του Αντώνη Δαρζέντα
Από την ATHENS VOICE
Έχει δίκιο ο Γιάννης; Έχει.
Υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα; Υπάρχει.
Και μόνο η χυδαία επίθεση που δέχτηκε φτάνει για να το αποδείξει.
Αλλά δεν ξεχνώ ότι ο Γιάννης είναι λεβέντης. Ο Γιάννης, πήγε στα drafts του NBA αγκαλιά με την Ελληνική, υπηρέτησε τον Ελληνικό στρατό με περηφάνια όταν ακόμα και υπουργοί, διάσημοι καλλιτέχνες, μεγαλοσχήμονες γόνοι και σύμβουλοι πρωθυπουργών έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον αποφύγουν.
Δεν θα ξεχάσω πασίγνωστο τραγουδιστή, πολύ δημοφιλή ίσως τον πιο δημοφιλή της χώρας και εξαιρετικά συμπαθή σε εμένα, που τρύπωσε κάτω από ένα τζιπ και τον παρακαλούσε ολόκληρος στρατηγός για να υπηρετήσει. Δεν θα ξεχάσω ότι ηθοποιός που κουνάει συνεχώς το πατριωτικό του δάχτυλο έπαιρνε τρελόχαρτα.
Δεν θα ξεχάσω στρατηγικό σύμβουλο να κουβαλάει με περηφάνια στο βιογραφικό του την άρνηση στράτευσης.
Δεν θα ξεχάσω επίσης ότι η Ελλάδα με χυδαίο τρόπο δεν έδινε επί χρόνια υπηκοότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και δεν ήξεραν άλλη πατρίδα.
Αλλά και συ Γιάννη δεν πρέπει να ξεχνάς κάτι. Μέσα στη μόδα του Black lives matter μπέρδεψες την Αμερική με την Ελλάδα.
Έτσι μπέρδεψες το εξής σημαντικό. Ετούτη η χώρα ουδέποτε στα μοντέρνα χρόνια, αλυσόδεσε σκλάβους, ουδέποτε τους έφερε με το ζόρι να μαζέψουν τις φυτείες τους, ουδέποτε τους κρέμασε στα δέντρα
Αντίθετα Γιάννη εσείς παραβιάσατε σύνορα, εσείς ήρθατε σε μια χώρα που δεν σας φώναξε και δεν ήθελε να εκμεταλλευθεί κανέναν.
Καταλαβαίνω τους λόγους. Το ίδιο θα κάναμε και εμείς πιθανότατα στη θέση σας. Αν μας άφηνε η Αμερική και ο Καναδάς φυσικά και δεν μας έστελνε με χειροπέδες δεμένους πισθάγκωνα όπως κάνουν.
Αλλά όπως δεν ξεχνάμε και εμείς πόσο λεβέντης είσαι, μην ξεχνάς και εσύ ότι η μικρή Ελλάδα δεν έφερε ποτέ με το ζόρι εδώ κανέναν.
Αντίθετα όταν η Αμερική μεγαλουργούσε εκμεταλλευόμενη τον δικό σου λαό, τα δικά μας παιδιά πουλιούνταν στα σκλαβοπάζαρα της Τουρκίας ή τα έκανε παιδομάζωμα ο Σουλτάνος για να επανδρώσει τα καλύτερα σώματά του.
Τι να πρώτοθυμηθούμε, Γιάννη; Ότι ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, ο μεγάλος ήρωας της Τουρκίας, αλλά και ο Oruc Reis του οποίου το όνομα έχει το γεωτρύπανο που θα παραβιάσει τη γη μας, ήταν γιοι μιας Κατερίνας;
Γιάννη, μην ξεχνάς ότι είμαστε γιοι σκλάβων. Σαν τα ξαδέρφια σου στην Αμερική. Και παρόλα αυτά καταφέραμε να κάνουμε τούτο το βράχο στην άκρη της Ευρώπης μέσα στα καλύτερα 40 κράτη του κόσμου να ζεις.
Παρά τους δεκάδες πολέμους τις κατοχές, τις απειλές και τους δεκάδες εχθρούς γύρω μας.
Και καταφέραμε από σκλάβοι και τρισάθλιοι πένητες να κάνουμε τον τόπο περήφανο και πλούσιο.
Χωρίς δικαιολογίες, χωρίς black lives matter… Με ιδρώτα και αίμα, Γιάννη. Σαν των γονιών σου.
Γιάννη δεν ξεχνάμε τι λεβέντης είσαι. Δεν ξεχνάμε τι διαμάντι χαρακτήρας είσαι. Έχω διαβάσει συνεντεύξεις σου και έχω μείνει άναυδος από την ωριμότητα σου και την καλή σου ανατροφή.
Αλλά ξέχασες, Γιάννη, την ιστορία του τόπου σου. Ή ίσως παρασυρμένος από τη μόδα της εποχής την ξέχασες.
Σε αγαπάμε. Μην μας ξεχνάς.
Και μην ξεχνάς και το σημαντικότερο.
Εμείς ήμασταν οι σκλάβοι, Γιάννη. Και οι γονείς σου οι ελεύθεροι.
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/666421_min-xehnas-gianni?fbclid=IwAR3VBsPFnQ-6WdbRJXrBtL612JMd9PGrjNJXkL6DA4CjdvBWOKgfNkHi7lQ»
Από την ATHENS VOICE
Έχει δίκιο ο Γιάννης; Έχει.
Υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα; Υπάρχει.
Και μόνο η χυδαία επίθεση που δέχτηκε φτάνει για να το αποδείξει.
Αλλά δεν ξεχνώ ότι ο Γιάννης είναι λεβέντης. Ο Γιάννης, πήγε στα drafts του NBA αγκαλιά με την Ελληνική, υπηρέτησε τον Ελληνικό στρατό με περηφάνια όταν ακόμα και υπουργοί, διάσημοι καλλιτέχνες, μεγαλοσχήμονες γόνοι και σύμβουλοι πρωθυπουργών έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον αποφύγουν.
Δεν θα ξεχάσω πασίγνωστο τραγουδιστή, πολύ δημοφιλή ίσως τον πιο δημοφιλή της χώρας και εξαιρετικά συμπαθή σε εμένα, που τρύπωσε κάτω από ένα τζιπ και τον παρακαλούσε ολόκληρος στρατηγός για να υπηρετήσει. Δεν θα ξεχάσω ότι ηθοποιός που κουνάει συνεχώς το πατριωτικό του δάχτυλο έπαιρνε τρελόχαρτα.
Δεν θα ξεχάσω στρατηγικό σύμβουλο να κουβαλάει με περηφάνια στο βιογραφικό του την άρνηση στράτευσης.
Δεν θα ξεχάσω επίσης ότι η Ελλάδα με χυδαίο τρόπο δεν έδινε επί χρόνια υπηκοότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και δεν ήξεραν άλλη πατρίδα.
Αλλά και συ Γιάννη δεν πρέπει να ξεχνάς κάτι. Μέσα στη μόδα του Black lives matter μπέρδεψες την Αμερική με την Ελλάδα.
Έτσι μπέρδεψες το εξής σημαντικό. Ετούτη η χώρα ουδέποτε στα μοντέρνα χρόνια, αλυσόδεσε σκλάβους, ουδέποτε τους έφερε με το ζόρι να μαζέψουν τις φυτείες τους, ουδέποτε τους κρέμασε στα δέντρα
Αντίθετα Γιάννη εσείς παραβιάσατε σύνορα, εσείς ήρθατε σε μια χώρα που δεν σας φώναξε και δεν ήθελε να εκμεταλλευθεί κανέναν.
Καταλαβαίνω τους λόγους. Το ίδιο θα κάναμε και εμείς πιθανότατα στη θέση σας. Αν μας άφηνε η Αμερική και ο Καναδάς φυσικά και δεν μας έστελνε με χειροπέδες δεμένους πισθάγκωνα όπως κάνουν.
Αλλά όπως δεν ξεχνάμε και εμείς πόσο λεβέντης είσαι, μην ξεχνάς και εσύ ότι η μικρή Ελλάδα δεν έφερε ποτέ με το ζόρι εδώ κανέναν.
Αντίθετα όταν η Αμερική μεγαλουργούσε εκμεταλλευόμενη τον δικό σου λαό, τα δικά μας παιδιά πουλιούνταν στα σκλαβοπάζαρα της Τουρκίας ή τα έκανε παιδομάζωμα ο Σουλτάνος για να επανδρώσει τα καλύτερα σώματά του.
Τι να πρώτοθυμηθούμε, Γιάννη; Ότι ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, ο μεγάλος ήρωας της Τουρκίας, αλλά και ο Oruc Reis του οποίου το όνομα έχει το γεωτρύπανο που θα παραβιάσει τη γη μας, ήταν γιοι μιας Κατερίνας;
Γιάννη, μην ξεχνάς ότι είμαστε γιοι σκλάβων. Σαν τα ξαδέρφια σου στην Αμερική. Και παρόλα αυτά καταφέραμε να κάνουμε τούτο το βράχο στην άκρη της Ευρώπης μέσα στα καλύτερα 40 κράτη του κόσμου να ζεις.
Παρά τους δεκάδες πολέμους τις κατοχές, τις απειλές και τους δεκάδες εχθρούς γύρω μας.
Και καταφέραμε από σκλάβοι και τρισάθλιοι πένητες να κάνουμε τον τόπο περήφανο και πλούσιο.
Χωρίς δικαιολογίες, χωρίς black lives matter… Με ιδρώτα και αίμα, Γιάννη. Σαν των γονιών σου.
Γιάννη δεν ξεχνάμε τι λεβέντης είσαι. Δεν ξεχνάμε τι διαμάντι χαρακτήρας είσαι. Έχω διαβάσει συνεντεύξεις σου και έχω μείνει άναυδος από την ωριμότητα σου και την καλή σου ανατροφή.
Αλλά ξέχασες, Γιάννη, την ιστορία του τόπου σου. Ή ίσως παρασυρμένος από τη μόδα της εποχής την ξέχασες.
Σε αγαπάμε. Μην μας ξεχνάς.
Και μην ξεχνάς και το σημαντικότερο.
Εμείς ήμασταν οι σκλάβοι, Γιάννη. Και οι γονείς σου οι ελεύθεροι.
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/666421_min-xehnas-gianni?fbclid=IwAR3VBsPFnQ-6WdbRJXrBtL612JMd9PGrjNJXkL6DA4CjdvBWOKgfNkHi7lQ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου