Κόμμα Πειρατών Ελλάδας: Περί πανεπιστημιακού ασύλου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Κόμμα Πειρατών Ελλάδας: Περί πανεπιστημιακού ασύλου

Από τότε που θυμόμαστε τους εαυτούς μας, οι "νόμος και τάξη" φωνασκούν για το πανεπιστημιακό άσυλο και, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, κατηγορούν τους φοιτητές ως "μπαχαλάκηδες", "τεμπέληδες που κάνουν καταλήψεις αντί να διαβάζουν", "αναρχοάπλυτους με μολότοφ" κι άλλα ωραία. Τα δε πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας τα παρουσιάζουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως κέντρα... αναρχοκομμουνιστικής τρομοκρατίας. Αυτοί οι κύριοι, που παρουσιάζονται ως "έγκριτοι" δημοσιογράφοι, καταξιωμένοι ακαδημαϊκοί, "σοβαροί" πολιτικοί κι "ανήσυχοι κι αγανακτισμένοι πολίτες", δημιουργούν για τα πανεπιστήμια της χώρας μας μια εικόνα απόλυτα απωθητική, η οποία απέχει αρκετά απ' την πραγματικότητα. Θα πείτε όμως "καλά, είναι όλα αγγελικά και ηθικά πλασμένα και καμωμένα στα ελληνικά πανεπιστήμια;" Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Υπάρχει ανομία στα ελληνικά πανεπιστήμια. Υπάρχει σήψη σ' αυτά. Αλλά δεν είναι αυτό που σας λένε τα ΜΜΕ και οι "νόμος και τάξη", και σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται το πανεπιστημιακό άσυλο που θέλουν οι "νόμος και τάξη" να καταργηθεί την επομένη των εκλογών. Θα ξεκινήσουμε με το ζήτημα της ανομίας στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ από τους αμαρτωλούς Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Έρευνας. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτοί χρησιμοποιήθηκαν για πολύ ύποπτες οικονομικές κ.α. δραστηριότητες με αναθέσεις σε ανύπαρκτους προμηθευτές που ποτέ δεν παρείχαν τον εξοπλισμό ή τις υπηρεσίες που προέβλεπαν οι σχετικές συμβάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που πρυτάνεις κι αντιπρυτάνεις, αλλά και επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων, "φάγανε" λεφτά που προορίζονταν για αγορά εξοπλισμού ή για αμοιβές μεταπτυχιακών φοιτητών-υποψηφίων διδακτόρων που συμμετείχαν στα ερευνητικά τους προγράμματα. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, το σκάνδαλο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι δεν έχουν καμία εξουσία στη διαχείριση αυτών των κονδυλίων, τα οποία διαχειρίζονται οι διοικήσεις των πανεπιστημίων κυριολεκτικά κατά το δοκούν. Έλεγχος γίνεται εντός πανεπιστημίου μονάχα αν ο παραβάτης καθηγητής έχει πέσει στη δυσμένεια των πρυτανικών αρχών ή της κοσμητείας. Για να επέμβουν εξωτερικές αρχές (π.χ. ΑΑΔΕ) πρέπει να έχει καταστεί αδύνατη η περαιτέρω συνέχιση της "ομερτά". Εδώ όμως οι "νόμος και τάξη" δε βλέπουν κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, φωνάζουν απαιτώντας σπάσιμο του ασύλου και κατάργησή του μόλις οι φοιτητές τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν και να ξεσηκωθούν ζητώντας διαφάνεια και χρηστή διαχείριση των οικονομικών των πανεπιστημίων. Και πάντα απαιτούν βίαιη καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Γιατί; Νομίζουμε ότι μπορείτε πολύ εύκολα να δώσετε την απάντηση εσείς οι ίδιοι. Οι "νόμος και τάξη" ενοχλούνται από την εντός πανεπιστημιακών χώρων πολιτική δράση συλλογικοτήτων που δεν ανήκουν στον υπερσυντηρητικό-ρατσιστικό "εθνικό κορμό". Είτε αρέσει είτε όχι, η πολιτική δράση, οι ιδεολογικοί κ.α. προβληματισμοί, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας ενός πανεπιστημίου και ακριβώς για την προστασία τους υπάρχει το άσυλο. Όποιος θέλει μεταλυκειακή εκπαίδευση αυστηρά επαγγελματικού χαρακτήρα, που να δίνει απλά ένα "χαρτί", υπάρχουν και τα κολλέγια. Σημειώνουμε πάντως ότι με το εμπόριο θεμάτων, στο οποίο συμμετέχουν οι "καλές κι αποδεκτές" φοιτητικές παρατάξεις και τα "συνετά κι αξιότιμα" μέλη ΔΕΠ, το οποίο οδηγεί σε εξώφθαλμη καταδολίευση της εξεταστικής διαδικασίας, κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας, εντιμότητας και σοβαρότητας, οι "νόμος και τάξη" δεν έχουν πρόβλημα. Αναμενόμενο άλλωστε. Δεν έχουμε δει ποτέ κανέναν "νόμος και τάξη" που να μην προσπαθεί να πάρει θέση που δεν την αξίζει, μαγειρεύοντας διαγωνισμούς πρόσληψης ή βάζοντας "βύσμα". Οι "νόμος και τάξη" δεν έχουν πρόβλημα με καθηγητές που ζητάνε φακελάκι για να περάσει ο φοιτητής το μάθημά τους, ούτε με καθηγητές που απαιτούν σεξουαλικά ανταλλάγματα από φοιτήτριες για να μην τις αδικήσουν στην εξεταστική ή για να μη μπλοκάρουν τη συμμετοχή τους σε ερευνητικά προγράμματα. Για τους "νόμος και τάξη", το πρόβλημα δεν είναι ο διεφθαρμένος καθηγητής, αλλά το άσυλο που επιτρέπει στους φοιτητές να οργανωθούν και να διαμαρτυρηθούν.

Οι "νόμος και τάξη" έχουν πρόβλημα με τις φοιτητικές καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Τους είδαμε στο παρελθόν να παίρνουν το μέρος πρυτανικών αρχών που βάλανε τα ΜΑΤ να ξυλοφορτώσουν φοιτητές που διεκδικούσαν χώρο για τις καλλιτεχνικές ομάδες του ΑΕΙ τους. Βλέπετε, θεωρούν ότι στο πανεπιστήμιο ο άνθρωπος πάει μόνο για να πάρει ένα "χαρτί" που θα του δώσει "μόρια" και "γόητρο" στην οικογένεια. Μ' αυτή τους την αντιμετώπιση δείχνουν πόσο πολύ στ' αλήθεια περιφρονούν την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και την Παιδεία γενικότερα. Κατά τα άλλα, θέλουν και... πολιτισμό. Οι "νόμος και τάξη" ωρύονται όταν οι φοιτητές ζητούν κονδύλια για κτιριακές εγκαταστάσεις, εργαστηριακό εξοπλισμό, βιβλία, αξιοπρεπή σίτιση και στέγαση, καθαριότητα, προσιτή μετακίνηση. Πώς αλλιώς θα έχουν περιθώριο να αισχροκερδούν πάνω στους φοιτητές και στους γονείς τους νοικιάζοντας τρώγλες κι αυθαίρετα δώματα σε εξωφρενικές τιμές. Ούτε είδαμε ποτέ τους "νόμος και τάξη" να ενοχλούνται όταν μέλη ΔΕΠ κλέβουν (δηλαδή παρουσιάζουν ως δική τους την εργασία άλλων και κερδοσκοπούν από αυτή) τον πνευματικό μόχθο των μεταπτυχιακών φοιτητών και των υποψηφίων διδακτόρων για να παρουσιάσουν συγγραφικό έργο. Κι όσο για τους "μπαχαλάκηδες", μήπως επιτέλους θα έπρεπε οι εκάστοτε πρυτανικές αρχές ν' απαιτήσουν από την ΕΛ.ΑΣ. να πάψει να "οδηγεί" στους πανεπιστημιακούς χώρους αυτούς με τους οποίους συγκρούεται κάθε φορά στις διαδηλώσεις; Είναι προφανές ότι η κατάργηση του ασύλου θα φιμώσει μια για πάντα το ενοχλητικό φοιτητικό κίνημα, κάτι που θα διευκολύνει πολύ τη λειτουργία των ιδιωτικών "πανεπιστημίων", δηλαδή ιδρυμάτων πώλησης τίτλων σπουδών. Φυσικά, για την οριστική κατάργηση του φοιτητικού κινήματος, θα χρειαστούν οι κατάλληλες υπηρεσίες security, οι οποίες θα κάνουν χρυσές δουλειές - είπαμε, θέλουμε "ανάπτυξη" παντού. Επειδή λοιπόν κάποιοι έχουμε ζήσει τον πανεπιστημιακό χώρο απ' την καλή κι απ' την ανάποδη και δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, ήρθε η ώρα να σταματήσει το παραμύθι. Δε φταίει το πανεπιστημιακό άσυλο. Δε φταίνε οι φοιτητές, που είναι περαστικοί από το πανεπιστήμιο, αλλά οι διεφθαρμένοι καθηγητές και πρυτάνεις, η διαπλοκή με τις κυρίαρχες κομματικές παρατάξεις και η πλήρης ασυδοσία που οι ίδιοι οι "νόμος και τάξη" τους έχουν χαρίσει. Αλλά η ασυλία όλων αυτών, η οποία προϋπήρχε της θέσπισης του ασύλου και μάλιστα ήταν ακόμα χειρότερη από την κατάσταση που περιγράφουμε, είναι, περιέργως, θεμιτή και επιθυμητή. Κόμμα Πειρατών Ελλάδας