Σήμερα στη δίκη για το Έγκλημα στο Μάτι οι οικογένειες των θυμάτων, οι επιζώντες, οι τραυματίες και εγκαυματίες, ολόκληρη η κοινότητα του Ματιού που επλήγη, εκατοντάδες άνθρωποι χαροκαμένοι και τραυματισμένοι, στοιβάχθηκαν σε μια αίθουσα όπου δεν χωρούσαν ούτε 50 άνθρωποι, για την δίκη στην υπόθεση της μεγάλης τραγωδίας.
Και βέβαια δεν μπορούσε να γίνει η δίκη. Δεν υπήρχε χώρος ούτε για να μπουν στην αίθουσα…
Για τις ευθύνες των κυβερνητικών προσώπων, για τα οποία η δικογραφία διαβιβάσθηκε στη Βουλή, παρήλθε άπρακτη η αποσβεστική προθεσμία του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, χωρίς να κινηθεί φύλλο στη Βουλή, ούτε από την Κυβέρνηση, ούτε από την Αντιπολίτευση.
Ουδείς βουλευτής έφερε το θέμα των ποινικών ευθυνών κυβερνητικών προσώπων. Γιατί όλοι βολεύονται με την ασυλία και την ατιμωρησία… Σήμερα ωφελούνται οι προηγούμενοι, αύριο θα ωφεληθούν οι σημερινοί…
Για το έγκλημα της Έκθεσης σε βαθμό κακουργήματος κατά συρροή, έπεσαν μονοί-διπλοί πρόθυμοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, για να μην υπάρξουν διώξεις μέχρι σήμερα, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις του Ανακριτή και παρά το πρωτοβάθμιο βούλευμα που έκρινε ότι υπάρχει κακούργημα. Παρεμβλήθηκε και νομοθετική πλημμεληματοποίηση και υποβάθμιση ορισμένων εγκλημάτων έκθεσης, με νόμο που έφερε η υπόλογη Κυβέρνηση Τσίπρα… Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αρνήθηκε να ασκήσει Αναίρεση. Ευτυχώς, η υπόθεση δεν τελειώνει με την άρνησή του.
Σήμερα, με αυτήν την κραυγαλέα υποβάθμιση της υπόθεσης, σε σημείο ανεπίτρεπτης προσβολής, και με διαδικαστικές «μανούβρες» μη προσήκουσες σε ένα Κράτος Δικαίου, κάποιοι έδειξαν ότι πιστεύουν πως και αυτή η υπόθεση μπορεί να θαφτεί ολοκληρωτικά. Οι περισσότεροι από τους κυρίως υπαιτίους ήταν επιδεικτικά απόντες, εκπροσωπούμενοι από τους συνηγόρους τους.
«Να βγουν έξω οι μάρτυρες (δηλαδή τα θύματα) για να δηλώσουν τις παραστάσεις οι κατηγορούμενοι και θα ξαναμπούν μετά». «Να έρχονται ανά 50άδες οι μάρτυρες στις επόμενες δικασίμους 7,8,11,14 Νοεμβρίου, να εκφωνούνται και να δηλωθούν οι παραστάσεις τους, σε άλλη αίθουσα». Αυτά ακούστηκαν από έδρας.
Είναι δυνατόν να ξεκινά με αυτόν τον τρόπο αυτή η δίκη;
Κι αν έτσι ξεκινά, πώς θα καταλήξει;
Έχοντας καταθέσει από τον Αύγουστο 2018 μήνυση για κακούργημα και πρόσφατα αίτημα για να αναβαθμισθεί η κατηγορία, που κάποιοι επιμένουν να υποβαθμίζουν σε πλημμέλημα και εξ αμελείας αδίκημα, έχοντας παρακολουθήσει όλο αυτόν τον καιρό, την προσπάθεια να θαφτεί η υπόθεση, να ξεχαστούν οι νεκροί, να λοιδορηθούν οι επιζώντες, παρακολουθώντας ταυτόχρονα την Ιώβεια υπομονή κι αξιοπρέπεια των ανθρώπων που σηκώνουν το σταυρό αυτού του μαρτυρίου, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθύνω μόνο μια λέξη προς τη σημερινή Κυβέρνηση και προς κάθε υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση: ΝΤΡΟΠΗ.
Αρνούμαι να αποδεχθώ αυτήν την αναίσχυντη περιφρόνηση στα θύματα, στους νεκρούς, στους τραυματίες κι εγκαυματίες, στους επιζώντες. Αλλά και σ´όλη την κοινωνία που πονά και πενθεί μαζί τους. Αρνούμαι ότι στη χώρα μου έχει σε τέτοιο βαθμό εκλείψει η ανθρωπιά στα πρόσωπα των υπευθύνων, ώστε διανοούνται αυτή τη μεταχείριση των θυμάτων μιας υπόθεσης που τραυματίζει μέχρι σήμερα τη συλλογική μας συνείδηση.
Καλούνται οι υπεύθυνοι, και πρώτος ο Υπουργός Δικαιοσύνης, να μεριμνήσουν άμεσα να αρθεί αυτό το αίσχος και να μην παραταθεί περαιτέρω.
Από πλευράς μου, θα κάνω αυτά που πρέπει, όπως πάντα έπραξα, στο πλευρό των κατοίκων και των θυμάτων.
Ζωή Κωνσταντοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου