Είχαν καλλιεργηθεί αυταπάτες από κάποιες πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε Λαφαζάνης +Αριστερό Ρεύμα), γράφουν οι “φωστήρες” της αυτοκριτικής, πως η Ρωσία ίσως και η Κίνα, θα συνέβαλαν πολιτικά και οικονομικά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να απεμπλέξει τη χώρα από τα δεσμά των μνημονίων και κατ’ επέκταση από το ευρώ.
Και χωρίς ντροπή, με μια απίστευτη κυνικότητα, χωρίς ακόμα επίγνωση της ζημιάς που κάνουν και σήμερα στη χώρα, χρεώνουν στη Ρωσία έλλειψη συμπαράστασης στην κυβερνητική, τάχα, προσπάθεια να ακυρώσει τα μνημόνια και συνακόλουθα ευθύνη για την μοιραία εξέλιξη που έφερε το τρίτο μνημόνιο στη χώρα και στην ουσία και το τέταρτο άτυπο μνημόνιο που διανύουμε.
Αναρωτιέται κανένας: σε άλλον πλανήτη ζούσαν οι “φωστήρες” της αυτοκριτικής εκείνη την κρίσιμη κυβερνητική περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μηρυκάζουν τα πιο φαιδρά αντιρωσικά επιχειρήματα της πιο ακραίας και υποτελούς στις ΗΠΑ αντίδρασης στην Ελλάδα;
Δεν γνωρίζουν οι συντάκτες του κειμένου της “αυτοκριτικής” ότι στις 15 Ιουνίου του 2015 ο Παναγιώτης Λαφαζάνης υπέγραψε με τον ομόλογό του στην Αγία Πετρούπολη, πρώτος αυτός στο όνομα της Ελλάδας, όταν η Τουρκία του Ερντογάν τότε κλώτσαγε φοβούμενη να μην δυσαρεστήσει τις ΗΠΑ, μια μεγάλη και άκρως επωφελή συμφωνία για να ξεκινήσει από τη χώρα μας η κατασκευή ενός τεράστιου αγωγού, που θα παρέκαμπτε τον ουκρανικό δρόμο και θα διοχέτευε ρωσικό φυσικό αέριο σε Βαλκάνια, κεντρική Ευρώπη και Ιταλία (τότε δεν υπήρχε ούτε Nord Stream 2);
Δεν γνωρίζουν ότι η Ελλάδα, με βάση την επίσημη συμφωνία που δημοσιεύεται ολόκληρη για όσους ενδιαφέρονται στην Iskra (βλέπε εδώ), χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ, θα κατείχε το 50% αυτού του αγωγού, μέσω ελληνικής δημόσιας εταιρείας (ΔΕΠΕΝΕΜ) που συστήθηκε και ψηφίστηκε στη Βουλή για αυτό ακριβώς το σκοπό, πράγμα που θα απέφερε 300 εκ. ευρώ τουλάχιστον ετησίως κέρδη στο ελληνικό δημόσιο, στρατηγική συνεργασία και ενισχυμένη ασφάλεια, όπως ρητά αναγράφει η συμφωνία; Ποια επένδυση έχει προσφέρει ποτέ στο ελληνικό δημόσιο τέτοιο όφελος; Δεν ήταν αυτό πολιτική και οικονομική βοήθεια;
Και πέραν αυτού, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε συμφωνήσει να έδινε η ρωσική πλευρά, λόγω των δυσχερειών που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο η Ελλάδα και προκαταβολή κάποιων δις από την τράπεζα οικονομικής ανάπτυξης της Ρωσίας, που είχε το άλλο 50% του αγωγού, έναντι των μελλοντικών κερδών από το έργο, στη ΔΕΠΕΝΕΜ και στην ουσία στο ελληνικό δημόσιο.
Απευθείας οικονομική βοήθεια ή δάνειο δεν μπορούσε να δοθεί από τη Ρωσία στην Ελλάδα, αφού κάτι τέτοιο το απαγόρευε, χωρίς την άδεια της Τρόικας, το μνημόνιο, που δέσμευε την χώρα μας και τηρούσε ευλαβικά η κυβέρνηση Τσίπρα.
Ρωτήσανε οι φωστήρες της αυτοκριτικής του ΣΥΡΙΖΑ τον Τσίπρα για αυτές τις αντιρωσικές αηδίες και ψεύδη που γράφουνε;
Εκτός και αν ο ίδιος τους υπαγόρευσε αυτά τα χονδροειδή ψεύδη με πλήρη επίγνωση ότι με αυτόν τον τρόπο επιφέρει και άλλο ένα πλήγμα σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία στις ελληνορωσικές σχέσεις.
Είναι απίστευτο πως αντί να ζητάει η Ρωσία ευθύνες για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα την ενέπαιξε περιφρονητικά και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τη Συμφωνία της Πετρούπολης για τον αγωγό, μόλις έφυγε από την κυβέρνηση ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, φτάνει στο σημείο σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ να επικρίνει τον Λαφαζάνη για αυταπάτες και να ζητάει από τη Ρωσία και τα ρέστα για τη μεγάλη ζημιά που της προκάλεσε και την πρωτοφανή αναξιοπιστία που έδειξε απέναντι σε μια μεγάλη χώρα όπως αυτή.
Φαίνεται, όμως, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επέφερε πλήγματα στη χώρα και στο λαό μας μόνο ως κυβέρνηση αλλά προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα της κυβέρνησης του, κάνει στον τόπο και στο λαό σε μια τόσο λεπτή και κρίσιμη συγκυρία εξίσου μεγάλο, αν όχι μεγαλύτερο, κακό ως αντιπολίτευση.
ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ
Ν.Ζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου