Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΟΥΝΙΟΣ
ΟΆντης Ροδίτης που, για εμένα, αποτελεί μια από
τις πιο ασυνθηκολόγητες φυσιογνωμίες του τόπου μας και, σίγουρα, τον πιο
ψαγμένο, ιστορικά και ευρύτερα, συγγραφέα, ερευνητή και μελετητή, δεν γράφει βιβλία για να τα μοστράρει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων,
ούτε για να βλέπει το όνομά του στις ετήσιες λίστες των εκδόσεων. Για την
ακρίβεια, είναι τόσο γοητευτικά αντισυμβατικός που απορρίπτει, εκ των προτέρων, τις κλασικές,
και τόσο κουραστικές, αυτές διαδικασίες. Ο Άντης Ροδίτης γράφει βιβλία για να
μας ανοίγει τα μάτια, για να γκρεμίζει τους μύθους με τους οποίους μεγαλώσαμε,
για να σκιαγραφεί την ιστορική αλήθεια με έγγραφα και ντοκουμέντα, κοντολογίς,
με αδιάσειστες αποδείξεις, και όχι με ελαφρότητες στις οποίες, για να είμαι ειλικρινής,
πήξαμε: «μου είπε ο τάδε ότι του είπε ο δείνα». Αυτό, όμως, δεν είναι Ιστορία.
Αυτό είναι κουτσομπολιό. Παραδίδει, λοιπόν, στο απαιτητικό αναγνωστικό κοινό – και
όχι σε όσους λένε, ας πούμε Μαντά, και κολλάνε τα χείλη τους, ή σε όσους
αγιοποιούν ιστορικούς οι οποίοι κολακεύουν αντί να επικρίνουν - ένα
συναρπαστικό ανάγνωσμα, υψηλής καλαισθησίας και υψηλότερης διαύγειας το οποίο
μπορεί, κάλλιστα, να χαρακτηριστεί και ως πολιτικό, και ως ιδεολογικό, και ως
υπαρξιακό και ως πνευματικό επίτευγμα.
Την ίδια στιγμή που μαθαίνεις πώς εξαπατούσε, άγαρμπα, ο Εις και Μόνος
τον Γεώργιο Παπανδρέου και, επί της ουσίας, όλες τις κυβερνήσεις της Μητρός
Πατρίδος, μαθαίνεις και ότι, οι τέσσερις εποχές οφείλουν την ύπαρξή τους στο
ότι στράβωσε, ξαφνικά, ο άξονας της Γης.
Το βιβλίο είναι έξοχα αρχιτεκτονημένο από πλευράς
κεφαλαίων και σε μαγνητίζει από την πρώτη γραμμή, με την αυθεντικότητά του και
με την επαναστατικότητά του.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως ο Άντης Ροδίτης δεν χαρίζει κάστανο, ενίοτε
ούτε καν στον εαυτό του. Εδώ, πάντως, συνθέτει, και ανασυνθέτει, με καταιγιστικό
αφηγηματικό ρυθμό και με σπάνιας πληρότητας γλώσσα, τη σύγχρονη Ιστορία του
τόπου, εξαπολύει κεραυνούς εις βάρος των κατεστημένων τα οποία είναι
πολυδαίδαλα και, δυστυχώς, έχουν διαβρώσει και την πνευματική επικράτεια στην
οποία κυριαρχούν ελεύθερα, δήθεν, αλλά, στην πραγματικότητα, υποταγμένα μυαλά,
εξωφρενικά συντηρητικά, ταγμένα στην υπηρεσία οργανισμών, φορέων, υπουργείων
βραβεύσεων και επιδοτήσεων, και ωσάν να μην αρκούν αυτά, έχουμε και τη
χειραγώγηση της κοινής γνώμης από Μέσα Ενημέρωσης που πουλάνε τον πατριωτισμό
σε σακουλάκια - σαν ποπ κορν.
Το ΜΥΘΟρΗΜΑ είναι μια λογοτεχνική ελεγεία και, παράλληλα,
ένας τολμηρός καταποντισμός στους ωκεανούς των λαθών των ηγεσιών μας, με
προεξάρχουσα εκείνη την ηγεσία που δεν εδικαιούτο, και δεν δικαιούται, να
αγγίξει κανείς. Είχαμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ειδωλολατρίας ώστε κυκλοφορούσε
στην Κύπρο, επί σειρά ετών, εφημερίδα η οποία, πάνω αριστερά και πάνω δεξιά,
φιλοξενούσε φωτογραφία του Μακάριου με το τιτλάκι: «Ζει!» Και μετά ειρωνευόμαστε
τους αγιατολλάδες. (Ωστόσο, για να είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου, παρά τα
τεράστια πολιτικά λάθη του Μακάριου, ο φυσικός και ηθικός αυτουργός για την
εισβολή του ’74 είναι ο Γρίβας, καθώς αντί να κάτσει στα βραστά του, στην
Αθήνα, ήρθε στο νησί και έκτισε μια συμμορία στο όνομα της Ένωσης). Η γραφή του
Άντη Ροδίτη πέφτει σαν γροθιά στο στομάχι αλλά και σαν γροθιά στο μαχαίρι και,
επειδή κινδυνεύω να γλιστρήσω κι εγώ στην επικράτεια της κολακείας, κάτι,
ασφαλώς, που δεν ισχύει, έχω αρκετές επιφυλάξεις για μερικές απόψεις του
συγγραφέα αν και, όταν το σκέφτομαι καλύτερα, πώς γίνεται να έχεις επιφυλάξεις
απέναντι σε αδιαμφισβήτητα τεκμήρια;
Οφείλω, ακόμη, να ομολογήσω ότι ο τρόπος που εξηγεί ο Άντης Ροδίτης
την έλευση, ή την προέλευση, του ανθρωπίνου είδους - μια αλλόκοτη Γένεσις - και
με χαροποιεί και με τρομάζει.
Πάντως, ο γνωσιολογικός του
πλούτος, σε κάθε θέμα, ακτινοβολεί. Όσοι ανήκετε στη μειοψηφία που ψάχνει
αλήθειες, και όχι δικαιολογίες, κάτω από τα εθνικά συντρίμμια, θα υποκλιθείτε
στο βάθος του βιβλίου. Αρκετά πια με την επιφάνεια, με τους φελλούς, με τους
ανιστόρητους ιστορικούς, με τους κόλακες της εξουσίας, με τους Γιάννηδες που
κερνάνε και τους Γιάννηδες που πίνουνε.
Το ΜΥΘΟΡηΜΑ αποτελεί τρανή επιβεβαίωση
πώς, παρά την πολιτιστική πλαδαρότητα που ζώνει την πατρίδα μας, έχουμε ακόμα
φωτισμένα μυαλά που τολμούν να τα βάλουν με την οσφυοκαμψία και να την
κερδίσουν κατά κράτος.
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις
ΑΡΜΟΣ. Σελίδες: 372
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου