούσαν άλλες εποχές είχαν αφήσει, εκτός των άλλων, αρνητικό θυμικό για τους Έλληνες κατά τη διάρκεια της τετραετούς διακυβέρνησής του που ωστόσο αποτυπώθηκε στην τωρινή εκλογική διαδικασία. Και αποτυπώθηκε στην τωρινή εκλογική διαδικασία, γιατί οι μηχανισμοί που χρησιμοποίησε για να παρουσιάσει ευρύτατα το πώς θα κινηθεί στη δεύτερη φορά ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο θύμισαν εποχές που η χώρα μας δεν είναι περήφανη για αυτές, αλλά στόχευσαν στη "δολοφονία χαρακτήρων", χρησιμοποιώντας απειλές μέσω της δικαστικής οδού εναντίον πολιτών "αντιφρονούντων" και δημοσίων προσώπων που εξέφραζαν τις απόψεις τους, οι οποίες ωστόσο δεν συμβάδιζαν με τις επιταγές του συγκεκριμένου κόμματος.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπάθησε να δημιουργήσει ένα καθεστώς, κι όχι απλά να αποτελέσει το δίαυλο ανάμεσα στο λαό και την Πολιτεία του. Και επένδυσε στη δημιουργία "καθεστώτος", καθώς η στόχευση ήταν: α. εκφοβισμός/φίμωση, β. έλεγχος αρμών Εξουσίας και Θεσμών/Αρχών, γ. άκρατος λαϊκισμός χωρίς ίχνος συναισθηματικής νοημοσύνης για γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα μας.

Τουρκία, εκλογές - απάτη

του Λεωνίδα Κουμάκη

 Η κοινή αποστολή παρατηρητών από το Γραφείο του ΟΑΣΕ για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ODIHR), την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ (OSCE PA) και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) διαπίστωσε τα ίδια ακριβώς που αναφέρονται στα άρθρα 3 Μάϊου 2023 "Τουρκία: Εμφύλιος μετά τις εκλογές;" και 19 Μαίου 2023 "Τουρκία 2023: Οργιάζει η εκλογική νοθεία" Μεταξύ πολλών άλλων, επισημαίνονται:

(1) Ο νυν πρόεδρος και τα κυβερνώντα κόμματα απολάμβαναν ένα αδικαιολόγητο πλεονέκτημα κατά τις εκλογές της 14ης Μαΐου στην Τουρκία

(2) Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι εντόπισε αντικρουόμενα αποτελέσματα σε 2.269 κάλπες στις προεδρικές εκλογές και σε 4.825 κάλπες στις βουλευτικές εκλογές.

(3) Ο δημοσιογράφος Can Ataklı κατήγγηλε πριν και μετά τις εκλογές (στον ειδησεογραφικό ιστότοπο TR724 καθώς και στο κανάλι του στο YouTube) ότι εκατοντάδες χιλιάδες άτομα ψήφισαν με πλαστές ταυτότητες πολλές φορές! Ειδικοί λογισμικού και εκλογών διαπίστωσαν ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, ψήφισαν πολλές φορές με πλασματικές ταυτότητες, σύμφωνα με αναφορά που υποβλήθηκε στον Εκρέμ Ιμάμογλου, δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και υποψήφιο αντιπρόεδρο της αντιπολίτευσης. Την απάτη διεύθυνε ο Υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος ελέγχει επίσης τη Διεύθυνση Υποθέσεων Πληθυσμού και Ιθαγένειας του υπουργείου, την αρχή που εκδίδει εθνικές ταυτότητες.

Η Χαμένη Ψήφος

 

Σε εκλογές που βγάζουν κυβέρνηση εάν κάποιος απέχει ή ψηφίσει μικρό κόμμα που δεν εκλέγεται η ψήφος του πάει χαμένη. Σε αυτές τις εκλογές που δεν πρόκειται να βγει κυβέρνηση, διότι με την απλή αναλογική δεν βγαίνουν τα κουκιά, η ψήφος σε μικρό κόμμα δεν θα μετρήσει υπέρ κανενός από τους μεγάλους αλλά θα δείξει τι πραγματικά θέλει ο λαός. Γι τον λόγο αυτό δεν πρέπει κανείς να δώσει ψήφο σκοπιμότητας, να απέχει ή να ψηφίσει το λιγότερο κακό. Τώρα είναι η ευκαιρία να ψηφίσουν όλοι κατά συνείδηση, όχι για να δώσουν το μήνυμα στο σύστημα,  αφού έτσι και αλλιώς μας γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια,  αλλά για να γίνει καταγραφή της θέλησης μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας αλλά αν και ασύνδετοι είμαστε πολλοί και να αποκτήσουμε το συναίσθημα της ομοψυχίας αλλά κυρίως της ελευθερίας.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός

πρώην Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Χρειαζόμαστε μια "Πολιτική Πρωτοβουλία" μακράς πνοής

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

 Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες της 21ης Μαίου, καταθέτω κάποιες σκέψεις για την Αναγκαιότητα ύπαρξης μιας "Πολιτικής Πρωτοβουλίας" μακράς πνοής, που τόσο έχει ανάγκη ο - "Κυρίαρχος"- Λαός μας και η Χώρα.

Αναγκαία όσο ποτέ η επιστροφή στην Πολιτική, στον Πολιτικό Λόγο, στον Πολίτη. Στον Πολιτισμό.

 Κυρίαρχο στοιχείο που παρατηρούμε σε αυτή την (κάπως διαφορετική ) "προεκλογική περίοδο" είναι  η ρευστότητα - ίσως και κάποια δυσπιστία.Οι φετινές εκλογές στην Ελλάδα συμπίπτουν χρονικά με τις εκλογές στην Τουρκία και το κυμαινόμενο αποτέλεσμά τους. Ο αμερικάνικος παράγοντας έχει κάνει καθαρό με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι μεθοδεύεται μια «επίλυση» των «διαφορών» στην περιοχή υπέρ της Τουρκίας (στην ουσία η ρυμούλκησή της και η διατήρησή της στα ΝΑΤΟϊκά πλαίσια περνά μέσα από μεγάλες παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας). Η κωδική ονομασία αυτών των επιδιώξεων ως «Πρέσπες του Αιγαίου» και η φούρια για το «κλείσιμο» τέτοιων ζητημάτων έχει γίνει αποδεκτή από όλα τα συστημικά κόμματα που φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας με σχήματα κυβερνήσεων συνεργασίας. Κατόπιν παροτρύσεων του "ξένου Παράγοντα", είτε αγγλόφωνου είτε Γερμανόφωνου,τόσο η Ν.Δ. όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ (ακολουθεί ποιό χαμηλόφωνα το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), έχουν αναλάβει υποχρεώσεις για την προώθηση αυτών των σχεδιασμών, έχουν λάβει το μήνυμα. Και από κοντά,σχεδόν όλα τα άλλα κόμματα σιωπούν κι αυτά για τον κρίσιμο γεωπολιτικό αναδασμό που είναι πρώτος στην ημερήσια διάταξη των ευρωατλαντικών κύκλων. Ο ενδοτισμός προς τον τούρκικο επεκτατισμό-Αναθεωρητισμό, ως παράγωγο διαρκείας της εξάρτησης των ελληνικών ελίτ και του πολιτικού συστήματος .

 Αναδεικνύεται έτσι ένας αυτισμός του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος καθόλου "αθώος",

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΚΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023(1)

 

Προς μια Νέα Διεθνή Τάξη αυτόνομων λαών

Ο Ελληνικός λαός καλείται για άλλη μια φορά (τώρα πια που… «εκπολιτιστήκαμε», τακτικά, ανά τετραετία) να εκλέξει την κυβέρνησή του για την επομένη τετραετία, όπως κάνουν όλοι οι «πολιτισμένοι» λαοί της Δύσης.

Όμως αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι έτσι δίνεται η ευκαιρία στον «λαό» για τη δημιουργία συνθηκών σημαντικής κοινωνικής, ή έστω πολιτικής, αλλαγής. Οι βασικές συνθήκες που καθορίζουν την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική διαδικασία δεν πρόκειται βέβαια να αλλάξουν, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών. Και αυτό διότι οι συνθήκες αυτές έχουν ήδη ενσωματωθεί στο οικονομικό και πολιτικό/πολιτιστικό γίγνεσθαι μέσα από την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ² κλπ.

Ακόμη δηλαδή και αν εκλέγονταν στην κυβέρνηση κόμματα που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σκοπό απλώς τη διαχείριση της χώρας με βάση τις εντολές της Υπερεθνικής Ελίτ, είναι τέτοιες οι δομές εξάρτησης οι οποίες δημιουργήθηκαν μεταπολεμικά, που είναι ελάχιστοι αν όχι μηδαμινοί οι «βαθμοί ελευθερίας» με βάση τους οποίους θα κινείται η νέα κυβέρνηση, όποιο κόμμα και αν νικήσει από τα υπάρχοντα, ακόμη και το ΚΚΕ. Εκτός βέβαια εάν την επόμενη μέρα της εκλογής του αποχωρούσε από όλους τους θεσμούς της εξάρτησης, δηλαδή τους θεσμούς που ενέταξαν τη χώρα στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΝΔΤ)!

Οι εκλογές επομένως γίνονται απλά για να δημιουργείται η ψευδαίσθηση στον λαό ότι αυτός κυβερνά, εφόσον:

Είτε Ερντογάν είτε Κιλιτσντάρογλου κερδίσει κανείς Έλληνας ας μη σπεύσει να πανηγυρίσει

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Ερντογάν και Κιλιτσντάρογλου δεν έχουν δώσει καμία ένδειξη ότι η επιθετική και κατακτητική πολιτική τους εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου θα λειτουργήσει, επιτέλους, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και των κανόνων λειτουργίας των διεθνών και διακρατικών σχέσεων. Η τουρκική πολιτική είναι αταλάντευτη. Δεν μεταβάλλεται και δεν αντιμετωπίζεται με ευσεβείς πόθους και φρούδες προσδοκίες

ΗΤουρκία οδεύει σήμερα στις κάλπες εν μέσω ακραίας πόλωσης, επεισοδίων και φόβων για αιματηρές συγκρούσεις. Η προεκλογική εκστρατεία σημαδεύτηκε ήδη από σκληρή και υβριστική ρητορική, κυρίως εκ μέρους του προέδρου Ερντογάν. Πρόκειται για καθοριστικές για την Τουρκία – και τη Δύση, την Ελλάδα-Κύπρο – εκλογές. Οι δύο κύριοι αντίπαλοι, ο Ταγίπ Ερντογάν, ηγέτης του ΑΚΡ και ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, υποψήφιος έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης, θεωρητικά αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές τάσεις.

Ο Ερντογάν έχει τρία ινδάλματα: Τον Χίτλερ, τον απαγχονισθέντα Ατνάν Μεντερές και τον ισλαμιστή Νετσμετίν Ερμπακάν. Ερντογάν και Μεντερές είναι βίοι παράλληλοι και εκπληκτικά όμοιοι! Τη δεκαετία του 1950, Πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν ο Ατνάν Μεντερές. Όπως ιστορεί ο ακαδημαϊκός, Σπύρος Βρυώνης, στο μνημειώδες έργο του: «Ο μηχανισμός της καταστροφής. Το τουρκικό πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου 1955 και ο αφανισμός της ελληνικής κοινότητας της Κων/πολης» (εκδόσεις Εστία, 2007, σελ. 610-617):

«

Λευτεριά στον Φρέντη Μπελέρη και στον Παντελή Κοκαβέση

 Ε, λοιπόν, εκλεγεί-δεν εκλεγεί δήμαρχος Φοινικαίων, είμαστε σε ένα δίλημμα. Ή που θα τον χάσουμε μιας και πίναμε έναν καφέ μαζί του ή που θα τον κερδίσει ο Ελληνισμός.

Είναι το πρόσωπο που ξεπερνάει τα σύνορα, ο "Βουρκάρης", ο Θιγμένος, ο ταπεινός διπλανός μας.

Πέρα από τα αστεία, το πολιτικό σύστημα είχε βολευτεί στον "καλό ψάλτη" ή στον "καλό ξεναγό". Νόμιζε πως τον είχε απενεργοποιημένο σε ένα μακρινό κι ένα αποστασιοποιημένο "φολκλόρ", μετά την παραίτησή του από τη θέση του Γενικού Προέδρου της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, που ήταν μονίμως κρύα και άδεια αφού έτρεχε. Δεν ήθελε να φτιάξει το τρίτο κόμμα και καλώς έκαμε. Πάντα ενωτικός, πάντα ανιδιοτελής και κυρίως συγχωρητικός.

Ο Λεωνίδας Παππάς ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΠΑΣ είναι το πρόσωπο που εκφράζει τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την πατρίδα στην πιο στέρεη και κατανοητή μορφή τους.

Λευτεριά στον Φρέντης Μπελέρης και στον Παντελή Κοκαβέση.

Λευτεριά στη Χιμάρα.

**********

Από τον Ζακ Πρεβέρ ένα ποίημα αφιερωμένο:

"Εβαλα το πηλήκιό μου στο κλουβί και βγήκα με το πουλί στο κεφάλι.

Λοιπόν, δε χαιρετάνε πια; ρώτησε ο ταγματάρχης.

Οχι, δε χαιρετάνε πια

απάντησε το πουλί.

Α, καλά, συγγνώμη νόμιζα πως χαιρετάνε,

είπε ο ταγματάρχης.

Είστε απολύτως δικαιολογημένος, ο καθένας θα μπορούσε να γελαστεί

είπε το πουλί".

Όλες οι αντιδράσεις