Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Κυπριακό, Ιούνης 19







Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτό με τις πρόσφατες δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, ομολογώ ότι με ξεπερνά. Αυτό που συμβαίνει με τους εκπροσώπους της λεγόμενης «ελιτ» της Χώρας κάθε φορά που η Τουρκία βρυχάται, αποκτά χαρακτηριστικά Εθελοδουλείας.

Πριν διατυπωθούν καλά καλά κάθε φορά οι παράνομες και παράλογες απαιτήσεις της Άγκυρας εις βάρος μας και εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σπεύδουν οι «σώφρονες» των Αθηνών και μας συνιστούν: ψυχραιμία, παραχωρήσεις. Εμείς πάλι λέμε κάτι, (τόσο για τα Ελληνο-Τουρκικά, όσο και τις παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ) που προκύπτει από το ΔΙΕΘΝΕΣ Δίκαιο, που βγαίνει από την πείρα των ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ: Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που ΔΕΝ δίδεται..

Γινόμαστε μονότονοι και εμμονικοί. Κάθε τρεις και λίγο, ξανά μανά Κυπριακό.. Είναι αληθινή η διαπίστωση. Όπως επίσης είναι αληθινό ότι ο Ελληνισμός κινδυνεύει, εδώ και χρόνια, σε όλο τον άξονα που συνορεύει με την Νέο-Οθωμανική Τουρκία: Θράκη – Αιγαίο – Κύπρος, στο μάτι του Κυκλώνα.. (και στους οφθαλμούς του νέο-σουλτάνου..). Βασική Απειλή παραμένει για την Χώρα μας: η εξ Ανατολών

«.. Όταν έχεις απέναντί σου, όμως, μία Νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία με τον υπέρτατο σουλτάνο, ενώ ταυτόχρονα γεωγραφικά έχεις τοποθετηθεί στις πύλες της κολάσεως, τότε πολύ απλά πρέπει να γίνεις αποτελεσματικός, ουσιαστικός και άμεσος. Θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα στη βάση του και όχι να το χαϊδεύεις επιφανειακά. Αλλιώς θα καταλήξουμε κάπου στο Μόναχο, στο Λονδίνο ή στο Άμστερνταμ, σε κάποιο ελληνικό καφέ, να συζητάμε για το τι θα έπρεπε να είχαμε κάνει, με τη μουσική υπόκρουση να μας θυμίζει την πικρή πραγματικότητα: «Πατρίδα μ’ αραεύω σε αμόν καταραμένος, σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος». (Γιώργος Λαγάκος).

Από την πλευρά τους, οι πολιτικές δυνάμεις της Χώρας, ως συνήθως, επένδυσαν και επενδύουν πολλά στην Ε.Ε.. και στους «συμμάχους» της χώρας. Προφανώς και η διπλωματία είναι ισχυρό όπλο (το άλλο είναι η ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΜΥΝΑ), αρκεί να έχουμε κάθε φορά συνείδηση μέχρι ποίου σημείου θα φτάσει η συμπαράσταση, αν θα την συνοδεύουν ΠΡΑΞΕΙΣ ή μόνον ευχολόγια. Στην ανακοίνωση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για την τουρκική προκλητικότητα, είχαμε το συνηθισμένο ευχολόγιο. Ας δούμε τις χαρακτηριστικές δηλώσεις των δύο πιο υψηλόβαθμων Ευρωπαίων αξιωματούχων:

Ντόναλντ Τούσκ: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι έτοιμο να απαντήσει κατάλληλα και με πλήρη αλληλεγγύη στην Κύπρο», τόνισε ο Ντόναλντ Τουσκ, ενώ ανέφερε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Σύνοδο Κορυφής αποφάσισε να παρθούν «στοχευμένα μέτρα» σε βάρος της Τουρκίας.

Ζαν-Κλοντ Γοιούνκερ:«Είχαμε μια σημαντική συνεδρίαση, κυρίως σε ό,τι αφορά την Κύπρο», σημείωσε από την πλευρά του ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, και χαρακτήρισε «απαράδεκτο» αυτό που κάνει η Τουρκία στα χωρικά ύδατα της Κύπρου.

Θετικά όλα τούτα αλλά ανεπαρκή.

Από την πλευρά μας, αυτονόητα, απέναντι στον Τούρκικο ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ και ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, δηλώνουμε πως:

Τούτες τις ώρες, τούτες τις μέρες, όπως εδώ και δεκαετίες άλλωστε, είμαστε στο πλευρό των αδελφών μας, στο πλευρό της Κυπριακής Δημοκρατίας. ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ. ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΚΑΤΟΧΗ του 37% του εδάφους της από τον «ΑΤΤΙΛΑ». Ενάντια στην παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ.

 Στο δρόμο που μας έδειξαν οι: Τάσσος Παπαδόπουλος, Βάσσος Λυσσαρίδης, Ανδρέας Παπανδρέου, Γεράσιμος Αρσένης.

Με νου, αυτοσυγκράτηση και τόλμη…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου