Το εντιτόριαλ του Δρόμου της Αριστεράς : Πολιτικός αγώνας για το προσφυγικό

Με γρήγορους ρυθμούς, και ενώ οι εξελίξεις το έδειχναν εδώ και καιρό, το προσφυγικό-μεταναστευτικό παίρνει διαστάσεις κεντρικού ζητήματος στη χώρα. Ο προσανατολισμός, όμως, σε σχέση με το ζήτημα και η ιεράρχησή του, δεν φαίνεται να απασχολούν όσους ενδιαφέρονται ή εμπλέκονται σε αυτό.

Κάτι ανάλογο δεν είχε συμβεί και πριν 10 χρόνια με τα μνημόνια; Ένα κεντρικό ζήτημα, δεν κατανοήθηκε σε βάθος. Υποβαθμίστηκε και διασπάστηκε στις διάφορες πλευρές του («να μην περάσουν τα μέτρα», διεκδικητικά αιτήματα κ.λπ.), ενώ παραβλέφθηκε η ανάγκη πολιτικού αγώνα απέναντι στο νέο καθεστώς που εγκαθιδρυόταν.

Ποιες πολιτικές ξεδιπλώνονται, όμως, σήμερα στην Ελλάδα;

• Ο πολιτικός κόσμος των μνημονίων, της κανονικότητας, της παγκοσμιοποίησης και της υποταγής σε ΗΠΑ και Ε.Ε., αποδέχεται η Ελλάδα να γίνει φράχτης ώστε οι προσφυγικές ροές να μη φτάσουν στην Ευρώπη. Παρά τα ψέματα και τις μουρμούρες: Έχουν χαιρετίσει όλες τις συμφωνίες για το προσφυγικό. Είδαν τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας σαν μάννα εξ ουρανού. Έδωσαν απεριόριστες διευκολύνσεις επιτήρησης στο ΝΑΤΟ. Άφησαν να γκριζαριστούν σε μεγάλο βαθμό τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Αυτή είναι η γραμμή των ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι. Συμπληρώνεται από «διεκδικήσεις» κονδυλίων για την φροντίδα των προσφύγων και την κονόμα που γίνεται από επιτήδειους σε βάρος ταλαιπωρημένων ανθρώπων.
• Από διάφορες άλλες δυνάμεις (ΜΚΟ, οργανώσεις και κόμματα αριστεράς κ.λπ.) προβάλλεται κυρίως η γραμμή του εξανθρωπισμού των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών-προσφύγων. Θεωρούν περίπου φυσιολογικό αυτό που γίνεται και δεν προβληματίζονται για άλλες πτυχές του ζητήματος, ενώ ορισμένοι προβάλλουν το σύνθημα «Σύνορα ανοιχτά», ώστε να φιλοξενηθούν στην Ελλάδα όλοι όσοι έρχονται κυνηγημένοι. Αυτό μάλιστα προβάλλεται και σαν μορφή διεθνισμού και αλληλεγγύης. Με ευκολία, ακόμα, καταγγέλλουν συλλήβδην τον ελληνικό λαό σαν εθνικιστή, ρατσιστή, καθυστερημένο. Με αυτή την πτέρυγα ερωτοτροπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και σε μεγάλο βαθμό έχει την ηγεμονία εντός της.
• Η ακροδεξιά και ρατσιστική γραμμή. Εκφράζεται με μία ευθεία επιθετικότητα απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Χρησιμοποιεί απάνθρωπη γλώσσα και συμπεριφορά, τραμπουκισμούς και διοχέτευση του ρατσιστικού δηλητηρίου. Οι πρόσφυγες και μετανάστες «είναι κατώτεροι» άρα δικαιολογείται η βία και η απώθησή τους με κάθε τρόπο. Τμήμα της Δεξιάς και ορισμένα στελέχη της Ν.Δ. συγγενεύουν με αυτή την αντίδραση ή τη χρησιμοποιούν για δικούς τους λόγους.

Ο κοινωνικός αυτοματισμός στο ζήτημα αυτό, θα οδηγήσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Αυτό –όσο δεν παίρνει άλλες διαστάσεις– είναι βολικό για την κυρίαρχη πολιτική, η οποία εμφανίζεται και με κεντροδεξιό αλλά και με κεντροαριστερό προσωπείο.

Είναι φανερό ότι λείπει ένα δημοκρατικό ρεύμα για να μην περάσει το οργανωμένο σχέδιο της Ε.Ε. για τη μετατροπή της χώρας σε χώρο «αποθήκευσης» και εγκλεισμού των μεταναστών-προσφύγων, σε φράχτη και στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ακόμα, εκτός από τον ρόλο της Ε.Ε., στο στόχαστρο πρέπει να είναι και η μετατροπή του προσφυγικού σε γεωπολιτικό όπλο από τον Ερντογάν. Παράλληλα, ο διαχωρισμός από τις πολιτικές που περιγράφηκαν πρέπει να γίνεται με επίγνωση ότι ο προσφυγικό μετατρέπεται σε βασικό ζήτημα και πρόβλημα για τη χώρα, την κοινωνία, την πολιτική ζωή. Με άλλα λόγια, είναι απαραίτητος ο πολιτικός αγώνας και σε αυτό το πεδίο. Με κεντρικές στοχεύσεις, και σε σύνδεση με τον γενικότερο αγώνα για τη διέξοδο της χώρας.