Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο

Το φετινό θέμα της πρώτης ημέρας του Συνεδρίου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εφόσον για το ζήτημα αυτό παρουσιάζεται μια αμφιγνωμία στους κόλπους της ελλαδικής ιστοριογραφίας. Η φετινή επιστημονική συνάντηση γίνεται με τη συμμετοχή της Γερμανίδας κοινωνικής επιστήμονος Tessa Hofmann – Savvidis και της Τουρκάλας ιστορικού Zeynep Turkyilmaz. Συμμετέχουν επίσης με εισηγήσεις τους οι εξής ιστορικοί από Ελλάδα: Θεοδόσης Κυριακίδης, Αντώνης Κλάψης, Αθανάσιος Γραμμένος, Βλάσης Αγτζίδης και Διονύσιος Τσιριγώτης.

-Θεοδόσης Κυριακίδης, δρ. Ιστορίας, επιστημονικός συνεργάτης έδρας Ποντιακών Σπουδών ΑΠΘ: 

«Ιστοριογραφία, ερμηνευτικά ρεύματα και δημόσιος λόγος για τη Γενοκτονία στην Ελλάδα»

-Αντώνης Κλάψης, επίκουρος καθηγητής, Παν/μίου Νεάπολις Πάφου: 
«Το δημοψήφισμα του 1920 και οι επιπτώσεις του στη Μικρασιατική Εκστρατεία»

-Hofmann – Savvidis Tessa, κοινωνιολόγος, συγγραφέας και ανεξάρτητη μελετήτρια γενοκτονιών με εξειδίκευση στις οθωμανικές γενοκτονίες, Βερολίνο:
«The Ottoman genocide against Greek Orthodox Christians (1912-1922) in comparative perspective»
(Η Οθωμανική γενοκτονία κατά των Ελλήνων ορθοδόξων χριστιανών (1912-1922) σε συγκριτική μελέτη)

-Αθανάσιος Γραμμένος, δρ. του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας:
«Από τη μνήμη στην αμνησία: Η πολιτική αντιμετώπιση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής στην Ελλάδα»

-Βλάσης Αγτζίδης, δρ. Σύγχρονης Ιστορίας, συγγραφέας:

«Σύγχρονες ερμηνευτικές αντιφωνίες για το ζήτημα της γενοκτονίας»

-Zeynep Turkyilmaz, επιστημονική συνεργάτρια του Φόρουμ Διαπεριφεριακών Μελετών Βερολίνου:
«When disaster and calamity of misery become their inseparable companion»
-Διονύσιος Τσιριγώτης, επίκουρος καθηγητής Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Διεθνών Σχέσεων και Διπλωματίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Παν/μίου Πειραιώς: 

«Τομές στην ελληνική υψηλή στρατηγική στη Μικρά Ασία, 1919-1922»

-Χρίστος Βασιλόπουλος, δημοσιογράφος, διευθυντής σύνταξης της τηλεοπτικής εκπομπής 
«Μηχανή του Χρόνου»: «Τα οπτικοακουστικά ντοκουμέντα του Μεγάλου Διωγμού. Τα οθωμανικά αρχεία αποκαλύπτουν»

Η άποψή μου για τη σημασία του συνεδρίου είναι η εξής: "Παρότι έχουν περάσει εκατό χρόνια από τα δραματικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, εν τούτοις δεν υπάρχει ενιαία ερμηνευτική αντίληψη στις διάφορες ιστοριογραφικές σχολές. Η διαφορά των προσεγγίσεων και των ερμηνειών για το ιστορικό μεταίχμιο  του 1908-1923 δεν έχει παραμείνει μόνο στις κλειστές αίθουσες των αμφιθεάτρων, αλλά έχει προκαλέσει δημόσιες, εξαιρετικά  σφοδρές συγκρούσεις για την ιστορία.

Η έλλειψη κοινά συμφωνημένου αφηγήματος για τα συγκεκριμένα  ιστορικά και κοινωνικά θέματα δημιούργησε ένα ερμηνευτικό «κενό», που το αντιλαμβάνονται άμεσα όλοι όσοι ασχολούνται μ’ αυτά, είτε ως ερευνητές σε επίμαχα ζητήματα (Γενοκτονία, σταλινικές διώξεις), είτε ως φορείς κοινωνικής αλληλεγγύης προς πάσχοντες πληθυσμούς (νέο-πρόσφυγες από την τ. ΕΣΣΔ). Απόρροια αυτού του «κενού» υπήρξε ο εξαιρετικά ενδιαφέρον τρόπος που οι διάφορες  πολιτικές αλλά και ιδεολογικές δυνάμεις  αντιμετώπισαν τα νέα αιτήματα και ζητήματα που έθεσε ο προσφυγικός χώρος. Όπως αυτά εκφράστηκαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 και κωδικοποιήθηκαν με τις δύο ομόφωνες αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων (’94 και ’98) που αναγνώριζαν η Γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών στον Πόντο και σε όλη τη Μικρά Ασία.»