Για τους κυβερνώντες, κατάντησε βολικό πλην ανέξοδο επιχείρημα η καθημερινή, σχεδόν, αναφορά ότι «η Κύπρος είναι πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας». Ιδού, όμως, που αυτός ο πυλώνας, από τις 4 Μαΐου 2019, δοκιμάζεται σκληρά και σκαιά από νέα τουρκική εισβολή, κατοχή στην Κυπριακή ΑΟΖ, η οποία συνοδεύεται και από γεωτρήσεις. Κατά πάγια και σταθερή τουρκική πρακτική, η Άγκυρα επιδιώκει να δημιουργήσει τετελεσμένα, με δύο ευδιάκριτους στόχους. Πρώτον, να ελέγξει και να υφαρπάξει τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες. Δεύτερον, να επιβάλει λύση στο Κυπριακό τουρκικών προδιαγραφών.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση «στοχευμένα μέτρα» κατά της Τουρκίας κατά το πρότυπο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, μετά την κατάκτηση και προσάρτηση της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης, τον Μάρτιο του 2014. Πέντε φορές ο Ν. Αναστασιάδης αναφέρθηκε σε τουρκική εισβολή-κατοχή στην Κυπριακή ΑΟΖ, παρόμοια εκείνης του 1974. Κι όμως, λίγα 24ωρα αργότερα διαμηνούσε ότι «τα μέτρα δεν είναι αυτοσκοπός», επειδή η ελληνική πλευρά πιστεύει «πρώτα στη διπλωματία» (Τσίπρας), για την επίλυση του Κυπριακού.
Στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής δεν χωρούν αμφισημίες, ασυνέπειες και αναξιόπιστα μηνύματα. Δεν μπορεί η Λευκωσία να περιπαίζει τους άλλους εταίρους, τους οποίους καλούσε να επωμιστούν κόστος από μέτρα κατά της Τουρκίας και την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος, πρώτον, να προχωρεί σε αχρείαστο ΜΟΕ με τον κατοχικό Ακιντζί. Δεύτερον, να εκλιπαρεί απεγνωσμένα επανάληψη των συνομιλιών χωρίς να τερματιστεί προηγουμένως η τουρκική εισβολή-κατοχή στην κυπριακή ΑΟΖ. Τρίτον, να επιδιώκει συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη ενώ εντείνεται και επαυξάνεται η τουρκική επιθετικότητα. Τέταρτον, να πανηγυρίζει (!!) επειδή ο πράκτορας της κατοχής, Ακιντζί, αποδέχτηκε την τουρκική πρόταση για άτυπη πενταμερή.
Όλα αυτά τα αντικρουόμενα μηνύματα προς ξένους δρώντες, και ειδικά προς την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ισραήλ και την Αίγυπτο (χωρίς να υποτιμούμε την αλλοπρόσαλλη στάση έναντι της Μόσχας), επιβεβαιώνουν ότι η Λευκωσία δεν έχει ξεκάθαρους στόχους. Και ιδού ξανά το οξύμωρο και το εξωφρενικό: Ο Πρόεδρος, ο ΥπΕξ και ο Κυβ. Εκπρόσωπος επιμένουν σε λύση διζωνικής ομοσπονδίας βασισμένη, δήθεν, στις αρχές και αξίες της ΕΕ και του Διεθνούς Δικαίου, αλλά… Δεν τόλμησαν ποτέ να εξηγήσουν στους πολίτες ότι: Η διζωνική τουρκοτερατουργία δεν έχει ΚΑΜΙΑΝ απολύτως σχέση ούτε με τις αρχές της ΕΕ ούτε με το Διεθνές Δίκαιο.
Ο Πρόεδρος δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι, πρώτον, ορκίστηκε να υπερασπίζεται την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεύτερον, δεν τον εξουσιοδότησε κανείς να τη διαλύσει. Τρίτον, δεν νομιμοποιείται να την παραδώσει αύτανδρη σε μια νέα, Ερντογανική, σουλτανική τουρκο-ισλαμοκρατία. Ο Ν. Αναστασιάδης οφείλει να αντιληφθεί ότι το Ισραήλ και η Αίγυπτος, τουλάχιστον, δεν θα κατανοήσουν γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία μετατρέπεται σε τουρκικό προτεκτοράτο. Κι αν η Κύπρος τουρκοποιηθεί ελληνικαίς χερσίν, η Ελλάδα θα ακρωτηριασθεί και θα κατακτηθεί.
Εδώ και χρόνια, το ΔΗΣΑΚΕΛ με τον Αναστασιάδη ψαλμωδούν υπέρ της αποστρατιωτικοποίησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι εθνικά επικίνδυνοι! Δεν βλέπουν, δεν αντιλαμβάνονται σε ποιαν ασταθή, επικίνδυνη, και σε μόνιμη ανάφλεξη, περιοχή ζούμε; Την περ. Τρίτη, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, σε πρώτη επίσημη επίσκεψη στο νησί, διατράνωσε ότι η παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις. Πότε; Πώς; Η Ελλάδα έχει ασήκωτες μητρικές, εθνικές, ηθικές και συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της Κύπρου.
Πού είναι τα ελληνικά πολεμικά να εμποδίσουν τον «Πορθητή» και τον «Βάρβαρο»; Πού είναι η στρατιωτική δύναμη του Ελληνισμού να αναχαιτίσει, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, την επιτιθέμενη Τουρκιά; Από την αρχή της Δημιουργίας, το Δίκαιο είναι με το μέρος του ισχυρού. Η Τουρκία θέλει να φαίνεται ισχυρή. Ποδοπατεί ατιμώρητα το Διεθνές Δίκαιο και υλοποιεί σε βάρος του Ελληνισμού όσα επεκτατικά διακηρύττει.
Αθήνα και Λευκωσία καλούνται, συνεπώς, να αποφασίσουν ότι οι τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες τους, με γειτονικές και άλλες φιλικές χώρες, με τις οποίες έχουν ενεργειακή και άλλη κοινότητα συμφερόντων, πρέπει να μετεξελιχθούν και σε στρατιωτικές συμμαχίες. Πρώτα απ’ όλα, όμως, Ελλάδα και Κύπρος ΟΦΕΙΛΟΥΝ να αντιληφθούν ότι πρέπει να ισχυροποιήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις τους. Ο Τούρκος σέβεται μόνο την ισχύ αλλά χλευάζει το Δίκαιο. Τότε, ναι, θα δικαιούνται να μιλούν για πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση «στοχευμένα μέτρα» κατά της Τουρκίας κατά το πρότυπο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, μετά την κατάκτηση και προσάρτηση της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης, τον Μάρτιο του 2014. Πέντε φορές ο Ν. Αναστασιάδης αναφέρθηκε σε τουρκική εισβολή-κατοχή στην Κυπριακή ΑΟΖ, παρόμοια εκείνης του 1974. Κι όμως, λίγα 24ωρα αργότερα διαμηνούσε ότι «τα μέτρα δεν είναι αυτοσκοπός», επειδή η ελληνική πλευρά πιστεύει «πρώτα στη διπλωματία» (Τσίπρας), για την επίλυση του Κυπριακού.
Στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής δεν χωρούν αμφισημίες, ασυνέπειες και αναξιόπιστα μηνύματα. Δεν μπορεί η Λευκωσία να περιπαίζει τους άλλους εταίρους, τους οποίους καλούσε να επωμιστούν κόστος από μέτρα κατά της Τουρκίας και την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος, πρώτον, να προχωρεί σε αχρείαστο ΜΟΕ με τον κατοχικό Ακιντζί. Δεύτερον, να εκλιπαρεί απεγνωσμένα επανάληψη των συνομιλιών χωρίς να τερματιστεί προηγουμένως η τουρκική εισβολή-κατοχή στην κυπριακή ΑΟΖ. Τρίτον, να επιδιώκει συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη ενώ εντείνεται και επαυξάνεται η τουρκική επιθετικότητα. Τέταρτον, να πανηγυρίζει (!!) επειδή ο πράκτορας της κατοχής, Ακιντζί, αποδέχτηκε την τουρκική πρόταση για άτυπη πενταμερή.
Όλα αυτά τα αντικρουόμενα μηνύματα προς ξένους δρώντες, και ειδικά προς την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ισραήλ και την Αίγυπτο (χωρίς να υποτιμούμε την αλλοπρόσαλλη στάση έναντι της Μόσχας), επιβεβαιώνουν ότι η Λευκωσία δεν έχει ξεκάθαρους στόχους. Και ιδού ξανά το οξύμωρο και το εξωφρενικό: Ο Πρόεδρος, ο ΥπΕξ και ο Κυβ. Εκπρόσωπος επιμένουν σε λύση διζωνικής ομοσπονδίας βασισμένη, δήθεν, στις αρχές και αξίες της ΕΕ και του Διεθνούς Δικαίου, αλλά… Δεν τόλμησαν ποτέ να εξηγήσουν στους πολίτες ότι: Η διζωνική τουρκοτερατουργία δεν έχει ΚΑΜΙΑΝ απολύτως σχέση ούτε με τις αρχές της ΕΕ ούτε με το Διεθνές Δίκαιο.
Ο Πρόεδρος δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι, πρώτον, ορκίστηκε να υπερασπίζεται την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεύτερον, δεν τον εξουσιοδότησε κανείς να τη διαλύσει. Τρίτον, δεν νομιμοποιείται να την παραδώσει αύτανδρη σε μια νέα, Ερντογανική, σουλτανική τουρκο-ισλαμοκρατία. Ο Ν. Αναστασιάδης οφείλει να αντιληφθεί ότι το Ισραήλ και η Αίγυπτος, τουλάχιστον, δεν θα κατανοήσουν γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία μετατρέπεται σε τουρκικό προτεκτοράτο. Κι αν η Κύπρος τουρκοποιηθεί ελληνικαίς χερσίν, η Ελλάδα θα ακρωτηριασθεί και θα κατακτηθεί.
Εδώ και χρόνια, το ΔΗΣΑΚΕΛ με τον Αναστασιάδη ψαλμωδούν υπέρ της αποστρατιωτικοποίησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι εθνικά επικίνδυνοι! Δεν βλέπουν, δεν αντιλαμβάνονται σε ποιαν ασταθή, επικίνδυνη, και σε μόνιμη ανάφλεξη, περιοχή ζούμε; Την περ. Τρίτη, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, σε πρώτη επίσημη επίσκεψη στο νησί, διατράνωσε ότι η παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις. Πότε; Πώς; Η Ελλάδα έχει ασήκωτες μητρικές, εθνικές, ηθικές και συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της Κύπρου.
Πού είναι τα ελληνικά πολεμικά να εμποδίσουν τον «Πορθητή» και τον «Βάρβαρο»; Πού είναι η στρατιωτική δύναμη του Ελληνισμού να αναχαιτίσει, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, την επιτιθέμενη Τουρκιά; Από την αρχή της Δημιουργίας, το Δίκαιο είναι με το μέρος του ισχυρού. Η Τουρκία θέλει να φαίνεται ισχυρή. Ποδοπατεί ατιμώρητα το Διεθνές Δίκαιο και υλοποιεί σε βάρος του Ελληνισμού όσα επεκτατικά διακηρύττει.
Αθήνα και Λευκωσία καλούνται, συνεπώς, να αποφασίσουν ότι οι τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες τους, με γειτονικές και άλλες φιλικές χώρες, με τις οποίες έχουν ενεργειακή και άλλη κοινότητα συμφερόντων, πρέπει να μετεξελιχθούν και σε στρατιωτικές συμμαχίες. Πρώτα απ’ όλα, όμως, Ελλάδα και Κύπρος ΟΦΕΙΛΟΥΝ να αντιληφθούν ότι πρέπει να ισχυροποιήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις τους. Ο Τούρκος σέβεται μόνο την ισχύ αλλά χλευάζει το Δίκαιο. Τότε, ναι, θα δικαιούνται να μιλούν για πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου