(36 αιώνες πολιτισμού, 1600 π.Χ.-1974
μ.Χ., μηδέν εις το πηλίκον)
Μόνο στην Αμόχουστον
όπου ήτον ούλοι άρχοντες πλούσιοι,
μπορούσε ο Κουρσάρης
την πρετζιόζαν του πέτρα να πουλήσει.
Την αγόρασε ο σιρ Φρασές
Λαχανεστούρης
και κάλεσε τον Κουρσάρη έσσω του να
φάσιν.
Και ήτον Τετράδη και πέμπει και
αγοράζει κουκκία.
Και πγιάνει την πέτραν και βάλλει την
εις το γδίν
και κοπανίζει την ως γοιον αρτύματα
και έβαλεν την εις τα κουκκία·
και εφάγαν.
Κι ο Σολομίδης (άλλος Αμοχουστιανός)
είπεν:
Μά ’ννα κάμομεν την Ένωσιν για να
φτωχύνουμεν;
Κι ο Αρέστης (άλλος Αμοχουστιανός)
είπεν:
«αντί πινακίου φακής, ρε, θα σας
πάρουσι
τες οκέλες, τες πολυκατοικίες και τα
οικόπεδά σας».
Δηλαδή, μάστρε, αν μας εδκιούσαν ’πό
’ναν εκατομμύριο,
να πούμε νναι;
Πάρα τζιει εκάθετουν ο Κυριάκος,
ανεψιός του Ιωάννου που το Βαρώσι,
απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου
Αμμοχώστου
ως γοιον ο Γρηγόρης του Μαχαιρά,
ο Ανδρέας, ο Ηλίας, ο Φώτης, ο
Χρίστος του Λιοπετρίου,
και είπεν περίλυπος:
«μα δεν ακούσασι καλά κι ενόμισαν
περί χρημάτων,
περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα;».
πρετζιόζα =
πολύτιμη (precious)
Με τη συμβολή του
προπάππου Λεόντιου Μαχαιρά.
Άντης Ροδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου