του Άντη Ροδίτη
Έχει λεχθεί πως αν ο φθόνος είχε την αξία του πετρελαίου θα ήμασταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Το ίδιο ισχύει και για την διαστρέβλωση της ιστορίας. Αν είχε την αξία του πετρελαίου θα ήμαστε ακόμα πιο πλούσιοι.
Για την παραπληροφόρηση, που δέρνει αλύπητα την κυπριακή κοινωνία εδώ και δεκαετίες, φταιν τα ΜΜΕ, των οποίων η δουλειά δεν είναι να είναι ο καθρέφτης που άβουλα αντανακλά την κοινωνία, αλλά ο καθρέφτης που οφείλει να συμβάλλει ενεργά ώστε ν’ αντανακλά μια διαρκώς καλύτερη κοινωνία.
Για να γίνει αυτό, τα ΜΜΕ χρειάζονται εμπνευσμένες ηγεσίες που να μην τους λείπει η πνευματικότητα. Ψιλά γράμματα. Το ΡΙΚ παραμένει ακέφαλο εδώ και κάποια χρόνια.
Διαλέγω τρεις χ
Πριν λίγο καιρό ο George Koumoullis, άνθρωπος που πολλοί στο Φ/Β τον θεωρούν «δάσκαλο» έγραψε αυτή την αφοριστική φράση για τα τελευταία 70 χρόνια της Ιστορίας μας: «Τη δεκαετία του ’50 η 'δίψα' για ελευθερία οδήγησε στο ενωτικό δημοψήφισμα και τον ένοπλο αγώνα. Αλλά τη δεκαετία του ΄60 ενέσκηψε νέα δίψα, αυτή τη φορά για την τυραννία. Οι Κύπριοι αγκάλιασαν την χούντα που την ταύτισαν με την Ελλάδα»!αρακτηριστικές περιπτώσεις, δυο από το Φ/Β και μια από την τηλεόραση του ΡΙΚ.
Άλλος, ο Κόκος Ηλιάδης, έγραψε πως εγώ και ο Δρ. Χάρης Φεραίος πρέπει επειγόντως να κοιταχτούμε γιατί πάσχουμε από κάποια ψύχωση, αφού τα βάζουμε με τον Ιστορικό του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Πέτρο Παπαπολυβίου.
Η τρίτη περίπτωση, που είναι και η πιο θλιβερή αφορά το ΡΙΚ και το τηλεοπτικό του πρόγραμμα «Χρονογράφημα», που βάλθηκε να μας εξηγήσει ποιος ήταν τελικά αυτός ο Μακάριος.
Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ του 55-59 έγινε για να επισημοποιηθεί η Ένωση Κύπρου Ελλάδος, όχι για να επιτευχθεί. Η Ένωση Κύπρου Ελλάδας είναι ένα διαρκές ιστορικό γεγονός που επίσημα χρονολογείται τουλάχιστο από την εποχή του τρωικού πολέμου. Η Κύπρος ήταν και είναι μέχρι σήμερα, μέχρι αυτή στιγμή, ενωμένη με την Ελλάδα. Απλώς μέρος της Ελλάδας, κομμάτι της βορείου Κύπρου, είναι, από το 1974, κατειλημμένο από την Τουρκία λόγω των χειρίστων χειρισμών του αρχηγού του αγώνα για την επισημοποίηση της Ένωσης, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.
Το ΡΙΚ που ανέλαβε να μας μεταδίδει «μαγευτικές» ομιλίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στο "Χρονογράφημα", είναι τόσο ενημερωμένο ιστορικά ώστε σε μια άλλη περίπτωση μάς είπε πώς ο Μακάριος ήταν «αυτοεξόριστος» στις Σεϋχέλλες!!
Και ότι «πλάνευε» τον κόσμο!!
Ήταν, είπε η εκφωνήτρια, μέγας «ρήτωρας και λαοπλάνος»! Μες στην πρεμούρα τους να διαιωνίσουν τον καθιερωμένα τυφλό θαυμασμό για τον Μακάριο ξέχασαν ότι δεν είναι έντιμο για έναν πολιτικό να είναι «λαοπλάνος». Νομίζουν ότι είναι… έπαινος!
Πώς έγινε, όμως, και κατά τον «δάσκαλο» George Koumoullis, οι Κύπριοι μετά τη δίψα για ελευθερία του 55-59, δίψασαν ξανά (sic) και πολύ μάλιστα... «για μια χούντα» αυτή τη φορά, και γι’ αυτό «την αγκάλιασαν και την ταύτισαν με την Ελλάδα»;
Το μεν ΡΙΚ μπορεί να είναι αδιάβαστο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον κ. Κουμουλλή.
Αυτός ξέρει καλά ότι διαστρεβλώνει σκόπιμα την αλήθεια, και το απολαμβάνει να τη ρίχνει στον αέρα διαστρεβλωμένη, σαν περιπλανώμενο χαρταετό που μένουν έκθαμβοι από κάτω να τον παρακολουθούν οι απληροφόρητοι, αδαείς «μαθητές» του! Πώς συμβαίνει αυτό; Θα το ξέρει ασφαλώς ο «ψυχίατρος» Κόκος Ηλιάδης, άλλος «δάσκαλος» επί του ιδίου θέματος.
Ποια, όμως, είναι η αλήθεια, που όλοι αυτοί οι συνωμότες, ΡΙΚ, Κουμουλλής, Κόκος Ηλιάδης και (η επίσημη επιστήμη) Πέτρος Παπαπολυβίου, μπαίνουν σε τόσους κόπους να αποκρύψουν;
Με δυο λόγια είναι αυτή:
Τον Φεβρουάριο του 1964 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος μαζί με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Γεώργιο Παπανδρέου, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ, ότι ο εθνικός αγώνας επισημοποίησης της Ένωσης ήταν κοινός. Προς τούτο η Ελλάδα έστειλε στην Κύπρο μια μεραρχία στρατού.
Περιέργως (περιέργως;) κάποιοι (ΑΚΕΛ) άρχισαν να κόβουν το νερό στα στρατόπεδα της Μεραρχίας και να δέρνουν, όπου τους εύρισκαν ανυπεράσπιστους, τους στρατιώτες της, εν γνώσει του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ΝΑΤΟ ευνοούσε την Ένωση. Γι’ αυτό κι επέτρεψαν την έλευση της Μεραρχίας. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ένας σπουδαίος διπλωμάτης, κατάφερε στο τέλος να πείσει τους Αμερικανούς ότι για να γίνει η Ένωση έπρεπε να κηρυχθεί αμέσως χωρίς άλλη καθυστέρηση. Στέλνει, λοιπόν, το μήνυμα στον Μακάριο: Ένωση τώρα, είμαστε έτοιμοι. Και τι του απαντά ο Μακάριος; ΟΧΙ!
Ήταν ένα «ηρωικό» ΟΧΙ στον... ιμπεριαλισμό, αφού η Κύπρος θα γινόταν κι εκείνη μέρος του ΝΑΤΟ ως μέρος της Ελλάδας πια, και άλλωστε γι’ αυτό οι οπαδοί του Μακαρίου (ΑΚΕΛ) έκοβαν το νερό στα στρατόπεδα των «καλαμαράων» και τους ξυλοφόρτωναν με κάθε ευκαιρία, για να φεύγουν από την Κύπρο το συντομότερο, να μη γίνει η Ένωση, να μη μπει η Κύπρος στο ΝΑΤΟ. Το «ηρωικό» ΟΧΙ του Μακαρίου στον ιμπεριαλισμό (ο Μακάριος ήξερε για τους ξυλοδαρμούς των στρατιωτών της μεραρχίας αλλά σιωπούσε), ήταν κι ένα προδοτικό ΟΧΙ στην επισημοποίηση της Ένωσης. Ήταν ένα ΟΧΙ που τον διατηρούσε στον θρόνο τού απόλυτου μονάρχη της Κύπρου.
Έξαλλοι οι Αμερικανοί που τους κορόιδεψαν, στήνουν στην Ελλάδα μια χούντα του χεριού τους για να δουν πώς θ’ απαλλάξουν την Κύπρο από την επήρεια που είχε πάνω της η Ρωσία μέσω Μακαρίου, και να περάσουν τώρα την Κύπρο στο ΝΑΤΟ, μέσω Τουρκίας.
Οι Κύπριοι, λέει ο κ. Κουμουλλής, διψούσαν για μια… χούντα και μόλις την είδαν την… αγκάλιασαν! ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΨΕΜΑ που το Πανεπιστήμιο Κύπρου (Πέτρος Παπαπολυβίου) όφειλε, ως έντιμος ιστορικός, να το ανασκευάσει.
Ποια είναι η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι ο Μακάριος με το ΑΚΕΛ άρχισαν να πολεμούν τη χούντα, που οι ίδιοι με την πολιτική τους έφεραν και άρχισαν, παράλληλα, να εκβιάζουν όσους έμεναν πιστοί στην Ένωση ν’ αρχίσουν κι εκείνοι να βρίζουν τη (χουντική τώρα) πατρίδα Ελλάδα, αλλιώς ήταν… ακροδεξιοί και χουντικοί!! Ένας σκέτος εκβιασμός, που οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο και στο μίσος ανάμεσα στον ελληνικό στρατό και στον Μακάριο, που έφερε στο τέλος το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή και ποιος ξέρει τι άλλο… αύριο κιόλας!
Ο Κουμουλλής λέει ότι εγώ είμαι «ακροδεξιός» διότι δεν έγινα οπαδός του «μαχητή κατά του ιμπεριαλισμού» Μακαρίου, επειδή δεν δέχτηκα ν’ απεμπολήσω την πραγματικότητα της Ένωσης και να ονειρεύομαι βλακείες που εξυπηρετούσαν το ΑΚΕΛ και τον Μακάριο, ο δε Κόκος Ηλιάδης λέει ότι και εγώ και ο Φεραίος πρέπει να πάμε σε ψυχίατρο και το ΡΙΚ να συνεχίσει να επαινεί τον Μακάριο ως… λαοπλάνο, ρήτορα και άνθρωπο που μάγευε με τις χάρες του τα πλήθη – και τα οδηγούσε στον χαμό!!
Εγώ, όμως, είμαι ένας λογοτέχνης που έγραψα πολλά βιβλία και βραβεύτηκα για το ταλέντο μου από το κράτος κι έγραψα επίσης βιβλία που περιέχουν επίσημα αμερικανικά και αγγλικά και ελληνικά έγγραφα, που αποδεικνύουν ότι το 64 μπορούσε να επισημοποιηθεί η Ένωση, και ν’ αποφευχθούν όλα τα κακά της Κύπρου που ακολούθησαν. Έκαμα, δηλαδή, τη δουλειά που όφειλε να είχε κάνει το πανεπιστήμιο Κύπρου ή ο ιστορικός του κος Παπαπολυβίου, ο οποίος όχι μόνο δεν την έκαμε αλλά και προσπάθησε να εξαφανίσει τα βιβλία με τα έγγραφα από το προσκήνιο.
Εγώ, λοιπόν, κι ο Φεραίος κ.α., θα συνεχίσουμε να «επιτιθέμεθα» εναντίον του κ. Κουμουλλή, του κ. Κόκου Ηλιάδη, του κάθε "χρονογραφήματος" και του κ. Παπαπολυβίου, όσο θα προσπαθούν να εμποδίσουν την έρευνα για την ιστορική αλήθεια της Κύπρου. Ειδικά στον κ. Παπαπολυβίου, που είναι λαλίστατος επί παντός επιστητού, μέχρι και σε αναλύσεις ποιημάτων επιδίδεται τελευταίως αλλά ουδέποτε άνοιξε το στόμα του να πει ΜΙΣΗ ΛΕΞΗ για το 1964. Αντίθετα κάνει ό, τι περνά από το χέρι του να εξαφανίσει κάθε βιβλίο που ερευνά την αλήθεια του 1964.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου