Ως γνωστό, ο Αρχιεπίσκοπος αποδέχθηκε την πρόσκληση του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, φέρνοντας έτσι σε τρομερά δύσκολη θέση τις πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και την δυναμική ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ.
Δυστυχώς για τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο, και ίσως για τη χώρα – αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση – βλέπει την πολιτική με το μυωπικό βλέμμα ενός δικηγόρου ή το πολύ πολύ ενός γκαφατζή ακαδημαϊκού. «Καθηγητές τρεις εχάθη η πατρίς», έλεγε ο Μπίσμαρκ.
- Αυτό έκανε πάντα κ. Βενιζέλος επιβεβαιώνοντας την ειρωνεία του μεγάλου Γερμανού πολιτικού. Και παρά τις πολλές ευκαιρίες που του δόθηκαν βρίσκεται σήμερα εκτός πολιτικής σκηνής και μάλλον ανεπιθύμητος από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς στην Ελλάδα.
Το επιχείρημα του κ. Βενιζέλου ποιο είναι; Ότι κακώς η ελληνική κυβέρνηση αποδοκίμασε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, γιατί με αυτόν τον τρόπο αποδοκίμασε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
«Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου και τον εκπροσωπεί στις ΗΠΑ ως έξαρχος. Ενεργεί προφανώς σε συνεννόηση με τον Πατριάρχη στο πλαίσιο της επώδυνης και θυσιαστικής σοφίας του Φαναρίου», μας λέει.
Και γι’ αυτό τον λόγο ο κ. Βενιζέλος εγκαλεί την ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση για τη δυσφορία που εξέφρασαν. Αστεία πράγματα.
Ο βιαστικός κ. Βενιζέλος προφανώς ξεχνά ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες τις οποίες θα πρέπει να του τις θυμίσουμε.
Πρώτον ο πλήρης τίτλος της Αρχιεπισκοπής είναι Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Αυτό σημαίνει ότι χωρίς να χάνει τον οικουμενικό χαρακτήρα της η Αρχιεπισκοπή προδήλως διατηρεί ποίμνιο το οποίο στη μεγάλη του πλειοψηφία το αποτελούν Έλληνες ομογενείς, των οποίων τις ευαισθησίες θα πρέπει να σέβεται, γιατί από το κύρος και την ισχύ τους αντλεί σε μεγάλο βαθμό το δικό της κύρος και ισχύ.
Δεύτερον, και σε συνέχεια του πρώτου, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής ήταν εκείνη που ζήτησε από τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρέιγκαν να γιορτάζεται η ημέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας στον Λευκό Οίκο κάθε 25η Μαρτίου, κάτι που συμβαίνει από το 1987. Είναι η μόνη χώρα εκτός της Ιρλανδίας που ο Λευκός Οίκος επιφυλάσσει τέτοια τιμή.
- Εκείνη την ημέρα έχει δικαίωμα χαιρετισμού πέραν από τον Αμερικανό Πρόεδρο, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ο οποίος κάθε φορά αναφέρεται στην απελευθέρωση των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό, στις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ και συνήθως στα εθνικά θέματα, όπως το Κυπριακό. Ο Λευκός Οίκος σε αυτή τη γιορτή δεν βλέπει μόνο τον έξαρχο του Οικουμενικού Θρόνου όπως μας λέει ο κ. Βενιζέλος, αλλά κυρίως τον εκπρόσωπο του ελληνισμού στις ΗΠΑ. Αυτή είναι η αλήθεια.
Τρίτον, παραδοσιακά οι Αρχιεπίσκοποι Αμερικής λειτουργούσαν πάντα ευεργετικά προς την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, χωρίς ποτέ να ξεχνούν βέβαια ζητήματα που άπτονται στα ανθρώπινα δικαιώματα ανεξαιρέτως έθνους και καταγωγής.
Αυτό σημαίνει ότι η παράδοση θέλει τον κάθε Αρχιεπίσκοπο όχι μόνο να είναι εξαιρετικά προσεκτικός σε ζητήματα εθνικού χαρακτήρα, αλλά και να είναι ευαίσθητος σε ζητήματα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, όπως κατ’ εξακολούθηση πράττει η Τουρκία στην Κύπρο.
Ο κ. Βενιζέλος στο συγκεκριμένο σχόλιό του θέλησε να αγνοήσει όλα αυτά, όπως και πολλά άλλα. Όπως στο παρελθόν έχει αγνοήσει παντελώς αυθαίρετα τη σημασία του καθορισμού των χωρικών υδάτων πριν των υπολοίπων θαλάσσιων ζωνών, κάτι για το οποίο του τράβηξε το αυτί μέχρι και ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης.
Έχει αγνοήσει την επικινδυνότητα για την Ελλάδα να προτρέξει να κηρύξει τη στρατιωτική παρέμβαση των δυτικών στη Συρία, κάτι για το οποίο αναγκάστηκε να το πάρει άρον άρον πίσω για να μην ξεφτιλιστούμε κι άλλο. Και το βασικότερο: ο αξιότιμος κ. Βενιζέλος έχει αγνοήσει και τις στενές σχέσεις Ελλάδας Κύπρου, αφού είναι ο πρώτος και ο μόνος Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών μετά τη δικτατορία που εξέδωσε ρηματική διακοίνωση κατά της Κύπρου κάνοντας έξαλλο τότε τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έτρεχε να μαζέψει το ρεζιλίκι!
Η αγαρμποσύνη του κ. Βενιζέλου είναι πλέον γνωστή στον ελληνισμό. Πλέον βέβαια το καλό είναι ότι γι’ αυτά που λέει και γράφει δεν πληρώνουν οι υπόλοιποι τις συνέπειές τους.- Για δεοντολογικούς λόγους δημοσιεύουμε το …πόνημα του, εκφράζοντας τη λύπη μας για το κατάντημα ενός ευφυούς, κατά τα άλλα, ανθρώπου:
Η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, με την οποία διατυπώνει την ενόχληση της Κυβέρνησης και εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στα εγκαίνια του τουρκικού κέντρου στη Ν. Υόρκη, είναι βαθιά ανιστόρητη και δείχνει πλήρη απουσία αίσθησης για το καθεστώς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το θεσμικό πλαίσιο των σχέσεων του με την Ελληνική Δημοκρατία.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι θεσμός του διεθνούς δημοσίου δικαίου και ως τέτοιον το αναγνωρίζει το ελληνικό Σύνταγμα στα άρθρα 3 και 105. Ως τέτοιο θεσμό το αντιμετωπίζουν διεθνείς οργανισμοί και κράτη που απονέμουν τις αντίστοιχες τιμές στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εδρεύει όμως στην Τουρκία, είναι εμπερίστατο και έχει κρίσιμη πρακτική σημασία για τη λειτουργία του ο τρόπος με τον οποίο το αντιλαμβάνεται και το μεταχειρίζεται η τουρκική έννομη τάξη. Η Αγία Σοφία, η Μονή της Χώρας, η Χάλκη, δεν έχει καταστεί εφικτό να προστατευθούν πρακτικά στο επίπεδο της διεθνούς έννομης τάξης.
Η δημόσια πολιτική επίκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την ελληνική κυβέρνηση γιατί αυτό έχει, για λόγους προστασίας της εκκλησιολογικής του θέσης και της θρησκευτικής του ελευθερίας, την εκ των πραγμάτων υποχρέωση να επιδιώκει σχέσεις αλληλοσεβασμού με τις τουρκικές αρχές, είναι μυωπική.
Όσο μυωπική είναι και η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει στις συστηματικές και σφοδρές πολιτικές επιθέσεις που εξαπολύει η ρωσική κυβέρνηση στο υψηλότερο επίπεδο κατά του Πατριαρχείου και του Οικουμενικού Πατριάρχη προσωπικά για τη χορήγηση του ουκρανικού Αυτοκεφάλου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου και τον εκπροσωπεί στις ΗΠΑ ως έξαρχος. Ενεργεί προφανώς σε συνεννόηση με τον Πατριάρχη στο πλαίσιο της επώδυνης και θυσιαστικής σοφίας του Φαναρίου.
Αντί για εύκολες και «δημοφιλείς» αντιτουρκικές βολές με «μπάλα» το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα ήταν προτιμότερο η ελληνική αλλά και η κυπριακή κυβέρνηση να αναδείξουν τα εκκρεμή προβλήματα που ανέδειξε και η δήλωση του εκπροσώπου του Πατριαρχείου στην τελετή της Ν. Υόρκης, παρόντος του ΓΓ του ΟΗΕ.
ΠΗΓΗ HELLAS JOURNAL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου