Ισραηλινό δημοσίευμα: “Απερίσκεπτες οι ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Ρωσία”...

 

Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι από τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής σίτου στον κόσμο - προμηθεύουν σχεδόν το ένα

τρίτο της παγκόσμιας κατανάλωσης σιταριού. 

Η Ουκρανία βρίσκεται στην πέμπτη θέση στις εξαγωγές σιταριού μετά από γιγάντιες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ο Καναδάς και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλές χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής εξαρτώνται από το ουκρανικό σιτάρι. 

«Απερίσκεπτες οι αντιδράσεις της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας»

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που φοβούνταν την αβεβαιότητα στη συμπεριφορά του Πούτιν και τη δυνατότητα επέκτασης του πολέμου στην Ουκρανία και σε γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, αποφάσισαν λίγο μετά την έναρξη του πολέμου να επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, με την πρόθεση της απειλής και της επιρροής του ρωσικού κινήτρου να μην μπει σε άμεση σύγκρουση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Οι κυρώσεις περιελάμβαναν την επιβολή οικονομικών και επιχειρηματικών περιορισμών σε ρωσικές εταιρείες και ιδιώτες, το μερικό κλείσιμο των διεπαφών του συστήματος SWIFT για τη μεταφορά κεφαλαίων (σε πολλές τράπεζες) και ακόμη και αυστηρά οικονομικά μέτρα κατά πάνω από δέκα Ρώσους ολιγάρχες, που είναι κοντά στον Πούτιν. με την κατανόηση ότι ο περιορισμός των βημάτων τους και η κατάσχεση των κεφαλαίων τους θα οδηγούσε σε εξέγερση κατά του Πούτιν, ίσως και στη δολοφονία του. 

Όμως το ευρωπαϊκό βήμα, βασισμένο στον φόβο και τον τρόμο της ρωσικής αρκούδας, αποδείχθηκε ένα απερίσκεπτο και ανεύθυνο βήμα, που δεν λαμβάνει υπόψη τη μεγάλη οικονομική και ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας από τη Ρωσία και την Ουκρανία. 

Τα μέσα ενημέρωσης αποκρύπτουν το ρωσικό πλεονέκτημα

Ο Πούτιν, που παίζει πολύ επιδέξια τη σκακιέρα, όχι μόνο καταφέρνει να κρατήσει πιστούς τους ολιγάρχες, αλλά καταφέρνει να τυλίξει την Ευρώπη σφιχτά και καλά και κρατά πολλές ευρωπαϊκές χώρες κάτω από τα σκήπτρα του, ακόμα κι αν αυτό δεν αντανακλάται πάντα στα μέσα ενημέρωσης. που προσπαθεί να μειώσει την έκθεση του ρωσικού πλεονεκτήματος. 

Πολλές χώρες στην Ευρώπη, κυρίως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία και άλλες, εξαρτώνται από το ρωσικό αέριο. Η Ρωσία είναι κατά μέσο όρο προμηθευτής περίπου του ενός τρίτου της ενέργειας σε αυτές τις χώρες. Στην πραγματικότητα, καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν να στρέφονται στην πράσινη ενέργεια, η εξάρτησή τους από το ρωσικό αέριο αυξήθηκε, όταν η αίσθηση ειρήνης και ευημερίας των λαών στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία έκανε τις χώρες να μην αναπτύξουν εναλλακτικές λύσεις για την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου.

Αιχμάλωτες οι ευρωπαϊκές χώρες ενόψει του ερχόμενου χειμώνα

Ο χειμώνας που πλησιάζει στην Ευρώπη και η αδυναμία παροχής εναλλακτικής ενέργειας, καθιστούν ουσιαστικά τις ευρωπαϊκές χώρες αιχμάλωτες της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι οι περισσότερες από αυτές πληρώνουν τη Ρωσία σε ρούβλια και όχι σε ευρώ, και βοηθούν στην αποκατάσταση της ρωσικής οικονομίας. 

Όπως και με το αέριο, το ίδιο ισχύει και για τα σιτηρά. 

Η Ρωσία ελέγχει, στην πράξη, την παγκόσμια βρύση των σιτηρών, όχι μόνο στις εξαγωγές από τη Ρωσία, αλλά και από το γεγονός ότι η Ρωσία επιβάλλει ναυτικό εμπάργκο στην Ουκρανία.

 Η Ουκρανία όχι μόνο δεν μπορεί να θερίσει και να σπείρει σιτηρά στις ζώνες μάχης, αλλά και να εξάγει σιτηρά, καθώς οι θαλάσσιοι δρόμοι της είναι αποκλεισμένοι από το ρωσικό ναυτικό. 

Ο περιορισμός των εξαγωγών σιτηρών από τη Ρωσία και την Ουκρανία δημιουργεί ήδη έλλειψη αλευριού, επηρεάζοντας τις αφρικανικές χώρες (όπως η Αίγυπτος) και την Ασία. 

Αυτή είναι μια αναπτυσσόμενη έλλειψη και όχι μια στιγμιαία έλλειψη, καθώς οι μάχες στη διαιρεμένη χώρα σήμαιναν ότι σπάρθηκαν λιγότερα σιτηρά, και αναμένεται ότι αυτή η έλλειψη θα γίνει αισθητή τουλάχιστον το επόμενο έτος και θα προκαλέσει αύξηση των τιμών στην διάφορες αγορές.

Τα Ηνωμένα Έθνη, που παρακολουθούν με ανησυχία την αναπτυσσόμενη έλλειψη σε παγκόσμιο επίπεδο, μαζί με την Τουρκία, η οποία φιλοδοξεί να γίνει περιφερειακή δύναμη, άρχισαν να παρεμβαίνουν στην κατάσταση πριν από λίγους μήνες.

  Στις 22 Ιουλίου, μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών, κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας - την «Πρωτοβουλία της Μαύρης Θάλασσας» - η οποία θα επιτρέψει το άνοιγμα των ουκρανικών λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα (κυρίως των λιμανιών της Οδησσού, του Τσερνομόρσκ και του  Γιούζνι) για την εξαγωγή σιταριού και χημικών λιπασμάτων.

Σύμφωνα με το σχέδιο που επιτεύχθηκε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας, τα ουκρανικά πολεμικά πλοία θα συνοδεύουν φορτηγά πλοία με σιτάρι. Η Ρωσία να σταματήσει τις επιθέσεις της στα λιμάνια κατά τη διάρκεια της κίνησης των πλοίων. Τα Ηνωμένα Έθνη, όπως αναφέρει η συμφωνία, θα ανοίξουν ένα κέντρο καταστάσεων για τον συντονισμό και την επίβλεψη της εφαρμογής της συμφωνίας. 

Συμφωνία μεταξύ πυραυλικών επιθέσεων

Κατά την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ των μερών, δεν είχε δοθεί ημερομηνία έναρξης εφαρμογής της.

 Όμως ο Πούτιν δεν περίμενε πολύ και λιγότερο από μία ημέρα μετά την υπογραφή της συμφωνίας, το μεσημέρι του Σαββάτου, ρωσικά πολεμικά πλοία εκτόξευσαν τέσσερις πυραύλους κρουζ προς το λιμάνι της Οδησσού.

Δύο από τους πυραύλους καταρρίφθηκαν από ουκρανικά συστήματα αεράμυνας και άλλοι δύο πύραυλοι έπληξαν το λιμάνι της Οδησσού. Ο εκπρόσωπος του ουκρανικού στρατού είπε ότι η επίθεση δεν προκάλεσε σημαντικές ζημιές στις υποδομές του λιμανιού και χτυπήθηκε μόνο ένα αντλιοστάσιο.

Το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε έντονα την επίθεση και τον χρόνο της, ώρες μετά τη συμφωνία:

 «Κάθε ρωσικός πύραυλος είναι ένα χτύπημα από τον Πούτιν στο πρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και του Προέδρου της Τουρκίας».

 Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι είπε ότι η Ρωσία «θα βρει έναν τρόπο να μην τηρήσει τη συμφωνία, ανεξάρτητα από το τι λέει». 

Ο Πούτιν κατανοεί καλά τους κανόνες του παιχνιδιού, καταλαβαίνει ότι η μοίρα της παγκόσμιας οικονομίας είναι (λίγο πολύ) στα χέρια του. Καταλαβαίνει ότι ο χειμώνας που πλησιάζει στην Ευρώπη δυναμώνει τα χέρια του, καταλαβαίνει ότι η έλλειψη αλευριού παίζει υπέρ του, και επίσης προσπαθεί να διατηρήσει την αποτροπή του απέναντι στη Δύση. 

Γι' αυτό και η ρωσική επίθεση ήρθε λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας, που κανείς δεν ξέρει πότε θα τεθεί σε ισχύ.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο χειμώνας έρχεται πολύ γρήγορα στην Ευρώπη και οι εξελίξεις θα είναι πολύ γρήγορες