του Γιάννου Χαραλαμπίδη
Ο αυτοκρατορικός σχεδιασμός μέσω μαχητικών made in Turkey, drones, αεροπλανοφόρου και Βάσεων - Πώς η νέα φάση της τουρκικής πολιτικής ξεκινά από την Κύπρο, η λογική του Ερντογάν ώς το 2023 και οι επιλογές της Λευκωσίας και γιατί δεν επιστρέφει, πλέον, Αμμόχωστο - Καρπασία
ΟΕρντογάν είναι ασυγκράτητος. Και απειλεί και επιδιώκει να μας διχάσει και να εδραιώσει την Τουρκία, χωρίς κυρώσεις και κόστος,να αναμένουν τις εξελίξεις και μετά να δράσουν (βλέπε συνέχεια επιλογές Χάγης, ΣτΕ και ΕΕ). Η νέα εκστρατεία για την εδραίωση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ξεκινά από την παρουσία του στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου, ημέρα της εισβολής. Και ειδικότερα από την Αμμόχωστο, όπου θα βγάλει οθωμανικό φιρμάνι για την πολιτική των δύο κρατών, η οποία έχει προκύψει μέσα από αυτήν της συνομοσπονδίας και του λεγόμενου κεκτημένου των συνομιλιών, που καθορίζει, μεταξύ άλλων, ότι η λύση του Κυπριακού: 1) Θα είναι μεταξύ δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών και με το κατάλοιπο εξουσίας να ανήκει στα κρατίδια, που σημαίνει παραγωγή πρωτογενούς δικαίου και χωριστής κυριαρχίας. 2) Αφαιρεί το δικαίωμα ψήφου στον βορρά, στις εθνικές εκλογές, σε όσους από τους Ελληνοκυπρίους θελήσουν να επιστρέψουν στη βάση των ποσοστώσεων.
Εκτός από την Κύπρο, στήνει και στην Αλβανία Βάση drones η Τουρκία
Η απουσία των drones από την έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ
Ποια η αλήθεια για προσφυγή στη Χάγη, στο ΣτΕ και στην ΕΕΠολεμικά αεροσκάφη τουρκικής κατασκευής
Πίσω από την παράνομη επίσκεψη Ερντογάν στην Κύπρο αποτυπώνεται η τουρκική στρατηγική με αρχικό χρονικό ορίζοντα το 2023, όταν ο Ερντογάν θα επιδιώξει να παραμείνει στην εξουσία μέσω των προεδρικών εκλογών. Οπότε θα πρέπει να επιδείξει έργο. Συρία, Λιβύη, Αιγαίο, Κατάρ, Αλβανία, Αζερμπαϊτζάν, για παράδειγμα, θα είναι τα τρόπαιά του. Το επιχείρημά του είναι σαφές: Η Τουρκία απλώνεται, δεν συρρικνώνεται. Στη βάση αυτής της στρατηγικής αντίληψης, περί τα τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου, η Τουρκία ανακοίνωσε ότι, πέραν της ενίσχυσης του στόλου της μέσω των δικών της ναυπηγείων και δη μέσω της κατασκευής μικρού αεροπλανοφόρου, έχει ήδη αποφασίσει και προχωρήσει στην κατασκευή ενός αεροσκάφους τύπου stealth, πέμπτης γενιάς, με απώτερο στόχο να απαλλαγεί όσο το δυνατόν περισσότερο από τις όποιες εξαρτήσεις δημιουργούνται στις σχέσεις της με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Το εν λόγω πολεμικό αεροσκάφος «FT-X» είναι αντίδραση στην άρνηση των ΗΠΑ να παραδώσουν στην Άγκυρα τα F-35, στα οποία, εκτός των άλλων, ήταν μερικώς συμπαραγωγός χώρα. Οι Τούρκοι εκτιμούν ότι η πρώτη δοκιμή «FT-X» θα πραγματοποιηθεί την περίοδο 2023 και το μαχητικό θα είναι έτοιμο για επιχειρησιακή δράση περί το 2029. Έχουμε δηλαδή μία Τουρκία, της οποίας η πολεμική βιομηχανία καλπάζει, γεγονός που της αποφέρει επί του παρόντος χρήματα που αναλογούν σε ένα ακόμα 1,8% επί του ΑΕΠ. Το σημαντικό, εκτός των άλλων, είναι ότι η Άγκυρα αφαιρεί από τον αμυντικό της προϋπολογισμό μέρος των δαπανών για αγορές από ξένες χώρες, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Η στρατηγική Ερντογάν θέλει τη χώρα του να είναι πανίσχυρη περιφερειακή δύναμη και απεξαρτημένη από άλλες χώρες ως προς το στρατιωτικό και πολεμικό της υλικό.
Τουρκικές Βάσεις και Drones
Οι τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες συμβαδίζουν με το όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας και της Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των οποίων αναπόσπαστο τμήμα είναι η τουρκική αναθεωρητική πολιτική που περιλαμβάνει την Κύπρο ως σημαντικό ορμητήριο, επί του οποίου είναι σημαντική η διάθεση μέσων για τον έλεγχο της νοτιοανατολικής Μεσογείου και δη του φυσικού αερίου που βρίσκεται στην περιοχή. Απόδειξη τούτου συνιστά η πρόθεση της Τουρκίας για την κατασκευή Ναυτικής Βάσης στην περιοχή Μπογαζίου - Τρικώμου, καθώς και της Βάσης των drones στο κατεχόμενο αεροδρόμιο του Λευκονοίκου. Συναφώς, θα πρέπει επί τούτου να επισημανθεί ότι η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Συνοδεύεται με ανάλογη στην Αλβανία, όπου η Τουρκία εγκαθιστά άλλη μία Βάση Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών. Στην πίσω αυλή της Ελλάδας. Πέραν εκείνων της Άγκυρας, οι Βάσεις στη Λιβύη, στο Αζερμπαϊτζάν, στο Κατάρ και στη Σομαλία. Ήδη, η Τουρκία χρησιμοποιεί το λιμάνι της κατεχόμενης Αμμοχώστου ως προκεχωρημένη Βάση του πολεμικού της ναυτικού. Συνεπώς, το θέμα της Αμμοχώστου και της ευρύτερης περιοχής μέχρι την Καρπασία δεν είναι ζήτημα μόνο εποικισμού και παράνομης ανάπτυξης, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας, που θέλει να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο καθιστώντας πλέον χωρίς καμία αμφιβολία την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξάνδρεια ως τουρκική λίμνη, στην οποία περιλαμβάνει και την περιοχή του Καστελορίζου. Πέραν βεβαίως της τουρκικής λίμνης υπάρχει ευρύτερη γεωπολιτική αντίληψη της Γαλάζιας Πατρίδας, της οποίας, ούτως ή άλλως, και η Αμμόχωστος και η Κύπρος αποτελούν κομμάτια του παζλ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσαν επιπροσθέτως να επισημανθούν τα ακόλουθα: Η Βάση των τουρκικών drones στο Λευκόνοικο επηρεάζει το σύνολο της περιοχής μας και δη τις γειτονικές χώρες, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Και είναι αληθές ότι το Λευκόνοικο όπως και άλλες στρατηγικές τουρκικές Βάσεις βρίσκονται εντός του βεληνεκούς του πυροβολικού της ΕΦ. Το γεγονός όμως αυτό δεν εξουδετερώνει την όποια τουρκική απειλή. Το αντίθετο, θα είναι αφέλεια να πιστεύει κάποιος ότι, εάν αρχίσουν οι εχθροπραξίες στην Κύπρο, η Τουρκία δεν θα χρησιμοποιήσει τα drones του Λευκονοίκου για να πλήξει θέσεις της ΕΦ σε χρόνο ρεκόρ. Το πρόβλημα είναι κυρίως δικό μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αφορά τις γειτονικές χώρες. Η διαφορά είναι ότι το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα αντιμετώπισης των τουρκικών drones, ενώ η Κύπρος όχι. Θα ήταν άσοφο να προβληθεί ο ισχυρισμός ότι επειδή τα drones ενδέχεται να δράσουν για γειτονικές χώρες, τότε δεν αποτελεί δικό μας πρόβλημα. Είναι κυρίως δικό μας πρόβλημα, διότι βρίσκεται επί κατεχόμενου εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω συνεργασίας μαζί με τις υπό απειλή χώρες για την αποτροπή του τουρκικού κινδύνου. Υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να επισημανθεί: Επί τη βάσει των τουρκικών σχεδιασμών είναι πρόδηλον ότι ούτε η Αμμόχωστος, ούτε η Καρπασία θα επιστραφούν, αφού συνιστούν αναπόσπαστα τμήματα της τουρκικής αυτοκρατορικής πολιτικής.
Απειλή περιφερειακής ασφάλειας
Πέραν της στρατηγικής, υπάρχει και η νομική διπλωματική διάσταση, που αφορά και στην ΕΕ, καθώς και στον ΟΗΕ. Και μάλιστα σε δύο επίπεδα. Το ένα είναι αυτό της έκθεσης του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, που θα υποβληθεί ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και όμως στο τελευταίο κείμενο δεν υπάρχει αναφορά για τα drones, που αποτελούν καθαρά επιθετικό όπλο σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των γειτονικών κρατών. Το γεγονός ότι η Άγκυρα στήνει δίκτυο drones που σταθμεύουν σε άλλες χώρες όπως η Λιβύη, η Αλβανία και το Αζερμπαϊτζάν, αποδεικνύει και ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας αλλά και της ΕΕ το αυτονόητο: Ότι, δηλαδή, η Τουρκία μέσω της Κύπρου και άλλων κρατών απειλεί την Περιφερειακή Ασφάλεια και Ειρήνη. Αφενός το θέμα αυτό μπορεί να εξεταστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας, χωρίς βεβαίως να αναμένει κάποιος να ασκηθούν κυρώσεις σε βάρος της, αφού το Κυπριακό δεν είναι κάτω από το Κεφάλαιο 7. Εκ των πραγμάτων ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ρώσοι θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Καλλιεργείται, όμως, η αντίληψη της τουρκικής απειλής στην έννοια της διπλωματικής αποτροπής.
Πιο εύκολα θα μπορούσαν να ήταν τα πράγματα εντός της ΕΕ, όπου η Κυπριακή Δημοκρατία συμμετέχει ως ισότιμο κράτος-μέλος και όταν συνεδριάζει το Συμβούλιο των Υπουργών ή των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων έχουμε και λόγο και ψήφο. Κάτι που δεν συμβαίνει στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Βεβαίως, γίνεται λόγος για προσφυγή στη Χάγη ή στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣτΕ. Στη Χάγη, για να γίνει δίκη, θα πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη και των δύο. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, άρα δεν θα συναινέσει. Στο δε Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣτΕ ποιο θα είναι το θέμα μας, όταν οι περιουσίες εμπίπτουν στο ατομικό δικαίωμα των πολιτών της ΚΔ, εκ των οποίων κάποιοι, οι οποίοι έχουν έννομο συμφέρον, έχουν ήδη προσφύγει στις επιτροπές αποζημιώσεων των κατεχομένων, τις οποίες ενέκρινε το ΣτΕ ως ικανές για παροχή θεραπευτικής αγωγής; Έτσι, λοιπόν, θα ήταν πιο λογικό να ζητηθεί, μετά την παράνομη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στα κατεχόμενα, έκτακτη σύγκληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ασχέτως εάν οι εταίροι μας βρίσκονται σε διακοπές. Ο Ερντογάν βρίσκεται σε δράση. Διά τη σκιάς της ισχύος του θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι έχει περάσει με τη δική μας ανοχή από την πολιτική του hard power σε αυτήν του soft power! Προβάλλει, δηλαδή, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη στην Αμμόχωστο και στην ευρύτερη περιοχή, έχοντας όμως πάντα πίσω του τον Αττίλα.
Οι πυλώνες της επίσκεψη Ερντογάν
Θα πρέπει να αντιληφθούν οι εταίροι μας και ο ΟΗΕ τι σημαίνει η παράνομη επίσκεψη Ερντογάν, η οποία στηρίζεται στους εξής πυλώνες:
Πρώτο, τον επίσημο ενταφιασμό της ομοσπονδίας, που συνιστά την προηγούμενη τουρκική θέση για τη λύση του Κυπριακού και ανάδειξη αυτής των δύο κρατών. Η στρατηγική προσέγγιση της Άγκυρας δημιουργεί προϋποθέσεις νικηφόρου αποτελέσματος ακόμη και αν επιστρέψει στην προηγούμενη δική της ομοσπονδιακή θέση, που προνοεί τα δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη, των οποίων η αποδοχή από Αθήνα και Λευκωσία άνοιξε την κερκόπορτα στην πολιτική των δύο χωριστών κρατών.
Κάλεσμα σε Ελληνοκύπριους και εμφύλιος
Δεύτερο, τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου, που σημαίνει την ανάπτυξή της με τουρκικά κεφάλαια και ταυτοχρόνως την προσπάθεια δημιουργίας προβλήματος εντός της ελληνοκυπριακής πλευράς. Συναφείς πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος ενδέχεται να ανοίξει μικρό μόνο μέρος τεσσάρων δρόμων στην περίκλειστη πόλη για τους Ελληνοκυπρίους, τους οποίους θα καλέσει να επιστρέψουν, άλλα κάτω από τη νομοθεσία και τις όποιες εξουσίες του ψευδοκράτους. Οι ίδιες πληροφορίες τονίζουν ότι η κίνηση αυτή είναι στοχευμένη, διότι κάποιοι εκ των ιδιοκτητών έχουν ήδη αποταθεί στη λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων της Τουρκίας, που εδρεύει στα κατεχόμενα, για επιστροφή ή αποζημίωση των περιουσιών τους. Το υπόλοιπο τμήμα της πόλης ανήκει, όπως η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς ισχυρίζονται, στα βακούφια. Όσοι εκ των Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας θα πρέπει να προσφύγουν στις επιτροπές αποζημιώσεων και αν δεν ικανοποιηθούν στο λεγόμενο Ανώτατο Δικαστήριο του ψευδοκράτους, τότε θα είναι δυνατό να αποταθούν στο Διεθνές Δικαστήριο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το μεν δικαστήριο αποζημιώσεων είναι καθαρά τουρκικό δικαστήριο, δηλαδή της κατοχικής δύναμης, τα δε υπόλοιπα είναι δικαστήρια του ψευδοκράτους, το οποίο, καθώς και οι θεσμοί του δεν αναγνωρίζονται. Αυτό αναφέρουν ρητώς τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Είναι πρόδηλον ότι η τουρκική πλευρά επιδιώκει να επιτύχει μορφή αναγνώρισης, το γνωστό acknowledgement, δηλαδή την αποδοχή χωριστού κράτους από τους ίδιους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα μεταξύ των Αμμοχωστιανών αλλά και των υπόλοιπων προσφύγων, στην περίπτωση κατά την οποία κάποιοι εξ αυτών δεχτούν να τεθούν κάτω από τους νόμους του ψευδοκράτους.
Η απειλή των drones και το φυσικό αέριο σε βορρά και νότο
Τρίτο, τη δημιουργία μόνιμης βάσης drones, τα οποία δεν θα πετούν μόνο στην περιοχή της Κύπρου αλλά και στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο. Οι τουρκικές αυτές ενέργειες εμπίπτουν στην πολιτική του νεο-Οθωμανισμού και της Γαλάζιας Πατρίδας, της οποίας αναπόσπαστο τμήμα αποτελεί ο πλήρης γεωπολιτικός και στρατηγικός έλεγχος της Κύπρου. Ο σχεδιασμός αυτός είναι συναφής με την ενέργεια. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, ο Τ. Ερντογάν έχει στην ατζέντα του την ανακοίνωση ερευνών για την εξεύρεση υδρογονανθράκων στις βόρειες κατεχόμενες θάλασσες της Κύπρου. Βεβαίως, ποιος τον εμποδίζει να μας πει ότι έχει ανακαλύψει φυσικό αέριο στις νότιες θάλασσές μας για λογαριασμό του ψευδοκράτους και ότι θα προχωρήσει σε εκμετάλλευση;
Από τα λάθη στα πλεονεκτήματα
Είναι αληθές ότι επρόκειτο περί μέγιστου λάθους η αποσύνδεση των κυρώσεων που θα επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Λευκορωσία με εκείνες που θα επέβαλλε επί της Τουρκίας. Ήταν επίσης λάθος το γεγονός ότι, στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δεν συνδέθηκε η αυτόματη επιβολή κυρώσεων επί της Τουρκίας με την πρόκληση οποιωνδήποτε τετελεσμένων επί της Αμμοχώστου. Το ερώτημα που εγείρεται έχει ως εξής: Θα μπορούσαν τα λάθη να εξελιχθούν σε πλεονέκτημα; Η απάντηση είναι ναι, θα μπορούσαν. Τόσο η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη όσο και η Κύπρος θα ήταν δυνατόν να προβάλουν τον ισχυρισμό ότι επέδειξαν καλή θέληση μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, χωρίς αυτό να εκτιμηθεί από την Τουρκία. Εφόσον όμως η Άγκυρα δημιουργεί νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο και αλλού, παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα κράτους μέλους της ΕΕ και του ΟΗΕ, δεν θα ήταν καθόλου παράλογη η σύγκληση Έκτακτου Συμβουλίου για την εξέταση του θέματος και την επιβολή κυρώσεων. Όταν παραβιάζεται η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραβιάζεται κράτους-μέλους της ΕΕ. Άρα και η ίδια η ΕΕ ως τέτοια, οι δημοκρατικές αρχές και αξίες της. Όταν ενισχύεται η κατοχή της Κύπρου με σύγχρονα επιθετικά όπλα, η απειλή δεν στρέφεται μόνο σε βάρος κράτους-μέλους ή και γειτονικών χωρών, αλλά σε βάρος της ίδιας της ΕΕ. Διότι η Τουρκία απομακρύνεται από τη λύση του Κυπριακού. Και δημιουργεί νέα τετελεσμένα. Η κατοχή της Κύπρου και ο στρατηγικός έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου από την Άγκυρα αυξάνει τις εξαρτήσεις τής Ευρώπης έναντι της Τουρκίας τόσο στη θάλασσα όσο και στον αέρα και στην ξηρά. Κόβει σιγά-σιγά το οξυγόνο και τα συμφέροντα των εταίρων μας προς την ανατολική Μεσόγειο και αλλού.
Η λογική των κυρώσεων
Ήδη υπάρχει νομικό πλαίσιο για την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για τις παρανομίες της, που γίνονται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα ήταν δε δυνατό να αποφασιστούν πρόσθετες κυρώσεις όπως εκείνες που επιβλήθηκαν στην περίπτωση της Ρωσίας και της Λευκορωσίας. Οι κυρώσεις δεν θα πρέπει να αφορούν εμπορικούς, γεωργικούς και οικονομικούς - τραπεζικούς τομείς, αλλά και την επιβολή εμπάργκο πώλησης όπλων και τεχνολογίας. Εδώ που φτάσαμε, δεν έχουμε άλλες επιλογές εκτός από αυτές τις οποίες έχουμε περιγράψει. Εάν οι εταίροι μας δεν κατανοούν τα αυτονόητα, τότε ο Πρόεδρος οφείλει να πει δημόσια προς τους Ευρωπαίους πολίτες το εξής απλό: Η ΕΕ υποτάσσεται στην Τουρκία μέσω Κύπρου. Έχει χάσει και την αξιοπιστία της και τις αξίες της. Η πτώση της Κύπρου θα είναι μόνο η αρχή! Προτού όμως το κατανοήσουν οι εταίροι μας, θα πρέπει να το αντιληφθούμε και εμείς ως Κύπριοι αλλά και η Ελλάδα...
*Δρ των Διεθνών Σχέσεων
Ποιους και γιατί ενδέχεται να καλέσει ο Ερντογάν να
ως περιφερειακή δύναμη μέσω της Κύπρου. Με τη Λευκωσία και την Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου