Η αντιμετώπιση των παράνομων υποκλοπών απαιτεί δημοκρατική εγρήγορση

 του Δημήτρη Οικονόμου

(Συνέντευξη μου στο the Socialist)
 

1. κ.Οικονόμου είδαμε και αυτό το καλοκαίρι πολύ θλιβερές εικόνες, όσον αφορά τις πυρκαγιές στην Αττική, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Τι πιστεύετε ότι έφταιξε; Ποιες είναι κατά την γνώμη σας οι ευθύνες της κυβέρνησης και της Περιφερειακής αρχής;

Το φυσικό μας περιβάλλον καίγεται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο, με συνανθρώπους μας να χάνουν τη ζωή τους από τις φωτιές, με περιουσίες να καταστρέφονται και με ολέθριες συνέπειες στο φυσικό μας περιβάλλον. Πέρα από την “οικοπεδοφαγία”, την απερισκεψία κι την απρονοησία τοπικών αρχόντων ήρθε να προστεθεί και η κλιματική κρίση άμεσο απότοκο της κλιματικής αλλαγής.

Οι πολιτικές ευθύνες, για όλα αυτά, είναι τεράστιες: απροθυμία εφαρμογής νόμων, ακόμα και συνταγματικών διατάξεων για να μην στεναχωρήσουμε ψηφοφόρους, αδιαφορία για την ανεπάρκεια διοίκησης και αυτοδιοίκησης να αντιμετωπίσουν τις καταστροφές, συμβιβασμός με την ασυνειδησία σχετικά με την κλιματική κρίση. Η κυβέρνηση δείχνει να μην κατανοεί ότι η πολιτική προστασία είναι βασικός παράγων δημόσιας ασφάλειας και έχει ανάγκη περισσότερων πόρων, περισσότερου σχεδιασμού και κυρίως, περισσότερης επιμέλειας και συντονισμού κατά την άσκησή της. Και φυσικά, ότι δεν μπορεί να κουκουλώσει τόσες αστοχίες της με επικοινωνιακά show.

Οι Έλληνες πολίτες δικαιούμαστε καλύτερα από τις απανωτές αποτυχίες διαδοχικών κυβερνήσεων: την τραγική φωτιά στο Μάτι και τις πλημμύρες στη Μάνδρα, την ολοκληρωτική καταστροφή της βόρειας Εύβοιας, την αποτυχία στη διαχείριση του χιονιά τον χειμώνα που πέρασε, τις φωτιές στη Βαρυμπόμπη και την Πεντέλη που θα κάνουν χειρότερες τις συνθήκες της ζωής μας στο λεκανοπέδιο Αττικής, ένα από τα πιο όμορφα σημεία του πλανήτη για να ζούμε.

Είναι η ώρα να καταλογίσουμε τις πολιτικές ευθύνες για αυτή την ασυνέπεια, ανεπάρκεια και αδιαφορία ώστε να μην ζούμε διαρκώς τα ίδια. Είμαστε σε πόλεμο με τις συνέπειες του κακού μας παρελθόντος και πρέπει να νικήσουμε για εμάς και τα παιδιά μας. Είναι η μάχη της γενιάς μας.

2.Σε τηλεοπτικό του διάγγελμα ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγε να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη και «έριξε» τις ευθύνες για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη στην ΕΥΠ.Ποιά είναι η δική σας οπτική στο θέμα; Ποιες είναι οι ευθύνες που αναλογούν στην κυβέρνηση και ποιος ο αντίκτυπος στην ίδια την Δημοκρατία;

Μετά από κωμικοτραγικές ημιεπίσημες κυβερνητικές δηλώσεις, ο Πρωθυπουργός με το διάγγελμα του υιοθέτησε την θεωρία ότι «έγινε κάτι κακό… νομίμως»! Θεωρία η οποία δεν εξηγεί πως, λίγες μέρες μετά την έναρξη παρακολούθησης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη από την Ε.Υ.Π., επιχειρήθηκε και η παγίδευση του με το Predator. Για ποιο λόγο διατάχθηκε η παρακολούθηση (η δικαιολογία ότι ζητήθηκε από ξένες χώρες διαψεύστηκε από τις Πρεσβείες τους). Πως και πότε θα μάθαινε ότι Έλληνας βουλευτής, αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος, ο κάθε συμπατριώτης τελικά, παρακολουθείται νομίμως και παρανόμως, αν δεν υπήρχε η έκθεση ειδικής υπηρεσίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η καταγγελία το Νίκου Ανδρουλάκη στις αρμόδιες αρχές.

Δουλειά του πρωθυπουργού της χώρας μας όμως δεν είναι η εκτόξευση ανυπόστατων θεωριών δια διαγγελμάτων. Δουλειά του είναι να δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις για την απαράδεκτη και παράνομη παρακολούθηση του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Να απαντήσει για το αν οι περιπτώσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι μοναδικές ή υπάρχουν και άλλες. Να απαντήσει, χωρίς άλλη χρονοτριβή, στο ερώτημα «ποιος, επί τέλους, κυβερνά αυτή τη χώρα». Αυτό απαιτούμε ως ΠΑΣΟΚ και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε οι αρμόδιες επιτροπές της Βουλής και οι αρμόδιοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης να εντοπίσουν τους παρακρατικούς μηχανισμούς και τους υποκινητές τους μέχρι τελευταίου φυσικού προσώπου ώστε να τους εξουδετερώσουμε. Αυτό είναι το δημοκρατικό μας καθήκον και θα το εκπληρώσουμε στο ακέραιο.

3.Η πληθωριστική κρίση και η ακρίβεια είναι από τα θέματα που απασχολούν όσο λίγα την καθημερινότητα του πολίτη. Μια κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο θα μπορούσε να απαλύνει αυτό το πρόβλημα;

Βρισκόμαστε σε μια φάση συνεχώς ενισχυόμενων σε διάρκεια και ένταση κρίσεων. Η πατρίδα μας έχει βιώσει την τελευταία δεκαετία κρίσεις υπερδανεισμού και χρέους, μεταναστευτική, ανεργίας, δημοσιονομικής κυριαρχίας, ανισοτήτων, στεγαστική, πανδημική, πληθωριστική, ενεργειακή. Είναι ίσως πολλές όψεις μιας και μόνο κρίσης, αυτής του “Τέλους της Ιστορίας”, του άκρατου ατομικισμού, της πιο χυδαίας εν τέλει έκφρασης του καπιταλισμού.

Μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα είχε δύο ρόλους να επιτελέσει. Ο πρώτος είναι ένας, όσο το δυνατόν, πιο δίκαιος καταμερισμός του κόστους των κρίσεων αυτών εν προκειμένω της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης. Στο πλαίσιο αυτό έχουμε καταθέσει πολλές προτάσεις όπως το πλαφόν στη λιανική τιμή του ρεύματος, την μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, την μείωση του ΦΠΑ στα είδη βασική ανάγκης και ένα γενναίο πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας με σκοπό την μείωση των ενοικίων. Και ο δεύτερος ρόλος μιας τέτοιας κυβέρνησης θα ήταν να στρώσει το έδαφος και να κάνει τα πρώτα βήματα για την ριζική αλλαγή της οικονομικής μας οργάνωσης, μιας και, όπως είναι σήμερα αδυνατεί να αποτρέψει τις κρίσεις και να έχει ως αποτέλεσμα την διατηρήσιμη ανάπτυξη μας.

4.Ο Πρωθυπουργός διαμηνύει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, ενώ η συζήτηση για τις μετεκλογικές συνεργασίες καλά κρατεί. Ποια είναι η δική σας οπτική; Θεωρείτε ότι οι « διαβεβαιώσεις» του Πρωθυπουργού είναι προϊόν τακτικισμού;

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, η επιλογή του χρόνου των εκλογών δεν είναι πια μια διαθέσιμη κυβερνητική μεθόδευση, αλλά μια κατάληξη επιβεβλημένη από τα πράγματα. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν υπονοώ και δεν προδικάζω συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα.

Υποστηρίζω, σαφώς, ότι η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται σε πολιτική αποδρομή και ότι οι πολίτες δεν στηρίζουν πια σ’ αυτήν τις ελπίδες τους για την «επόμενη ημέρα». Όπως επίσης οι πολίτες δεν δείχνουν να συγκινούνται από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δεν πείθει ότι διαθέτει μια πραγματική εναλλακτική πρόταση. Πιστεύω λοιπόν ότι οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση, είτε συνεργασίας, είτε αυτοδύναμη, έχει την υποχρέωση να προσφέρει ρεαλιστική, δημιουργική και ελπιδοφόρα διέξοδο στον ελληνικό λαό και να σπάσει, για τα καλά, το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε οδηγηθεί από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.